واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: يكي درد و يكي درمان پسندد
سلامت > عمومي - گروه دانش و سلامت - آرش نهاوندي:
دردهاي مزمن از جمله بيماريهاي مهم و بسيار خطرناكي است كه در ايران آنگونه كه بايد و شايد به آن توجه نميشود.
از همين رو با دكتر قاسم قارون مؤسس نخستين كلينيك درد در ايران و انستيتو تشخيص و درمان درد در آلمان كه بهمنظور ارائه مقاله و سخنراني در سومين كنگره جراحيهاي پلاستيك صورت و راينولوژي به تهران آمده بود، درباره اين بيماري و زمينههاي بروز آن و راههاي درمان و پيشگيري از آن گفتوگو كرديم كه در پي ميآيد.
* به چه دليل در سالهاي اخير دردهاي مزمن در ايران افزايش يافته است؟
بهدليل تغييرات غيرطبيعي، زيستمحيطي و تغذيهاي كه در سالهاي اخير بهخصوص در تهران در كنار فشارهاي رواني، اجتماعي و خانوادگي ايجاد شده است، سلامتي مردم تحتتأثير قرار گرفته است. به تبع آن بيماريهاي مزمن نيز كه درد يكي از نشانههاي آن است، طي سالهاي اخير تشديد شده است. از آنجا كه درد تنها نشانه احساسي بروز بيماري است نبايد قبل از تشخيص اساسي همه توجهات به درمان درد معطوف شود زيرا درد مانند تورم، سرخي، خارش يكي از نشانههاي مزاحمت يا اختلال در يكي از اعضاي بدن است كه نبايد هميشه موضع درد محل بيماري باشد مگر در دردهاي حاد مانند تصادفات و جراحات. توجه كردن به سابقه بيماري و مشاهدات بيمار كه همه تجربيات بيمار از بيماري خويش را نيز در بر ميگيرد، همراه با معاينه اساسي بيمار و با كمك نتايج آزماشها مانند قطعات كنار هم گذاشته شده از يك پازل به دريافت تصوير اصلي درباره بيماري كمك ميكند.
* چرا ما به درد اهميت نميدهيم؟
چند دليل دارد؛ اول مشكلات اقتصادي و اجتماعي، دوم دخالت اطرافيان غيرمتخصص، سوم عدمتامين و پوشش كامل هزينههاي درمان اما مهمتر از همه تبديل بيماريهاي كاري بدن به بيماريهاي عضوي است.
* فرهنگ خود درماني در ميان ما ايرانيهاي از كجا منشا ميگيرد؟
بر اثر تغييرات صنعتي و زيستمحيطي و تغذيهاي امروزه شاهد بيماريهايي هستيم كه تا 50 سال قبل در ايران وجود نداشت يا تعداد كمي از افراد به آن مبتلا ميشدند؛ بيماريهايي نظير آسم، زخم پوست در كودكان و نوزدان و همچنين موارد زيادي از بيماري اماس در بزرگسالان. در نتيجه با بروز انواع بيماريهاي جديد، دردهاي مزمن نيز در جامعه افزايش يافت. خود درماني گرچه ريشه سنتي در كشور ما دارد اما بهدليل آنكه چاره بيماريهاي كنوني طب جديد است، بايد از خوددرماني اجتناب كرد.
* بيماريهاي كاري چيست؟
بيماريها بر 2نوع هستند، بيماريهاي كاري و بيماري عضوي. دو عامل در ايجاد بيماري كاري مؤثر است؛ اول زمينه تحريكپذيري يا زمينه آمادگي دوم عوامل تحريك كننده. بيماري كاري در واقع همان نشانه بيماري اصلي است. بهعنوان مثال بروز سردردهاي ميگرني كه اكثرا زمينه ژنتيك و ارثي دارند كه با خوردن انواع موادغذايي محرك يا بيخوابي شروع ميشود. در مقايسه با اين نوع سردرد تومور مغز يك بيماري عضوي است، همچنين در اين باره ميتوان به كمردردها يا دردهاي سياتيك مقطعي كه نوسان دارد، اشاره كرد. اين دردها نميتواند نشانه تنگي كانال نخاع يا دي حاد باشد. اين به آن معناست كه بيماريهاي كاري همواره بهطور قطعي نشانه بيماري عضوي نخواهند بود. عكس آن نيز صادق است و بيتوجهي به بيماري كاري ميتواند باعث بروز بيماري عضوي شود.
براي بهتر روشن شدن اين مطلب مثالي ميزنم؛ ثقل معده اگر با رعايت تغذيه و رژيم غذايي بهبود نيافت تبديل به التهاب مخاط معده يعني گاستريت ميشود و اگر در اين مرحله هم درمان انجام نشد ثقل معده تبديل به زخم معده بهعنوان يك بيماري عضوي ميشود و در دراز مدت احتمال دارد فرد به سرطان معده مبتلا شود. لذا توصيه ما براي پيشگيري از بيماريهاي عضوي و دردسرهاي همراه آن دقت و جدي گرفتن نشانههاي اوليه بيماري است، درد يكي از اين نشانههاست.
* آلمانيها مانند مردم كشور ما خوددرماني انجام ميدهند؟
در آلمان و ساير نقاط اروپا اين مشكل وجود دارد، به همين دليل52.7يليون نفر در اروپا در سال گذشته به بيماري درد مزمن مبتلا بودند. بر مبناي آمار رسمي در سال 2010 در آلمان 550 نفر جان خود را بر اثر ابتلا به ايدز از دست دادند، درصورتي كه در همين سال بيش از 3 هزار نفر بهدليل عدمتحمل بيشتر درد، خودكشي كردند.
* چطور ميشود از بروز دردهاي مزمن پيشگيري كرد؟
دردهايي كه با فاصله رخ ميدهد نشانه يك اختلال كاري در يك يا چند عضو بدن است، در مقابل دردهاي دائم بهخصوص دردهايي كه بر شدت آن اضافه ميشود خطرناك و نشانه يك بيماري عضوي و جدي است، بهعنوان مثال سردردي كه هرچند گاه بعد از تغذيه نامناسب يا سفري بروز پيدا ميكند و مجددا برطرف ميشود، اغلب مسئلهاي جدي تلقي نميشود درصورتي كه سردردهاي دائمي كه مرتبا بر شدت آن اضافه ميشود نشانه بروز يك بيماري جدي داخل كاسه سر است. مانند تومور يا خونريزي يا التهاب جدار مغز مانند مننژيت. لذا توجهات بيمار به سابقه نشانهها و عوامل تحريكي و تسكيني مهمترين كمك به تشخيص بيماري از سوي پزشك است.
سه|ا|شنبه|ا|12|ا|ارديبهشت|ا|1391
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9469]