اين بار رئيس‌جمهور عده‌اي را به دروغ‌گويي متهم كرد

واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: اين بار رئيس‌جمهور عده‌اي را به دروغ‌گويي متهم كرد
دروغ‌گويان حرفه‌اي به دليل خلأ‌هاي رواني و اجتماعي مهمي كه داشته‌اند، از هوش و تخصص خويش تنها و تنها در‌ راستاي عوام فريبي و در نتيجه جلب توجه ديگران بهره‌برداري مي‌‌كنند. آنان نگرش سليقه‌اي و دل‌بخواهي به امور دارند و اگر بر مقدرات ديگران چيره شوند و يا اينكه فرصت خودنمايي آنها، دوام بيشتري داشته باشد، صدمات جبران ناپذيري بر اعتقادات جوامع وارد آورده و باعث تزلزل اخلاق اجتماعي و در پايان نابودي ديگران و خودشان خواهند شد.
روز گذشته، رئيس‌جمهور گفت: عده‌اي به دليل رقابت‌هاي بي‌اهميت، مسابقه تهمت و دورغ راه انداخته‌اند. اين نخستين بار نيست كه در ايران يكي از مقامات برخي ديگر را به دروغ متهم مي‌كند. پيش از اين نيز برخي ديگر رئيس‌جمهور را اين گونه خطاب كرده بودند، در بين نمايندگان مجلس نيز چنين مواردي كم ديده نمي‌شود؛ اما اين دروغ‌گويي كه مقامات همديگر را به آن متهم مي‌كنند، چيست و چه آفت‌هايي براي جامعه دارد؟

به گزارش «تابناك»، دروغ به عاملي رواني يا اجتماعي گفته مي‌شود كه فردي را وادار به بيان مطالبي خلاف واقعيت‌ها مي‌نمايد. آدم دروغگو در اصل بيماري است كه به دليل مشكلات تربيتي، به ويژه در حريم خانواده خويش در آغاز رشد و سنين كودكي بدين حالت گرفتار شده است.

انسان‌ها ذاتا «دروغگو به دنيا نمي‌آيند، بلكه عوامل محيطي است كه سرانجام، آدميزاد را به موجودي صادق و يا دروغگو تبديل مي‌نمايند، اينكه افراد دروغگو به چند دسته تقسيم مي‌شوند و چگونه مي‌توان به نشانگان دروغ در آنها پي برد، بحث جالب وجذابي است.

گاهي انسان‌ها اتفاقي و از سر ناچاري دروغ مي‌گويند و معمولا چنين دروغ‌گوياني در هنگام بيان مطالب غيرواقع، دستپاچه شده و نشانه‌‌هاي فيزيكي آشكاري را بروز مي‌دهند.

مواقعي هست كه آدميزاد، بنا بر عادت‌هاي نادرست دروغ مي‌گويد و هر چند چنين افرادي از سر عادت و روزمرگي دروغ مي‌گويند، با بر رسي تناقض كلامي آنان، به راحتي مي‌شود به دروغشان پي برد.

زمان‌هايي هست كه برخي افراد، از روي تعمد و سوابق دروغ به گونه‌اي ماهرانه و حرفه‌اي دروغ مي‌گويند. اين افراد به دليل تكرار دروغ، در اصل مهارت شبيه‌سازي حق و باطل و يا به عبارتي تركيب واقعيت‌هاي غير مرتبط با باطل مدنظر خويش را پيدا مي‌كنند.

دروغ‌گويان حرفه‌اي و با سايقه، ‌‌نهايت تلاش خويش را مي‌‌كنند تا باكمترين نشانه‌هاي فيزيكي، بيان غير واقعي خويش را مطرح نمايند؛ بنابراين، چنين دروغگوياني در نگاه اول، خونسرد به نظر آمده و با اعتماد به نفس خاصي، مطالب دروغ خويش را بيان مي‌نمايند.

هرچند دروغ‌گويان حرفه‌اي و با سابقه، تلاش مي‌كنند، در هنگام طرح مطالب غيرواقعي خود را خونسرد نشان دهند، ولي با تداوم رفتارهاي اجتماعي متفاوت از طرف آن‌ها و دقت در حركات ماهيچه‌اي صورت آن‌ها و خنده‌هاي تقلبي‌شان، به راحتي قابل تشخيص براي كار‌شناسان و افراد آگاه در حوزه روا‌شناسي خواهند بود.

بنابراين هرچند دروغ دروغ‌گويان حرفه‌اي براي مردم عادي شبيه واقعيت به نظر برسد، مهارت تكرار باطل آن‌ها براي جرم‌شناسان و روان‌شناسان به راحتي قابليت تشخيص و تمييز دارد.

در ميان تيپ‌هاي گوناگون دروغگو، دروغ‌گويان حرفه‌اي، بيشترين لطمات را بر محيط اجتماعي وارد آورده و به خاطر خصلت تعمد در بيان ماهرانه مطالب غير واقع، صدمات جبران ناپذيري بر اخلاق اجتماعي جوامع وارد مي‌كنند.

دروغ‌گويان حرفه‌اي، تصورشان اين است كه با تكرار ماهرانه مطالب غير واقعي، امكاني براي خودنمايي و جلب توجه خواهند يافت، به گونه‌‌اي كه با خريد زمان از فرصت‌هاي ممكن در راستاي توجيه افكار عمومي بهره‌برداري كرده و در نتيجه به خواسته دروني خويش خواهند رسيد.

چون عاملي رواني و يا اجتماعي مهمي، نگرش دروغ‌گويان حرفه‌اي را نادرست نموده است، پس قدرت بازدارندگي اخلاقي كه در روان‌شناسي از آن به عنوان سوپر ايگو يا وجدان ياد مي‌شود، در چنين افرادي ضعيف و بيمار پرورش مي‌يابد؛ يعني دروغ‌گويان حرفه‌اي در اصل باوري به حساب و كتاب فرا دنيوي نداشته و همه تلاششان را معطوف به اهداف مادي مي‌كنند.

دروغ‌گويان حرفه‌اي به دليل خلأهاي رواني و اجتماعي مهمي كه داشته‌اند، از هوش و تخصص خويش تنها و تنها در ‌راستاي عوام فريبي و در نتيجه جلب توجه ديگران بهره‌برداري مي‌نمايند و به دليل همين انگيزه سير ناشدني، در جهت تظاهرسازي‌هاي مشابه با حق مهارت‌هاي بالايي به دست مي‌آورند؛ بنابراين، اگر چنين دروغ‌گوياني بر سرنوشت ديگران چيره گردند، مسير رشد اخلاقي آن‌ها را نيز به بيراهه‌ها هدايت مي‌نمايند.

دروغ‌گويان حرفه‌اي به دليل كهتري‌هاي رواني اجتماعي گذشته خويش، نگرش سليقه‌اي و دل‌بخواهي به امور دارند و اگر بر مقدرات ديگران دست يابند و يا اينكه فرصت خودنمايي آن‌ها، دوام بيشتري داشته باشد، صدمات جبران ناپذيري بر باورهاي جوامع وارد نموده و باعث تزلزل اخلاق اجتماعي و‌ سرانجام نابودي ديگران و خودشان خواهند شد.

سه|ا|شنبه|ا|23|ا|خرداد|ا|1391

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تابناک]

[مشاهده در: www.tabnak.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]