واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: براساس گواه تاريخ، در دوره هاي باستان، اقوام ملل مختلف در دروازه ملل شهر تاريخي پارسه گردهم مي شدند و ايرانيان نيز به گرمي از آنان استقبال مي كرده اند. به دليل همين ويژگي منحصر به فرد جشن نوروز باستان، بسياري از كشورهاي خواستار فراگير شدن نوروز بودند كه در نهايت، سال 2010 از سوي سازمان ملل متحد به عنوان سال جهاني نوروز نامگذاري شد و جشن نوروز به عنوان باستاني ترين جشن جهان در مجمع عمومي اين سازمان به ثبت رسيد. با تصويب سازمان ملل متحد، همه كشورهاي عضو اين سازمان بايد در تقويم هاي رسمي شان روز21 مارس را به عنوان نوروز ثبت كنند و براي حفظ و توسعه فرهنگ و سنت هاي آن تلاش كنند. پيشتر سازمان آموزشي، علمي و فرهنگي سازمان ملل متحد(يونسكو) نوروز را در فهرست ميراث فرهنگي معنوي و شفاهي بشر قرار داده بود. نوروز، روز عدالت گستري زمين است و روز رستن دانه از دل خاك براي رسيدن به آسمان، روز مهرورزي در آيين تازه شدن و بريدن از خواب و خمودگي. نوروز، روز تطهير و پاكي است، روز غلبه روشني بر تيرگي و روز رهايي و آزادگي و روز تازه شدن، روز برافزوختن چراغ دل از دل تنگي ها، روز مدد جستن از مير نوروزي و روز خوش دلي، همانند زمين كه در نوروز آفرينش شد. نوروز و جشنهاي نوروزي از ديرباز آن در نزد ايرانيان مطهر و پاكيزه و پاك بوده و آغاز كشت و فصل آغاز كار و در زمان ايران باستان، بيش از 70 جشن و عيد برپا مي شده و نوروز تطهير باطن و ظاهر انسانها از گذشته تا به امروز ماندگار باقي ماند. نوروز به عنوان يك جشن اساطيري، جشن رباني و خرد ورزي و عدالت ورزي و مهرگستري ايرانيان بوده و بخشايشگري زمين، سرآغاز آفرينش و آغاز فصل كار و تلاش و ديد بازديد و گذشت و مهرباني مهمترين ويژگي نوروز است، كه در بسياري از ديوان شعر نيز به آن اشاره شده است. ايرانيان باستان نوروز را روز آفرينش زمين و هستي مي دانستند و بر اين عقيده بودند الهه باروري در نوروز خاك را بارور مي كند و ايرانيان باستان نوروز را روز پيدايش زمين دانسته، آن را گرامي داشتند و نوروز جشن همه مردمان جهان بوده ، اما تنها ايرانيان آن را حفظ كردند و تاكنون نير آن را پاس داشته اند. به گواه تاريخ ، سرزمين پارس از دوره باستان تاكنون كشوري با ثبات و مدافع صلح بوده و منشور حقوق بشر كورش نيز نشانه آن است كه ايرانيان نخستين بنيانگذاران حقوق بشر و نظام دپيلماسي در جهان به حساب مي آيند. در حدود سال 1285 خورشيدي برابر با 1879-1882ميلادي به هنگام كاوش هاي متعدد باستان شناختي در بابل در منطقه ميانرودان يا همان بين النهرين، باستان شناسان ايراني يك استوانه سفالي كوچك از گل پخته با اندازه 23 سانتيمتر به دست آوردند كه آن را در جهان منشور جهاني حقوق بشر كورش ناميدند. اين آجر نوشته شامل يك نوشته از كوروش پادشاه هخامنشي دوران باستان بود و جنس اين استوانه از گل رس با اندازه 23 سانتيمتر و 11 سانتي متر عرض و در حدود40 خط به زبان آكادي و به خط ميخي بابلي نوشته شده است. پس از آن گمانه زني ها و تحقيقات علمي نشان داد كه نوشته هاي استوانه مربوط به سال 539 پيش از ميلاد مسيح از سوي كوروش پادشاه باستاني ايران پس از شكست بخت النصر و گشوده شدن شهر بابل نوشته شده و به عنوان سنگ بناي يادبودي در شهر بابل قرار داده شد. اينك اين استوانه آجري باستاني يافت شده در موزه بريتانيا در شهر لندن نگهداري ميشود و از سوي ديگر در سالهاي كنوني آشكار شد كه بخشي از يك لوحه استوانهاي كه آن را به پادشاه بابل نسبت مي دهند بخشي از همين منشور حقوق بشر است. اين منشور سفالين نيز پارهاي از استوانه كوروش است كه سطرهاي 36 تا 43 آن است از اين رو اين قسمت كه در دانشگاه ييل(Yale) آمريكا نگهداري ميشد، به موزه لندن ارسال و به استوانه اصلي پيوست شد. اين لوح در حال حاضر يكي از با ارزشترين اشياي تاريخي جهان است كه در موزه انگلستان نگهداري ميشود و از اين رو فرمان حقوق بشر كوروش يا استوانه كوروش، به عنوان كهن ترين سند كتبي رعايت حقوق بشر ايرانيان مي باشد. كوروش آغازگر سلسله هخامنشيان، پس از تسخير بابل عفو عمومي را اعلام كرد و اديان بدوي و بومي را آزاد اعلام كرد و براي جلب رضايت مردم ميان رودان يا همان بين النهرين به آموزش همزيستي به انسانها اقدام كرد. اين سند به عنوان نخستين منشور حقوق بشر شناخته شده در سال 1971 ميلادي، سازمان ملل آن را به تمامي زبانهاي رسمي سازمان منتشر كرد. در بخشي هاي از اين منشور ،پادشاه دوره باستان ايران آورده است: ارتش بزرگ من به آرامي وارد بابل شد، نگذاشتم رنج و ناراحتي به مردم اين شهر و اين سرزمين وارد شود. آنها را از زير يوغ اسارت خارج ساختم، به بدبختيهاي آنان پايان بخشيدم و ما همگي شادمانه و در صلح و آشتي مقام بلند خداوندگار بزرگ را ستوديم، من همه شهرهايي را كه ويران شده بود از نو ساختم . با اين اوضاف پس از ترجمه اين منشور آجري پادشاه باستان، بسياري از موارد اعلاميه جهاني حقوق بشر كه از سوي سازمان هاي بين المللي و جهاني صادر شد برداشتي از منشور كورش بود كه اين اعلاميه ها ريشه در فرهنگ ايراني داشته اند. پس از ورود اسلام و گرايش مردمان سرزمين پارسيان به دين مبين اسلام، رعايت حقوق بشر نيز كه برخاسته از اعتقادات اسلامي ايران مردم اين سرزمين بود، همواره تداوم داشته و يكي از استراتژي ها نظام جمهوري اسلامي ايران توجه به حقوق بشر از سوي همه كشورها مي باشد و ايستادگي در برابر زورگويان و مستكبران جهاني يكي از آرمانهاي بزرگ انقلاب اسلامي ايران مي باشد. يك كارشناس تاريخ در اين باره مي گويد:به گواه تاريخ، شواهد و قرائن تاريخي بدست آمده از ايران باستان نشان مي دهد كه ايران بنيانگذار نظام ديپلماسي در جهان بوده است. مهشيد بهار روز چهارشنبه در گفت وگو با ايرنا افزود:نخستين بار ديپلماسي بين المللي در جهان از سوي ايران در رابطه با كشور يونان به كار گرفته شد و در آن تمامي معاهدات بين المللي و ديپلماتيك رعايت شده است. وي گفت:ايران از زمان باستان تاكنون به كشورهاي همسايه احترام مي گذاشت و استقلال كشورهاي همسايه را از همان زمان باستان به رسميت مي شناخته است. به گفته وي، ايرانيان تا زماني كه كشورهاي همسايه عصيان نمي كردند و دست به غارت و ترور ايرانيان نمي زدند، استقلال اين كشورها را به رسيمت مي شناختند. بهار يادآور شد: برخي از دشمنان ايراني اسلامي در دوره هاي مختلف، حقوق ايران را ناديده مي گرفته اند و از همين رو اقدام به تحريف هاي تاريخ عليه ايران مي كنند در حالي كه ايران اسلامي همواره يكي از كشورهاي مدافع صلح جهاني بوده است. وي گفت: نام خليج فارس از زمان امپراتوري داريوش هخامنشي با نام درياي پارس شناخته مي شده و كتيبه آن هم اكنون در مصر موجود است و درياي عمان نيز ، همان درياي پارس بوده و خليج فارس در كتيبه داريوش در مصر ، از منتهي عليه خليج فارس تا درياي هند بوده است. او مي گويد:با وجود اين پيشينه غني فرهنگي وديپلماسي ايراني، دنياي غرب وحشي ، بر عليه تمدن عظيم ايران اسلامي اقدام به ساخت فيلم هاي ضد ايراني 300 و فيلم اسكندر(الكساندر) مي كند تا بتوانند در قالب فعاليت هاي ضد فر هنگي به ايران متقدر ضربه بزنند، بي آنكه بدانند ايران و ايراني براي عزت و سربلندي كشور خويش تا آخرين قطره خون از كشور خود دفاع مي كند و همواره در برابر دشمنان ايستاده اند و با دوستان خويش دوستي ناگسستني دارد. به گزارش ايرنا، اينك جشن نوروز در بيش از 10 كشور جهان و 11 حوزه فرهنگي نوروز ، به صورت رسمي و در 40 كشور جهان به صورت نيمه رسمي به عنوان جشن بزرگ مردم شناخته مي شود و اين جشن به عنوان يكي از جشن هاي نوع دوستي و انسان دوستي ايرانيان از دوران كهن تاكنون در جهان شناخته شده است. از سنتهاي نوروزي مي توان به اسب دواني ، چوگان، كشتي گرفتن، پوشيدن لباس رنگي، حنابندان عيد، حلواي عيد ،آرايش و آذين منزل و اهل خانه، آزادسازي زندانيان، دادورزي و عدالت، نيكوكاري و هديه دادن اشاره كرد. جشن ها و آيين هاي نوروز در كشور به دو دوره قبل از زرتشت و پس از ورود اسلام به ايران تقسيم مي شد، كه در دوران پيش از زرتشت، ايرانيان نوروز را سمبل پيروزي جمشيد بر ديوان مي دانستند. مردمان سرزمين پارس معتقدند خداوند جهان را در شش روز خلق كرد،به همين علت در روز هفتم كه نوروز است، شكرانه خلقت خداوند را با برپايي نماز به جاي مي آورند.گزارش از محمود رييسي 7359
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 407]