واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > امیر احمدیان، بهرام - این روزها هویت ایرانی به شکل جدی در خطر است. این روزها هویت ایرانی به شکل جدی در خطر است. ایرانیان غیرتمند نباید بیکار بنشینند. ایران ستیزی از درون و ایران هراسی در بیرون(در محیط بین الملل). برخی ها نیت آن دارند که هویت مارا از ما بگیرند و بقول معروف آنرا از نو فرمت کنند. عربها دو قرن و نیم کوشیدند مارا عرب کنند اما نتوانستند. حکیم فردوسی توسی هویت ما را بازگرداند با شاهنامه، شاهکار زبان و هویت فارسی و ما باید پاس بداریم این فرهنگ غنی را که رمز هویت و هستی ماست. اکنون پس از 15 قرن بازهم تعدادی قصد ان کرده اند مارا عرب کنند. هرکسی و هر کجا که هستند، کژراهه می روند. در فضای بین الملل می خواهند ما با دیگر کشورها ارتباط نداشته و منزوی بشویم. بعد در داخل هرکاری خواستند با ما بکنند. ما، هم حیدر کرار داریم هم رستم دستان. ما با قرآن کریم استخاره می کنیم و از دیوان حافظ فال می گیریم. ما هم عید غدیر داریم و هم عید نوروز. ما اسب دلدل داریم و عقاب و هم رخش رستم. پیامبر ما مسلمانان می فرماید هیچ عبادتی بالاتر از تفکر نیست. در آیین زرتشت هم گفته شده که پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک. یعنی اگر ذهن و اندیشه تو نیک باشد، نیک سخن خواهی گفت. چون سخنت راستین است و از قلبی پاک سرچشمه می گیرد، رفتار تو هم راستین خواهد بود. در دین مبین اسلام هم گفته شده الاعمال بالنیات. پس از فتح ایران بدست اعراب، بسیاری از آیین ها و جشنهای ایران کهن پا برجا ماند، زیرا نشانه هایی از شرک و بت پرستی در آنها نبود و همه مراسم و جشنها سپاسی بود برای یزدان پاک. از این جهت همه پابرجا ماندند. در نیایش شاهان هخامنشی گفته شده اهورمزدا این سرزمین را از دروغ، خشکسالی و جنگ در امان نگهدارد. در دین مبین اسلام هم در قرآن کریم دروغگو و دروغ نکوهش شده است و گفته می شود دروغگو دشمن خداست. ببینید تا چه اندازه این دو اندیشه بهم نزدیک هستند. اگر ایرانی ها هیچ کتاب هم نداشته باشند قران و شاهنامه و دیوان حافظ و گلستان سعدی را که دارند. به همه بگویید که ما ایرانی ها از سپیده دم تاریخ توحیدی بودیم و بت پرست نبوده و نخواهیم شد. ما همه خداپرستیم و مسلمان یعنی همه ایرانی ها مسلمانند. ما عرب مسلمان نیستیم. زیرا اعراب دشمنان ما هستند آنها هیچگاه با ما دوست نخواهند شد. جزایر سه گانه خلیج فارس یادمان نرود، نام خلیج فارس با پول و دغلکاری می خواهند به خلیج عربی تغییر دهند، فراموشمان نشود که شورایةی به نام «شورای همکاری خلیج» دارند که ما نادانسته در رادیو و تلویزیون دولتی «شورای همکاری خلیج فارس » می گوییم و با این کار جلوی حساسیتهای ایرانی و هویت ایرانی و عرق ایرانی را خنثی می کنیم. زیرا اگر در رسانه ها شورای همکاری خلیج بگوییم جوانان با غیرت ایرانی به اعراب اعتارض خواهند کرد و حساسیت ایجاد می شود. اینها همان دستهایی هستند که می خواهند ما را عرب کنند. اعراب هنوز هم بما مجوس(آتش پرست) می گویند. ما زبان فاخر پارسی داریم و اقوام ایرانی هم چون آذری، کرد، بلوچ، لر، ترکمن همه و همه دلمان برای ایران می تپد. هر ایرانی که دلش برای ایران نتپد بهتر آن است که هرگز نتپد. ما امام رضا(ع) داریم با گنبد طلا، ما بزرگان و پیشوایان دینی خودمان را داریم. ما معماری ایرانی اسلامی داریم که هیچ جای جهان اسلام مشابه ندارد. والله ما خودمانیم. ما عرب نیستیم و نمی خواهیم عرب باشیم. ما قرآن و نمازمان را به زبان عربی می خوانیم. ولی عرب نیستیم. ما ایرانی مسلمان هستیم و نه مسلمان ایرانی. اینجا اول ایران زمین بود و پس از حمله عربها، مردمان ایرانی دین اسلام را پذیرفتند و شدند ایرانی مسلمان. اکنون هرکسی که می خواهد عرب بشود برود کنار اعراب. آیا هنگامی که از یک اروپایی می پرسند تو کی هستی اول می گوید «من مسیحی هستم» یا اینکه اول می گوید انگلیسی، فرانسوی، آلمانی؟ آیا تا کنون دیده شده یک نفر بگوید «من مسحیی ارتدوکس یونانی هستم» یا «مسیحی گریگوری ارمنی»؟ حتما می گوید من یونانی ام، ارمنی ام. هیچوقت کسی در ایتالیا برای اعلام هویت در باره پرسش کیستی نمی گوید «من مسیحی کاتولیک ایتالیایی هستم». اگر باور نمی کنیند بپرسید. پس چرا و به چه انگیزه ای اکنون متداول کرده اند که ما بگوییم «ما مسلمان ایرانی هستیم». اینها همه باهم چیزهایی هستند که با جدیت هویت ایرانیان را به چالش کشیده اند. ما ایرانی هستیم و باید از این ملیت و هویت خودمان دفاع کنیم. آنهایی که درس تاریخ و درس انشا را می خواهند حذف کنند می خواهند ما را از گذشته تاریخی خودمان بگسلند و نوشتن بزبان مادری پارسی را از ما بگیرند، برای همین می گویند در آزمونها، تست بزنیند تا نوشتن یادتان برود و از گذشته ادبی که میراث تمدن و فرهنگ ماست، جدا شوید و بیگانه. برخی انواع شعر نو را رواج می دهند تا ارتباط ما را با بزرگان، و پیشینیان علم و ادب و عرفان و معرفت قطع کنند. جنگ نرم یعنی همین موارد. ااینها مصداق هجمه فرهنگی است. آنهایی که می خواهند تاریخ ایران را از دروس مدارس حذف کنند، می خواهند هویت ما را از ما بگیرند. مگر در دوره های گذشته، در چند قرن پیش، کشورهای دیگر جمهوری بودند که ما چون شاهنشاهی بودیم باید شاهان را از تاریخ حذف کنیم. مگر در اروپای غربی و شمالی هنوز رژیمهای پادشاهی وجود ندارند؟ مثل اینکه اینها اطلاعات ندارند و در این دنیا زندگی نمی کنند. تاریخ بخشی ار هویت هر ملت است. برخی افراد و جریانهای معلوم الحال در داخل می خواهند جامعه را عربیزه کنند. ما که اسلام را پذیرفتیم و مسلمان شدیم، نمی خواستیم عرب شویم. سرانجام عرب هم نشدیم بلکه ایرانی مسلمان باقی ماندیم ولی عرب نشدیم. دین مبین اسلام آموزه های زندگی مینویی و درست و راستین را تبلیغ کرد. در قرآن کریم همه انواع مردمان با زبانهای گوناگون و شکل ظاهری و طبقاتی و طوایف و بدور از هر نوع وجوه متمایز، تنها کسانی را که پرهیز کارترند بخدا نزدیکتر می داند. زبان ما فارسی، سرزمین ما ایران، تاریخ ما سرشار از دلاوریها و ستیز با دشمن بوده است. جوانان ما باید بدانند که کیستند، برای این منظور ابتدا باید بدانند که هویت آنان و کیستی آنان به سرزمین آبا و اجدادی بر می گردد. اینجا جغرافیای وطن مطرح می شود. بر هر ایرانی واجب است سرزمین خود را بشناسد و آن را بدیگران بشناساند. هر آنچه در طی زمان بر سر این کشور و مهد آبا و اجدادی آمده است و سرگذشت سرزمین، تاریخ است. جوانان باید تاریخ سرزمین خویش را بدانند و بشناسند آنچه در طی تاریخ بر سر این سرزمین آمده است باید آموخته شود. این تاریخ را باید آموخت و از آن پند گرفت. به قول رودکی: هر که ناموخت از دست روزگار/ هیچ ناموزد از هیچ آموزگار. اگر ملتی از تاریخ عبرت و پند نگیرد، ناگزیر به تکرار تاریخ است. برای شرح واقعیتهای سرزمین پدری و شرح آنچه بر این سرزمین و ملت رفته است، نیازمند ادبیات و زبان است. پس درس انشاء به جوان این ابزار را می دهد که بیان مکنونات خویش را به زبان مادری بازگو کند و بنویسد و توسط زبان آن را بدیگران بشناساند. حذف انشاء و تاریخ از دروس مدارس یعنی هجمه فرهنگی و جنگ نرم. هشیار باید بود. در سرود ملی هر کشوری (و نه سرود حکومتی) عناصری از ملت، زبان، تاریخ، جغرافیا (وطن) و فرهنگ نهفته است. برای همین است در بین تمام ملل جهان سرود ملی و پرچم نماد مقدس سرزمین و تاریخ است و احترام به این نمادها نشان وطن پرستی است. نباید به پرچه هیچ کشوری اهانت کرد. پرچم نمادی است که شهروندان یک کشور را در چارچوب یک ملت بدور هم گرد می آورد. جوانان غیرتمند ایرانی بخوبی آگاهند که اینجا سرزمین شیران و دلاورمردان ایرانی است. ما با تکیه بر تاریخ کهنسال، عشق به سرزمین مادری مان ایران و زبان فارسی که زبان ارتباطی اقوام ایرانی است و زبانی فاخر و زبان کلام و فلسفه و ادب و عرفان و دین است می خواهیم در بین ملل جهان سربلند و سرافراز زندگی کنیم. پاینده باد ایران و ایرانی. خداوند سرزمین مادری ما را از شر دشمنان و بدخواهان در امان نگهدارد. آمین یا رب العالمین
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 833]