واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
شما به عنوان یک والد چه زمانی حاضرید کودکتان را در منزل تنها بگذارید؟ چه سنی را مناسب می دانید که کودکتان رابدون مراقب تنها بگذارید؟ شاید این دسته از سوالات از لحاظ عرف پاسخی مشخص داشته باشد اما حقیقت امر این است که نمی توان یک سن مشخص و روشن را برای این امر مشخص کرد. بسیاری از والدین، به خصوص والدین شاغل نگران این هستند که دیرتر از بچه ها به منزل برسند. در برخی از موارد والدین دوست دارند غروب از منزل خارج شده و بچه ها را در منزل تنها و بدون سرپرست بگذارند ولی در همین هنگام در اثر استرس و نگرانی و هجوم افکار ناراحت کننده، یا از بیرون رفتن منصرف می شوند و یا اینکه با سرعت و عجله خود را به منزل می رسانند. در ادامه این یادداشت نکاتی را به شما متذکر می شویم تا اگر تصمیم گرفتید کودکتان را در منزل تنها بگذارید، آنها را مورد توجه قرار دهید: کودک - آیا فرزند شما به مرحله مسئولیت پذیری رسیده است؟ بچه ها را زمانی می توان در منزل تنها گذاشت که مسئولیت پذیر شده باشند. البته هیچ سن مشخصی برای این منظور وجود ندارد اما در صورتی که به این مرحله رسیده باشد که بداند وقتی در خانه تنهاست باید به جای تماشای تلویزیون و یا بازیهای رایانه ای به انجام تکالیف مدرسه بپردازد. همچنین باید توانایی قضاوت و استدلال هم داشته باشد تا در منزل را به روی هر کسی باز نکند و یا پشت تلفن به غریبه ها اعلام نکند که در خانه تنهاست. - بررسی کنید و ببینید آیا می توانید فرزندتان را به تنهایی در خانه رها کنید؟ برخی از بچه ها از تنها ماندن در خانه می ترسند ونمی توانند به تنهایی در خانه باشند، لذا تا زمانی که بچه ها برای این مساله آمادگی نیافته اند شما نباید به آنها فشار بیاورید. کودک - آیا فرزند شما دارای خواهر یا برادر کوچکتر یا بزرگتر از خود هستند؟ گاهی اوقات وقتی مسئولیت بچه کوچکتر به فرزند بزرگتر داده می شود، باعث ایجاد درگیری، مشاجره، دعوا و منازعه میان آن دو به خصوص زورگویی به فرزند کوچکتر می شود. اگر فرزندان شما دارای چنین ارتباطی هستند، تنها گذاشتن آنها با هم بسیار اشتباه خواهد بود. - آیا منزل شما به اندازه کافی امن است؟ اگر همسایگانی مطمئن دارید، درب و پنجره هایتان محکم و دارای قفل های مناسب است و اگر فرزند شما می داند که دزدگیر چگونه کار می کند و در صورت مواجه شدن با مشکل می داند که مساله را چگونه به چه کسی باید اطلاع دهد، پس می توانید وی را در منزل تنها بگذارید. از طرف دیگر اگر محل سکونتتان در محله های ناامن است، یا همسایگانتان سابقه نزاع دسته جمعی دارند و کلا خانواده های مطمئنی نیستند و .. تنها گذاشتن کودکتان در منزل اصلا عاقلانه و منطقی نخواهد بود. - آیا به فرزندتان آموخته اید که در صورت مواجه شدن با مشکلات باید چه کار کند؟ و یا به بیان دیگر در مواقع آتش سوزی، مصدومیت و .. باید چه کار کرده و به چه کسانی اطلاع دهد؟ اگر پاسختان به همه این سوالات مثبت است پس وقت آن رسیده که گام بعدی را برداشته و به این موارد توجه کرده و عمل کنید: کودک - از گامهای کوچک شروع کنید. در ابتدا فرزندتان را تنها برای سی دقیقه تنها گذاشته و برای پیاده روی و خرید منزل را ترک کنید. سپس به مرور این زمان را به یک ساعت افزایش داده و آن قدر این تلاش را ادامه دهید تا اطمینان حاصل کنید که فرزندتان توانایی تنها ماندن در منزل را دارد. - قوانین را برای فرزندتان تکرار کنید. فرزند شما باید به طور روشن قوانین منزل را بداند که وقتی شما در منزل نیستید چه توقعاتی از وی دارید؟ این توقعات می تواند شامل نگهداری و توجه به خواهر یا برادر کوچکتر و یا انجام تکالیف مدرسه باشد و یا اینکه آیا اجازه دارد در زمان عدم حضور شما میزبان دوستانش باشد یا نه؟ - آمادگی برای مواقع اضطراری. فرزند شما باید بداند که در مواقع اضطراری چه کار باید بکند؟ چگونه از کپسول آتش نشانی استفاده کند و یا شماره تماس اورژانس، پلیس، آتش نشانی و ... را بلد باشد و از طرف دیگر بداند که با کارکنان این بخشها باید چگونه صحبت کند؟ کودک - موقعیتهای مختلف تنهایی در منزل را برای فرزندتان مدل سازی کنید. برای این منظور شما می توانید چندین سناریوی تنهایی در خانه را برای فرزندتان تهیه کنید، مانند گم کردن کلید خانه، آمدن غریبه ای پشت درب منزل، گرسنه شدن،؛ نیاز به کمک در هنگام انجام تکالیف مدرسه، دیر رسیدن والدین به منزل، نحوه پاسخگویی به تلفن، قطع شدن برق و ..سپس نحوه برخورد با هر یک از این شرایط را به وی آموزش دهید. اگر کلیه این آموزشها را به فرزندتان ارایه دادید ، دیگر تقریبا می توانید با اطمینان خاطر وی را برای ساعاتی در منزل تنها بگذارید اما فراموش نکنید که حتی با وجود این آموزشها، فرزند شما کوچک است و افراد غریبه می توانند از سادگی و خلق کودکانه وی سواستفاده کنند لذا حتی در صورت ارایه این آموزشها، وقتی او را در منزل تنها می گذارید مرتبا با وی در تماس باشید و یا او را به یک فرد مطمئن مانند همسایه یا پدر بزرگ و مادربزرگ بسپارید تا آنها نیز جویای احوال وی باشند. گروه خانواده ایرانی سایت تبیان پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 284]