واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > نوروزپور، محمدرضا - اظهارات اخیر وزیر خارجه اسرائیل مبنی بر اخراج اعراب 48 و قرار دادن این موضوع در دستور کار مذاکرات مستقیم نشان دهنده نقشه راه جدیدی است که پیام آن معاوضه زمین در برابر ساکنان است. اگر پیشتر برخی از سران اسرائیل شعار زمین در برابر زمین را سر می دادند حالا لیبرمن به آشکارا سخن از معاوضه انسان ها در برابر زمین سخن می گوید و اصرار دارد که این موضوع به عنوان محور اصلی مذاکرات مستقیم قرار گیرد. در واقع بحث اخراج اعراب از سرزمین های اسرائیل یکی از آرزوهای صهونیست های نژاد پرست است که اکنون لیبرمن آنها را رهبری می کند. او پیرو نظریه انتقال اعراب است یعنی اسرائیل باید به هر قیمتی شده اعراب را به زور از سرزمین های اشغالی اخراج یا آنها را به بیرون انتقال دهد. در حال حاضر یک و نیم میلیون عرب در داخل سرزمینهای 1948 زندگی میکنند. شهروندان این سرزمینها، اعرابی هستند که دارای تابعیت اسراییلی هستند. طرح اخراج این فلسطینی ها در حالی است که همین حالا هم آنها به لحاظ حقوقی، شهروندان درجه دو محسوب میشوند و از حقوقی که سایر اسراییلی ها دارند،برخوردار نیستند. در حال حاضر وزیر امور خارجه اسرائیل معتقد است مخالفت رهبران فلسطینی و اتحادیه عرب با به رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان دولتی یهودی، طرح موضوع اعراب سال 1948 در مذاکرات را ضروری می کند. به عقیده این یهودی روسی تبار، اصلی که اسرائیل باید در پیش بگیرد بر اساس معادله زمین در برابر صلح نیست، بلکه بر اساس مبادله مناطق با ساکنان است. لیبرمن اخیرا در یکی از جلسات کابینه اسرائیل به صراحت از احتمال اخراج بخش های گسترده ای از این افراد به مناطق تحت سلطه تشکیلات خودگردان فلسطین اشاره کرده است. آنچه لیبرمن به صراحت در پی آن است تغییر باوری است که به عقیده او حتی در میان اسرائیلی ها نیز جا افتاده و آن اصل زمین در برابر صلح است. از نگاه وزیر خارجه اسرائیل باید اصل زمین در برابر صلح را به اصل مبادله زمین با ساکنان تغییر داد. اظهارات لیبرمن در حالی است که نخست وزیر اسرائیل بیشتر ترجیح می دهد سخن گفتن درباره اخراج اعراب را به وزیر خارجه خود واگذارد و از این روبیشتر بر موضع قبلی خود یعنی پایان دوره تعلیق شهرک سازی و تمدید نشدن آن تاکید کند. از سوی دیگر فلسطینی ها معتقدند اظهارات لیبرمن هدف واقعی از درخواست از آنها برای به رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان دولتی یهودی را فاش می کند. چنین موضوعی سبب می شود که فلسطینی ها حتی سازشکار ترین آنها که اکنون در تشکیلات خودگردان دیده می شوند با ایده یهودی شدن اسرائیل یا دولتی برای یهودیان موافقت کنند. از این رو جای تعجب نیست که عباس هم با دولت یهودی و هم با ادامه شهرک سازی ها مخالف باشد چرا که در این دو موضوع نه خیری برای فلسطینی ها متصور است و نه برای تشکیلات خودگردان. از نگاه فلسطینی ها شهرک سازی فرزندان ملت فلسطین را قلع و قمع می کند، به همین سبب هرگونه موافقت عباس و یا سایر سران تشکیلات خودگردان با این شرایط خیانتی بسیار فراتر از آنچه خواهد بود که تا کنون در حقو ملت فلسطین روا داشته شده است. این در حالی است که همگان می دانند ادعای اسرائیل مبنی بر توقف شهرک سازی ها دروغی بیش نیست و آنچه را که اسرائیل تهدید می کند حاضر به تمدید آن نیست عملا آغاز شده است. آنچه اسرائیل در این فرایند تعقیب می کند صرفا تلاش برای کلاه گذاشتن سر فلسطینی ها است تا به این بهانه سرزمین های اشغالی را از اعراب خالی کرده و در ازای آن فلسطینی ها را همچنان به دنبال سرابی به نام صلح و دولت فلسطینی بکشاند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 419]