نماينده سابق واتيكان در فرانسه در گفت‌وگو با فارس:اسرائيل را بازخواست نمي‌كنيم اما چرا ايران و سوريه را تحريم مي‌كنيم؟خبرگزاري فارس: موسس جمعيت دوستي اسلامي مسيحي در فرانسه با اشاره به نفوذ صهيونيسم در فرانسه اعلام كرد كه رژيم صهيونيستي مرتكب نقض قانون بين‌المللي مي‌شود و حسابرسي به او نمي‌شود اما ايران و سوريه تحريم مي‌شوند و اين اصلا قابل قبول نيست.

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نماينده سابق واتيكان در فرانسه در گفت‌وگو با فارس:اسرائيل را بازخواست نمي‌كنيم اما چرا ايران و سوريه را تحريم مي‌كنيم؟خبرگزاري فارس: موسس جمعيت دوستي اسلامي مسيحي در فرانسه با اشاره به نفوذ صهيونيسم در فرانسه اعلام كرد كه رژيم صهيونيستي مرتكب نقض قانون بين‌المللي مي‌شود و حسابرسي به او نمي‌شود اما ايران و سوريه تحريم مي‌شوند و اين اصلا قابل قبول نيست.
خبرگزاري فارس: موسس جمعيت دوستي اسلامي مسيحي در فرانسه با اشاره به نفوذ صهيونيسم در فرانسه اعلام كرد كه رژيم صهيونيستي مرتكب نقض قانون بين‌المللي مي‌شود و حسابرسي به او نمي‌شود اما ايران و سوريه تحريم مي‌شوند و اين اصلا قابل قبول نيست.

به گزارش خبرنگار فارس در فرانسه، "ميشل لولون" روحاني مسيحي از رجال ديني است كه در 50 سال گذشته به دليل فعاليت‌هاي ديني و سياسي خود هدف حملات لابي صهيونيستي در فرانسه قرار گرفته است.

كشمكش او و گروه‌هاي فشار صهيونيستي در فرانسه كار او را به دادگاه و شكايت‌هاي متعدد كشانده و تاكنون گروه‌هاي فشار چندين بار از او شكايت كرده‌اند. لولون فرزند يك پدر فرانسوي مبارز عليه اشغالگران آلماني بوده است.

ارتش آلمان پدرش را به زندان افكند اما او توانست فرار كند اما برادرش در مبارزات فرانسه در درگيري آزادسازي پاريس كشته شد.

اين روحاني مسيحي آغاز دشمني خود با اسرائيل و حمايت از فلسطين را به تاريخ و گذشته مبارزات مقاومت‌گونه خانواده‌اش ارجاع مي‌دهد. او جمعيت دوستي اسلامي-مسيحي در فرانسه را در حدود 40 سال پيش تاسيس كرد. اين جمعيت در حوزه نزديك كردن اسلام و مسيحيت بسيار فعال است. لولون عضو جمعيت دوستي فرانسه و ايران نيز هست كه در كنار او ديپلمات‌هاي قديمي، شخصيت‌هاي فرانسوي نيز حضور دارند. او در همه محافل از مدافعان حق ايران در برخورداري از انرژي هسته‌اي صلح‌آميزاست.

با وي در منزل او در پاريس ديدار كرديم و دقايقي گفت‌وگو كرديم كه در ذيل متن آن را مي‌خوانيد:

فارس: نفوذ صهيونيستي در فرانسه بخصوص روي ساركوزي را چطور مي‌بينيد؟

- همانطور كه مي‌دانيد من از خانواده‌اي هستم كه در زمان اشغال آلمان در جنگ [جهاني دوم] در مقاومت شركت كرد. برادرم در مقاومت كشته و پدرم مجروح شد. ما خيلي تحت تاثير ژنرال دوگل بوديم كه براي فرانسه و فرانسوي‌ها خيلي مهم بود حتي خارج از مرزهاي فرانسه. سياست دوگل با دو جهان عرب و اسلام، سياست تقريب بود. او از حق ملت‌ها در تعيين سرنوشت خود حمايت مي‌كرد و مخالف دخالت در امور داخلي ديگر ملل بود. نه فرانسه، نه آمريكا نه هيچ‌كس ديگر اجازه ندارد كه به جاي مردم تصميم بگيرد بلكه افكار آنان است كه تعيين‌كننده است. من الان متوجه نمي‌شوم كه فرانسه چه مي‌كند و در امور سوريه دخالت مي‌كند از كساني عليه دولت سوريه حمايت مي‌كند. اين امر نبايد اتفاق بيفتد. ما نبايد اينطور در امور سوريه دخالت كنيم. فكر مي‌كنم سوري‌ها بايد با هم گفت‌وگو كنند و فرانسه هم در اين گفت‌وگو به آنان كمك كند. من دوستاني سوري دارم كه برخي با بشار و برخي عليه او هستند. آنان بايد وحدت سوريه را با همه تنوع [اقوامي] كه در آن هست، حفظ كنند.

اما در پاسخ سوال شما مبني بر اينكه چرا فرانسه چنين سياستي در پيش گرفته بايد بگويم كه ژنرال دوگل مي‌گفت كه فرانسه بر اساس منافع خود اقدام مي‌كند نه منافع ديگران از جمله فرانسه. اما متاسفانه چند ماهي است كه مي‌بينيم دولت ما با اسرائيل سياستي مشترك اتخاذ كرده است. ما ايران و سوريه را تحريم مي‌كنيم اما اسرائيلي كه قدس را اشغال كرده و به فلسطيني‌ها ظلم مي‌كند، نمي‌توان محاكمه‌اش كرد در حالي كه قانون را نيز نقض مي‌كند. اين كاملا غيرقابل قبول است. من يك رجل ديني هستم. نمي‌توانم شاهد سياست دوگانه باشم و ظلم را قبول كنم. ما اسرائيل را حسابرسي نمي‌كنيم اما ديگران را چرا و تحريمشان هم مي‌كنيم. همانطور كه براي ايران و سوريه رخ داده است. اما عدالت و قانون بين‌الملل مي‌گويند كه ما بايد قانون را براي همه اجرا كنيم.

فارس: شما سابقه‌اي طولاني در برخورد با لابي اسرائيل داريد. چرا اينهمه كشمكش طولاني و به چه عللي؟

- كشمكش نيست ولي همانطور كه گفتم من در ايام جنگ بوده‌ام. 15 سالم بود. من فرزند پدري مقاوم و برادري شهيد در راه مقاومت هستم. كشورم، روستايم اشغال شد. معناي اشغال را مي‌فهمم. براي همين از باب عدالت، هميشه عذاب فلسطيني‌ها را درك كرده‌ام و مخالف اشغالگري اسرائيل در فلسطين و قدس سرزمين مقدس هستم. من بودم و هنوز هم موافق تقريب اسلامي مسيحي و حتي مسيحي يهودي هستم. من عليه ديانت يهود نيستم كه ارزشهايي انساني دارد ولي با اشغالگري اسرائيل در فلسطين و قدس سرزمين مقدس هستم. اما داستان برخورد به سال 1982 باز مي‌گردد. به هنگام حمله اسرائيل به لبنان بمباران بيروت. من لبنان را خوب مي‌شناسم. بيروت را هم مي‌شناسم كه با پدر مبارك به آنجا رفتم. لبناني‌ها و فلسطيني‌ها را مي‌شناسم. به هنگام بمباران بيروت من به همراه برخي روشنفكران فرانسه از جمله روژه گارودي مقاله‌اي در روزنامه لوموند منتشر كرديم و در آن از سكوت اغلب روشنفكران درباره آنچه در بيروت در حال رخ دادن بود انتقاد كرديم. در اين مقاله از جنايات اسرائيل در لبنان انتقاد كرديم و گفتيم تجاوز اسرائيل را بايد محكوم كرد و نبايد ساكت ماند. روژه گارودي هم از امضاكنندگان بود. من در همه نظرات گارودي با او هم‌رأي نيستم. او انديشه ماركسيستي دارد و من رجلي ديني هستم همانطور كه همه نظرات سياسي او را قبول ندارم ولي او مردي است كه عدالت را دوست دارد. دو روز پس از انتشار اين مقاله دانشگاه ضدنژادپرسي و ضد يهودستيزي ليكرا، كه نهادي يهودي است، به اتهام يهودي‌ستيزي عليه ما شكايت كرد. من يهودستيز نيستم. دوستاني دارم كه يهودي‌اند. ولي من مخالف اقدامات اسرائيلي در حق فلسطيني‌ها و مخالف قانون‌شكني بين‌المللي هستم. دادگاه ما را از اتهام مبرا دانست اما ليكرا دوباره ادامه داد اما باز هم در تجديدنظر ما مبرا شديم. از آنجا به دادگاه بالاتري رفتيم و اعلام كرد كه مقاله ما يهودي‌ستيزي نيست اما انتقاد از سياست دولت است. ما در فرانسه شاهديم كه كساني كه از سياست اسرائيل يا خود اسرائيل انتقاد مي‌كنند، سريع متهم به يهودي‌ستزي مي‌شوند اما اين اصلا درست نيست. فكر مي‌كنم كشورهاي اروپايي و فرانسه بايد تلاش كنند فلسطين را كمك كنند آن را نجات دهند.

فارس: شما از اشخاص معدود فرانسوي بوديد كه شبكه المنار را در فرانسه در مقابل شكايت شوراي نمايندگي ديانت يهود از آن، حمايت كرديد. مي‌شود به ما بگوييد چه چيزي سبب شد كه اين كار را بكنيد؟

اين اتفاق، چند سال پيش افتاد. زمانيكه شوراي نمايندگي ديانت يهود در فرانسه (كريف) عليه المنار شكايت كرد تا مانع فعاليت آن شود. به ياد مي‌آورم كه مسئله به شوراي كشور رسيد. با دوستان لبناني و برخي روشنفكران فرانسوي در يك نشست براي حمايت از المنار در مقابل اين شكايت حاضر شدم. فرانسه در ابتدا اجازه ادامه پخش را به المنار داد اما شوراي دوره‌اي آمد و دستور منع فعاليت المنار [در فرانسه] را صادر كرد. من شخصا در اين جلسه حضور يافتم. در آن روز دومنيك بوديس رئيس شوراي سمعي بصري بود. او دوستم بود. نامه‌اي برايش نوشتم و از اين موضع فرانسه ابراز تاسف كردم و اعتراضم را به او اعلام كردم. گفتم كه كريف حق ندارد مانع المنار شود و اگر او مخالف المنار است كل فرانسه كه كريف نيست كه چنين موضعي اتخاذ كند.

من به عنوان يك فرانسوي، نمي‌فهمم فرانسه چگونه مانع پخش المنار مي‌شود. المنار از دوستان ما در لبنان است. ما كشور آزادي بيان هستيم اما در عين حال كريف هر سال بدنه‌ي سياسي فرانسه را به طور كل به ميهماني خود دعوت مي‌كند و همه وزرا و نمايندگان و حتي رئيس جمهور بر سر سفره آن مي‌روند. شوراي نمايندگي ديانت يهود حق صحبت در سياست را ندارد. اما شاهديم كه كار حزبي مي‌كند و مواضعي نزديك به سياست اسرائيل مي‌گيرد هميشه تا اينكه نزديك به سياست فرانسه باشد. به هر حال بنده در صدد تاليف كتابي درباره روابط ديني در فرانسه و روابط بين كليسا هستم و فصلي از آن درباره المنار است.

انتهاي پيام/ق

شنبه|ا|5|ا|فروردين|ا|1391

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]