واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > تئاتر - دستاندرکاران نمایش «به خاطر یک مشت روبل» معتقدند جذب مخاطب علاوه بر کیفیت تئاتر نیازمند برنامههای بلندمدت و سیاستگذاری همهجانبه است. به گزارش خبرآنلاین، نمایش «به خاطر یک مشت روبل» که تا پایان اردیبهشت در تماشاخانه ایرانشهر اجرا میشود، یکی از نمایشهای خصوصی این روزهاست و همین امر گفتگو در نشست فرهنگی کافه خبر را به سمت صحبت درباره تئاتر خصوصی، ویژگیهای این تئاتر و لازمه موفقیت این تئاتر که همان جذب مخاطب است، هدایت کرد.حسن معجونی کارگردان نمایش «به خاطر یک مشت روبل» معتقد است تئاتر خوب تئاتری است که تعداد قابل توجهی مخاطب داشته باشد و هیچ کسی نمیتواند نمایشی را که در یک سالن خالی اجرا میشود، به دلایل واهی نمایشی موفق ارزیابی کند.به اعتقاد این کارگردان نمایش خوب مخاطب دارد و مخاطب کمک میکند که تئاتر خصوصی جان بگیرد، اما این به تنهایی برای شکل گیری تئاتر خصوصی کافی نیست. او در این مورد به تبلیغات درست، بدعتها او ابتکارهایی اشاره میکند که میتواند به تئاتر برای جذب مخاطب بیشتر و گام برداشتن به سمت تئاتر خصوصی جان بدهد.وقتی صحبت از تبلیغات در تئاتر و اجرای راهکارهایی برای جذب بیشتر مخاطب مطرح میشود همواره این نگرانی وجود دارد که دست اندکاران یک نمایش برای جلب مخاطب بیشتر دست به اقدامات یا به عبارتی دست به بدعتهایی بزنند که در شان تئاتر نباشد و آن را تا حد یک اثر تبلیغاتی فاقد ارزش، نزول بدهد، اما معجونی در این باره نگران نیست و میگوید: «یک مشاور تبلیغات توانا و باهوش میتواند به یک گروه تئاتری کمک کند تا ضمن جذب اسپانسر، در دام جاذبههای سطحی نیفتد و برای جلب نظر مخاطب دست به هر کاری نزند.»سعید چنگیریان بازیگر نمایش «به خاطر یک مشت روبل» معتقد است همیشه راهها و برنامههایی درست و اصولی برای جذب مخاطب وجود دارد. شاید یک تئاتر خصوصی در بدو امر نتواند خیلی در این باره موفق باشد، اما آرام آرام راههای مناسب جذب مخاطب را خواهد یافت.»معجونی کمک دولت در این زمینه را لازم میداند و میگوید: «در بسیاری از کشورها دولت به تئاتر خصوصی هم سوبسید میدهد به این دلیل که ایجاد اشتغال میکند و یک کار فرهنگی است. این سوبسید میزان مشخصی است و ربطی به میزان فروش و مواردی از این دست هم ندارد. شاید لازم باشد اینجا هم این اتفاق بیفتد. البته زمانی احتمالش میرود که تئاتر تبدیل به ضرورت شود و در سبد هزینه خانوار جایی داشته باشد.»چنگیزیان در این باره به نقش حمایتی دولت اشاره میکند و اینکه گروههای خصوصی باید بتوانند به دولت هم اتکا کنند و ضمن آنکه راهشان را میروند از حمایت دولت دلگرم باشند.اما نکاتی که مریم سپهری مسئول روابط عمومی نمایش درباره تئاتر خصوصی به آنها اشاره میکند از این بابت جالب است که او بارها برای جلب اسپانسر با شرکتهای مختلفی وارد مذاکره و گفتوگو شده و مشکلات را لمس کرده است. او درباره این تجربه میگوید: «معمولا شرکتها به این دلیل تمایل ندارند اسپانسر تئاتر باشند که معتقدند تئاتر مخاطب ندارد و در نتیجه سرمایه گذاری در این حوزه برای آنها به صرفه نیست. اما شکل مخاطب در تئاتر به کیفیت نمایشها و حتی فرهنگ تماشای تئاتر ربط ندارد. تئاتر ما به خاطر نوعی آوارگی از داشتن مخاطب بیبهره است.»او در توضیح این گفته به سالن ثابت و زمان و مکان مشخص برای هر گروه نمایشی اشاره میکند که در کشور ما گروهها از داشتن آنها بیبهره هستند. سپهری در این مورد تعطیلات نوروز را مثال میزند که باعث افت میزان تماشاگران نمایش «به خاطر بک مشت روبل» شد.او در این باره میگوید: «وقتی مخاطب نمیداند تئاتر بعدی یک گروه کی و کجاست، برای دیدن و پی گیری کارهای مورد علاقهاش برنامه ریزی نمیکند و ما مخاطبمان را از دست میدهیم.»سعید چنگیزیان در تکمیل این مطلب به ایجاد عادت در مخاطب اشاره می کند و اینکه مخاطب تئاتر حق دارد بداند گروه مورد علاقهاش چه زمانی در چه سالنی برنامه خواهد داشت و برنامههای بعدی یک بازیگر یا گروه چیست، اما این امکان در کشورما وجود ندارد.این بازیگر به این مورد هم اشاره میکند که گاه لازم است ضمن روشن بودن مکان اجراهای یک گروه، نمایشها به سراغ مخاطب بروند و به دعوت گروههای دیگر یا مخاطبان خود در سالنهای مختلف اجرا شوند. این نشست با گفتوگو درباره چخوف و نقد و بررسی نمایش ادامه پیدا کرد. گزارش کامل نشست گپوگفت نمایش «به خاطر یک مشت روبل» یکشنبه منتشر میشود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 263]