واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: با من از یاد گرفتن بگو !
سر آغاز وقتی والدین با فرزندانشان راجع به مسائل مربوط به یادگیری آن ها صحبت می کنند ، ممکن است زمینه صحبت آنان به موضوعاتی چون : مدرسه ، تکلیف منزل ، کلاس درس ، بازی و ورزش و یا سایر فعالیت ها کشیده شود. شما در مقام پدر یا مادر ، وقتی با فرزندان خود درباره یادگیریشان سخن می گویید ، چه رفتاری از خود نشان می دهید؟ به نظر می آید ، برخی رفتار ها بسیار اثر گذارند . آنچه در این مقاله می آید ، برخی پیشنهادات درباره رفتارهای اثر گذار بر یادگیری دانش آموز است. بر گنجینه رفتارهای اثر گذارتان ، موارد ارائه شده را هم بیفزایید.در موقعیت های گوناگون بر یادگیری تأکید بورزید.وظیفه شما والدین است که نسبت به یادگیری فرزندان خود حساسیت نشان دهید. ولی این حساسیت به معنای آن نیست که فرزندانتان را مجبور کنید مهارت ها یا دانستنی های خاصی را بیاموزند . تأکید ما بر " یادگیری از طریق تجربه " است. وقتی فرزندتان درباره مهارتی که در بازی والیبال یا هر فعالیت دیگری به دست آورده است ، سخن می گوید، از او بپرسید آن مهارت را چگونه آموخته است و اجازه دهید ، شیوه و فرایند این یادگیری را برایتان توضیح دهد. حتی اگر فرزندتان در انجام دادن کاری در کلاس درس یا خارج از آن موفق نبوده است ، این موقعیت فرصتی است که بپرسید: " دلیل ناتوانی او در انجام آن کار چه بوده است و چگونه می تواند دانش یا مهارت لازم را در آن زمینه بیاموزد ؟ " این رفتار شما بر یادگیری تأکید دارد و فرزندتان را برای یافتن شیوه های یادگیری ترغیب می کند. بپذیرید که هر کس شیوه یادگیری منحصر به خود را دارد و با استفاده از آن می تواند، به موفقیت دست یابد. شایسته است به فرزندتان فرصت دهید درباره یادگیریش بیندیشد. همچنین زمینه ای ایجاد کنید تا او از شیوه هایی که دیگران برای یادگیری به کار می برند ، آگاه شود. باید توجه داشته باشید که بررسی شیوه های یادگیری افراد دیگر ، برای مقایسه کردن آنان با فرزندتان نیست، بلکه این کار می تواند نکات مهمی به او بیاموزد . اکیداً از مقایسه فرزند خود با افراد دیگر ، حتی با فرزندان دیگر خود پرهیز کنید ! اگر فرزندتان می خواهد شیوه جدیدی را برای یادگیری امتحان کند ، او را حمایت کنید و به نتیجه حاصل از آزمایش او توجه کافی نشان دهید. در این زمینه از گفتن جملاتی نظیر این که: " دیدی این همان چیزی بود که من می گفتم " ، خودداری کنید. به فرزندان خود در زمینه ارتباط برقرار کردن بین رخدادهای گوناگون در جریان یادگیری ، کمک کنیدوقتی فرزندتان دست به یادگیری می زند ، به خاطر ضرورت این یادگیری عمدتاً به زمان حال و تکلیفی که باید انجام دهد می اندیشد. در نتیجه به ضرورت استفاده از تجربه های پیشین خود نمی اندیشد. در چنین حالتی ، تجربه های پیشین او را به یادش آورید. مثلاً بگویید : " یادت هست که فلان مسأله را چه طور حل کردی ؟ این مسأله هم شبیه آن است . " گفتارهایی از این دست ، به خودباوری فرزندتان درحل مسائل یاری می رساند. در گفت و گو با فرزندتان درباره یادگیری ، به نکات زیر توجه داشته باشید :
گفت و گو با معلمان فرزندتان درباره شیوه های یادگیری او آگاهی شما از شیوه های یادگیری فرزندتان بسیار حائز اهمیت است . اطلاعاتی که معلمان از شیوه یادگیری یکایک دانش آموزان دارند ، اندک است ؛ چون وجود دست کم 30 نفر دانش آموز در کلاس ، فرصت زیادی برای معلم باقی نمی گذارد که شیوه های یادگیری همه دانش آموزان را بررسی کند. پس وقتی زمینه صحبت با معلم فرزندتان را پیدا کردید ، از گفتن حقایق مربوط به شیوه های یادگیری او پرهیز نکنید. فکر نکنید نظر معلمان هم درباره فرزندتان مانند نظر خود شماست. آنان در موقعیت دیگری هستند. با معلمان برای یادگیری فرزندتان همیاری کنید ! منبع Watkins , c., Carnell , E ., Lodge , C., Wagner P. , and Whally , C. (2000) Learning about Learning Resource for supporting Effective Learning , London : Routledge , Falmer مجله رشد معلمنازنین رادمنش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 395]