نهادها به صحنه تئاتر دانشجويان بيايند

واضح آرشیو وب فارسی:ايران: نهادها به صحنه تئاتر دانشجويان بيايند
كمتر از يك هفته به شور و هيجان دانشجويان در صحنه تئاتر باقي مانده است. آنها قريب يك سال ايده‌هاي خود را از لابه‌لاي مجلات و سطور كتاب‌هاي تئوريك به ذهن كشيده‌اند، با فكر و مخيله آن را موشكافي كرده‌اند تا در صحنه تئاتر به صدا و آهنگ درآيد. تئاتر دانشگاهي از ثروت‌هاي داخل صندوقچه‌اي است كه انگار در زيرزمين يك ساختمان قرار گرفته است.
با اين حال جشنواره دانشگاهي كه طي اين ساليان با رنگ و لعاب بين‌المللي برگزار شده است، نيازمند توسعه و مهمتر از اينها بودجه‌هاي حمايتي از جانب نهادهاي مختلف است. بحث حمايتي در حالي براي جشنواره ياد شده در اولويت قرار مي‌گيرد كه همواره بودجه اين رويداد فرهنگي افزايش نمي‌يابد و جوايز 300 -200 توماني دانشجويان برتر جشنواره به قول منتقدي در حد مهمان كردن اعضاي گروه به يك شام و خسته نباشيد به آنان است.
تئاتر دانشگاهي ايران سالياني است انگار سيكلي دوار را طي مي‌كند و حركت 180 درجه‌اي‌اش بازگشتن به نقطه شروع است. اين جشنواره در دوره‌هاي آتي، بيش از همه دوران‌ها به توسعه نياز دارد. ديروز حميد مرادويسي دبير اين رويداد تئاتري گفت: چهار نمايش از كشورهاي ايتاليا، فرانسه، تونس و اثر مشترك محيطي ايران و آلمان در بخش بين‌الملل اين دوره از جشنواره به صحنه مي‌روند. نمايش ايتاليا كاري از گروه تئاتر «لو» است و گروه تونس نيز نمايشي را با موضوع بيداري اسلامي به صحنه مي‌برند. كار كشور فرانسه نيز اثري دانشجويي است.
با اين حال اسم بردن از جشنواره مطرح با حضور 4 اثر از ديگر كشورهاي جهان كه يكي از اين آثار هم توليد مشترك خودمان است! چندان روال صعودي به چشم نمي‌آيد. در اين پيشامد هيچ تقصيري بر گردن دبير جشنواره يا ديگر برگزاركنندگان نيست، براي دعوت كردن گروه‌هاي خارجي، پولي موجود نيست. عمدتاً آنها تئاتر دانشگاهي و آكادميك را با رويه‌اي حرفه‌اي دنبال مي‌كنند.
بنابراين همچون دانشجويان نيستند كه با تكه پارچه و مقوا و چند پلاستيك يا قطعه چوب ارزان قيمت دكور بسازند. آنها مخارج دكور دارند، هزينه بليت دارند، اقامت‌شان هزينه‌بر است و همواره هزينه‌هاي يادشده را براي حضور گروه‌هاي بيشتر در كشورمان دشوار ساخته است. عدم همكاري ميان نهادهاي مختلف، نمونه‌اش دانشگاه تهران است ديروز «مراد ويسي» به همين موارد اشاره داشت و گفت: انعقاد يك تفاهمنامه با دانشگاه براي در اختيار گذاشتن يك سالن تئاتر يك ماه به طول انجاميده است! تئاتر دانشگاهي علاوه بر اين مشكلات ديگري دارد؛ اين مشكل چيزي جز عدم اجراهاي عمومي نيست.
سال‌هاي نه چندان دور گذشته آثار برتر دانشجويي راهي اجراهاي عمومي مي‌شدند اين امكان يكي دو سالي از بين رفت. امسال قرار شده است كه 16 اثر برتر در خانه هنرمندان و تالار مولوي به اجرا درآيند. از سوي ديگر، اعزام گروه‌هاي تئاتري به خارج از كشور نيز نيازمند توسعه بيشتري است. اين گروه‌ها اغلب با كسب جوايز جهاني نقشي مهم در تبادلات فرهنگي و معرفي تئاتر ايران به دنبال داشته است.
جليل دارا روز گذشته در جمع خبرنگاران در همين باره گفت: اگر مي‌خواهيم در فرهنگ و هنر الگو باشيم، بهترين راه انتقال مفاهيم از طريق هنر بخصوص تئاتر است. ما از اعزام گروه‌هاي تئاتري دانشجويي به خارج از كشور همچون گذشته حمايت خواهيم كرد.

تمهيداتي پر از علامت سؤال!

اگر در خيابان مي‌ديدمش شايد اصلاً گمان نمي كردم كه او هم مهمان نمايشگاه كتاب تهران است. مهمان خسته اي از يكي از مناطق كردنشين استان آذربايجان غربي كه غبار راه، لباس محلي او را كاملاً پوشانده است. در شهر خودش صاحب فروشگاه كتاب است. به تهران آمده تا عناوين مورد نياز مردم را خريداري كرده و دست پر بازگردد. با اين كه روز به پايان رسيده ولي بدون در دست داشتن هيچ ساك مملو از كتابي در حال ترك كردن نمايشگاه است. نمايشگاهي كه افتخار سابقه اي برابر با يك ربع قرن را با هياهوي بسيار بر دوش مي‌كشد. نمايشگاهي كه مسئولانش داعيه درخشش آن را بر در و ديوار نمايشگاه به ثبت رسانده اند.
چهره اش آنقدر خسته است كه با ترديد به او نزديك مي‌شوم. سپيدي موهايش گوياي گذر بي‌درنگ سال‌هاي متوالي از عمر اوست. حدود هفتاد سال دارد و سال هاست كه در عرصه كتاب به فعاليت مشغول است. هنوز سؤالم در خصوص امكانات نمايشگاه براي شهرستاني ها را به پايان نرسانده‌ام كه چهره اش دگرگون مي‌شود. مي‌گويد: «چه كسي گفته كه براي ما شهرستاني‌ها تمهيداتي انديشيده شده؟ اصلا مگر كسي ما را به خاطر دارد؟ ازمهاباد به شوق خريد مايحتاج فروشگاه كتابم و به روز كردن آنها رنج سفر با اتوبوس را به جان خريدم. مسافرتي كه جز مواجه شدن با قيمت هاي سرسام آوركتاب برايم رهاورد ديگري نداشت. كتابي كه سال گذشته با مبلغ چهل هزار تومان خريداري كردم چرا با افزايش دو برابري مواجه شده است؟ اصلا مگر من خريدار چقدر قدرت خريد دارم؟ با قدم هايي كه بيانگر هزاران حرف ناگفته است نمايشگاه را به قصد سرزمين مادري اش ترك مي‌كند و من مي‌مانم با سؤالاتي بي شمار. با اين كه مسئولان برگزاري نمايشگاه بارها از تورهاي ويژه بازديد شهرستاني ها از نمايشگاه كتاب گفته اند ولي انگار هيچ كدام از اين افراد اطلاعي از آن ندارند. يا پيرمرد مهمان نمايشگاه كتاب چندان پيگيرخبرها نبوده است يا مسئولان نمايشگاه به درستي اطلاع رساني نكرده اند؛ يا شايد اصلاً...

سه|ا|شنبه|ا|19|ا|ارديبهشت|ا|1391

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران]

[مشاهده در: www.iran-newspaper.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]