واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مرکز مين زدايي در سال 2004 ميلادي توسط وزارت دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح ايجاد شد ، و يکي از ماموريت هاي اساسي آن ، کشف و خنثي سازي مين هاي بي شماري است که از هشت سال جنگ تحميلي رژيم بعثي عراق درخاک ايران باقي مانده است . اين مرکز تاکنون صدها هزار مين باقي مانده از دوران جنگ تحميلي را کشف و خنثي کرده و زمين هاي پاک شده زيادي را به استفاده داده است. در مراسمي که در روز پانزدهم فروردين روز بين المللي مبارزه با مين در تهران برگزار شد ، ضمن تعارفات همراه با تقدير بسيار از عمليات مين روبي ايران توسط مسئولين نهادهاي بين المللي ذيربط ، پير ريترنير رئيس نمايندگي کميته بين المللي صليب سرخ به نکته مهمي هم در زمينه تلاشهاي بسيار ايران براي حل مشکلات بشردوستانه اشاره داشت . با اين عبارت که : ارزشهاي انساني رکن مهم فرهنگ و مذهب ايرانيان است و جمهوري اسلامي ايران تلاشهاي بسياري براي حل مشکلات بشردوستانه انجام داده است. سازمان ملل در يکي از گزارشهاي خود به مناسبت پانزدهم فروردين برابر با 4 آوريل روز جهاني مبارزه با «مين»هاي زميني مي گويد: با آنکه سالهاست نهضتي بزرگ از صلح دوستان در سرتاسر جهان به مبارزه با اين نوع سلاح و کاربرد آن به راه افتاده و اين نهضت توانسته است امضاهاي رهبران کشورهاي بسياري را در زير توافقنامه اي براي منع توليد و به کارگيري مين هاي ضد نفر بياورد، ولي هنوز «مين»هاي ضدنفر و کاربرد آن يک مسأله بين المللي است. سازمان ملل در گزارش خود مي گويد که مين هاي زميني هرسال موجب مرگ يا معلول شدن تا 20هزار نفر مي شود و حداقل يک پنجم قربانيان، کودکان هستند و در جامعه متمدن جايي براي مين هاي زميني وجود ندارد. فعالان ضد مين در جهان از اينکه 150 کشور کنوانسيون منع استفاده از مين هاي زميني ضدنفر را امضا کرده اند و کمک هاي مالي براي اجراي کنوانسيون افزايش يافته، خرسند هستند، اما آن را کافي نمي دانند و اين که گفته مي شود سه قدرت بزرگ جهان آمريکا، چين و روسيه، هنوز انبارهاي بزرگي از مين هاي زميني ضدنفر را در اختيار دارند، تهديدي جدي عليه کنوانسيون و اهداف انساني آن مي دانند. با آنکه تقريباً همه ي کشورهاي جهان به کنوانسيون مذکور پيوسته اند و يا اگر نپيوسته اند مفاد آن را داوطلبانه اجرا مي کنند، اما سازمان ملل گزارش هايي در اختيار دارد که نشان مي دهد گروههاي شورشي هنوز در سيزده کشور از مين هاي ضدنفر استفاده مي کنند و مين ها و مواد منفجره باقي مانده از درگيريها در 80 کشور جهان يک مسأله جدي است و هرسال جان شماري را مي گيرد و يا معلول مي کند که بيشترين عده آنها کودکان و زنان هستند. افغانستان يکي از آلوده ترين کشورهاي جهان به مين است. در سفري به اين کشور در پاييز سال 2001 ميلادي شخصاً ميادين مين بسياري را در گوشه و کنار افغانستان مشاهده کردم و با مردان و زنان و کودکان بسياري برخورد داشتم که بر اثر انفجار مين معلول شده بودند. در آن سفر مقام ارشد امنيتي افغانستان به من گفت که تنها اتحاد شوروي در طول سالهاي اشغال افغانستان ميليونها مين در خاک اين کشور باقي گذاشته است و برطبق يک برآورد سازمان ملل، شوروي براي هر افغان سه مين در خاک افغانستان باقي گذاشته است! يکي ديگر از مناطق آلوده به مين در جهان، ايران است که آن را به يکي ازقربانيان بزرگ مين در جهان تبديل کرده است . با آنکه در طول سالهاي بعد از جنگ تحميلي تلاش هاي فوق العاده اي براي پاکسازي مناطق جنگي از مين صورت گرفته و افراد بسياري نيز دراين راه شهيد شده اند، ولي باز خبرهايي هر از گاه از انفجار مين و کشته شدن و يا زخمي شدن افراد بخصوص درمناطق غربي کشور در رسانه ها منتشر مي شودکه نشان مي دهد «مين» همچنان يک مسأله جدي است و اقدامات گسترده تري بايد بخصوص در زمينه آگاهي رساني به ساکنان مناطق سابقاً جنگي و يا افرادي که ضرورتاً به اين مناطق آمد و شد دارند، صورت گيرد. دلايل بسياري موجب آن شده است تا به رغم سالها تلاش براي پاکسازي مناطق جنگي از مين، هنوز اين مناطق آلوده تلقي شوند که از آن جمله مي توان به عدم وجود و در صورت وجود مبادله نقشه هاي ميادين مين اشاره کرد که لازم است در گفت وگوها با مقامات عراقي مورد توجه قرار گيرد. تغييرات و تأثيرگذاري پديده هاي جوي بر روي تغيير محل مين ها، سرعت بيشتري را در خنثي سازي آنها مي طلبد که صد البته با توجه به حجم مين هايي که در خاک ايران در مناطق سابقاً جنگي پراکنده است ، اين امر نياز به بودجه و امکانات بيشتر دارد که شايد تأمين آن ، آنهم در زماني کوتاه که لازمه کار است، در توان يک کشور نباشد و از اين رو است که مي بايست دست همکاري نهادهاي جهاني مانند سازمان ملل را در اين زمينه فشرد. از : رئوف پيشدار
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 374]