تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804816101
آيا تهران شوره زار مي شود؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اين وضعيت را نه تنها در تهران كه اين روزها مي توان در ديگر كلانشهرهاي كشور نيز ديد. امروز 29 دي ماه 1389 پانزدهمين سالي است كه روز هواي پاكنام دارد، روزي كه بعد از نشانه هاي بحران آلودگي هواي تهران به ويژه در فصل سرما كه در نيمه اول دهه هفتاد خود را به صورت كامل نشان داد براي ايجاد حساسيت در بين مردم از سال 1374 اعلام شد، اما پس از پانزده سال ، هوا نه تنها همچنان آلوده بلكه آلوده تر است. نه، درست آن است كه بگوييم هواي تهران ديگر رمقي براي تازه شدن ندارد. شهر به مانند همان شوره زاري شده كه گناهي از سوي باراني كه بر آن مي بارد نيست كه بايد لاله بروياند ، بلكه طبيعت ذاتي تهران در سايه دود اين همه خودرو و كارخانه و ... چنان دگرگون شده كه تنها خس به بار مي آورد. چاره چيست؟ آيا يادآوري يك روز در سال براي تهران كافيست، آنهم شهر چند صد ساله اي كه در سفرنامه ها به شهر چنارها و گنجشك ها شناخته شده بود ... و امروز حتي به سختي مي توان صداي كلاغ را در آن شنيد؟! گويي ماندن در هواي آلوده براي مان طبيعي شده و تلاشي براي بازگرداندن شهرمان به همان طهراني كه مي شناختيم ! همتي در ما نمي انگيزد. بر اساس آمارهاي رسمي، سال گذشته نزديك به چهارهزار نفر از تهراني ها بر اثر بيماري هاي ناشي از آلودگي هوا همچون بيماري‌هاي سيستم قلبي، عروقي و ريوي منتج از افزايش آلاينده‌هاي دي اكسيد گوگرد، ذرات معلق و منواكسيد كربن در هوا جان باختند. هم چنين بيماري آسم امسال تقريبا همنشين بيشتر تهراني ها شده است و مي تواند در دراز مدت بخصوص براي كودكان خطرناك باشد. ده سال پيش پژوهشي از سوي شهرداري تهران با همكاري آژانس ژاپني جايكا انجام شد كه نشان مي دهد روزانه بالغ بر يك‌هزار و 192 تن مواد آلاينده در هواي تهران منتشر مي‌شود. بيشترين اين آلاينده‌ها مربوط به اكسيدهاي گوگرد با انتشار 695 تن در هر روز است كه بعد از آن به ترتيب اكسيدهاي نيتروژن، منواكسيد كربن و هيدروكربن‌هاي سوخته نشده، عمده آلاينده‌هاي هواي تهران محسوب مي شوند. براين ارقام بايد 16 تن ذرات لاستيك و 7 تن آزبست لنت ترمزها را در سال هم اضافه كرد. همچنين معلوم شد كه اگرچه بيش از 800 هزار واحد صنعتي مستقر در تهران سهم بزرگي در آلودگي اين شهر دارند،اما 88 درصد آلودگي هواي تهران ناشي از آلايندگي وسايل نقليه است، زيرا مصرف سوخت خودروهاي فرسوده سه برابر خودروهاي جديد و ميزان آلايندگي‌شان چندين برابر آنها است . تنها در سال گذشته و در ارتباط با تاكسي ها ، بيش از 30 هزار تاكسي فرسوده شناسايي شد. همچنين آلايندگي موتورسيكلت‌ها با توجه به اين نكته كه موتورسيكلت‌ها چندين برابر خودروهاي شخصي آلودگي توليد مي‌كنند وضعيت را با گرايش بسياري از مردم به سوي اين وسيله نقليه بحراني‌تر مي‌كند. به رغم افزايش انبوه وسايل نقليه عمومي - از مترو و سيستم هاي مختلف اتوبوس هاي درون شهري گرفته تا تاكسي هاي نو كه به ازاي تاكسي هاي فرسوده به خصوص در سال جاري به ناوگان حمل و نقل عمومي تهران افزوده شدند-، افزايش روزافزون گرايش تهراني ها به داشتن خودروي شخصي براي هر فرد خانواده! وضع هوا را نه تنها بهبود نداده ، بلكه هر روز هواي تهران بي نفس تر و بي جان تر مي شود! امروز روزي است تا به ياد آوريم در چه هوايي زيست مي كنيم و چگونه مي توانيم با حفظ حقوق شهروندي و عمل به تكاليفي كه به فراموشي سپرده ايم ، همديگر را در فراهم آوردن شرايط زيست بهتر كه يكي از شاخصه هاي آن هواي بهينه است، سهيم كنيم و اين سهيم كردن نه به معناي بخشيدن چيزي به ديگران، بلكه به مفهوم دادن حيات به خود ، در ازاي تحقق شعار همه براي هم است. براي تحقق اين هدف، همه بايد همت كنيم. تعداد خودروهاي خانواده را كاهش دهيم، استفاده از خودروهاي عمومي را در سطح شهر يك اولويت اساسي بدانيم، استفاده از وسايل دودزا و انرژي بر را كنترل كنيم، به جاي ويراني باغها و تبديل آن به ساختمان، در انديشه سرسبزي و درختكاري باشيم، به فضاي سبز احترام بگذاريم و دولت را در تحقق برنامه هايش در زمينه هايي چون خروج شركتها از تهران، انتقال داوطلبانه كارمندان به خارج از پايتخت و گرايش به دوركاري ياري نماييم. دولت و شهرداري نيز هر يك در تحقق مسئوليتهايي كه در زمينه هواي پاك بر عهده دارند، بايد جدي تر و مردانه تر در عرصه نبرد با آلودگي هوا ظاهر شوند. اما هنوز به اين سوال پاسخ نداده ايم كه چرا روز 29 دي ماه سال 1374 آغازي براي يادآوري هواي پاك شد؟ در سال 1374 نزديك به يكصد نفر از كارشناسان و مدرسان محيط زيست، جغرافيا و شهرسازي در پي نشستي در سالن اجتماعات پارك شهر تهران، متني موسوم به بيانيه هواي تهران 74 منتشر كردند كه در آن براي نخستين بار از آلودگي هواي پايتخت به عنوان يك بحران ناميده شد كه براي مقابله با آن عزم همگاني را طلب مي كند. تهران بزرگترين شهر ايران اسلامي، پايتخت دويست ساله كشور و كلان شهرهاي ديگر كشور، امروز همگي به سختي نفس مي كشند، همه روزها را بايد در عينيت ذهنمان به 29 دي تبديل كنيم تا در عمل به عزم همگاني ملي و دولتي براي نجات تهران، اصفهان، اراك ، ... دست يابيم و باز لطافت باران را ما و نسل هاي بعد ببينند. حيف است تهران، سرسبزي آن و هواي پاكي داشت، اين چنين در برابر چشمان ما بميرد و كار به جايي برسد كه ديگر حتي از صداي كلاغها هم در آن خبري نباشد. نفس ما و تهران به هم بند است. كاري بايد كرد... گزارميز / 1912 / 1551
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 248]
-
گوناگون
پربازدیدترینها