واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > محیط زیست - مروری بر وبلاگهای محیطزیست در هفته دوم بهمن ماه87 هفته دوم بهمن ماه، با رواج شایعه برکناری رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، وبلاگهای فارسی زبانی که مسائل تخصصی محیط زیست را دنبال میکنند، بیشتر از هر زمان دیگر، به نابسامانی و نقایص مدیریتی این بخش پرداختند. * جابه جایی مهره ها بدون تغییر نگرش ، چه دردی را دوا می کند؟ / پیدا و پنهان زمینشایعه برکناری رییس سازمان محیط زیست ایران شاید در نگاه اول برای بسیاری از کسانی که دلمشغولی و دغدغه های زیست محیطی دارند خبری خوش به حساب آید . اما پیرامون این خبر تایید نشده ، جای چند پرسش خالی است : 1- آیا با تغییر یک مدیر ، آنهم در بستر اندیشه ای که اساسا توسعه پایدار در آن جایی ندارد و محیط زیست و منابع طبیعی مسائلی هستند که باید بعد از صنعتی شدن مورد توجه قرار گیرند ، فایده ای دارد. 2- هرچند گاه باید ایجاد تغییر را به فال نیک گرفت ؛ اما نکته مهم این است که در صورت رفتن یک مدیر ، چه کسی به جای او می آید ؟ و آیا نفر دوم مناسب تر است ؟ یا اینکه چندی پس از آمدن دومی ، باز همه حسرت به دل ، آرزوی همان قبلی را می کنند ؟ 3- نفراتی که فعلا در سایت منتسب به اصولگرایان به عنوان جایگزین های فاطمه واعظ جوادی مطرح شده اند ، چقدر اشراف و تخصص در بحث محیط زیست دارند و یا اینکه چقدر توان رایزنی ، لابی و بحث و استدلال برای مسائل محیط زیستی ، با دیگر اعضا و مدیران اجرایی دولت را دارند ؟ 4- مسئله مهم دیگری که مطرح است اینکه " براستی آیا این جابه جایی از زاویه حمایت محیط زیست انجام گرفته ؟ یا اینکه به دلیل نارضایتی آن دسته از مدیران دولتی از سنگینی قوانین محیط زیست در برابر پروژه هایشان صورت گرفته است ؟ که مثلا احیانا یک جاهایی سازمان اندکی ایستادگی کرده . درست مانند 2 سال پیش که قرار بود مجلس محترم واعظ جوادی را استیضاح کند و تمام محیط زیستی ها از شنیدن این خبر خوشحال شدند ؛ اما بعد دیدیم که داستان اساسا چیز دیگری بوده و نمایندگان محترم گیلان صرفا به دلیل مخالفت سازمان محیط زیست با استقرار صنایع آلاینده ای همچون پتروشیمی و پالایشگاه به فکر استیضاح ایشان افتاده اند ؛ نه از زاویه کوتاهی سازمان در حفاظت درست ! 5- برخی هم معتقدند این جابه جایی ها ، آنهم در آستانه انتخابات ، نمی تواند چندان هم از سر دلسوزی های زیست محیطی باشد و شاید به نوعی بتوان آنرا حرکات انتخاباتی به حساب آورد . پیدا و پنهان زمین، الهه موسوی * مرگ مردم و سکوت جوادی / زمین انسانهاهفته هوای پاک تمام شد. هفته ای که به جز برگزاری دوباره یک سری همایش های تکراری اتفاق دیگری در آن رخ نداد. هوای تهران همچنان در شرایط ناسالم قرار دارد و مردم همچنان به خاطر آلودگی هوا می میرند. اما سازمان های متولی تاکنون هیچ اقدام مفیدی به جز در بعضی از موارد (مانند معاینه فنی خودرو ها) انجام نداده اند. یکی از جالب ترین اتفاقات هفته گذشته برگزاری نشست خبری کمیته کاهش آلودگی هوا همراه با حضور رییس سازمان حفاظت محیط زیست و شهردار تهران بود. نشستی که در آن خانم جوادی به علت کسالت و آقای قالیباف به علت اینکه اصلا قرار نبوده که به این نشست بیایند، حضور نداشتند. نشستی که به دلیل خراب بودن آسانسور همه برای رسیدن به طبقه دهم از راه پله استفاده کردند اما کمی آن طرف تر آسانسور اختصاصی رییس این سازمان درست بود و حتی حاضر نشده بود اعضای کمیته کاهش آلودگی هوای تهران از آن استفاده کنند. نشستی که در آن فقط حرف های تکراری گذشته تکرار شد و بعد از 2 ساعت و نیم به دو خبرنگاری که می خواستند سوالات خود را مطرح کنند اجازه پرسیدن سوالات داده نشد چون در وسط جلسه به ریاست جلسه و نحوه استقبال از مهمانان ایراد گرفته بودند. قبل از این جلسه فکر می کردم فقط ریاست این سازمان است که از رودرویی با خبرنگاران این حوزه هراس دارد ولی در جلسه آن روز رفتار بد آقای اصیلیان نیز از همین موضوع حکایت می کرد که حاضر نیست حتی سوالات را بشنود چه برسد که به آنها پاسخ هم بدهد... اما چه کسانی را باید مسئول مرگ و میر خاموش شهروندان تهرانی بر آثر آلودگی هوا دانست. درست است که به غیر از سازمان محیط زیست، سازمان های دیگری نیز در این کمیته وجود دارند، اما ریاست این کمیته تاکنون با چه سازمانی بود؟ سازمانی که در طول مدیریتش تنها 7 یا 8 بار اقدام به برگزاری جلسات کمیته کاهش آلودگی هوا کرده است. سازمانی که بعد از این زمان و با شروع بحران آلودگی هوای امسال به جای تلاش بیشتر و قبول کم کاریش وظایفش را به استانداری می بخشد. در دوره ریاست و مدیریت خانم جوادی وضعیت محیط زیست از هوا گرفته تا زمین روز به روز بدتر شده است و نه تنها این خانم حاضر به پاسخگویی به رسانه ها نیست، نمایندگان مجلس هم تاکنون در برابر کم کاری وی سکوت کرده اند و تا کنون رییس جمهور را به خاطر عملکرد نامناسب جوادی مورد مواخذه قرار نداده اند. هر چند که دیدگاه زیست محیطی جوادی را می توان در تمام کابینه دولت نهم دید. از رییس جمهور گرفته تا تمام هیات دولت اما مسئولیت حفاظت از محیط زیست کشور بر عهده یک نفر است. هفته هوای پاک تمام شد... آمار مرگ و میر بر اثر آلودگی هوا هنوز اعلام نشده است... مردم بر اثر آلودگی هوا می میرند... تا پایان دولت نهم و ریاست جوادی هنوز چهار ماه زمان باقی مانده است... زمین انسانها، مونا قاسمیان * روز جهانی تالاب ها یادآور یک افتخار ملی / دیدهبان محیط زیستامروز مصادف با دوم فوریه ، سالروز انعقاد نخستین پیمان زیست محیطی جهان است . پیمانی که نام ایران و ایرانی را با خود یدک می کشد اما اکنون سالهاست از شرم ایرانی بودن و آنچه که بر سر تالاب های ایران می آید سر به زیر انداخته است ! ۳۸ سال پیش در چنین روزی روسای محیط زیست ۱۸ کشور جهان به دعوت اسکندر فیروز ، رییس وقت سازمان محیط زیست ایران در شهر رامسر گرد هم آمدند تا نخستین کنوانسیون زیست محیطی جهان را برای حفاظت از تالابهای جهان به امضا برسانند . و اکنون ۳۸ سال است که بیش از ۱۸۰۰ تالاب در سراسر جهان در زیر چتر کنوانسیون رامسر شناسایی و به ثبت رسیده تا تحت حفاظت قرار گیرند . اما بر اساس گزارشی که دیروز توسط ایسنا منتشر شده اکنون کشور ایران در تخریب تالاب های بین المللی خود که در فهرست کنوانسیون رامسر نیز به ثبت رسیده گوی سبقت را از دیگران ربوده و رکوردار تالابهای در معرض خطر جهان است . ۷ تالاب ایران از مجموع ۲۲ تالاب ثبت شده ایرانی اکنون در فهرست مونترو یا تالاب های در خطر جهان قرار دارد ضمن اینکه دلاور نجفی ، معاون محیط طبیعی سازمان محیط زیست نیز در اعترافی تلخ خواستار اضافه شدن نام دریاچه ارومیه و تالاب گاوخونی به فهرست تالاب های در خطر جهان شده است تا ایران همچنان صدر نشین ویرانگری ها در تالاب ها باشد! نمی دانم در روز جهانی تالاب ها که در بیشتر کشورهای دنیا جشن گرفته می شود ما ایرانیان باید جشن بگیریم یا در عزای تالاب های خود بنشینیم؟! فقط می توانم بگویم روز جهانی تالاب ها برای ما ایرانیان دیگر یادآور یک افتخار ملی نیست . روز جهانی تالابها برای آنها که در این سه دهه اخیر مرتبا در طبل توسعه ناپایدار کوبیدند ، یادآور مسئولیت های فراموش شده ایست که باعث شد امروز از آن همه زیبایی بی همتا در تالاب های ایران تنها یک تل خاک باقی بماند . نمی دانم امروز ، سرکار خانم فاطمه واعظ جوادی ، رییس سازمان محیط زیست امسال چه کسی را به عنوان قهرمان تالابهای ایران معرفی خواهد کرد . اما این را می دانم که بهتر بود جایزه قهرمان تالاب را به وزیر راه و یا وزیر صنایع و یا وزیر نفت می دادند . بهتر است این جایزه را به پاس قدردانی از وزیر راه و وزرای قبلی راه و ترابری و به پاس تمام خوش خدمتی های وزارتخانه راه و ترابری درتمام این سالهای گذشته در ویرانگری تالاب های منحصر به فرد ایران که هر یک یا دارای ارزش ذخیره گاه بیوسفری بودند و یا واجد عنوان پارک ملی و پناهگاه حیات وحش، این جایزه را به وزیر راه می دادند . امروز هیچ کس نمی تواند مدعی باشد که برای نجات تالاب های ایران از خطر نابودی کاری انجام داده در عوض بسیارند قهرمانانی از دولت و مجلس که برای ویرانگری در تالابها با هم در رقابت اند. دیده بان محیط زیست ایران، مژگان جمشیدی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 395]