تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1838078206
بازی دریچهای به دنیای بیرون
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: بازی در رشد همه کودکان بسیار مهم است. کودکان هنگام بازی شکل می‌گیرند و می‌توانند مهارت‌های جدیدی را رد حد تسلط بیاموزند. بازی در رشد همه کودکان بسیار مهم است. کودکان هنگام بازی شکل می‌گیرند و می‌توانند مهارت‌های جدیدی را رد حد تسلط بیاموزند. از دنیای بچه‌های دیروز تا عصر متنوع و پویای امروز، زمانی گذشته است و بازی‌ها نیز مانند جنبه‌های دیگر زندگی، دچار تغییرات و تحولات خاصی شده اند. بازی‌های دیروز، بازی پر طاووس و گذاشتن در لابه لای کتاب‌ها، خاک بازی و تیله بازی قدیمی شده اند. امروزه بچه‌های خانواده‌های مفره و حتی در سطح متوسط با کامپیوتر، کمودور، پلی استیشن و تی وی گیم بازی می‌کنند. گرچه شیوه‌ها و اسباب بازی‌ها تغییر یافته اند، بازی هم چنان ضرورت دوران کودکی است و به قولی کودک بدون دوران بازی، کودک بدون زندگی است. بازی ممکن است کودک را از خودمحوری برهاند. زندگی اجتماعی را به او بیاموزد و مفری برای فراموشی شکست‌ها و ناکامی‌های روزانه باشد. در بازی، کودک سفره دل خود را می‌گسترد. امیال، ترس‌ها، دلواپسی‌ها، هوشمندی‌ها و... را بی نظارت دیگران با لذتی تمام بروز میدهد و بارها بارها، خستگی ناپذیر و مجذوبانه، می‌سازد و خراب می‌کند. بازی، راهی است که کودکان به وسیله آن امور را می‌آموزند و راه زندگی کردن در دنیای معانی و ارزش‌های بزرگسالان را فرا می‌گیرند و در جهت رسیدن به هدف، برای رسیدن به تلاش‌های خود ارزش قایل هستند. بازی، قدرت ابداع، ابتکار و تمرکز را در کودک می‌پروراند و او را در کشف رابطه میان اشیا آن چه پیرامون اوست یاری میدهد. در بازی، کودک از محدودیت‌ها آزاد است و خود را ارضا می‌کند. او بدون ریسک شکست تجربه ای از بازی دارد زیرا خود قوانین اش را می‌سازد. هم چنین بازی یک دریچه ای است سالم که از ایجاد شکست جلوگیری می‌کند. به علاوه، اغلب می‌گوییم که کودکان در بازی،در حال تخلیه انرژی هستند. بازی وسیله ای برای آشنا شدن با خصوصیات کودک است و باید با سن و خصوصیات او هماهنگی داشته و جنبه بد آموزی نداشته باشد. از طریق بازی است که به نکات مثبت و منفی شخصیت کودکان پی برده و در جهت رفع و اصلاح مشکلات آن‌ها اقدام کرد. بازی زمانی که واقعا ً بازی است، به روان، شخصیت، شناخت و عواطف و روابط اجتماعی کودک شکل میدهد و در رشد او نقش بسیار سازنده ای دارد. بازی نه تنها برای اندام‌های گوناگون بدن، پرورش عضلات و صرف انرژی که عدم مصرف آن حساسیت و عصبانیت را در پی دارد ضروری است، بلکه یاری دهنده کودک در شناخت محیط و تسلط آن است؛ کودک بدون بازی به خصوص بازی با کودکان دیگر، خودخواه، خودبین و خودرأی می‌شود. او از طریق بازی، شیوه برقراری روابط اجتماعی با بیگانگان و حل مسایل و مشکلات ناشی از آن را فرا می‌گیرد. در فرهنگ بزرگ و بستر، بازی به صورت‌های زیر تعریف شده است. الف) حرکت،جنبش و فعالیت به مثابه حرکت عضلانی ب) آزادی یا محدودیت برای حرکت یا جنبش ج) فعالیت یا تمرین برای سرگرمی، تنوع یا ورزش عوامل متعددی در بازی تأثیر می‌گذارند. عواملی مانند: جنسیت، سن، هوش و محیط جنس: تأثیر جنس یکی از عوامل مؤثر در بازی است. یعنی می‌توان گفت: که بازی پسرها با دخترها تفاوت دارد. پسرها بیشتر از بازی‌هایی لذت می‌برند که دشوار است و نیاز به فعالیت جسمانی دارد و دخترها، اغلب بازی‌های ساکت، آرام و ظریف را ترجیح می‌دهند. می‌توان گفت: بازی‌های متضمن فعالیت‌های بدنی در پسرانبیشتر از دختران است و شدت و خشونت بازی در دختران به اندازه پسران نیست. به عقیده روان شناسان فرانسوی، بازی در نزد پسران بیشتر وسیله ای برای اثبات خود در برابر دیگران و برای دختران وسیله ای برای بودن با دیگران است. سن: کودک در هر سنی بازی خاصی را می‌پسند. مثلا ً نوزاد بیشتر دست و پا زدن را دوست دارد. در مرحله اول کودکی (تولد تا سه سالگی) بازی‌های کودک بیشتر انفرادی بوده و با هدف شناسایی اندام‌ها، اشیا و چگونگی کاربرد آن‌ها به صورت می‌گیرد. در مرحله دوم کودکی (سه تا هفت سالگی) کودکان علاوه بر بازی‌های فردی قادر به فعالیت‌های گروهی هم می‌گردند و در این مرحله به تدریج به نسبت جنسیت و سن از یکدیگر متمایز می‌شوند و دختران رفته رفته با دختران و پسران با پسران، به بازی‌های دو، سه نفری می‌پردازند. در حدود 12 سالگی تعداد فعالیت‌هایی که کودک در آن شرکت می‌کند کم تر شده و فعالیت‌های سازمان یافته تری را انتخاب کرده که لذت بیشتری را فراهم آورده وبا بزرگتر شدن کودک، انتخاب دقیق تر می‌شود. هوش: ممکن است در نحوه بازی و نوع آن، انتخاب اسباب بازی و استفاده از آن تأثیر بگذارد. کودکان تیزهوش سعی می‌کنند وسایل و اسباب بازی‌هایی را انتخاب کنند که بتوانند با آن‌ها به ابتکار و نوآوری دست بزنند و قوای ذهنی خود را به کار گیرند. کودکان تیزهوش به دلیل توانایی بیشتر به انجام بازی‌های انفرادی تمایل نشان می‌دهند و معمولا ً نیروی بدنی زیادی صرف نمی‌کنند. محیط: فرهنگ هر جامعه در بازی تأثیر می‌گذارد و می‌توان گفت که بازی کودکان به نوعی نشان دهنده فرهنگ آن جامعه است. فضا و مکان به طور کلیمحیط بازی تناسب دارد، به طوری که فعالیت‌های بدنی معمولا ً در فضای باز، و بازی‌های فکری در اتاق‌های منزل انجام می‌گیرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 440]
-
گوناگون
پربازدیدترینها