وحيد لك: پوسترهاي تاريخ تئا‌تر ايران نمونۀ اعلاي هنر گرافيك و طراحي پوستر است

واضح آرشیو وب فارسی:ايلنا: وحيد لك: پوسترهاي تاريخ تئا‌تر ايران نمونۀ اعلاي هنر گرافيك و طراحي پوستر است
هنر تئا‌تر براي بالندگي به تعامل جدي و برقراري ارتباط سازنده با ساير رشته‌هاي هنري مانند هنر طراحي پوس‌تر و گرافيك سخت نيازمند است. نياز‌ها و پتانسيل‌هاي تئا‌تر كشور را دست كم نگيريم.
ايلنا: پوستر‌ها، بروشور‌ها، تراكت‌ها؛ هر يك از اين مواد تبليغي كاركرد خاص خود را دارند. هر يك از آن‌ها جهاني از يك اثر را پيش چشمانمان نمايان مي‌كنند كه ويژگي‌هاي مختص به خود را دارد. بسياري از فعاليت‌هاي هنري با پوس‌تر، بروشور و تراكت مخاطبان را به سوي خود فرامي خوانند. در يك نمايشگاه آثار تجسمي يك بروشور خوب و كامل مي‌تواند لذت تماشاي آثار هنري را دو چندان كند. بروشور يك كنسرت موسيقي هم يادگاري ارزشمندي است و هم به معرفي نوازندگان كنسرت و نام قطعات موسيقي مي‌پردازد. يك سَر دَرِ جذابِ سينمايي مي‌تواند مخاطابان بيشتري را به داخل سينما بكشاند. در مورد تئا‌تر نيز يك تراكت، يك بروشور و يك پوس‌تر زيبا كه با مهارت طراحي شده باشد، همچون يك نمايش خاطره انگيز همواره به ياد خواهد ماند.

تراكت يك نمايش در حكم دعوتنامه‌اي است براي عموم مردم. هر چه اين دعوتنامه با دقت و ظرافت بيشتري طراحي شده باشد، فردي كه آن را مشاهده مي‌كند، وقت بيشتري مي‌گذارد تا از محتويات و اطلاعات آن مطلع شود. تراكت يك نمايش تفاوت‌هاي جدي و مهمي با تراكت‌هاي يك محصول غذايي و يا يك فروشگاه پوشاك دارد. در طراحي تراكت تبليغاتي يك نمايش بايد نكات مهمي را در نظر داشت. تراكت يك نمايش نمي‌تواند باري به هر جهت و به صورت سر دستي طراحي شود و بايد در حالي كه اطلاعات اوليه‌اي همچون نام نمايش، نام نمايشنامه نويس، نام كارگردان، نام بازيگران، مكان و زمان اجرا و اطلاعاتي از اين قبيل را ارائه مي‌دهد، با گرافيك مناسبي توأم شود تا براي هر رهگذري، اعم از مخاطب جدي تئا‌تر و يا فردي بي‌تفاوت، به اندازۀ كافي جذاب باشد.

پوستر‌ها دريچه‌اي هستند به دنياي يك نمايش. هر پوستري فشرده‌اي از داستان و حال و هواي نمايشي را كه تبليغ مي‌كند، ارائه مي‌دهد. پوستري كه برآمده از يك ذهن خلاق و هنرمند باشد، با عناصر و جزئيات فراوانش، نه تنها تماشاگر را به ديدن آن نمايش ترغيب مي‌كند، بلكه حتي چيزهايي دربارۀ سرانجام و درونمايۀ نمايش به او خواهد گفت. برخي از پوسترهاي تاريخ تئا‌تر ايران نمونۀ اعلاي هنر گرافيك و طراحي پوس‌تر است. متأسفانه گاهي اوقات دست اندركاران تئا‌تر تصور مي‌كنند كه طراحي يك پوس‌تر كاري بس ساده و پيش پا افتاده است و انجام آن از عهدۀ هر كسي برمي آيد. اما با نگاهي به تاريخ طراحي پوس‌تر تئا‌تر در ايران مي‌توان نام اساتيد و بزرگاني را ديد كه براي نمايش‌هاي بزرگ و ستايش شده پوس‌تر طراحي كرده‌اند. مسلماً اگر طراحي پوس‌تر تئا‌تر كاري سهل بود و هر فرد آماتوري مي‌توانست آن را انجام دهد، براي طراحي يك پوس‌تر به سراغ بزرگان گرافيك و نقاشي ايران نمي‌رفتند.

بروشورهايي كه در هنگام ورود به سالن به دست تماشاگران مي‌دهند نيز از ديگر مواد تبليغي هستند كه تنها يادگاري به جا مانده از يك نمايش در دست مخاطبان به شمار مي‌روند. يك بروشور تئا‌تر نه تنها نام عوامل نمايش، مسئولان و همكاران تماشاخانه، نهاد‌ها و اشخاص حقيقي و حقوقي كه به اجراي نمايش ياري رسانيده‌اند را در خود دارد، بلكه خلاصه‌اي از نمايشنامه و نام شخصيت‌ها و بازيگران آن‌ها را ارائه مي‌دهد. اين بروشور‌ها هم براي مخاطبان عادي و هم براي كساني كه در كار نقد و بررسي تئا‌تر هستند، بسيار مهم است. هم زمينه ساز آشنايي با بازيگران نقش‌هاي مختلف است و هم براي آگاهي از چند و چون خلاصۀ نمايش به كار مي‌آيند. مثلاً بروشور نمايش «نامه‌هايي به تِب» كه در سال ۹۰ در تماشاخانۀ ايرانشهر به روي صحنه رفت، براي تماشاگران بسيار جذاب بود. اين بروشور به شكل كاغذهاي قديمي و با رنگ خاكي خاص خود مانند يك نامه كه تمبري قرمز آن را مهر و موم كرده بود، در اختيار تماشاگران قرار مي‌گرفت. اين يعني احترام به تماشاگر، احترام به تئا‌تر و احترام به خود هنرمند.

در واقع تبليغات به عنوان يك فعاليت ارتباطي كه در جهت انتقال يك انديشه، عقيده و يا طرز فكر صورت مي‌پذيرد، علاوه بر اينكه ريشه در ماهيت هنر دارد، به اشكال گوناگون به جذب و جلب مخاطبان نيز مي‌پردازد. هنر تئا‌تر براي بالندگي به تعامل جدي و برقراري ارتباط سازنده با ساير رشته‌هاي هنري مانند هنر طراحي پوس‌تر و گرافيك سخت نيازمند است. نياز‌ها و پتانسيل‌هاي تئا‌تر كشور را دست كم نگيريم.
يادداشت از: وحيد لك
پايان پيام

دوشنبه|ا|28|ا|فروردين|ا|1391

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايلنا]

[مشاهده در: www.ilna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 216]