محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855106235
فرزند صبح ؛ یک هشدار بی نقص ؟!
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > نیک‌نژاد، فریبا - ژانر تاریخی و سیاسی به عنوان قدیمی ترین و تاثیرگذارترین گونه های سینمایی شناخته می شوند. به تعبیری حتی اولین ساخته های مشترک در فیلمسازی نیز درباره ساخت آثاری در همین ژانر روی داد و به گسترش سینما و جهانی کردن آن مساعدت فراوان نمود. سینمای ما نیز تجربه هایی در ساخت آثار سیاسی و تاریخی اگرچه به صورت کلان ندارد اما به هرحال در این مورد تجربه هایی داشته است. با این حال حمایت از این نوع فیلم ها هم بدلایل سیاسی و هم به دلیل هزینه های کلان عمدتا انجام نمیشود. سینمای دولتی ما همانقدر که به ساخت آثار متفاوت تمایلی نشان نمیدهد؛ به همان مقدار نیز در سیاست گذاری برای ساخت و ساز کلان نیز سردرگم عمل می کند. این روند بویژه در ساخت و ساز آثار تاریخی و سیاسی بیشتر جلوه گری دارد. فرزند صبح یکی از پروژه هایی بود که در این ژانر قرار می گرفت . یک فیلم بزرگ با عواملی که می توانستند یک اثر جاویدان خلق کنند. روندی که البته هرگز اتفاق نیفتاد . وقفه های طولانی ؛ تغییر اساسی و بدفعات در فیلمنامه و موارد مدیریتی و حساسیت های دیگر باعث شد سن این تولید بسیار مهم به یک دهه برسد. در شروع کار قرار بود فرزند صبح روایتگر دوران رهبری امام خمینی باشد ولی پس از مدتی روایت کودکی و فرازهایی از زندگی ایشان در دهه 40 شمسی در دستور کار قرار گرفت. و سرانجام پس از یک دهه انتظار فیلمی به نام فرزند صبح در جشنواره بیست و نهم فجر به روی پرده نقره ای افتاد که حتی کوچکترین انتظارات را نیز برآورده نساخت. فیلم یک اثر شکست خورده ی به معنای واقعی کلمه بود. تدوین عجیب و ناشیانه ؛ قاب بندی آماتور و فیلمبرداری سردستی و حتی دوبله فیلم بسیار ضعیف جلوه گری میکرد. اکران فرزند صبح نیز همچنانکه پیش بینی می شد یک شکست تمام عیار دیگر بود و فرصتی بود تا سیل جوابیه ها و بیانیه های کارگردان و تهیه کننده ی فیلم و بدنه ی مطبوعات دوباره از سر گرفته شود. روندی که از اکران فیلم در جشنواره ی بیست و نهم شروع شده بود. بهروز افخمی به طور کل خود را از تمامی کاستی ها مبرا دانست و اشکالات فرزند صبح را به کسانی نسبت داد که فیلم را پس از پایان فیلمبرداری تحویل گرفتند ؛ تهیه کننده نیز مصاحبه با هیچ خبرگزاری بزرگ و کوچک را از قلم نینداخت و اهالی مطبوعات نیز به هر روی بدلیل رسالتشان به فیلم می تاختند بی آنکه عناد و کدورتی با عوامل سازنده داشته باشند . به هرروی اظهار نظر کارگردان فیلم یعنی بهروز افخمی در اینکه خودرا از کاستی ها جدا می دانست دیگر تبدیل به یک کار همیشگی شده است و همین باعث شد تا منتقدان سینما ؛ پاسخ های او را برنتابند. پیش از این نیز افخمی در باره ساخت و سازهای پیشین خود کاستی ها را به گردن دیگران مینداخت. هرچه بود نتیجه ی این جنجال ها به هیچ جایی نرسید. یک پروژه ده ساله که حمایت کلانی هم از سوی سینمای دولتی شده بود ؛ به آرشیو سینما پیوست و همه چیز تمام شد. اما به نظرم فرزند صبح می توانست یک هشدار بی نقص از کار دربیاید. از این منظر که کتابچه ای از روند این ده سال تولید ( شامل مقاطعی که پروژه متوقف می گردید تا دعواهای مدیریتی در ساخت ساز فیلم و هم چنین آنچه که بازتاب نظریات کارگردان و تهیه کننده و دست اندرکاران تولید این فیلم در عدم قبول مسئولیت) گردآوری و چاپ می گردید تا به یک رفرنس و مرجع برای ساخت و سازهای تاریخی و سیاسی از این دست تبدیل شود. حتی اگر یک مستند یک ساعته در باره روند ساخت و ساز فرزند صبح ساخته شود و عوامل شکست پروژه ای که شایستگی داشت کاری ماندگار برای سینمایمان نام بگیرد ؛ شناسایی و رونمایی شود ؛ بازهم کاری قابل تقدیر بود و این امید می رفت که این مستند به یک راهنما و دستورالعمل حرفه ای برای کارهایی از این دست تبدیل گردد. روندی که البته هرگز اتفاق نخواهد افتاد. ده سال هزینه ، ده سال انتظار و یک ماه جدل و جنگ و دعوای عوامل ساخت و ساز پروژه با یکدیگر تنها محصول این پروژه نام گرفته و لاغیر...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 366]
-
گوناگون
پربازدیدترینها