تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819201371
صدام و قذافي؛ پرونده اي براي دو نفر
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: از زماني كه معمر قذافي رهبر ليبي، به سران كشورهاي عرب هشدار داد كه از سرنوشت صدام حسين رييس جمهوري سرنگون شده عراق، عبرت بگيرند فقط سه سال مي‌گذرد؛ با اين حال در سالگرد حمله نظامي آمريكا و همپيمانان اش به عراق، اين بار ليبي هدفي براي انجام عمليات سفر سحرگاه شد تا بار ديگر پرده جديدي از اجراي سناريوي لشكركشي غرب به خاورميانه روي صحنه برود. البته اين دفعه -همانطور كه برادلي بليكمن دستيار رييس جمهوري پيشين آمريكا و استاد علوم سياسي دانشگاه جرج تاون، در چهارم فروردين‌ماه 1390 به شبكه روسي راشاتودي گفت- غرب اشتباه‌هاي آخرين حمله نظامي خود به منطقه را در نظر خواهد گرفت تا شايد از درياي طوفاني ليبي، ماهي‌هاي بزرگ‌تري صيد كند. بليكمن هدف نهايي از عمليات سفر سحرگاه را سرنگوني قذافي حتي به بهاي كشته شدن وي خواند و گفت: وقتي صدام به كويت حمله كرد بايد حكومت او سرنگون مي شد. غرب اين كار را انجام نداد و پس از ارتكاب اين اشتباه، چند سال بعد مجبور شد زمان زيادي را براي انجام اين كار صرف كند. حال با گذشت چند سال و همزمان با سالروز حمله نظامي به عراق در اسفندماه 1381، ليبي نيز شاهد مداخله نظامي كشورهاي غربي است به گونه اي كه از بيست و ششم اسفندماه 1389 پس از تصويب منطقه پرواز ممنوع بر فراز ليبي، نيروهاي ائتلافي به رهبري ناتو بارها مواضعي را در خاك اين كشور بمباران كرده‌اند. بمب هاي نيروهاي ائتلاف گرچه به نام مقابله با نيروهاي حامي قذافي اما در اصل بر سر مردم بيگناه و حتي مخالفان حكومت نيز ريخته مي شود. ** تحريم و قطعنامه؛ راه پيموده شده غرب براي ليبي و عراق ------------------------------------------------------------------- راههاي پيموده شده غرب در مورد عراق و ليبي تشابه زيادي با هم دارد. عراق پس از راه اندازي دو جنگ با جمهوري اسلامي ايران (سي و يكم شهريورماه 1359) و كويت (دوازدهم مردادماه 1369)، با تحريم‌هايي 20 ساله مواجه بود. آمريكاييها پس از انفجارهاي يازدهم سپتامبر 2001 (1380) عراق را از اهداف اصلي حمله خود معرفي كردند.اين اقدام با بهانه دروغين وجود سلاح‌هاي كشتار جمعي دراين كشور شكل گرفت. البته شوراي امنيت سازمان ملل متحد بيست و چهارم آذرماه، تحريم هاي اعمال شده بر اساس بند هفتم منشور اين سازمان را كه منجر به مسدود شدن دارايي هاي عراق، اجراي برنامه نفت در برابر غذا و تحريم فعاليت هسته اي صلح آميز اين كشور شده بود، لغو كرد. ليبي نيز از سال 1371 تحريم‌هايي 11 ساله را تجربه كرد. حوادثي همچون انفجار هواپيماي پان آمريكن بر فراز لاكربي اسكاتلند و سقوط هواپيما در نيجر كه به دولت ليبي منصوب شده بود، نيز باب جدال‌هاي بين‌المللي قذافي را گشود. اما در سال 1382 با اذعان ليبي به دست‌داشتن در برخي از اقدامات تروريستي و پرداخت غرامت به قربانيان اين ترورها، تحريم‌هاي بين‌المللي اين كشور لغو شد. يك سال بعد حكومت قذافي نيز از برنامه هسته‌اي چشم‌پوشي كرد و با امضاي پروتكل الحاقي پيمان منع گسترش سلاح‌هاي هسته‌اي، گام ديگري براي عادي سازي روابط با غرب برداشت. گرچه 10 سال پيش آمريكا با همراهي متحدان خود بدون كسب مجوز از شوراي امنيت سازمان ملل متحد راهي خليج فارس شد، اما اين بار بهانه همراهي با قيام مردمي برخاسته از بيست و هشتم بهمن‌ماه 1389 و جلوگيري از فعاليت ماشين كشتار قذافي زير لواي قطعنامه هاي شوراي امنيت سازمان ملل متحد و نشست اعضاي ناتو در بروكسل، دليلي براي نقض حاكميت يك كشور و سرآغازي بر سلطه خارجي شد. شوراي امنيت سازمان ملل در قطعنامه هاي 1970 و 1973 خود، عليه قذافي، خانواده و نزديكان وي، شركت ملي نفت ليبي و بانك مركزي اين كشور، تحريم هايي وضع كرد. همچنين آمريكا و برخي اعضاي اتحاديه اروپا نيز تحريم هايي يك جانبه را عليه حكومت قذافي اعمال كردند. ** غرب؛ حامي ديروز و دشمن امروز ------------------------------------------- صدام كه در جنگ هشت ساله با جمهوري اسلامي ايران ميلياردها دلار كمك خارجي از كشورهاي غربي دريافت كرده بود، با نخستين سرپيچي در حمله به كويت نه فقط حمايت كامل غرب را از دست داد بلكه به دشمن نخست آن مبدل شد. اين ماجرا در ليبي تكراري واژگون داشت، پس از عقب نشيني هاي قذافي درباره محاكمه متهمان ليبيايي پرونده لاكربي و همچنين كنار گذاشتن برنامه هاي هسته اي خود، دفتر حافظ منافع آمريكا در سال 1385 در طرابلس گشوده شد. پس از آن نيز قذافي، روابط خود را با كشورهاي اروپايي بويژه فرانسه برقرار كرد به طوريكه قراردادهاي متعددي بين اين كشورها به امضا رسيد. از جمله در سال 1386 توافقنامه همكاري در زمينه انرژي اتمي غيرنظامي و در سال 1389 سند همكاري راهبردي بويژه در زمينه اقتصاد و انرژي و همچنين همكاري هاي اتمي بين پاريس و طرابلس امضا شد. روابط ليبي و فرانسه تا حدي نزديك شد كه همسر سابق ساركوزي در سال 1386 موفق شد پزشكان بلغاري متهم به تزريق ويروس ايدز به كودكان ليبي را پس از هشت سال از زندان هاي ليبي آزاد كند. اين، در حالي بود كه در بمب‌گذاري سال 1368 هواپيماي يو. تي. آ متعلق به فرانسه كه در نيجر سقوط كرد، 170 نفر از جمله 54 فرانسوي جان باختند. اما اكنون پرده ليبي هم مانند عراق كنار زده شده است، تاريخ مصرف صدام و قذافي به پايان رسيد اما سرانجام آنها بايد به گونه اي به اتمام مي رسيد كه پاي نيروهاي بيگانه به منطقه باز شود و ازهمين رو بود كه هر دو كشور به راي گروه ائتلاف غرب درگير حمله خارجي ها شدند. اكنون در شرايطي كه همچون عراق، حربه اي با نام منطقه پرواز ممنوع در ليبي دستاويز حملات نيروهاي ائتلاف به شهرهاي اين كشور و مردم بي دفاع شده است، ناوها و جنگنده ها در سواحل ليبي مستقر هستند تا قطعنامه هاي شوراي امنيت و حتي فراتر از آن (در قالب فروش اسلحه به مخالفان قذافي) را اجرا كنند. ** حاكمان نظامي؛ حكومت‌هاي فرسوده ---------------------------------------------- سرنوشت حكومت 42 ساله قذافي بر ليبي مي‌رود تا سرنوشتي مشابه حكمراني 24 ساله صدام بر عراق داشته باشد. صدام در سال 1316 به دنيا آمد و در سن 20 سالگي به حزب بعث پيوست. وي در سال 1355 به درجه ژنرالي نيروهاي مسلح عراق رسيد. پس از بروز دو كودتا در عراق كه سرانجام منجر به قدرت گرفتن حزب بعث به سركردگي ژنرال احمد حسن البكر شد، فشارهاي صدام حسين به البكر نيز سبب استعفاي او از رياست جمهوري در بيست و پنجم تيرماه 1358 شد و به اين ترتيب صدام به طور رسمي بر مسند رياست جمهوري عراق تكيه زد. البته وي پس از حمله آمريكا و متحدانش به عراق، در بيست و دوم آذرماه 1382 دستگير و نهم دي ماه سه سال بعد به دار آويخته شد. سرهنگ معمر قذافي در سال 1321 به دنيا آمد و در سال 1342 وارد آكادمي نظامي شد. قذافي در سن 27 سالگي به دنبال كودتاي دهم شهريورماه 1348 عليه ملك ادريس به قدرت رسيد. از آن زمان تاكنون وي رييس مجلس شوراي انقلاب و رهبر ليبي است. خفقان سياسي عراق از ممنوعيت فعاليت احزاب مخالف و حصر آزادي رسانه‌ها تا كشتار گسترده شيعيان و كردهاي شمال گسترده بود. مشابه اين اوضاع در ليبي به دنبال پياده كردن قوانين كتاب سبز قذافي و اعمال محدوديت‌ها براي فعاليت رسانه‌ها و همچنين سران قبايل اين كشور ديده مي‌شود. ** تشابه فردي و خانوادگي صدام و قذافي -------------------------------------------------- رفتارهاي عجيب، غيرقابل پيش‌بيني بودن، قساوت و سنگدلي، مواضع ضد و نقيض، برخورد با مخالفان و حتي نزديكان از ويژگي‌هاي مشترك صدام و قذافي است. قذافي در بيست ويكمين اجلاس سران اتحاديه عرب در سال 1388، خود را بزرگ حكماي عرب و شاه شاهان قاره آفريقا و اميرالمومنين مسلمانان جهان ناميد و به سران شركت كننده در اين اجلاس گفت: مقام من اجازه نمي‌دهد در سطح شما باشم. يك تحليلگر غربي همان سال درباره قذافي گفت: او از لحاظ شخصيتي مبتلا به ترس ناخودآگاه و غير ارادي است و از بلندي‌ها بشدت مي‌ترسد و ترجيح مي‌دهد هيچ‌گاه بر بالاي آب‌ها پرواز نكند. كرتز كه زماني سفير آمريكا در ليبي بود، افزوده است: (قذافي) شخصيتي عجيب با ادا اصول و اطواري غريب است كه به نوعي در فرد ايجاد ترس و وحشت مي‌كند. او عاشق سواركاري است و دوستان و دشمنان را به يك اندازه از خود رنجيده خاطر مي‌كند. چهارم اسفندماه 1389 عبدالمنعم الهوني نماينده ليبي در اتحاديه عرب، به روزنامه الحيات چاپ لندن گفت: معمر قذافي بسيار بدتر از صدام حسين است زيرا صدام اندكي عقل در سر داشت، اما اين مرد ديوانه است؛ نه عقل دارد و نه مي تواند بينديشد. محمد منهاج سفير پيشين جمهوري اسلامي ايران در ليبي، درباره رفتارهاي نامتعارف قذافي گفته است: ... مي توانم خاطره اي از موسي كوسا رييس سازمان امنيت ليبي، اشاره كنم. كوسا در ليبي فرد مقتدري است و ارتباط نزديكي با قذافي دارد. به دليل اينكه پرونده امام موسي صدر را دنبال مي كردم با ايشان ملاقات هاي زيادي داشتم و حتي سفرهاي فراواني داشتيم. ايشان براي بنده تعريف مي كرد كه به خاطر اتفاقي معمر قذافي به شدت از وي عصباني مي شود و دستور مي دهد تا وي را به زندان منتقل كنند. پس از 15 روز از زندان آزاد مي شود و به كار خودش ادامه مي دهد. رفتارهاي عجيب قذافي را مي‌توان در كنار اقدام‌هاي ناگهاني صدام در مواردي همچون حمله به كويت گذاشت كه براي مدتي غرب را غافلگير كرد. از سوي ديگر، دستان صدام به خون هاي زيادي آلوده بود. سوء قصد سال 1361 عليه صدام حسين در شهرك دجيل با كشته شدن 160 نفر از ساكنان از جمله چند كودك و زنداني شدن حدود يك هزار و 500 نفر ديگر پاسخ داده شد. كشت و كار در زمين هاي زراعي اين منطقه نيز براي 10 سال ممنوع شد. نيروهاي عراقي بيست و پنجم اسفندماه 1366 براي سركوب شورش مردم كرد شمال عراق در عمليات الانفال به‌وسيله گاز سمي و اعصاب به حلبچه حمله كردند و حدود پنج هزار نفر غيرنظامي را كشتند. وي مسوول كشته شدن،مجروح و مصدوم شدن بيش از يك ميليون و 500 هزار نفر در جريان جنگ با ايران و 20 هزار تا 100 هزار نفر در جنگ خليج فارس با كشورهاي غربي حامي كويت بود. صدام براي ممانعت از حركت نيروهاي غربي در خاك عراق در دو حمله غرب به منطقه (دي ماه 1370 و اسفندماه 1381)، اقدام به سنگرگيري پشت مردم بي‌دفاع كرده بود. با اين حال، سرانجام دستگير و به دار آويخته شد. گرچه قذافي تا زمان حكمراني صدام انتقادهاي سختي از او داشت اما پس از اعدام صدام، سه روز عزاي عمومي اعلام كرد كه با انتقاد شديد گروه‌هاي داخل عراق مواجه شد. به گزارش يازدهم دي‌ماه 1385 خبرگزاري كويت، سيد عبدالعزيز حكيم رييس مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق، تاكيد كرد: برخي از نظام‌هاي ديكتاتوري براي مرگ يك ديكتاتور اعلام عزاي عمومي كرده يا مجالس عزا بر پا كردند. قذافي همچنين پس از ديدار با گروهي 29 نفره از فرماندهان صدام از جمله صلاح عمر العلي عضو شوراي فرماندهي انقلاب رژيم بعث عراق، عصام چلبي وزير نفت رژيم صدام و محمد الدوري نماينده پيشين عراق در سازمان ملل متحد، براي اجلاس فروردين ماه 1389 پرچم عراق در زمان صدام را برافراشت و روي تابلوهاي بزرگ در فرودگاه و خيابان هاي منتهي به شهر سرت محل برگزاري اجلاس سران عرب، نصب كرد. با اين حال، به گزارش دهم فروردين‌ماه 1387 واحد مركزي خبر، رهبر ليبي در اجلاس سران عرب بر ضرورت توجه كشورهاي عربي به مساله وحدت و جلوگيري از دخالت بيگانگان در امور داخلي كشورهاي عربي تاكيد كرد و خطاب به سران عرب خاطرنشان كرد: اگر متوجه اين مساله نباشيد، آمريكا شما را يكي پس از ديگري به سرنوشت صدام دچار خواهد كرد. اما ظاهرا قذافي نيز همچون صدام اهميتي به كشتار مردم در بمباران‌هاي نيروهاي ائتلاف نمي دهد و حتي با كشيدن جنگ به داخل شهرها، قصد دارد اقدام‌هاي تاخيري را به اردوگاه غرب تحميل كند. همچنين وي به اين ترتيب، ابزار فشاري عليه كشورهاي غربي براي خاتمه حملات خود يافته است. سرنوشت اعضاي خانواده صدام و قذافي نيز چندان تفاوتي نداشته است. صدام سه بار ازدواج كرد. وي از ازدواج نخست، دو پسر به نام‌هاي عدي حسين و قصي حسين و سه دختر به نام‌هاي رعنا، رغد و حلا داشت با اين حال، اواخر سال 1375 زن اول خود را به همراه رعنا و رغد به گمان دست داشتن آنان در ترور عدي به حبس خانگي محكوم كرد. همچنين برادر زن خود را نيز كشت. پس از فرار رعنا و رغد با همسر و فرزندان خود به اردن و بازگشت دوباره آنان به كشور، برادران همسر رعنا كشته شدند. چند ماه بعد نيز دو دختر صدام در عزاي همسران خود نشستند. برزان ابراهيم التكريتي برادر كوچك‌تر و ناتني صدام، سازمان اطلاعات كل عراق را اداره مي كرد. علي حسن المجيد مشهور به علي شيميايي نيز همواره به صدام خدمت مي كرد. وي به جرم فرمان استفاده از گاز سمي در سال 1367 به دار مجازات آويخته شد. پس از آغاز حمله آمريكا و همپيمانان اين كشور، عدي و قصي كه دست راست و مورد اعتماد كامل صدام بودند، در تيرماه 1382 به دست نيروهاي آمريكايي كشته شدند. درباره سرنوشت علي پسر صدام كه حاصل ازدواج دومش بود، اخبار ضد و نقيضي در دست است. - قذافي ليبي نيز دو بار ازدواج كردكه از ازدواج نخست خود صاحب يك پس به نام محمد و از ازدواج دوم داراي 6 پسر و يك دختر (عايشه) شد. سيف الاسلام كه بسياري مواقع جانشين قذافي معرفي مي شود، رياست موسسه بين المللي خيريه قذافي را بر عهده دارد. محمد رييس كميته ملي المپيك ليبي و مدير شركت ارتباطات بي‌سيم و با سيم و پست و تلگراف ليبي است. ساعدي صاحب شركت توليد تلويزيون است و گفته مي‌شود در سركوب اعتراض هاي بنغازي دخالت مستقيم داشته است. معتصم مشاور امنيت ملي قذافي است و هانيبال نيز به دليل ضرب و شتم خدمتكاران خود در سوييس روابط بين دو كشور را تيره كرد. خميس نيز كه مدتي شايعه كشته شدن او در حملات نيروهاي ائتلاف بر سر زبان ها پيچيد، فرمانده يگان‌هاي ويژه ليبي معروف به يگان 33 است كه سركوب اعتراضات بنغازي را بهعهده داشت. سيف العرب كوچك ترين پسر قذافي، در زماني كه براي سركوب مردم به شرق ليبي اعزام شده بود به مخالفان حكومت پدر پيوست. چهاردهم فروردين ماه عبدالمنعم الهوني نماينده مستعفي رژيم قذافي در اتحاديه عرب و عضو پيشين شوراي عالي انقلاب ليبي،در گفت و گو با روزنامه عربستاني عكاظ از شكاف عميق و اختلافات گسترده ميان اعضاي خانواده قذافي خبر داد. وي گفت: خانواده قذافي به دو جناح تقسيم شده اند. در جناح اول شخص قذافي، سيف الاسلام، معتصم و خميس حضور دارند كه بر جنگ براي قدرت تا آخرين لحظه تاكيد دارند و در جناح دوم محمد قذافي، السعدي، هانيبال و عز(سيف) العرب حضور دارند كه بر لزوم كناره گيري از قدرت براي جلوگيري از خونريزي بيشتر در ليبي پافشاري مي كنند. روشن است كه شكاف ميان اعضاي خانواده درباره نحوه عملكرد پدر و همچنين همكاري پسران در جنايات رژيم، يكي ديگر از مشتركات ميان قذافي و صدام است. البته قرابت دو خانواده فقط به اينجا ختم نمي‌شود. عايشه قذافي دختر رهبر ليبي، علاقه زيادي به صدام داشت و حتي مدتي در گروه وكلاي وي در دادگاه سال 1385 حاضر شد. از اين طرف هم ياران نزديك صدام همچون عزت ابراهيم الدوري معروف به ابوالثلج شانزدهم اسفندماه حمايت خود را از قذافي اعلام كرده‌اند. وي طي بيانيه‌اي كه در روزنامه القدس العربي به چاپ رسيد، تصريح كرد: ما در فرماندهي عالي جهاد و آزادي در كنار ملت عربي ليبي و رهبران ملي‌گرا و انقلابي اش براي مقابله با تجاوزات بيگانگان به اين كشور عربي خواهيم ايستاد و از برادر معمر القذافي به خاطر مواضع شجاعانه‌اش قدرداني و تشكر مي‌كنيم. ** سلطه بر سرزمين‌هاي ثروتمند با موقعيت استراتژيك ---------------------------------------------------------------- عراق و ليبي دو كشور اسلامي- عربي در منطقه خاورميانه هستند. عبور رودخانه‌هاي پرآب و اراضي مستعد و حاصلخيز در كنار دستيابي به آب‌هاي آزاد از طريق خليج فارس از مزيت‌هاي عراق است. ليبي نيز از شمال با خطوط ساحلي طولاني در جوار درياي مديترانه و همچنين صحراي بزرگ آفريقا در جنوب محصور است. مصر در همسايگي شرقي و تونس در غرب اين كشور نيز هنوز از فراز و نشيب‌هاي ناشي از انقلاب مردمي و خروج سردمداران قديمي خود بيرون نيامده‌اند. منابع طبيعي سرشار از جمله چاه‌هاي نفت دو كشور عراق و ليبي دليل مشترك ديگري را براي مورد توجه قرار گرفتن از سوي غرب فراهم مي‌آورد. سيزدهم اسفندماه 1389 عبدالعزيز المقالح تحليلگر پايگاه اينترنتي العرب آنلاين، نوشت: شرايط مردم ليبي اهميتي براي آمريكا ندارد، بلكه مهمترين موضوعي كه اين روزها فكر سران آمريكايي را به خود مشغول كرده، چگونگي تسلط واشنگتن بر منافع نفتي ليبي است. وي ادامه داد: كاملا روشن است كه اعلان دخالت نظامي در ليبي در حقيقت به معني تاييد غيرمستقيم رژيم معمر قذافي و ترساندن انقلابيون است. آمريكا دلش به حال و روز مردم ليبي نسوخته، بلكه براي آمريكا فقط تسلط بر نفت اين كشور مهم است. المقالح تاكيد كرد: ليبي فرصتي براي اوباما پديد آورد تا اقدامي را كه بوش پسر در عراق به آن دست زد با روشي متفاوت و نه هدفي متفاوت و با مشاركت انگليس كه اعلام آمادگي كرده است، به آن دست بزند. به گزارش نهم فروردين ماه خبرگزاري رويترز نيز يك ديپلمات حاضر در شوراي امنيت سازمان ملل متحد اعلام كرد: تحريم هاي سازمان ملل شامل فروش نفت ليبي نمي شود و شورشيان مي توانند نفت را به فروش برسانند، اما نبايد اين كار را از طريق شركت هاي وابسته به حكومت قذافي انجام دهند. بنابراين به نظر مي رسد در شرايط فشارهاي اقتصادي و بحران هاي مالي كشورهاي بزرگ، فكري براي جبران كاهش عرضه نفت توسط ليبي به بازارهاي جهاني شده باشد. ** سرنوشت مشابه براي حكامي مشابه ------------------------------------------------------- هجدهم اسفندماه 1389 دونالد رامسفلد وزير دفاع پيشين آمريكا، در مصاحبه اي تلويزيوني گفت: برعكس صدام ، معمر قذافي تصميم گرفت تا به طور مستقيم خشم جامعه بين المللي را تحريك نكند. وي افزود: بعد از آنكه معمر قذافي ديد كه چه اتفاقي براي صدام افتاد، ديگر نمي خواست يك صدام ديگر باشد. همانطور كه برنامه اتمي اش را كنار گذاشت. با اين حال، يازدهم اسفندماه 1389 ايگور كوروچنكوف سردبير مجله روسي دفاع ملي، تصريح كرد واشنگتن درصدد است سرنوشت صدام ديكتاتور عراق، را براي معمر قذافي همتاي ليبيايي وي، رقم بزند. همين روز جهان مصطفي تحليلگر پايگاه خبري محيط امروز، نوشت: تاريخ نشان داده است دخالت بيگانگان براي تحقق خواسته هاي داخلي يك ملت، مشروعيت اين خواسته ها را از بين مي برد و هرج و مرج و خونريزي بيشتر منجر مي شود. در اينجا مدل صدام حسين در عراق قابل مشاهده است كه به وسيله دخالت نظاميان بيگانه سرنگون شد تا سران جديد عراق همواره در قبال مشروعيت حكومت خود زير سوال قرار داشته باشند. دوازدهم اسفندماه روزنامه سوري الوطن تاكيد كرد: اگر با دخالت نظامي آمريكا در ليبي موافقت صورت گرفته باشد بايد گفت كه براي اين كشور به جز اشغالگري جديدي مانند آنچه امروز در عراق شاهد آن هستيم رخ نخواهد داد. اين روزنامه افزود: اگر اين اشغالگري به وقوع بپيوندد ملت ليبي مشكلشان چند برابر مي شود و درحقيقت اين موافقت به معني سقوط نهايي و حتمي معمر قذافي است كه اميدواريم اين اخبارها يعني اشغالگري جديد آمريكايي صحيح نباشد. الوطن خاطرنشان كرد: ورود آمريكا به خاك ليبي برابر است با ورود همه اسباب و عوامل هرج و مرج و تبديل شدن اين كشور به پادگاني براي وابستگان به سياست تجاوزگرانه آمريكا كه دقيقا در برابر حق و حقوق عربي مي‌ايستند. آمريكا همچنين براي حمايت و پشتيباني از منافع نفتي خود و حفظ امنيت رژيم اسراييل به ليبي مي‌آيد. هجدهم اسفندماه 1389 حسن هاني‌زاده تحليلگر مسائل خاورميانه، طي يادداشتي نوشت: سرنوشت صدام در انتظار قذافي است. او يا از سوي يكي از نزديكانش كشته خواهد شد اما احتمال اينكه بنا به ميل و اراده خود با قدرت وداع كند اندك است و وي تا آخرين نفس در مقابل ملت خود مي‌ايستد مگر آنكه غرب زمينه خروج آبرومندانه او را فراهم سازد. در اين مورد نيز غرب نمي‌تواند تضميني دهد مبني بر اينكه قذافي به كشوري امن منتقل شود يا تحت تعقيب انقلابيون قرار نگيرد. مشابهت‌ها ميان وضع حكومت صدام و قذافي سبب شده است برخي با رد احتمال حذف قذافي از ساختار قدرت ليبي، در انتظار اقدامي مشابه آنچه آمريكا در سال 1369 بر سر صدام آورد، باشند. به اين ترتيب كه پس از حمله آنان به خليج فارس براي بيرون راندن نيروهاي مهاجم عراقي از كويت، ترس از نتايج ناآرامي‌هاي مردمي به نفع گروه‌هاي اسلامي واشنگتن را وادار به تمديد حضور صدام براي 12 سال بعد كرد. برخي صاحبنظران نيز معتقدند كشورهاي غربي ترجيح مي‌دهند به جاي وارد شدن به عرصه چانه‌زني با نيروهاي اسلام‌گراي نوين، گونه‌اي تضعيف شده از ديكتاتوري پيشين را حفظ كنند تا شرايط بيش از پيش بر وفق مرادشان شود. البته مخالفان اين نظر نيز بعيد مي‌دانند غرب با توجه به روحيه سركش و رام‌نشدني قذافي و واكنش‌هاي غير قابل كنترل وي، ريسك حضور او را در قدرت بپذيرند. از نگاه آنان شاخ و شانه كشيدن هاي قذافي آن هم با دستاني نه چندان پر، مشابه اقدام هاي صدام در سال هاي آخر عمرش است. به هر حال، قذافي دليلي شده است تا بار ديگر پاي نيروهاي نظامي كشورهاي غربي به بهانه دفاع از حقوق بشر به سرزمين هاي عربي اسلامي باز شود و بعيد است اين اقدام منجر به رويش دوباره ساقه هاي آرامش و استقلال واقعي در اين سرزمين شود. امري كه سال هاي سال بهاي آن را بايد مردم عادي ليبي و كشورهاي ديگر منطقه بپردازند. تحقيق**1961** 1599
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 692]
-
گوناگون
پربازدیدترینها