واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > کثیریان، کیوان - در تاریخ تلویزیون و سینمای ایران آثار باارزش بسیاری تولید شدهاند که میتوان به برخی از آنان صفت «ماندگار» داد. وقتی میگوییم «ماندگار»، طبعاً مقصودمان ماندن این آثار در آرشیو تلویزیون یا مراکز سینمایی نیست، بلکه یک اثر ماندگار باید در دورههای زمانی متفاوت در دسترس عموم قرار داشته باشد تا از آن بهره گیرند . در تاریخ این سرزمین آثاری نظیر دیوان حافظ، سعدی، مولانا و شاملو، نقاشیهای کمالالملک، بهزاد و فرشچیان، آواز بنان و شجریان، اذان مؤذنزاده اردبیلی و دهها اثر هنری ماندگار دیگر با همت بلند هنرمندان عاشق خلق شدند و در زمانه خود خوش درخشیدند. به زعم من غالب آثار مرحوم علی حاتمی نیز در همین ردیف است. او به ویژه با خلق «هزار دستان» اثری آفرید یکتا و یگانه که دقت و ظرافت و هنرمندی چه در مضمون و چه در فرم آن حیرتانگیز است. جملهای در «هزار دستان» نمیشنوید که گوشتان را ننوازد و تصویری نمیبینید که چشمنواز نباشد. طراحی صحنه در حد نهایت، ظریف و دلپذیر است،اکثر بازیگران، بهترین کار عمرشان را در همین مجموعه انجام دادهاند، موسیقی منحصربفرد است و دوبله درخشان، داستان هم بکر و پرداخت آن استادانه است. نگاه زیرکانه به پیچیدگیهای مناسبات قدرت و نقد هوشمندانه آن بنمایه اصلی و تعمیمپذیر «هزار دستان» است. مرحوم علی حاتمی که به قول خودش در آثارش گویی فرش میبافد، الحق در «هزاردستان» فرشی بافته هزار شانه و فرد اعلا که هر چه پا میخورد، اصیلتر و ارجمندتر میشود و حالا دیگر به این سادگیها نمیتوان رویش قیمت گذاشت. حاتمی آنچنان با روح و جان خود این فرش را بافته که انرژی موجود در آن، بیننده را مسحور میکند. بر من خرده نگیرید که تا این اندازه شیفته «هزار دستان» و حاتمیام. بهگمانم مجموعهای که پس از این همه سال، تا این اندازه سرپا و جذاب و سلامت است، مستحق ستایش و بزرگداشتی بسیار بیش از اینهاست. پخش مجدد «هزار دستان» از سیما اتفاق بسیار خوبی است. اصلاً پخش مجدد تمام آثار باارزش و ماندگار تلویزیون و سینما، اتفاق خوبی است. نسل جوان که به جبر زمان از دیدن نسخه دست اول این آثار محروم مانده، حالا در کنار بزرگترها - که از این فیلمها و مجموعهها خاطرههای زیادی دارند - به تماشا مینشینند و لذت میبرند. نسل جوان ما باید «هزاردستان»، «سر به داران»، «امام علی» و ... را روی صفحه تلویزیون و «هامون»، «آژانس شیشهای»، «باشو غریبه کوچک»، «مادیان»، «ناخداخورشید» و ... را روی پرده بزرگ سینما ببیند. همچنین است فیلمهای موفق قدیمی عرصه کودک و نوجوان که گهگاه در سینماها اکران میشوند و مورد استقبال نسل جدید کودکان هم قرار میگیرند. گرچه «هزار دستان» از نوازشهای ممیزی در امان نماند و حالا بیش از آنچه بود، « مردانه» به نظر میرسد، اما هنوزاستانداردهای هنرمندانه خود را حفظ کرده است. پخش مجدد این شاهکار بیرقیب علی حاتمی که فرصت مغتنمی است برای یادآوری عظمت و ظرافت این اثر ماندگار، اما یک ایراد اساسی دارد. مجموعه در مردهترین و بیاثرترین ساعات ممکن در حال پخش است. ساعت 30/10 صبح و 2 بامداد برای کدام مخاطب جدی تلویزیون، زمان مناسبی است؟ آتشنشانان، پزشکان و پرستاران شیفت شب، کارکنان داروخانههای شبانهروزی و یا زنان خانهدار بینندگان ثابت احتمالی این مجموعه میتوانند باشند! دانشآموزان، دانشجویان، کارمندان، کسبه و طبعاً اکثریت قریب به اتفاق کسانی که کار و کاسبی معمول داشته باشند، نخواهند توانست در این ساعات پای تلویزیون بنشینند. تلویزیون با نمایش بیهدف و از سر رفع تکلیف مجموعههای درجه یک قدیمی فقط اجر خودش را ضایع میکند و یک فرصتسوزی آشکار است. شاید بهتر باشد در برنامهریزی برای پخش مجدد برنامههای تلویزیونی، حساب آثاری چون «هزار دستان» از سریالهایی مثل «خانه به دوش» و «متهم گریخت» جدا شود. ضمن آنکه اصلاً چه کسی گفته که یک سریال جدید معمولی، تنها به این دلیل که تازه ساخته شده، باید نسبت به یک سریال درجه یک قدیمی، زمان بهتری از آنتن بگیرد؟ این مطلب در شماره آذرماه ٨٩ ماهنامه ٢۴ به چاپ رسیده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 456]