تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 1 شهریور 1403    احادیث و روایات:  
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

آراد برندینگ

سایبان ماشین

بهترین وکیل تهران

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

خرید یخچال خارجی

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

سلامتی راحت به دست نمی آید

حرف آخر

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

کپسول پرگابالین

خوب موزیک

کرکره برقی تبریز

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

سایت ایمالز

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1812090104




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

ایران - ترکیه،رقابت یا رفاقت؟


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه  - این ایران بود که بیشترین غنایم دیپلماتیک را از آن خود کرد یا ترکیه که دستانش به عنوان برنده بالا رفت؟ عمر تاسپینار تحولات جاری در خاورمیانه و شمال آفریقا به نفع کدام کشور تمام شد؟ این ایران بود که بیشترین غنایم دیپلماتیک را از آن خود کرد یا ترکیه که دستانش به عنوان برنده بالا رفت؟ این سوال در حالی ذهن تحلیل گران را قلقلک می دهد که گزینه های موجود در این پرسش از منظر نظام های حکومتی با هم بسیار متفاوت هستند. هرکدام از این کشورها می توانند الگوی دو کشور قرار بگیرند و برآیند این الگوپذیری در این دو کشور کاملا با هم متفاوت باشد . اگر این پرسش را از کشورهای قاره سبز و یا ایالات متحده بپرسیم بی شک ترجیح می دهند ایران را در برابر ترکیه قرار دهند و ترک ها را رقیبی برای ایران بدانند. ترکیه با ساختار سیاسی دموکراتیک و سکولاری که دارد و البته رهبری آن را فعلا چهره های حزب عدالت و توسعه بر عهده دارند به مذاق اقایان غربی خوش تر می آید. آنکارا شاید در این مدت با موضع گیری های مستقل خود با اسرائیل و آمریکا روزهای نه چندان شیرینی را تجربه کرده است اما این کشور هنوز عضو ناتو است و دورنمایی هم برای عضویت این کشور در اتحادیه اروپا وجود دارد . ایران اما از منظر غربی ها و کاخ سفید نشین ها ساختار سیاسی را تجربه می کند که با اصول غربی در تناقض است و به نوعی آن را سیاست های ضد غربی می خوانند. اکنون سوال این نیست که ترجیح غرب چیست؟ بلکه پرسش اینجاست که اعرابی که به خیابان ها ریختند چه می خواهند؟ زمانی که به ماهیت انقلاب ها و انگیزه جوانان پشت سر این خیزش های عمومی نگاه می کنید به این نتیجه می رسید که این جوانان هم مدل ترکیه را ترجیح می دهند. برخی از تحلیل گران این سوال را مطرح می کنند که چرا مصری ها باید حسنی مبارک مستقل از اصول مذهبی در حکومت را رها کنند و به دنبال پیاده کردن اصولی مشابه ایران باشند؟ اگر از این منظر به ماجرا نگاه کنید متوجه می شوید که ترکیه برنده این میدان است. نکته جالب اینجا است که در مصر هم جبهه سکولار و هم محافظه کارانی مانند اخوان المسلمین به دنبال الگو قرار دادن ترکیه هستند. نگاه یک جانبه به این بازی سود و ضرر چندان صحیح نیست. در خیزش های عمومی در جهان عرب و بر سر زبان ها افتادن مدل ترکیه منفعتی هم برای ترک ها نهفته است . ترکیه توانست در این هجوم حرکت های مردمی نقش راهبردی خود را تقویت کند. این انقلاب های مردمی در روزهایی رخ داد که جهان عرب از فقدان رهبری رنج می برد . ترک ها تبدیل به قهرمان جوانان مسلمان عرب شدند.البته حقیقت ماجرا این است که الگوپذیری اعراب از ترکیه چند صباحی بیشتر به طول نخواهد کشید. اندک اندک مصر جایگاه خود را به عنوان مدل دموکراسی احیا می کند . در جهان عربی که به یمن برنامه های الجزیره حس یکی بودن اعراب و برتر بودن آنها بر غیر اعراب ترویج و تقویت شده است، ترکیه نمی تواند برای دراز مدت به عنوان الگویی غیر عربی به فعالیت های خود ادامه دهد.به همین دلیل است که بهار اعراب را می توانیم برای ترک ها به فال نیک بگیریم. ترکیه در مقابل خود صحنه ای باز و مهیا را می بیند. البته اندک اندک زمین بازی مملو از حریف می شود و البته که این حس رقابت مثبت برای جهان عرب هم بسیار مفید واقع خواهد افتاد. بازگردیم به بحث ایران. آیا ایران هم از خیزش های عمومی در منطقه منفعتی را در مشت نگاه خواهد داشت ؟ پاسخ به این سوال هم به گونه ای چندپهلو و یا چندجانبه است. این شرایط برای تهران هم منفعت ها و خسران هایی را در بر دارد. ناآرامی ها در خاورمیانه به افزایش بهای نفت منتهی شد و همین مساله به کمک اقتصاد ایران آمد.افزایش در بهای نفت زمانی رخ داد که تحریم های بین المللی به منظور تشدید فشارها بر ایران برای رها کردن برنامه هسته ای به اوج خود رسیده بود. رقم فروش نفت از نود دلار به 120 دلار رسید و این اختلاف منجر به رونق بازار اقتصادی ایران شد .علاوه بر این برخی تحلیل گران تاکید دارند که خیزش های عمومی در لیبی و امثال آن توجه جهانی را از برنامه هسته ای ایران دور کرد. در حالی که ویروس استاکس نت با نفوذ به تاسیسات هسته ای ایران، برخی سانتریفیوژها را دچار مشکلات فنی جدی کرده بود ، ایرانی ها اعلام کردند که ماه آتی دور جدیدی از تاسیسات هسته ای را راه اندازی خواهند کرد. با این تفاسیر و با توجه به آنچه که در سوریه در جریان است باید اذعان کرد که ترکیه و ایران تصاویر متفاوتی از جهان عرب را به چشم می بینند. باید منتظر ماند و دید که کدام تصویر به واقعیت نزدیک تر هستند. روزنامه زمان هجدهم آوریل / ترجمه : سارا معصومی 48




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 454]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن