واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: انسان موجودی اجتماعی است و در عرصه حیات خود، بر اساس روابط اجتماعی و نقشهایی که دارد هویت خویش را تعریف می کند. با گذشت زمان و تغییر در نوع روابط اجتماعی و نقشها، تحولات شگرفی در هویت انسانها پدید آمده است. این امر باعث شده که انسان هر روز در از زندگی پیرامونش، توقعات گوناگونی داشته باشد. در این بین جامعه با دو جنس زن و مرد روبهروست که هر یک دارای پتانسیلهای قابل اعتنا و شایستهای هستند. رشد و شکوفایی این پتانسیل ها محقق نمی شود مگر در عرصه اجتماعی که با لحاظ داشتن حق انسانی و محترم شمردن گوهره وجودی انسانها عزیمت لازم جهت به بار نشستن این تواناییها را فراهم سازد. در عرصه گذر تاریخ اجتماعی جوامع، حقوق زنان در بسیاری از مواقع مورد تعرض قرار گرفته و ما شاهد جنبشهای اجتماعی زنان برای دستیابی به حقوق حقه خود هستیم که در جوامع گوناگون به صورتهای متفاوتی تجلی پیدا کرده است. در طول تاریخ ایران نیز شاهد حرکتهای زنان برای تحقق حقوق حقه خود و رشد فرایندهای آموزشی و پای نهادن در عرصههای اجتماعی هستیم که البته هنوز فاصله زیادی تا دستیابی به شرایط مطلوب داریم و به نظر میرسد تلاش مسئولین و از همه مهمتر خود زنان امکان دستیابی به شرایط مطلوب و بهینه را فراهم سازد. آنچه که در حال حاضردر جامعه ما وجود دارد گویای رشد چشمگیر حضور زنان درعرصههای آموزشی و تحصیلی است. اما این رشد، همخوانی حضور زنان در عرصههای اجتماعی همچون وضعیت اشتغال برابر با مردان را به دنبال نداشته است. در موارد بسیاری عرصههای اشتغال برای مردان گستردهتر از زنان است و همچنین بستر فرهنگی جامعه نیز پذیرای این همسانی نیست، بنابراین زن و مردی که به لحاظ آموزشی و تحصیلی و تواناییهای عملی همسان هستند و در شرایط برابر قرار دارند، به لحاظ حقوقی، حضور در عرصههای اجتماعی و ... دارای فرصتهای برابر نیستند. این مسئله به منزله آسیب بر بافت روانی-اجتماعی زنان تاثیرگذار بوده و بر میزان آسیبهای روانی- اجتماعی در آنان می افزاید. به طوری که امروزه شاهد آن هستیم که میزان اختلالات روانی در زنان دو برابر مردان است و هر روز آسیبهای اجتماعی بیشتری گریبانگیر زنان و بافت خانواده میشود، همچون بالا رفتن میزان طلاق، فرار از خانه، اقدام به خودکشی و خودسوزی، قتل همسر، عدم تمایل به ازدواج و ... لذا باید در جامعه فعلی به زن و مرد به لحاظ آموزشی، حقوقی، اشتغال و فرصتهای اجتماعی با موضعی همسان نگریست و جهت تحقق این امر بسترهای فرهنگی پذیرش برابری زن و مرد را ایجاد نمود و به نقشهای جنسیتی زنان و مردان از نو نگاه کرد. واگذار کردن نقشهای جنسیتی ابزاری به مردان و تعریف نمودن نقشهای جنسیتی ابرازی برای زنان میتواند منجر به بروز آسیبهای جدی در بافت شخصیتی و روانی زنان و مردان شود و بیش از هر مسئلهای آسیبهای اجتماعی را برای جامعه به دنبال خواهد داشت. زن و مرد به عنوان دو عنصر خلاق جامعه بشری در کنار یکدیگر و در عرصه تعامل سازنده و همسو با یکدیگر میتوانند جامعهای سالم و توانمند بسازند. هرگونه تبعیض علیه زنان و ندادن حق انتخاب و اجازه رشد و تعالی به آنها به منزله مسدود کردن رشد و شکوفایی بخشی از جامعه انسانی است، بخشی که مسئولیت بزرگ تربیت انسانها را بر عهده دارد و انسانها میبایست احساس ایمنی و خودپنداره مثبت را در دامان او تجربه کنند. لذا عدم برابری حقوق زن و مرد و عدم وجود نگاه در خور و شایسته به زنان منجر به سلب اعتماد به نفس و خودپنداره زنان میشود که این خود عاملی برای حصول جامعهای با خودباوری پایین و شکلگیری هویت مغشوش و ناموفق است. این امر نگاهی دوباره به نقش زنان، فراهم نمودن زمینههای رشد و تعالیشان را به یکی از اولویتهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی جامعه تبدیل می کند. http://forum.patoghu.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 272]