واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: براى پژو، ايران خودرو مى صرفد يا جنرال موتورز؟
رسول شقاقى
بازار ايران حدود يك و نيم درصد از درآمد كل بازار پژو است. به نظر عدد كوچكى مى آيد اما اين يك و نيم درصد، سود بزرگى است كه بدون سرمايه گذارى و با كمترين هزينه سربار سال هاست نصيب اين شركت فرانسوى مى شود.از سويى بحران اقتصادى در اروپا آن قدر عميق است كه هر يورو و هر شغل براى شركت ها و دولت ها از اهيمت بسيارى برخوردار است. بازار ايران نيز علاوه بر سود تضمين شده اى كه در بيش از دو دهه همراه پژو بوده كمترين چالش را براى اين خودروساز فرانسوى دارد چنانچه خودروهاى آن بى نياز از فيس ليفت و با مدل هاى قديمى همچنان به توليد ادامه مى دهد. در اين بين قطعه سازى كه سال ها پيش سرمايه گذارى كرده و هزينه استهلاك دستگاهش را پشت سر گذشته اما همچنان با آن دستگاه قطعه توليد مى كند شيرينى سود را چند هزار كيلومتر دورتر كاملا حس مى كند. از سويى پژو بنيانگذار روش هاى جديد توليد و تامين در ايران بود و هنوز روش هاى آن مورد استفاده قرار مى گيرد و بيش از هر خودروسازديگرى به بازارومناسبات صنعت خودرو ايران آشناست كه خود مزيت بزرگى است. همه اين ها نشان مى دهد پژو در خروج از بازار ايران سود بزرگى را از دست خواهد داد. بزرگى اين سود نه به رقم آن بلكه به نسبت سودآورى خوبش است. نبايد از ياد برد در ماه مارس فروش پژو ۳۳ درصد افت داشت و مسائلى مانند اين يا بحران سه سال پيش اقتصاد جهانى كه صنعت بانك و خودرو را بيشتر تحت تاثير قرار داد، بر اهميت بازارهاى منطقه اى (و انحصارى) مانند ايران مى افزايد.همه اين ها اما باعث نشده اين شركت فرانسوى پس از آنكه ۷ درصد از سهام خود را در اختيار جنرال موتورز آمريكايى گذاشت همچنان به شريك ايرانى خودوفادار باشد. آيا موضوع سياسى است؟ راحت ترين راه براى تحليل اين موضوع شايد همين باشد. رئيس جمهور فرانسه هم اينك در خط مقدم تبليغات تحريم قرار دارد و از سويى خاطره توقف توليد خودرو محبوب دوو سى يلو در ايران پس از سهام دارى جى ام در دوو كره هنوز از خاطره ها پاك نشده مخصوصا آنكه وابستگى جى ام پس از ورشكستگى، به دولت آمريكانيزافزايش يافته است. دست كم خاطره دوو سى يلو و تحريم هاى فعلى خريد نفت على رغم افزايش قيمت انرژى در بازار جهانى نشان مى دهد نمى توان از موضوعات سياسى گذشت مخصوصا آنكه خبر هايى از تحريم بعضى قطعات ومجموعه هاى خودرويى فرانسوى و اروپايى مانند موتور به ساير شركت هاى ايرانى نيز به گوش مى رسد. اما نگاه ديگرى نيز وجود دارد.رنوپارس با سهام دارى ۵۱ درصدى رنو در ايران همچنان به فعاليت ادامه مى دهد و اتفاقا افزايش توليد نيز داشته است. اين در شرايطى است كه سهام دولت فرانسه در اين خودروساز حدود ۱۵ درصد است اما فاصله سياست با اقتصاد رعايت شده است؛ حداقل تا حدودى رعايت شده است. بنابراين مى توان مطمئن بود پژو در صورت رويگردانى از بازار ايران گرچه همسويى خود با سياست هاى دولت فرانسه را يادآورى خواهد كرد اما امتياز قابل توجهى دريافت نمى كند. از سويى اوضاع اقتصادى در اروپا نيز به نفع دولت ها نيست و همين باعث مى شود فشارهاى سياسى به بنگاه ها به حداقل برسد. با اين حساب شايد بهتر باشد نگاهى به آمريكا داشته باشيم. در پى افزايش سهام جى ام در پژو اعلام شده خودرو مشترك اين دو خودروساز سال ۲۰۱۶ وارد بازار خواهد شد. همچنين در طى پنج سال آينده كميته اى مشترك از دو كمپانى مسوول توليد سالانه دو ميليارد دلار درآمد در پژو خواهد بود. اين همه آن چيزى نيست كه پژو به دست مى آورد. آنها در تحقيق و توسعه فعاليت هاى مشتركى با قدرت برتر از خود خواهند داشت تا جايگاه خود را در اين صنعت و در ميان رقباى جديد و قديمى بتوانند حفظ كنند. آيا مى ارزد از سود بازار ايران گذشت؟ اگر تا اينجا نيز نصرفد، استفاده از شبكه عظيم جهانى فروش و عضويت در شبكه تامين قطعه و خدمات پس از فروش جى ام قطعا مى تواند خودروهاى پژو را در هر بازارى معرفى كند. در آن صورت آنها مى توانند چندين بازار مشابه ايران داشته باشند و در كورس رقابت جهانى در ميان خودروسازان باقى بمانند. از سويى نبايد از ياد برد بازار آمريكاى شمالى هنوز يكى از بزرگ ترين بازار هاى خودويى جهان است. فقط در ماه مارس به نسبت مارس سال گذشته فروش خودرو بيش از يك ميليون دستگاه افزايش يافته و از مرز ۱۴/۷۵ ميليون دستگاه گذشت. اين در شرايطى است كه در همين ماه رنو، داسيا، اپل، فيات و آلفا رومئو كاهشى در حد ،۳۰ ،۵۷ ،۲۶ ۳۶ و ۴۶ درصد در فروش داشته اند. گذشته از تمام اين موارد شريك ايرانى پژو انعطاف پذيرى جهت جايگزينى سريع ندارد و لذا تامين قطعه با دست به دست شدن و از طريق تركيه، اسپانيا، هند و حتى چين (احتمالا با قيمتى بالاتر) مى تواند يك و نيم درصد درآمد پژو از بازار ايران را تا حد زيادى در چند وقت آينده حفظ كند مخصوصا آنكه پژو نشان داده به ارزش برندش در بازار ايران و در ميان مشتريان ايرانى اهيمت زيادى قائل نيست و لذا از نارضايتى مشتريان ايرانى خود نيز نگرانى ندارد. مى ماند يك ريسك بزرگ و آن آينده دور جى ام و پژو در ايران است. بازارى با قابليت ها، مزيت ها و ظرفيت هاى بزرگ كه حافظه تاريخى آن در تقابل با اين دو خودروساز قرار خواهد گرفت.
شنبه|ا|19|ا|فروردين|ا|1391
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 104]