مدير مجله موسيقي ايرانيان: پيشنهادات بي بي سي و ضد انقلاب را براي همکاري رد کرديم

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، در ايران، مجله هاي موسيقي مختلفي با گرايش‌هاي متفاوت فعاليت مي کنند؛ «فصلنامه موسيقي ماهور»، «ماهنامه هنر موسيقي» و «ماهنامه فرهنگ و آهنگ» از اصلي‌ترين مجلات موسيقي در ايران هستند که به صورت تخصصي در اين زمينه فعاليت مي کنند. مجلاتي همچون ترانه ماه و .. هم به صورت ماهانه منتشر مي شوند که بيشتر به حواشي موسيقي پاپ مي پردازند، در چنين فضاي محدود و با توجه به اينکه فعاليت‌هاي موسيقائي در داخل ايران آنچنان که بايد باشد نيست و از مشکلات بسياري رنج مي برد، تولد مجله ي تازه‌ اي در زمينه موسيقي که سعي دارد به دور از حواشي هاي موجود به طور گسترده به همه ي سبک هاي موسيقي بپردازد و سعي مي کند توجه عموم مخاطبين را به سمت خود جلب کند، اتفاق خجسته اي است که چندين ماه مي شود توسط جمعي از موسيقي دوستان در فضاي مجازي صورت گرفته و جالب ترين قسمت کار رايگان بودن اين مجله است. يعني شما مي توانيد اول هر ماه بدون پرداخت هيچ هزينه اي وارد سايت اين مجله شويد و شماره جديد مجله را با انبوهي از مصاحبه ها ، مقالات، گزارش هاي تصويري، کنسرت ها، اخبار جديد موسيقي ايران و ... با بهترين کيفيت گرافيکي دريافت و مطالعه کنيد. مجله موسيقي ايرانيان اولين و تنها نشريه اينترنتي در ايران است که با محتواي اختصاصي، گرافيک بسيار بالا و با مديريتي حرفه اي به صورت رايگان منتشر مي شود. به همين منظور سراغ ابراهيم مولائي موسس و مدير مجموعه موسيقي ايرانيان و امين موسوي که به تازگي سردبيري مجله موسيقي ايرانيان را بر عهده گرفته رفته ايم تا بيشتر با فعاليت هاي موسيقايي اين جوانان فعال عرصه هنر آشنا شويم. ايرنا: نقطه‌ي شروع فعاليت شما از چه زماني بود، و بفرماييد که به چه دليل تصميم به راه اندازي چنين مجموعه‌اي گرفتيد؟ ابراهيم مولايي: مجموعه‌ي «موسيقي ايرانيان» سه سال پيش با سايت «موسيقي ايرانيان» آغاز به کار کرد و غالب محتواي سايت از ديگر رسانه‌هاي معتبر تامين مي‌شد. از همان ابتدا به فکر ايده‌هاي نو براي بهبودي وضع سايت و ايجاد تحرک در جريان منفعل رسانه‌هاي موسيقي بوديم، که همين افکار باعث شد جرقه‌ي راه اندازي «مجله‌ي تخصصي موسيقي ايرانيان» در فکرمان زده شود و آغاز به کار مجله نيز 7 ماه پيش بود که به صورت آزمايشي نخستين شماره را به صورت فايل pdf منتشر کرديم. در ادامه تصميم گرفتيم تا تحريريه را به صورت حرفه‌اي تر ببنديم و اکنون 7 شماره از مجله موسيقي ايرانيان منتشر کرده‌ايم. ما در اين هفت شماره در کنار اخبار، مطالب و تحليل‌هايي که از اوضاع موسيقي روز داريم، با اساتيد و هنرمندان بزرگ و تازه کار سبک هاي گوناگون موسيقي هم مصاحبه کرده ايم. از شماره ي سه به بعد بود که سعي کرديم اخبار و تحليل هايمان در سايت اختصاصي شود و حال بعد از حدود 5 ماه به جايي رسيديم که نود درصد اخبار صفحه ي اول سايت اختصاصي است و روزانه بين 2 تا 5 خبر اختصاصي در سايت قرار مي دهيم، البته يک قسمتي هم در سايت وجود دارد که مربوط به مطالب برگزيده ي ديگر رسانه هاست که در اين قسمت هم تمام اخبار مهم موسيقايي ديگر رسانه ها را قرار مي دهيم تا بازديدکنندگان سايت از اين بي نياز شوند که روزانه ده ها سايت و خبرگزاري را چک کنند. ايرنا: اگر مي شود بيشتر در مورد هدف اصليتان از تشکيل چنين مجموعه اي توضيح دهيد. امين موسوي: هدف نهايي ما تشکيل دادن رسانه اي جامع هست که در درجه ي اول در هر دو عرصه ي خبر و تحليل در همه ي سبک هاي موسيقي عمل کند، در درجه ي دوم- که بسيار مهم است- وجود صداقت در کارمان است، متاسفانه اکثر رسانه ها در دنيا به طور کامل در اخبار و تحليل هايشان صداقت ديده نمي شود، البته اين موضوع دليل دارد، چون اکثر رسانه هاي دنيا بوسيله سرمايه داران و يا لابي هايي حمايت مي شوند تا رسانه هايشان وسيله اي شود و منافع و مقاصدشان تامين شود، به همين دليل اکثر رسانه ها بيشتر از اينکه تابع و وابسته به حقيقت و انسانيت باشند وابسته به سياست هاي مديرانشان هستند، همين مي شود که در بسياري موارد به خاطر منفعت خود، مخاطبان را گمراه مي کنند و فريب مي دهند. اما ما هيچ گاه تابع هيچگونه جهت بندي سياسي يا سليقه اي نبوديم و نيستيم و نخواهيم بود. ايرنا:‌ مگر شما سرمايه گذاري نداريد؟ شما هم به قول خودتان بايد در چارچوب سياست هاي سرمايه گذار خود حرکت کنيد. امين موسوي: دقيقا نکته ي اصلي همين جاست، از آنجايي که ما هيچگونه سرمايه گذار مادي تا به حال نداشتيم، به همين دليل تنها متغير در انتخاب اخبار و تحليل ها، خودمان بوديم نه کس ديگري، تنها سرمايه ما عشق و علاقه به تعالي موسيقي است که با وجود تمام مشکلات بزرگ ما را به جلو سوق مي دهد. به همين دليل محدوديت خاصي نداريم و سعي مي کنيم واقعيت ها را بگوييم، ما در چارچوب نظام و ضوابط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي فعاليت مي‌کنيم، که به نظر من در همين چارچوب هم خيلي کارها مي شود کرد که انجام نشده است و لازم به هنجار شکني و عبور از خط قرمزها نيست. ايرنا: شما که سرمايه گذار نداريد چطور پس توانستيد چنين رسانه اي را بوجود بياوريد؟ چه مشکلاتي در سر راهتان بود؟ امين موسوي: مشکلات ما آنقدر زياد بوده که به سختي مي‌شود شمارشش کرد. ببينيد، شما وقتي تصميم به کار بزرگي مي‌گيريد و مي خواهيد به صورت حرفه‌اي وارد اين عرصه ‌شويد با کلي مشکلات روبرو خواهيد شد. چون از طرفي سرمايه براي اين حرفه اي شدن نداريد و از طرفي هم نمي خواهيد نداشتن سرمايه را توجيهي کنيد براي حرفه اي نبودن رسانه تان، همين باعث مي شود که از تلاش تان براي اين کار مايه بگذاريد، موسيقي ما سال هاست که مظلوم مانده و مورد توجه قرار نمي گيرد، موسيقي ما هيچ گونه رسانه ي جامعي را ندارد، همه ي اين دلايل ما را بر آن کرد تا با بوجود آوردن اين مجموعه در حد خودمان بتوانيم موسيقي را رشد دهيم. ابراهيم مولايي: بزرگترين مشکل ما از همان ابتدا نداشتن سرمايه، اسپانسر و عدم حمايت بوده که اميدواريم مسوولين امر، با ديدن تلاش‌هاي ما، حداقل بعد از اين، از کار خالصانه‌ي حمايت کنند. باور کنيد در هيچ جاي دنيا مجله‌اي با اين سطح از مطالب و عکس‌ها و مصاحبه‌هاي اختصاصي و تحليلي به صورت رايگان، و با اين کيفيت محتوا و گرافيک منتشر نمي‌کنند. ما صرفا به خاطر عشقمان به موسيقي داريم اين کار را انجام مي‌دهيم. چرا نبايد يک عده جواني که کار فرهنگي و هنري انجام مي‌دهند و بازدهي خوبي هم دارند و مخاطبان و کاربران اينترنت به شکلي شگفتي‌آور از کارشان استقبال مي‌کنند حمايتي از طرف مسئولان شوند؟ از شما و مخاطبان اين گفتمان مي‌خواهيم به بازار مجلات موسيقي سري بزنيد ، که چطور با وجود مطالب زرد و حاشيه‌زده و کپي با تيراژهايي باورنکردني و در تعدادي گسترده منتشر مي‌شوند،‌ در حاليکه مجله ي ما با اين کيفيت بالا و با مطالب سالم و به دور از حاشيه فقط به دليل نداشتن سرمايه نمي تواند در کيوسک ها چاپ شود، کيفيتي که من در موردش صبحت مي کنم خودتان مي توانيد مشاهده کنيد و هيچ اغراق و غلوي پشت اين صحبت من نيست. امين موسوي: در هر صورت ما بدون هيچ بازگشت مالي داريم همچنان به کارمان ادامه مي‌دهيم. شايد ايراداتي هم در مجلمان ديده شود ولي مطمئن باشيد در صورت داشتن سرمايه، مجله ي ما بسيار بسيار بيشتر از مجله ي فعلي رشد خواهد کرد، ولي مشکل اصلي اين است که ما به سبب نداشتن هيچ گونه سرمايه ي مالي نمي توانيم تمام ايده ها و ايده ال هايمان را در مجله عملي کنيم، متاسفانه براي چاپ مجله هم احتياج به حمايت و سرمايه داريم. ايرنا:‌ به نظر بنده هم وجود چنين مجله ي تخصصي جامعي در کيوسک ها لازم است، داشتيد در مورد مشکلاتتان صحبت مي کرديد که اولي را نداشتن سرمايه ذکر کرديد. ابراهيم مولايي: بله اولين مشکل ما نداشتن هيچ گونه سرمايه است، يکي از ديگر مشکلات اصلي ما وجود يک سري مافيا هستند که نمي‌گذارند راحت کار کنيم. به جز ترس از فيلتر شدن، ما از جانب تهيه کننده ها هم مشکل داريم، حتي از جانب هنرمندان هم مشکل داريم، کافيست از يک تهيه کننده يا هنرمند انتقاد کنيم تا بر عليه ما جبهه بگيرند و ما را بايکوت کنند، کوچکترين انتقاد باعث مي شود که همکاري لازم را با خبرنگاران ما نداشته باشند و ما را بايکوت خبري کنند. کافيست انتقادي از طرز اجراي خواننده در کنسرت بکنيم، همين باعث مي شود که ديگر اجازه حضور به خبرنگاران ما ندهند. امين موسوي: البته ما هم نمي توانيم رسالت رسانه اي خود را زير پا بگذاريم و از کسي انتقاد نکنيم، به همين دليل سعي مي کنيم محتاطانه قدم برداريم و يکي به ميخ بزنيم و يکي به نعل تا نه رسالت رسانه اي ما زير پا گذاشته شود و نه اينکه هنرمندان و تهيه کنندگان از ما برنج اند. ايرنا: اگرمي شود کمي در اين مورد بيشتر توضيح بدهيد ابراهيم مولايي: ببينيد قضيه از اين قرار است که وقتي خبرنگار و تحليلگر ما به کنسرت فلان خواننده پاپ مي رود، بعد از اينکه از کنسرت آمده بايد خبر و تحليلش را از آن کنسرت بيان کند ولي به سبب اينکه کنسرت گذار يا خواننده ممکن است ناراحت شود و ديگر اجازه ندهند خبرنگار ما به کنسرت آنها برود، خبرنگار ما هم نمي تواند نقدش را نسبت به آن کنسرت بنويسد، به همين دليل هم است که گزارش هاي تصويري ما از کنسرت ها بيشتر از مطالب تحليليمان شده، چون وقتي مي بينيم مجبوريم خبر را سانسور کنيم، به کل از خير خبررساني متني آن کنسرت مي گذشته و فقط عکس هايي از آن اجرا مي گذاريم. مثلا سر يک کنسرت جو سالن آنقدر خراب شد که يکي از تماشاچيان اقدام به چاقو کشي کرد و با مامورين هم درگير شد و حاشيه هاي فراواني آن کنسرت داشت، هيچ خبرنگار ديگري هم در آن سالن به جز خبرنگاران ما حضور نداشتند، حال در اين وضع کنسرت گذار، ما را به هزار و يک چيز تهديد مي کند که اين اخبار را در سايت منتقل نکنيم، ما هم خب مجبوريم در مواردي با آن ها راه بياييم. تعجب برانگيز است که چطور در يک محيطي که بايد سالم و امن و مطمئن باشد و خبرنگار و نويسنده و عکاس بتوانند به راحتي به وظايف رسانه‌اي‌شان بپردازند و آرامش خيال کار کنند اين همه معضلات ريز و درشت وجود دارد. ابتدا سرمايه و بعد همين مافيا، به شدت جلوي ما را سد کرده‌آند. امين موسوي: از طرفي ديگر خواننده مي آيد با پايين ترين سطح ممکن اثري را مي خواند، خب ما بايد از اين هنرمند انتقاد کنيم، ولي نمي توانيم، نتيجه چه ميشود؟ نتيجه اين مي شود که خواننده ها چون فکر مي کنند کسي نيست که ازآنها انتقاد کنند به کار ضعيفشان ادامه مي دهند و اين باعث نارضايتي و ريزش مخاطب مي شود و در نتيجه ضرر اصلي به موسيقي زده مي شود، وقتي يک کسي 40 هزار تومان پول بابت بليط کنسرت مي دهد و ميبيند که چقدر موسيقي در سطح پاييني است معلوم است که ديگر پولي بابت بليط کنسرت ها نمي دهد و همين مي شود که روز به روز مخاطبان موسيقي ما کمتر مي شود. ايرنا: براي حل اين مشکل چه بايد کرد؟ امين موسوي: تنها راه حل اين است حضور خبرنگار در دست تهيه کننده ها نباشد، بلکه قانوني باشد تا براي هر کنسرت چند رديف مخصوص خبرنگاران رسانه هاي مختلف اختصاص داده شود، و ديگر قبل از کنسرت خبرنگار با تهيه کننده چانه نزند. شما استاديوم هاي ورزشي ما را ببينيد، مردم پول بليط مي دهند و مي روند بازي را تماشا مي کنند و خبرنگار و عکاس هم به راحتي از بازي گزارش تهيه مي کنند و در پايان وظيفه ي مربي اين است که جواب خبرنگاران را بدهد ولي در کنسرت که مردم پول بيشتري مي دهند و در عوض بايد هنرمندان وتهيه کنندگان هم پاسخگوييشان به خبرنگار بيشتر باشد، قضيه بر عکس مي شود، يعني نه تنها اجازه ورود به خبرنگار نمي دهند، بلکه جوابگوي او هم نيستند. ببينيد اصولا رسالت يک خبرنگار اين است که وسيله اي باشد تا سوالات مردم را به چهره ي خبري و هنري انتقال دهد و از او جواب بگيرد، حال فرض کنيد آن چهره ي خبري که در کنسرت ها خواننده و يا موزيسين است در قبال پول بليطي که از مردم دريافت مي کند به هيچ وجه خود را ملزم نمي داند که جوابگوي خبرنگار باشد. به نظر من براي حل تمام اين مشکلات بايد نگاه هنرمندان ، مسئولين و تهيه کنندگان نسبت به اهالي رسانه عوض شود و ارزش آنها را بيشتر بدانند و بدانند که آنها زبان جامعه هستند، بايد قانوني تصويب شود تا مثل فوتبال در پايان کنسرت ها نشست مطبوعاتي ترتيب داده شده و هنرمندان و تهيه کنندگان ملزم شوند که در نشست مطبوعاتي شرکت کنند. ايرنا: بحث را عوض کنيم، با توجه به حجم و کيفيت و سطح مطالب مجله‌تان هزينه خود را چه طور تامين مي‌کنيد؟ ابراهيم مولايي: تمام هزينه‌هاي مجله که اتفاقا اصلا اندک و ناچيز نيست، توسط خودمان و از درآمد‌هاي شخصي‌مان تامين مي‌شود و متاسفانه نتوانسته‌ايم اين مشکل را تاکنون حل کنيم. براي داشتن مجله‌اي خودکفا و منسجم نياز به نويسند‌گان و مديران ثابت است. براي داشتن نويسندگان ثابت بايد هزينه‌هاي لازم را متقبل شد. پول سرور سايت و پول تبليغات را هم حساب کنيد، اين هزينه‌ها در اختيار ما نيستند. امين موسوي: به اين هزينه پول مکالمات تلفن و موبايل ما را هم حساب کنيد، آقاي مولايي و بنده در يک شهر نيستيم و محل زندگيمان متفاوت است، شما فکر کنيد براي اين همه کار ما چطور با يکديگر هماهنگ مي شويم و کار مي کنيم، ما بعضا حتي هزينه هاي موبايل و تلفنمان را هم نداريم بدهيم، بعضي از دوستان به شوخي به ما مي گويند که حتما سرمايه و ارثي داريم که از آن براي خرج مجله و سايت استفاده مي کنيم، ولي واقعا ما نه سرمايه و ارثي داريم و نه منبع درآمد ثابتي، هر هزينه اي هم براي سايت و مجله مي شود از گوشه و کنار خدا مي رساند. اين را هم بگويم که ما کسي را نداريم حتي دنبال اسپانسر براي مجله و سايتمان بگردد، که اگر مي توانستيم تبليغات و اسپانسر براي مجله مان پيدا کنيم نصف مشکلات ما حل مي شد ولي با وجود بازديد بالا در سايتمان اسپانسر آنچناني براي مجلمان نداريم . ابراهيم مولايي: نهادها و مسوولين مي‌توانند با حمايت از ما از موسيقي رسمي کشور حمايت کنند. اميدواريم آن‌ها نيز اين وسواس و دقت و سخت‌گيري ما در خلق مطالب مفيد و درجه‌يک را ببينند و به ما بپيوندند تا بيشتر و بيشتر به اين کار بزرگ و اين راه دشوار جامه‌ي تداوم بپوشانيم. مگر چند مجله‌ي تخصصي ديگر سراغ داريد که همچنان فعال و سرپا به توليد مشغول‌اند و جديدترين و تازه ترين خبرها و عکس‌ها و مصاحبه‌ها در همه ي سبک ها را به مخاطبان خود برسانند. جالب است بدانيد، ما پيشنهاداتي از رسانه هاي بيگانه ي فارسي زبان و شبکه هاي ضد انقلاب داريم و داشتيم که دعوتمان کرده بودند به عنوان برنامه ساز، رابط و هماهنگ کننده بين هنرمندان موسيقي داخل ايران با اين رسانه ها فعاليت هاي جدي تري داشته باشيم، ولي ما دنبال خدمت در داخل ايران هستيم، ما مي توانستيم اين پيشنهادات را قبول کنيم و حداقل از اين راه مشکلات مالي مجموعه را حل کنيم، ولي اين کار را نکرديم، پس به ما حق بدهيد از مسوولين انتظار حمايت داشته باشيم. ايرنا: آيا براي ادامه‌ي راه برنامه‌ي خاصي داريد؟ امين موسوي: برنامه و ايده‌هاي زيادي براي آينده داريم. همانطور که مي‌دانيد در ايران از موسيقي حمايت چنداني نمي‌شود، موسيقي هيچ رسانه‌اي ندارد. فقط چند سايت موسيقي وجود دارد که آن‌ها هم بيشترشان يا جناحي کار مي‌کنند يا به سبک خاصي از موسيقي مي‌پردازند و يا اصلا دغدغه‌ي رشد موسيقي و موسيقي‌دان در سر ندارند. ما به کار آن‌ها احترام مي‌گذاريم و آرزو مي‌کنيم روز به روز به تعداد اين سايت‌ها افزوده شود، وليکن، چند سايت (و دقيق‌تر بگويم، چند مجله) به شکل مداوم و بي‌طرفانه به موسيقي مي‌پردازند؟ رسانه‌اي که باشد و به صورت جامع به موسيقي بپردازد متاسفانه وجود ندارد. ما هم چند ماهي مي‌شود که سيستم سايت را عوض کرده‌ايم و هدفمان اين است به صورت جامع و حرفه‌اي به کل سبک‌هاي موسيقي بپردازيم و فارغ از جهت‌گيري‌هايي که هست کار کنيم. ما آرزو داريم با تلاش‌مان، دست‌کم بخشي از آن روياي زيباي موسيقي شکوه‌مند و پرطرفدار محقق شود. موسيقي اي که تمام سبک‌ها را پوشش مي‌دهد و بتواند کمکي به هنردوستان، هنرمندان و هنرجويان بکند. ايرنا: فکر مي‌کنيد چه حمايت‌ها و پشتيباني‌هايي لازم است تا کار شما ديده شود؟ چه صحبت‌هايي در اين زمينه با مسولين داريد؟ ابراهيم مولايي: ببينيد اگر ما دنبال پول بوديم يا مي رفتيم براي رسانه هاي خارجي و شبکه هاي ماهواره اي آن ها کار مي کرديم و يا هم مي رفتيم مثل هزاران سايت دانلود موسيقي غيرمجاز به موسيقي هاي زيرزميني مي پرداختيم و درآمد هنگفتي هم از اين راه کسب مي کرديم، ولي ما اين کار را نکرديم چون خواستيم که در چارچوب موسيقي مجاز کشور فعاليت کنيم، از مسوولين هم مي‌خواهيم، در جهت اهداف خود که همان اشاعه‌ي موسيقي مجاز، فاخر و مورد تاييد فرهنگ ايراني- اسلامي و حمايت از موسيقي‌دان و گردش موسيقي در کشور است، از ما، به عنوان يک رسانه‌ پشتيباني کنند. با حمايت از ما اجازه بدهند که اين مکاني که براي ارائه‌ي خبرها و تحليل‌هاي اصولي و پيشگيري از ابتذال در خبررساني موسيقي باشد و هم منفذي براي رشد و رويش مخاطبان پيگير است بتواند زندگي خود را ادامه بدهد. امين موسوي: البته اين را هم بگويم اگر ما مي گوييم که در چارچوب هنجارهاي اجتماعي و ارشاد کار مي کنيم، معنيش اين نيست که چشم بر روي ايرادات آنها ببنديم و دست از نقد و چالش آنان برداريم، بلکه مطمئن باشيد در فرصت هاي مناسب از آنها هم بخاطر پيشرفت موسيقي کشور انتقاد خواهيم کرد که البته نه انتقاد از روي غرض ورزي، که انتقاد از روي خير خواهي براي رشد موسيقي. ايرنا: آيا شده در خارج از فضاي مجازي به فکر يک نشريه‌ باشيد؟ ابراهيم مولايي: بله،‌ بسيار زياد. ما اميد داريم بتوانيم با تنها کمي حمايت از سوي مسولين مجوز بگيريم و نشريه‌ي خود را منتشر کنيم. ما مي‌توانيم با شرايطي خيلي محدود اين مجله را به بازار بفرستيم، اما نياز به همراهي داريم. مسوولان کيفيت کار ما را ببينند. اگر از اين کيفيت و سطح و شمايل خاص مجله خوش‌شان آمد به ما کمک کنند اسم مجله‌ي موسيقي ايرانيان را ثبت کنيم و مجوز بگيريم و انتشار رسمي مطالب‌مان را شروع کنيم. ايرنا: حس مي‌کنيد فضاي موسيقي ما به شکلي هست که به صورت تخصصي به اين مهم بپردازيم؟ امين موسوي: اولا يک نکته را بگويم تا براي مخاطبان سو تفاهم نشود، منظور شما از تخصصي چيست، اگر منظورتان از تخصصي اين است که بصورت فني و آکادميک به موسيقي بپردازيم که اين مورد به هيچ وجه در اهداف ما نيست زيرا که دانشگاه ها هستند و خودشان از لحاظ فني روي دانشجويان کار مي کنند. هدف ما اين است که تا آنجا که مي شود با زباني ساده و همه فهم به موسيقي بپردازيم، که خبر يک طرف است، و تحليل طرف ديگر مساله است که اين هم بگويم ما قصد نداريم، تحليل هايمان رنگ و بوي فني و آکادميک بدهد، مي خواهيم تحليل هايمان بيشتر حول سه موضوع «آثار هنرمندان»، «اعمال مسئولين» و «علل ضعف موسيقي» در کشور بچرخد و بصورت عميق و ريشه اي با زباني ساده مشکلات در موسيقي را بررسي کنيم، البته اين اهداف در دراز مدت به ثمر مي رسد و ما با ايده آل ذهني مان فرسنگ ها فاصله داريم. ايرنا: شما در سايت و مجله تان بطور کامل به اخبار و مطالب تحليلي موسيقي ايراني در هر سبکي مي پردازيد، آيا پوشش اين حجم از مطالب دشوار نيست؟ امين موسوي: مطمئن باشيد دشوار است. به سايت‌هاي ديگر نگاه کنيد. مي‌بينيد که آن‌ها تنها يک بخش کوچک از موسيقي را پوشش مي‌دهند. حتي مجلات هم همينگونه هستند، يا آنقدر حاشيه اي و زرد هستند که خود سمي براي موسيقي کشور محسوب مي شوند و يا هم آنقدر سنگين و تخصصي هستند که حتي اهالي موسيقي هم نمي توانند مجله را بطور کامل بخوانند. ما اما سعي کرديم در اين بين حرکت کنيم، مصاحبه هاي اختصاصي با هنرمندان تا آنجا که مي شود داراي بار تحليلي و از يک نوع دقت و موشکافي به مسائل موسيقي داراست. مصاحبه‌هاي ما با خوانندگان را ببينيد. ما به حاشيه‌ها بي‌اعتناييم. به اصل موسيقي مي‌پردازيم. سوالات تحليلي مي‌پرسيم و پاسخ‌هاي جدي و مفصل مي‌طلبيم. اين است که هنرمندان بزرگ ايران با وجود اينکه ما سابقه ي کمي داريم به مصاحبه با ما تن مي‌دهند. در حالي‌که با کم‌تر سايتي مصاحبه مي‌کنند. ايرنا: حس مي‌کنيد چه حفره‌ها و چاله‌هاي پر نشده و پرداخته نشده‌اي در موسيقي ايران داريم؟ ابراهيم مولايي: ما نياز به مديريت درست و طولاني‌مدت داريم. تعويض مديريت و عوض شدن خط مشي ها و سليقه‌اي بودن تصميمات، باعث شده اهل موسيقي ما متضرر و خسته شوند. در کنار اين‌ها بايست مخاطبان را با موسيقي برجسته و عميق آشنا کرد تا با عدم استقبال از آثار کم‌مايه روي حضور سرسري آنان خط بکشد. امين موسوي: موسيقي ما پر از حفره و چاله هاي پر نشده است که يک بحث جداگانه اي را مي طلبد اما اگر بخواهم بطور خلاصه وضعيت را تشريح کنم بايد بگويم که تا وقتي که مديران، متفکران و هنرمندان دغدغه اي براي وضعيت بحراني موسيقي نداشته باشند روز به روز سطح شنيداري مردم پايين خواهد آمد و اين هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت باعث از هم پاشيدگي فرهنگي شنيداري جامعه مي شود، کما اينکه شاهد اين موضوع هستيم. به نظر من ما کلا متفکر و عالمي در زمينه ي موسيقي و مخصوصا ارتباطش با جامعه شناسي نداريم، مسئولين ما هم يا شجاعت، يا دغدغه، يا سواد، يا امکان اصلاح اين وضع را ندارند. هنرمندان هم به نظر من در اين قضيه نقش بسياري دارند، هنرمندان ما اکثرا فقط حرف مي زنند و عمل نمي کنند، اگر هنرمندان ما دلسوز و شجاع بودند و کمي هم بيشتر با هم متحد مي شدند مي‌شد از وضعيت موجود بيرون آمد. ولي وقتي که اساتيد موسيقي سنتي سايه ي هم را با تير ميزنند ديگر نمي شود از آنها توقع داشت که بيايند دست در دست هم بدهند و فکري براي اين وضعيت کنند. ايرنا: نياز موسيقي امروز ايران را در مطبوعات در چه زمينه‌هايي مي ‌بينيد؟ امين موسوي: در زمينه‌ي تحليل منصفانه و به دور از جهت‌گيري. اصولا در مطبوعات ما کمتر تحليل عميق بدون جهت گيري ديده مي شود، اکثرا نظرهاي شخصي و گروهي است که نام نقد را به خود مي گيرد، ما در کشور حتي يک منتقد واقعي در زمينه موسيقي نداريم، اصلا احتياجي هم به منتقد نداريم. در اين زمينه حرف هاي زيادي هست، ولي کوتاه مي گويم که وقتي ما هيچ تعريف درستي از هنرمند، موسيقي، موسيقي جدي، موسيقي سالم، موسيقي فاخر، موسيقي مبتذل، موسيقي سطح پايين، موسيقي سبک و ... نداريم، وقتي ما جايگاهي براي هنرمند قائل نيستيم، وقتي مسولين حمايت جدي از هنرمندان موسيقي نمي کند، وقتي مخاطب جدي براي خواندن نقدهاي منتقدان وجود ندارد، اصلا دليلي هم بر وجود منتقد نداريم، منتقد در هنر جامعه اي بوجود مي آيد که سير هنري و تاريخي آن جامعه به تکامل رسيده باشد ولي ما فعلا در اول راهيم و نه احتياجي به منتقد داريم که در صورت احتياج، منتقد واقعي هم در کشور نمي توانيم پيدا کنيم. در حال حاضر به شدت به روزنامه نويس، خبرنگار و از همه مهمتر به تحليلگر احتياج داريم که البته روزنامه نويس و خبرنگار کم در کشور نداريم ولي تحليلگر منصف و با ديد باز بسيار کم داريم که يکي از اصلي ترين اهداف ما اين است که در مجموعه مان بتوانيم جوانان مستعد براي اين کار پيدا کنيم، البته تحليلگر هم تعريف پيچيده اي و مفصلي دارد که بحث اش در اين گفتگو نمي گنجد. کلا به قول سقراط بزرگترين مشکلات در ندانستن معناي کلمات است. ما بايد ابتدا تعريفي دقيق و عميق از کلمه هايي چون هنرفاخر، هنرمند، موسيقي جدي، جشنواره موسيقي، کنسرت، موسيقي مبتذل و ...بکنيم و بعد از آن فکر پر کردن چاله ها باشيم که مهم ترين مشکل در موسيقي کشور را بنده در نداشتن تعريفي از اين کلمات مي دانم، که حاضرم به همه ثابت کنم که کسي نمي داند موسيقي فاخر يا موسيقي جدي و يا حتي کنسرت موسيقي دقيقا يعني چه. ايرنا: فکر مي‌کنيد براي بهبودي شرايط مجلات و تعهدورزي مطبوعات چه کارهايي لازم است؟ ابراهيم مولايي: در ابتدا گفتيم، لازمه‌ي تعهد، وجود اشتياق است. فردي که شوق‌اش را نسبت به کارش از دست مي‌دهد و مي‌بيند به خاطر تلاشي که مي‌کند برايش اهميت قائل نيستند و تلاشش را نمي‌بينند کم‌کم شوق‌اش را از دست مي‌دهد و مي‌کوشد به ساده‌ترين شکل ممکن کار را انجام بدهد. ما همچنان اشتياق داريم و منتظريم تا مسوولين و نهادهاي دولتي يا خصوصي دوام اين اشتياق را تضمين کنند. تنها خواسته‌ي ما تامين سرمايه‌هاي مجله‌ است. مي‌بينيد که در اين چند ماه ما از سرمايه شخصي‌‌مان در اين راه خرج کرده‌ايم و اين واقعا آزاردهنده است. ما مي‌خواهيم سرمايه‌هاي توليد مجله تامين شوند و جز اين خواسته‌ي ديگري نداريم. ايرنا: حد نهايي آرزو و اشتياق شما در اين راه کجاست. دوست داريد به چه موقعيتي برسيد؟ ابراهيم مولايي: دوست داريم دور از تشويش و دغدغه‌ي مالي به چاپ يک مجله‌ي آبرومند و متعهد بپردازيم و اين راه را تا وقتي نفس داريم ادامه بدهيم. دوست داريم سطح موسيقي را با وجود وسواس و سخت‌گيري‌مان بالاتر ببريم. چاپ کردن يک مجله‌ي متعهد حد نهايي آرزو و آمال ماست. امين موسوي: کار رسانه آگاهي دادن و ياري رساندن است، تا جهل وجود دارد آگاهي دادن پايان و حدي ندارد. ايرنا: در مقايسه با خبرگزاري‌ها و رسانه هايي که به موسيقي مي‌پردازند، چه ويژ‌گي‌هايي را رعايت مي‌کنيد؟ امين موسوي: از جانب‌داري و جهت‌گيري و باندبازي به شدت پرهيز مي‌کنيم. تنها حقايق را منتشر مي‌کنيم و به خاطر دريافت آگهي از خواننده‌ها به تبليغ و تشويق بي‌مورد و خالي از حقيقت خواننده و آهنگساز نمي‌پردازيم. سعي مي‌کنيم از حاشيه‌ها دوري کنيم و به جاي پرداختن به زندگي خصوصي ستار‌ه‌ها، به هنر آنان که اثر موسيقي‌شان باشد بپردازيم، البته اين هدف ما است ولي شايد در عمل صد در صد به خواسته مان نرسيم و در جاهايي هم حق را فداي مصلحت کنيم، ولي مطمئنا آن مصلحت هم بخاطر منافع خودمان نخواهد بود که بخاطر مصالح مخاطبانمان خواهد بود. ايرنا: بازخورد مخاطبان‌ نسبت به کار مجله رو به افزايش بوده، چطور بازخورد مخاطبان را ارزيابي مي‌کنيد؟ ابراهيم مولايي: بازخورد به شدت رشد داشته. ابتدا از آمار بازديد سايت و دوم از اي‌ميل‌هاي محبت‌آميزي که کاربران عزيز برايمان مي‌فرستند و بعد از طريق کامنت‌ها، مي‌بينيم که مجله ديده مي‌شود و خوانده مي‌شود. همينجا جا دارد از تمام آن عزيزاني که زحمت کشيدند و سطرها براي ما نوشتند و اي‌ميل زدند و ابراز محبت کردند تشکر کنيم و عذرخواهي کنيم که به دليل مشغله‌ي بسيار، موفق به پاسخ‌گويي به تمام آن‌ها نشديم. البته همين که مجلمان در ده ها سايت و رسمي و غير رسمي قرار مي گيرد نشان از موفقيت کار ماست، ولي ما همين قدر مخاطب و بازديد را هم بسيار کم مي دانيم، کارمان بخاطر نداشتن تبليغات آنقدر که ايده آل خودمان است ديده نمي شود، البته دليل هم دارد، ما نه پولي براي تبليغات داريم، و نه اينکه با روزنامه نگاران رابطه ي صميمي داريم تا آنها مجله ي ما را به مخاطبانشان نشان دهند، اين در حالي است که بسياري از سايت هاي هنري چند ساله ي اخير از حمايت و ساپورت مطبوعات برخورد بودند ولي ما به سبب نداشتن رابطه و سرمايه نمي توانيم مجلمان را تبليغ کنيم ايرنا:‌ مصاحبه‌هاي مجلات شما هميشه قوي و با محتوي و باطراوت هستند، در طراحي سوالات از تيم نويسندگان استفاده مي‌کنيد؟ امين موسوي: در مواقعي بله. ما سوالات را با وسواس بسيار طرح مي‌کنيم و بارها آن‌ها را بررسي مي‌کنيم تا به يک ايده آل برسيم. البته يک ايده ي و روشي که ما در طراحي سوالات داريم اين است که اولا تا آنجا که شود سوالات حاشيه اي و زرد نباشد و نکته ي ديگر اينکه سوالات بايد از دغدغه هاي فکري نويسنده و خبرنگار ما تراوش کند و تا آنجا که مي تواند جنبه ي تحليلي به خود بگيرد البته بنا به دلايلي در نهايت سوالات با ايده آل هاي خود بنده فاصله ي زيادي دارد و سطح سوالات هنوز به ده درصد توقع و خواست من نرسيده. ايرنا: چندمين شماره از مجله موسيقي ايرانيان را آماده انتشار داريد؟ شماره هشتم در حال آماده سازي است و مراحل گرافيکي خود را پشت سر مي گذارد، اميدواريم روز به روز مجله موسيقي ايرانيان را بتوانيم با محتوي تر و زيبا تر به دست مخاطبان و علاقه مندان به موسيقي رسانده و کار مجله توسط مسولين موسيقي و هنري کشورمان ديده شود.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 483]

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب

صفحات پیشنهادی

«نیایش و نیروی جادویی آن» در دنیای اساطیر
دكتر ژاله آموزگار در همایش آیینهای ایرانی كه با موضوع آب و نیایش در .... مدير مجله موسيقي ايرانيان: پيشنهادات بي بي سي و ضد انقلاب را براي همکاري رد کرديم ...

گوناگون

بهترین مارک کربن فعال در بازار ایران (راهنمای کامل خرید)

آیا شیرآلات اهرمی ارزان قیمت در دکور کردن حمام محدودیت ایج...

9 روش جرم‌ گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بو...

بررسی دلایل و راهکارها برای بیشتر کتاب خواندن

خرید و فروش اکانت کلش آف کلنز در سایت های خارجی

انواع ریموت جرثقیل و کاربردهای آن‌ها در صنایع مختلف

موسیقی قدیمی ایرانی؛ پلی به خاطرات و احساسات ماندگار

بهترین وکیل ملکی در تهران

بررسی تخصصی چری آریزو ۵

مقایسه درایو‌های برند زیمنس و اینوت

انتقال سرمایه با تتر؛ راه‌حلی برای دور زدن تحریم‌ها