واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: زلزله در راه است
انتخابات سال جاری ریاستجمهوری آمریكا به رقابتی سرگیجهآور تبدیل شده است.اولش میبینیم كه هیلاری كلینتون جلو است. میبینیم كه ماهها و ماهها در همه نظرسنجیها حتی در میان سیاهپوستان پیش است. بعد ناگهان پس از انتخاباتِ مقدماتی ایالت آیووا، باراك اوباما از او سبقت میگیرد و مدام شانس پیروزیاش بیشتر میشود تا اینكه پیروزیاش در ایالت نیو همشایر قطعی بهنظر میرسد. اما بعد دوباره هیلاری جلو میافتد و آرای زنان و رایدهندگان مستقل را در این ایالت درو میكند تا به اوباما یادآور شود كه او از 16 سال پیش تاكنون، یعنی از همان موقع كه بیل كلینتون در سال 1992 در نیو همشایر به موفقیتی غیرمنتظره دست یافت، رای این ایالت را با خود دارد.بعد نوبت به ایالت كارولینای جنوبی میرسد. در اینجا هم باز اوباما جلو است و روی حمایت سیاهان حساب میكند. اما با این حال برخی از حامیان سنتی هیلاری در میان سیاهان او را تنها نمیگذارند. از نظر آنها لبخند باارزش باراك اوباما هنوز همچون شهاب گذراست و شاید طالعش بلند باشد اما برای امسال شانسی ندارد.آندرو یانگ، نماینده سابق آمریكا در سازمان ملل و قهرمان جنبش حقوق مدنی میگوید: من در انتخابات ریاستجمهوری 2016 به باراك اوباما رای میدهم. و مسلما هواداران هیلاری در انتخابات مقدماتی مهم بعدی او را تنها نمیگذارند و آرای ایالتهای بزرگ كالیفرنیا، نیویورك و نیوجرسی را به نفع او به صندوق میریزند، در حالی كه اوباما حمایت 8 ایالت كوچكتر را با خود دارد، امتیازات دو طرف تقریبا برابر است.رقابت رفتهرفته شدت میگیرد، و بسیاری بین دو انتخاب سرگردان ماندهاند. اوباما قابلیتش را در تعدادی از ایالتها ثابت كرده و حمایت درصد بیشتری از سیاهان را جلب كرده و حتی آرای زنان سفیدپوست و افراد كمدرآمد را كه طرفداران سنتی هیلاری به حساب میآیند ربوده است. او حتی توجه مردان سفیدپوست را از هیلاری به سمت خود منحرف كرده كه تحول روانی بزرگی محسوب میشود.بعد میرسیم به پیروزیهای اوباما در ایالتهای ویسكانسین و هاوایی، كه شمار پیروزیهای او را سرجمع به 10 پیروزی میرساند. هماكنون انتخابات مقدماتی ایالتهای تگزاس و اوهایو را در 4 مارس پیش رو داریم و ظاهرا اوباما ردای پیروزی را كه تا قبل از فرا رسیدن فصل انتخاباتهای مقدماتی بهمدت طولانی بر دوش هیلاری بود بر دوش خود انداخته است. طبق محاسبات تحلیلگران، كلینتون برای كسب تساوی با اوباما باید در هر دو این ایالتها به پیروزی قاطع دست یابد. وانگهی مقایسه فرضی جان مككین با هر كدام از دو نامزد دمكرات نشان میدهد اوباما تقریبا 5 امتیاز از جمهوریخواهان پیش است در حالی كه كلینتون بیش از 5 امتیاز از مككین عقب است.حتی برخی از طرفداران پروپاقرص كلینتون مانند جان لوییس كه از فعالان جنبش حقوق مدنی است هماینك احتمال رئیسجمهوری شدن یك سیاهپوست را واقعا به چشم میبینند و به همین خاطر در انتخاب مردد شدهاند. لوییس، ندای وجدان دهه 1960، همواره آرزوی مارتین لوتر كینگ برای تحقق برابری نژادی در آمریكا را تكرار كرده است. آیا اوباما این آرزو را به واقعیت پیوندخواهد داد؟ لوییس چطور میتواند در برابر این تصویر مقاومت كند؟
اوباما طبق آنچه در این برنامهها اعلام كرده میخواهد همه مشكلات آمریكا را حل كند و همه خواستههای آمریكاییها را برآورده سازد، اما توضیح نمیدهد كه بودجه این كارها را چطور تامین خواهد كرد. به عبارت دیگر، او زمانی كه به كاخ سفید راه یابد در اجرای این برنامهها به مشكل خواهد خورد. البته كلینتون نیز برای هر مسئلهای راهحلی دارد، ولی او و تیمش قبلا فضای كاخ سفید را لمس كردهاند و پیشاپیش از دردسرهای تامین بودجه باخبرند. هیلاری تجسم كلینتونیسم است، یعنی برنامهها و سیاستهای عملی. اما اوباما حرفهایی را میزند كه مردم دلشان میخواهد بشنوند. اما آیا او میتواند تا روز انتخابات به همین شیوه ادامه دهد؟بعضیها در آمریكا یك روز در میان به سمت اوباما گرایش پیدا میكنند و این احساس در آنها تقویت میشود كه او پیروز حتمی این مسابقه است. حرفهایی كه او از اتحاد و امید میزند همه را تحتتأثیر قرار میدهد، اما نسبت به عملكرد او در كسوت رئیسجمهوری در عرصههایی چون سیاست خارجی بهشدت تردید وجود دارد.اوباما از آنجا كه یكی از محورهای اصلی رقابتهای انتخاباتیاش را مخالفت با جنگ عراق قرار داده، درصورت تداوم بهبود اوضاع در آن كشور تا ماه نوامبر با چالشی جدی از سوی مككین روبهرو خواهد شد و بعید هم نیست كه چنین شود. چون به گفته ارتش عراق از یك سال پیش خشونتهای شورشیان و شبهنظامیان فرقهگرا به میزان 80 درصد كاهش یافته است. جالب اینجاست كه اگر اوضاع عراق رو به وخامت هم برود یا حمله تروریستی دیگری به خاك آمریكا رخ دهد باز اوباما (یا كلینتون) با چالشی همانقدر جدی از سوی مككین مواجه خواهند شد.
در حالی كه هیلاری تلاش دارد با لحن و ژستی درخور اداره نشستهای رسمی، رایدهندگان را تحتتأثیر قرار دهد، اوباما طبیعیتر رفتار میكند و در نقش فرانك سیناترای صحنه سیاست ظاهر میشود. چه میشود اگر مردم آمریكا برخی از اختلافاتشان را كنار بگذارند و به باراك رای دهند؟ فكرش را بكنید. صرف حضور باراك و میشل، همسرش، در كاخ سفید كه در ضیافتهای شام به سران كشورهای دیگر خوشامد میگویند ـ سلام پرزیدنت ساركوزی! سلام ملك فهد! سلام پرزیدنت هو جینتائو!» ـ چشم جهانیان را خیره خواهد كرد. میشل اوباما با آن ظاهر ساده و بیآلایشی كه دارد برای خودش ستارهای شده و صرف تصور اینكه بانوی اول آمریكا زنی سیاهپوست باشد نفس بسیاری را در آمریكا بند میآورد.این اولین بار است كه دمكراتها با انتخابی سخت روبهرو هستند، زیرا هر انتخابی كه بكنند به نفعشان است. آیا این زمینلرزه است، بهمن است، یا فقط لرزشی گذراست؟ زمین سیاست حزب دمكرات هیچگاه اینقدر زلزلهخیز و پیشبینیناپذیر نبوده، اما این نه تنها بد نیست كه خیلی هم خوب است.spiegel.de22فوریه 2008 ترجمه احمدرضا تقاء
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 377]