واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: اینها دلایل ماست دلیل شما چیست؟ در واقع میتوان گفت حامیان صددرصدی روند انتخابات به دنبال ارائه دلیلی برای اثبات افزایش هم زبانی با خود بودند اما عدم همراهی بسیاری از سیاستمداران، علما، دانشگاهیان و احزاب مختلف با آنها، دلیل دیگری شد كه حقانیت معترضان انتخاباتی را ثابت میكرد. آفتاب یزد در سرمقاله خود نوشت: عـدهای مـیخـواهـند پرونده انتخابات دهم ریاست جمهوری را به هر طریق ممكن ببندند. این عـده، عـمدتاً شامل كسانی هستند كه خودشان انتخابات را برگزار كردند و خودشان هم با ذوقزدگی كامل به حمایت از عملكرد خویش پرداختند. اما به نظر میرسد رویای بسته شدن پرونده و فراموشی آن، به راحتی محقق نخواهد شد. برهمین اساس، حامیان روند انتخابات تلاش خود را بر مخفی ماندن نشانههایی متمركز كردند كه دلـیـل حـقانیت معترضان بود. برای این فرضیه، نشانهها و قرینههای زیادی میتوان ارائه كرد. نخستین نشانه در راهپیمایی بی نظیر و همراه با متانت 25 خرداد آشكار شد. رفتار جناح مقابل و حملات غیرمتین به راهپیمایان متین، بهترین دلیل بود كه نشان میداد آشكار شدن تعداد معترضان به روند انتخابات و مـحـتـوای اعـتراض آنها برای حامیان این روند، خوشایند نیست. میزان جمعیت شركتكننده در تجمع حامیان كاندیدایی كه به عنوان پیروز انتخابات مــعــرفــی شـده است و غیرقابل مقایسه بودن آنبا حاضران در تجمع 25 خرداد- علیرغم تفاوت آشكار حجم تبلیغات رسمی برای دو تجمع- بر نگرانی مدعیان اصولگرایی افزود و لذا طبیعی بود كه از «دلیل نمایی» اصلاح طلبان و «دلیل خواهی» آنها جلوگیری شود. اما این عرصه و قیاس آسان و پرمعنای ناشی از آن، تنها عرصهای نبود كه قابلیت قانعسازی ادعـای حـامیان و معترضان به روند انتخابات را به نمایش گذاشت. با گذشت حدود 10 روز از برگزاری انـتخابات، طرفداران دولت یقین كردند كه حامیان كروبی و موسوی امكان برگزاری تجمعات اعتراض آمیز ندارند. رضـایـی هم علـیرغم ادعـاهای عجیب اولیه، در انصرافی معنادار ادامه پیگیری شكایت انتخاباتی را متوقف كرد. این وضعیت، حامیان احمدینژاد رابه این فكر انداخت تا وارد فاز طلبكاریشوند و معترضان به انتخابات را اقلیتی غیرقابل توجه بدانند. رسیدن به این هدف، جز با به راه افتادن سیل ابراز خوشحالیها و صدور تبریكها، امكانپذیر نبود. اما در این فاز نیز حامیان روند انتخابات به موفقیتی دست نیافتند به طوری كه میتوان ادعا كرد كسی جز حامیان قبل از انتخابات، حاضر نشد به روند ابراز شوق و شعف بپیوندد. این مسئله تا آنجا پیش رفت كه برخی رسانههای حامی دولت، حریم مراجع را مورد حمله قرار دادند كه چرا پیروزی احمدینژاد را تـبـریـك نگفتهاند! در واقع میتوان گفت حامیان صددرصدی روند انتخابات به دنبال ارائه دلیلی برای اثبات افزایش هم زبانی با خود بودند اما عدم همراهی بسیاری از سیاستمداران، علما، دانشگاهیان و احزاب مختلف با آنها، دلیل دیگری شد كه حقانیت معترضان انتخاباتی را ثابت میكرد. با گذشت یك ماه از انتخابات، اكنون نه تنها دلـیلـی بر ترجیح سخن موافقان دولت بر ادعای حامیان موسوی و كروبی مشاهده نمیشود بلكه ادامه سكوت برخی از چهرههای سرشناس و افزوده شدن «معترضان ساكت» در كنار دلایل متعددی قرار گرفته كه معترضان به نتیجه انتخابات عرضه كردهاند و متأسفانه به آن بیاعتنایی شده است. دو روز قبل، آیتالله استادی امام جمعه قم - كه در تقسیم بندیهای سیاسی، قرابت فراوانی با اصولگرایان دارد و هیچگاه خود را به اصلاحطلبان، نزدیك ندانسته اسـت- مهر سكوت چند هفتهای را با اعتراض به عملكرد عدها ی از حامیان افراطی دولت شكست و سپس وعده داد كه تا 5 ماه دیگر، سكوت پیشه سازد. ایـن وعـده سكوت، در واقع آرامترین اعتراض به روشهایی است كه پس از انتخابات، عدهای به دنبال نهادینه كردن آن هستند. سكوت معنادار بعضی از سرشناسان جناح اصولگرا و افزایش تعداد «سكوت پیشگان» در حالی ادامه دارد كه سرشناسان دیگری از همان جناح، به صراحت یا در لفافه به دفاع از حقوق معترضان میپردازند كه این موضوع در كنار سایر نمونههای مــورد اشـاره در ایـن مـقاله، ثابت میكند دلایل معترضان، قویتر و «محكمه پسندتر» از ادعاهایی است كه فراكسیون دولتی اصولگرایان ارائه میكند ولذا «نارضایتی انتخاباتی» علاوه بر میلیونها نفر از اقشار عادی جامعه كه در راهپیماییهای اعتراضی شركت كردند، حمایت تلویحی یا صریح افرادی در جناحهای گوناگون - از جمله اصولگرایان - را با خود همراه كرده است. اكنون نوبت طرف مقابل است تا با خروج از كلیشههایی كه در یك ماه اخیر مورد استفاده قرار گرفته است دلیل قانعكنندهای ارائه نماید تا حداقل افرادی از طرفداران قبلی خود در جناح اصولگرا را به جمع حامیان فعلی روند انتخابات بیفزایند. این گروه نباید فراموش كنند كه بستن یك پرونده در ذهن ایرانیان هوشمند و نجیب، به اندازه بستن ظاهری پرونده توسط بازكنندگان ذینفع آن، آسان نیست؛ اگرچه ممكن است برخی مصلحت اندیشیها موجب تمكین عدهای از افراد شود یا آنها را به صبر بـا هـدف اجتناب از پرداخت هزینههای بیشتر شخصی، اجتماعی یا ملی تشویق نماید!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 222]