واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: پياده رو ها را ميسازند و خراب ميكنند جام جم آنلاين: بيش از يك سال است كه شهرداري تهران طرح بهسازي و مناسبسازي پيادهروهاي شهر را در دست اجرا دارد و به گفته مسوولان حوزه شهري ميخواهد پيادهروهايي در شأن شهروندان تهراني احداث كند. اين اقدام شهرداريهاي مناطق و در راس آنها مجموعه مديريت شهري، اگرچه در يك نگاه كلي ستودني و در جهت ايجاد پيادهروهاي استاندارد براي شهرمان صورت گرفته، اما موجب بروز مشكلاتي براي شهر و شهروندان شده است. علاوه بر چهره درهم ريخته و نازيبايي كه بسياري از خيابانهاي اصلي شهرمان مانند انقلاب كه هماكنون طرح بازسازي پيادهروها در آن اجرا ميشود پيدا كرده است، تخريب مسير پيادهروها در بسياري از خيابانهاي محلات كه توسط شهرداري هاي مناطق صورت گرفته و بعضا مدتهاست به حال خود رها شده است، تردد عابران پياده بويژه افراد معلول و كمتوان را كه تا پيش از اين پيادهروهاي شهرمان محيط مناسبي براي تردد آنها نبود، با مشقات فراوان مواجه كرده است. اگرچه مسوولان زيباسازي شهرداري تهران همواره از پروژه بهسازي پيادهروي خيابان وليعصر(عج) به عنوان برگ درخشاني در كارنامه كاري خود در پروژه بهسازي پيادهروهاي شهر تهران نام ميبرند، اما اگر همين مسوولان هر از چند گاهي سري به پيادهروهايي كه در مناطق مختلف شهر تهران در حال بازسازي از سوي شهرداريهاي مناطق است، بزنند، آن وقت خواهند ديد كه كيفيت بهسازي پيادهروهاي خيابانهاي اصلي شهر مانند وليعصر(عج)، انقلاب و... به هيچ وجه با كيفيت بهسازي پيادهروهايي كه از سوي شهرداريهاي مناطق انجام ميشود، قابل مقايسه نيست. برخي از پيادهروهايي كه در مناطق مختلف شهر بهسازي شدهاند با وجود اينكه بيش از يك سال از پايان عمليات اجرايي آنها نگذشته است، مصالح به كار رفته به حدي بيكيفيت بوده كه به طور نمونه هنگام راه رفتن روي كف پيادهرو، موزاييكها زير پاي عابران لق خورده و صدايشان بلند ميشود. قدمهاي پر از تق و لق! يك شهروند ساكن منطقه 17 شهريور نيز با اشاره به عدم دقت كافي و سهلانگاري پيمانكاراني كه پروژه مناسبسازي پيادهروها به آنها سپرده ميشود، از عدم نظارت دقيق شهرداريها بر عملكرد پيمانكاران گلايه كرده و ميگويد: با اينكه هنوز بيش از يك سال از زمان بهسازي پيادهروي خيابان 17 شهريور نگذشته، اما موزاييكهاي صورتي رنگ كف پيادهرو حتي وقتي با كفش كتاني روي آن راه ميرويم، پايمان را آزار ميدهد و اين در حالي است كه وقتي با دقت نگاه كنيم، ميبينيم بين موزاييكها خوب سفت نشده و گويا موزاييكها تنها به هم قفل شدهاند و به همين دليل هم در هنگام راه رفتن زير پا صدا ميدهند. بهسازي يا سمبلكاري از مشكلات پروژه بهسازي پيادهروهاي شهرمان كه بگذريم، نوبت به ميدانهاي شهر ميرسد كه اين روزها آنها نيز شرايطي بهتر از آشفتگي پيادهروهاي شهر ندارند. اين در حالي است كه همين امر موجب اعتراض و نارضايتي بسياري از شهروندان شده است. اين وضعيت زماني جالبتر و البته نگرانكنندهتر ميشود كه بسياري از شهروندان در تماس با روزنامه از دوبارهكاري ها در بازسازي برخي ميادين مناطق محل سكونتشان انتقاد كرده و خواستار پاسخدهي مسوولان حوزه شهري هستند. يك شهروند ساكن منطقه 5 تهران ميگويد: كمتر از 2 سال پيش ميدان چهارباغ در خيابان جنتآباد توسط شهرداري منطقه بازسازي شد و با نصب آبنماي زيبايي تزيين شد، اما اين روزها مجددا شهرداري منطقه با حصاركشي دور ميدان، آبنماي آن را از جا كنده و وضعيت آشفتهاي به محوطه اطراف ميدان داده است. آيا اين كار فقط هدر دادن بودجه شهر و تحميل هزينه اضافي به شهروندان نيست؟ خرج كردن بودجه به قيمت دوباره كاري چنين اقداماتي تنها منحصر به يك منطقه شهر تهران نبوده و با كمي دقت و بررسي روي پروژههايي كه توسط شهرداريهاي مناطق اجرا ميشود، ميتوان چند نمونه از اين موارد را يافت. به طور نمونه پروژه بازسازي ميدان نماز در منطقه 20 شهرداري تهران نمونهاي از اين موارد است، حال اين كه اين ميدان به هيچوجه نيازي به بازسازي و نصب تنديس جديد نداشت. اگر شهرداري منطقه توجه و حساسيت بيشتري به خرج ميداد قطعا متوجه مشكلات ريز و درشتي كه بيش از بازسازي مجدد يك ميدان براي اهالي منطقه اهميت داشت، ميشد. به نظر ميرسد شهرداريهاي مناطق در اجراي پروژههاي شهري تنها به فكر اين هستند كه چگونه بودجه تخصيص داده شده توسط شهرداري تهران را هزينه كنند تا در نهايت گزارش عملكردشان پر از پروژههاي ريز و درشت چندصفحهاي شود كه نشان ميدهد اين بودجه فقط هزينه شده است. در واقع آنچه مشهود است حضور كمرنگ مطالعات كارشناسي و نيازسنجي براي اجراي پروژههاي شهري در مناطق است. واقعا شهرداران مناطق چه ملاكي براي نيازسنجي اجراي پروژهها در سطح منطقه خود دارند ؟ تا چه حد اعضاي شوراياريهاي محلات و همچنين شهروندان در اتخاذ تصميم براي اجراي پروژهاي در يك منطقه سهيم هستند؟ پيمانكاران بيتجربه؛ مصالح بيكيفيت مديرعامل سازمان زيباسازي شهرداري تهران در گفتگو با «جامجم» در اين باره كه چرا روند پروژه بهسازي پيادهروها كند و گاه تا ماهها به طول ميانجامد، عوامل متعددي را در اين زمينه دخيل دانسته و ميگويد: سازمان زيباسازي روي كار بهسازي پيادهروها كه توسط شهرداريهاي مناطق انجام ميشود نظارت دارد، اما نبايد در مباحث اجرايي وارد شود. در واقع دستورالعملها از سوي معاونت امور مناطق و معاونت خدمات شهري به شهرداريهاي مناطق ابلاغ ميشود. از سوي ديگر چون مدت زيادي از زمان آغاز پروژه بهسازي پيادهروهاي شهر نميگذرد بنابراين هنوز مناطق، داراي تجربه كافي در اين زمينه نيستند و در برخي موارد داراي نقصها و مشكلاتي هستند اما با وجود اين تلاش ميكنيم به جاي فشار آوردن به آنها، نقاط ضعفشان را شناسايي و گوشزد كنيم تا نسبت به رفع مشكلات موجود اقدام كنند. ملاصالحي ميافزايد: نكته ديگر اين است، ما پيمانكارهايي كه تجربه و تخصص لازم براي پيادهروسازي را داشته و داراي ابزار و تجهيزات مخصوص باشند، نداشتهايم و به طور مثال بتدريج در طول كار متوجه شدهاند كه بهتر است براي سرعت بخشيدن به كار، به جاي نيروي انساني از لودرهاي مخصوص استفاده كنند. از سوي ديگر با ممنوعيت بهكارگيري كارگران افغاني در اجراي پروژهها، پيمانكاران بناچار از كارگران فصلي استفاده ميكنند كه اين كارگران هم در فصول خاصي از سال كار نميكنند و به همين دليل پروژه متوقف ميشود. به گفته ملاصالحي، كمبود مصالح نيز يكي ديگر از مشكلات پيشرو در پروژه پيادهروسازي است كه عمليات اجرايي را با كندي مواجه ميكند. او ادامه ميدهد: به طور مثال در پروژه وليعصر ما تنها چند كارخانه توليد مصالح داشتيم كه توليدشان هم محدود بود و ما با همين كندي كار پروژه را به اتمام رسانديم. در مورد ميدان فردوسي و انقلاب هم همين مشكل را داشتيم به طوري كه فكر ميكرديم خيلي زودتر اين پروژه را به اتمام برسانيم اما مشكلاتي كه در تامين مصالح به آن برخورديم موجب كندي كارمان شده است. ملاصالحي در پاسخ به اين پرسش كه چرا در اجراي برخي پروژههاي پيادهروسازي از مصالح باكيفيت استفاده نميشود كه در نتيجه عدم كيفيت و كارايي مطلوب پيمانكاران در اين بخش را رقم ميزند، معتقد است: در بخش مصالح فقط چند شركت داريم كه كيفيت مصالحشان برابر استانداردهاست و متاسفانه بقيه كارخانهها مصالح توليدياشان فاقد استانداردها و كيفيت لازم است، در نتيجه براي اين كه مجبور به خريد مصالح بيكيفيت نشويم بايد كندي كار را بپذيريم اما پيمانكاران را موظف كنيم حتما از اين كارخانهها مصالح را تهيه كنند، ضمن اين كه تامين مصالح از خارج نيز به صرفه اقتصادي نيست. اگرچه تلاش در جهت ارتقاي جايگاه عابران پياده و اولويت دادن آنها نسبت به سوارهها با اجراي پروژههايي همچون بهسازي پيادهروهاي شهر قابل تقدير است، اما به نظر ميرسد سرعت، كيفيت و از همه مهمتر رضايتمندي شهروندان اصولي است كه در اجراي پروژههايي از اين دست بايد به آنها بيشتر بها داده شود و متاسفانه اكنون چنين نيست.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 389]