واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > براتیسده، فرید - کودک آزاری در همه جای دنیا وجود دارد و بر اساس گزارش اخیر یونیسف در حال حاضر تعداد 275میلیون کودک درجهان در معرض کودک آزاری قرار دارند و سالانه در انگلستان 80 هزار کودک جهت بررسی کودک آزاری و تشکیل پرونده مورد ارزیابی و سنجش و تحقیق قرار می گیرند. به همین دلیل در سال 1874 (1254شمسی) انجمنی در آمریکا به نام انجمن مبارزه با کودک آزاری تشکیل شد و حدود صد سال قبل در فرانسه متخصصی به نام تاردیو که در پزشکی قانونی آن کشور کار می کرد، سندرمی تحت عنوان سندرم کودک آزاری جسمی به ویژه کودک آزاری جسمی علیه کودکان معلول را گزارش کرد. در انگلستان نیز در سال 1894مجمع ملی پیشگیری از سوءرفتار با کودکان فعالیت خود را آغاز کرد و این در حالی بود که در آن کشور در سال 1889 اولین قانون حفاظت از کودک یعنی قانون پیشگیری از بدرفتاری با کودک تصویب شده بود. به رغم پیشرفت هایی که به دست آمده بود تا اوایل قرن بیستم در شناخت و نحوه پاسخ دهی به مسأله کودک آزاری درک درستی حاصل نشد و تنها در قرن بیستم بود که به علت گسترش بیش از حد کودک آزاری توجه خاصی به آن شد. درباره تاریخچه کودک آزاری (Child abuse) در کشور ما که در دوران پادشاهان قاجار رایج بود باید گفت، این کودک آزاری ها از دوره صفویه آغاز و تا اواخر دوره قاجار ادامه داشت و این مساله به ویژه در درباریان شیوع گسترده ای داشت و این موارد در حالی بود که عدم آزار کودکان و رعایت حقوق بچه ها در کلیه ادیان الهی و ارشادات مصلحان بشری مورد تأکید بوده است تا جایی که در اسلام تأکید شده که فرزند بر پدر حقوقی دارد که پدر باید آنها را تأمین کند. اما در پاسخ به این سؤال که مهمترین و شایعترین نوع کودک آزاری در جامعه ما چیست؟ باید گفت: شاید کودک آزاری جسمی یا بدنی به دلیل این که نمود بیشتری دارد و از طریق رسانه ها مطرح می شود، شایع تر به نظر برسد، اما واقعیت این است که رایج ترین نوع کودک آزاری در جامعه ما، کودک آزاری عاطفی یا روانی است که متأسفانه به دلیل پنهان بودن کمتر مورد توجه قرار می گیرد و اثرات جبران ناپذیری بر روی کودکان دارد. نشانه های کودک آزاری عاطفی- که شایع ترین نوع در کشور ما است- را به شرح زیر قابل شناسایی است: ۱ - کودک ممکن است گوشه گیر و منزوی شده و نخواهد با هم سن و سالانش قاطی شود و ملاحظه بزرگترها را بکند. ۲ - رفتار توجه طلبانه و یا پرخاشگرانه از قبیل شیطنت و تُخسی مدام، کثافت کاری یا خیس کردن عمدی و از روی قصد، حمله کردن به کودکان دیگر.۳ - آشفتگی و به هم ریختن الگوهای خورد و خوراک و تغذیه ۴ - کج خلقی و قشقرق های شدید که متناسب با سن و سال کودک نیست ۵ - پسرفت در جایی که انتظار می رود کودک مثل کودک رشد کرده ای رفتار کند۶ - فرار کردن یا مخفی شدن از دیگران۷ - عملکرد ضعیف تحصیلی یا ناتوانی در انجام تکالیف در مهد، از دست دادن اعتماد به نفس و عزت نفس پایین در اثر این موضوع ۸ - بی توجهی به سر و وضع ظاهری خود، مثلاً پوشیدن دایمی یک لباس، امتناع از شانه زدن موی خود ۹ - ابتلا به امراض روان تنی ۱۰ - چسبیدن به بزرگسالان دیگر، ملاحظه زیاد والدین را کردن ۱۱ - رشد نامناسب و نامتوازن۱۲ - سوءمصرف مواد و الکل۱۳ - فرار از مدرسه۱۴ - خودزنی و مضروب ساختن خویش مهمترین عواملی که در جلوگیری از کودک آزاری باید به آن توجه شود، آشنایی خانواده ها و آگاهی دادن و آموزش به آنها در مورد حقوق کودکان است. متأسفانه بیشتر اتفاقات، کودک آزاری به دلیل ناآگاهی والدین و مراقبان کودک اتفاق می افتد و آموزش های بسیار ساده و ابتدایی می تواند از وقوع بسیاری از مشکلات جلوگیری به عمل آورد؛ ضمن این که خود کودکان نیز باید به حقوق خود آشنا شوند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 299]