چگونگي رفع حالتهاي روحي

واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: چگونگي رفع حالتهاي روحي
وقتي آدم‌ها بي دغدغه اوقات خود را سپري كنند راحت‌تر مي‌توانند افكار خود را به سمت موضوعات شاد و سرگرم كننده سوق دهند. هنگامي كه فكر و ذهن انسان درگير مسايل استرس زا و بازدارنده مي‌شود، ناخود‌آگاه در هاله‌اي از غم و اندوه قرار مي‌گيرد

به گزارش سرويس علمي باشگاه خبرنگاران،هنگامي كه شما از يك حالت رواني متعادل برخوردار باشيد آن چنان كه ذهنتان در آرامش انديشه كند و رفتارتان آرام كننده افكار خسته ديگران باشد، نوعي از لحظات شاد و متنوع را براي خود و ديگران فراهم ساخته ايد. لحظاتي كه عاري از هرگونه استرس، اضطراب و دلهره و نگراني است.
وقتي آدم‌ها بي دغدغه اوقات خود را سپري كنند راحت‌تر مي‌توانند افكار خود را به سمت موضوعات شاد و سرگرم كننده سوق دهند. هنگامي كه فكر و ذهن انسان درگير مسايل استرس زا و بازدارنده مي‌شود، ناخود‌آگاه در هاله‌اي از غم و اندوه قرار مي‌گيرد كه با دنياي شاد و متنوع در جنگ و تضاد است.
براي رهايي از اين حالت‌هاي ناخوشايند بايد تغييراتي در رفتارمان اعمال كنيم تا افكار بازدارنده را در ذهنمان محدود و افكار شادي زا را افزايش دهد.

1 - بخشش
ما آدم‌ها عادت داريم قوانيني در ذهنمان تدوين مي‌كنيم و هركسي از آن‌ها سرپيچي كرد، ناراحت مي‌شويم و او را نمي‌بخشيم. ما فكر مي‌كنيم كه با نبخشيدن او را تنبيه مي‌كنيم و موجب سرزنش و ملامت وي مي‌شويم. اما بهتر است بدانيم با نبخشيدن ديگران، بيشترين فشار رواني را به خود وارد مي‌كنيم نه به او، زيرا تا زماني كه به اين موضوع خاتمه نداده‌ايم ذهن ما همين طور درگير آن موضوع ناراحت كننده است و مدام آن اتفاق را مرور مي‌كند و موجب رنجش خود مي‌شود.
با ديدن فرد مورد نظر دچار استرس مي‌شويم و تمام رفتارهاي او براي ما آزار دهنده و تحريك كننده مي‌‍‌‌‌‌شود. حتي بعضي مواقع بي‌جهت از ديگران دلخور مي‌شويم كه چرا به او محبت يا مدارا كرده‌اند. علاوه بر اين هنوز معلوم نيست كه فرد مورد نظر از اين كه ما از او دلخور و ناراحتيم و او را نبخشيده‌ايم نادم و پشيمان است يانه؟! به هر حال چه پشيمان باشد چه نباشد، نبخشيدن ديگران بيش از هر چيزي به خود ما ضربه مي‌زند و باعث دور شدن از لحظات شاد و سرزنده مي‌شود.

2 - محبت
ما به ديگران محبت مي‌كنيم تا به آن‌ها ثابت كنيم دوستشان داريم، محبت ما موجب خوشحالي آن‌ها مي‌شود كه در نتيجه خوشحالي آن‌ها ما هم احساس رضايت و خرسندي مي‌كنيم. به همين ترتيب لحضات شاد و زيبايي براي ما و شخصي كه مورد محبت ما قرار گرفته است رقم مي‌خورد. هرچه محبت و مهرباني ما به ديگران بيشتر باشد تاثيرشان در شاد زيستن ما بيشتر است. يادمان باشد كه محبت به ديگران هميشه حس خوشايندي را در ما به‌وجود مي‌آورد.

3 - عدم بدگويي
بد گفتن از ديگران ذهن را در حالت دفاعي قرار مي‌دهد و موجب درگيري ذهني ما با خودمان مي‌شود. در واقع با بدگويي از ديگران، مجددا رفتار ناراحت كننده او را در ذهن تكرار مي‌كنيم و موجب عصبانيت و آزار خود مي‌شويم. بهتر است رفتارها و اتفاق‌هاي بد را در همان لحظه تولدشان، از بين ببريم و نگذاريم تا با افزايش طول عمرشان بيشتر باعث ناراحتي و خشم ما شوند.

4 - از رنج به فلاكت نرسيم
درد و رنج به انسان تحميل مي‌شود ولي فلاكت را خود او انتخاب مي‌كند! بعضي از اتفاقات در زندگي غيرقابل كنترل است مانند مرگ، بلاياي طبيعي و بيماري. احتمال اين كه هركدام از اين اتفاقات در زندگي ما رخ دهد كم نيست و هر لحظه امكان وقوع آن وجود دارد، اما چگونگي پذيرفتن آن‌ها موضوعي است كه بين آدم‌هاي مختلف متفاوت است و نتايج سرنوشت سازي را در پي دارد.
وقتي در شهري زلزله مي‌آيد و يك نفر تمام اعضاي خانواده‌اش را از دست مي‌دهد و تنها خودش زنده مي‌ماند، راه‌هاي متفاوتي براي ادامه زندگي‌اش پيش رو دارد. مي‌تواند تا آخر عمر يك گوشه بنشيند و به گريه و زاري بپردازد و ... . مي‌تواند غم و غصه از دست دادن عزيزان را به اين دليل كه ديگر كاري از او ساخته نيست، رها كند و با تمام قوا به ادامه زندگي خود بپردازد و با اين كار موجب خوشبختي و خود و افتخار از دست رفتگان شود. در واقع به جاي اينكه از مشكل پيش آمده خود را به فلاكت و بدبختي برساند، آن را رها كرده و براي بقا و تداوم خوشبختي خود تلاش مي‌كند.

5 - دوست داشتن خود
قبل از اينكه از ديگران توقع داشته باشيم ما را دوست بدارند، خودمان، دوستدار خود باشيم. خيلي‌ها از اين كه خود را دوست بدارند احساس رضايت نمي‌كنند اما تا ما خودمان را باور نكنيم و نپذيريم، نمي‌توانيم ذهن پويايي داشته باشيم. بايد هرچه هستيم را بپذيريم چه خوب چه بد، براي خوب بودن هميشه مي‌شود تلاش كرد و مهم اين است كه خودمان را دوست داشته باشيم تا براي خوب بودنمان تلاش كنيم. نقص‌هاي خود را ببخشيم و بدانيم كه ديگران هم به گونه اي خودكار آن‌ها را ناديده مي‌گيرند. همان طور كه ديگران هم كاستي‌هايي دارند و براي ما خيلي ناراحت كننده نيستند، پس بهتر است با خود آشتي كنيم و به جاي شرم و تاسف از آن چه نتوانسته‌ايم، براي رسيدن به آن تا آخرين توان تلاش كنيم.

6 - با افكار و سخنان بيهوده موجب آزار خود و ديگران نشويم
سخناني كه موجب تنش و استرس مي‌شود گفتنشان روا نيست. بهتر است هر مطلب و گله و شكايتي را به زبان نياوريم. كمي گذشت در چنين مواقعي باعث جلوگيري از جروبحث‌هاي بيهوده و اوقات تلخي‌هاي كسل كننده مي‌شود.

7 - با كودكان بازي كنيم
رفتن به دنياي كودكان خالي از لطف نيست. يادآوري دوران كودكي لحظات زيباي را براي آدم‌ها رقم مي‌زند، ضمن اين كه دنياي كودكان دنياي شاد و زيبايي است و بد نيست گاه گاهي به آن‌ سري بزنيم. /ع

شنبه|ا|5|ا|فروردين|ا|1391

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]

[مشاهده در: www.yjc.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]