تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816355008
خانهاي براي پزشكان، جايگاهي براي مردم
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: خانهاي براي پزشكان، جايگاهي براي مردم جام جم آنلاين: نزديك به نيم قرن است كه سازمان نظام پزشكي به عنوان بزرگترين نهاد صنفي در ايران فعاليت مي‌كند و بزودي انتخابات اين نظام صنفي در ايران انجام ميشود؛ اما پرسش بسياري از افراد جامعه اين است كه نقش نظام پزشكي در تامين سلامت آنها چيست؟ جامعه پزشكي نيز با اين پرسش مواجه است كه نقش نظام پزشكي در تامين خواسته‌هاي صنفي آنها چيست؟ در دهه 20 شمسي با ورود پزشكاني كه خارج از كشور تحصيل كرده بودند شاهد تحولاتي در نظام بهداشت و درمان كشور بوديم. در سال 1322 پيشنهاد تشكيل انجمنهاي پزشكي در شهرستانها توسط جمعي از پزشكان مطرح شد، اما با مخالفت نمايندگان مجلس روبهرو شد و نمايندگان وقت مجلس، مطرح شدن لوايحي نظير اين را وقت تلف كردن ناميدند. با تصويب قانون وزارت بهداري در سال 1324 به بهداشت و درمان كشور انسجام بهتري داده شد. در قانون بهداشت شهري كه سال 1329 تصويب شد براي اولين بار واژه نظام پزشكي وارد قوانين ايران شد. اين لغت در تبصره ماده 3 اين قانون آورده شده بود. ماده 3 اين قانون درخصوص تخلفات پزشكي بود و شامل حال پزشكان، داروسازان، دندانپزشكان، دامپزشكان، ماماها، متصديان آزمايشگاه‌ها و مؤسسات دارويي و بازرگاني و تمامي اشخاصي كه به وسيله تبليغات بي‌اساس باعث گمراهي يا فريب بيماران مي‌شوند، مي‌شد. در آذر سال 1346 موادي از اين قانون اصلاح شد. در عمل اولين انتخابات نظام پزشكي در سال 1347 انجام و سازمان نظام پزشكي ايران به طور رسمي در سال 1348 تشكيل شد. با پيروزي انقلاب اسلامي بازهم قانون نظام پزشكي بود كه به عنوان يكي از نخستين قوانين در شوراي انقلاب با اصلاحاتي مواجه شد، اما موجوديت خود را حفظ كرد و از آن تاريخ تا به حال بارها قانون اين سازمان تغيير پيدا كرده كه آخرين بار آن در سال 1383 بوده است. اختيارات نظام پزشكي سازمان نظام پزشكي، نيم قرن پيش بيشتر نقش رسيدگي به تخلفات پزشكي را به عهده داشت، اما با گذشت سال‌ها اختيارات اين سازمان نيز تغيير كرد به نحوي كه اكنون يكي از مقتدرترين نهادهاي صنفي در كشور است. قانون سال 1383 اختيارات متعددي به اين سازمان اعطا كرده است. اظهار نظر مشورتي در تهيه و تدوين لوايح، طرح‌ها، تصويب‌نامه‌ها و آيين‌نامه‌هاي مرتبط با امور پزشكي، تنظيم دستورالعمل‌هاي تبليغاتي و آگهي‌هاي دارويي و مواد خوراكي و آشاميدني و آرايشي و بهداشتي و امور پزشكي و اعلام به مراجع ذي‌ربط، تدوين و تصويب مقررات و ضوابط خاص صنفي مربوط به استاندارد كردن تابلوها و سرنسخه‌هاي مؤسسات پزشكي و پزشكان شاغل حرف پزشكي و وابسته پزشكي، اجراي برنامه‌هاي آموزش مداوم اعضاي موضوع اين قانون در راستاي قانون آموزش مداوم جامعه پزشكي با مجوز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، صادر كردن كارت عضويت براي اعضاي سازمان موضوع اين قانون، رسيدگي انتظامي به تخلفات صنفي و حرفه‌اي شاغلان حرف پزشكي كه عنوان جرايم عمومي را نداشته باشند، اظهارنظر كارشناسي درباره جرايم پزشكي به عنوان مرجع رسمي به دادگاه‌ها و دادسراها، همكاري با مراجع ذي‌صلاح براي رسيدگي به تخلفات غيرصنفي و جرايم شاغلان به حرف پزشكي و وابسته به پزشكي و اظهارنظرهاي كارشناسي مشورتي در اين ارتباط با مراجع ذي‌ربط، همكاري با مراجع ذي‌صلاح براي حفظ احترام و شؤون پزشكي در جامعه و همكاري با مراجع ذي‌ربط به منظور گسترش فعاليت‌هاي علمي و تحقيقاتي و انتشارات پزشكي قسمتي از اين وظايف و اختيارات است.اظهار نظر و مشاركت فعال هنگام تعيين يا تجديد نظر در تعرفه‌هاي خدمات بهداشتي و درماني بخش دولتي و تعيين تعرفه‌ها در بخش غيردولتي بر اساس ضوابط بند (8) ماده (1) قانون بيمه همگاني خدمات درماني كشور مصوب 3/8/1373 و همكاري با مراجع ذي‌صلاح در اجراي آن شايد جنجالي‌ترين اختيار اين سازمان باشد كه در 3 سال گذشته بيشترين محل حرف و بحث را داشته است. اظهار نظر و مشاركت فعال در تعيين يا تجديد نظر در ميزان ماليات و عوارض مشاغل موسسات و شاغلان حرف پزشكي و همكاري با مراجع ذي‌صلاح در وصول آن، مشاركت در تدوين آيين‌نامه‌ها و دستورالعمل‌هاي نظارتي درباره مطب‌ها، مؤسسات درماني و بهداشتي و ديگر مراكز پاراكلينيك در بخش خصوصي، صدور پروانه اشتغال مطب‌هاي پزشكي و حرف وابسته و تمديد آنها و مشاركت در صدور پروانه مؤسسات پزشكي بر اساس مقررات و ضوابط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، عضويت در شوراهاي گسترش و برنامه‌ريزي دانشگاه‌ها و مشاركت در تعيين ظرفيت دانشگاه‌هاي دولتي و غيردولتي، همكاري در تدوين آيين‌نامه‌هاي ارزشيابي و مشاركت در اجراي آن براي مراكز درماني و بيمارستاني، كمك به رفع مشكلات رفاهي و مالي شاغلان حرف پزشكي كم‌درآمد و خسارت‌ديده از طريق صندوق تعاون و رفاه، همكاري با مراجع ذي‌ربط در ارائه خدمات امدادي، بهداشتي و درماني هنگام بروز حوادث و سوانح غيرمترقبه از طريق تشويق و بسيج اعضاي سازمان، مشاركت فعال در تدوين برنامه‌هاي آموزشي گروه پزشكي، همكاري و مشاركت در جهت اشتغال فارغ‌التحصيلان گروه پزشكي و انجام كليه مسؤوليت‌ها، وظايف و اختياراتي كه تاكنون در قوانين مختلف از سوي مجلس شوراي اسلامي به سازمان نظام پزشكي جمهوري اسلامي ايران محول شده، از ديگر وظايف اين سازمان است. صنف يا مردم در اغلب كشورهاي دنيا دفاع از حقوق اصناف مختلف به عهده انجمنهاي صنفي و اتحاديه‌هاست. اين موضوع در بخش سلامت هم معمولا در قالب اتحاديه‌ها يا انجمنهاي خاص يا در قالب ملي شكل مي‌گيرد. به عنوان مثال وقتي صحبت از نظام پزشكي ميشود، انتظار اين است كه جايگاهي براي دفاع از حقوق پزشكان باشد و در اين جايگاه‌ها وظايفي چون ثبت افراد مشغول در اين حرفه و دفاع از حقوق آنان را به عهده بگيرد. اما وضعيت نظام پزشكي ايران چگونه است؟ در ماده 2 قانون تاسيس سازمان نظام پزشكي، اهداف اين سازمان به شرح زير مشخص شده است: - تلاش براي تحقق بخشيدن به ارزش‌هاي عاليه اسلامي در كليه امور پزشكي - تلاش به منظور پيشبرد و اصلاح امور پزشكي - مشاركت براي ارتقاي سطح دانش پزشكي - حفظ و حمايت از حقوق بيماران - حفظ و حمايت از حقوق صنفي شاغلان حرف پزشكي - تنظيم روابط شاغلان حرف پزشكي با دستگاه‌هاي ذي‌ربط براي حسن اجراي موازين و مقررات و قوانين مربوط به امور پزشكي. همان‌طور كه مشخص است، اين سازمان علاوه بر حفظ و حمايت از حقوق صنفي شاغلان حرف پزشكي، وظيفه حفظ و حمايت از حقوق بيماران را نيز به عهده دارد. اين موضوعي است كه بارها مورد نقد قرار گرفته است كه آيا سازماني مي‌تواند اين دو وظيفه متناقض را همزمان به عهده داشته باشد؟ جلب اعتماد سازمان نظام پزشكي به شكل فعلي در ايران تنها يك نهاد صنفي نيست، بلكه نهادي است كه بيشترين ارتباط را با زندگي و حيات مردم دارد و در كنار تمام اهداف خود وظيفه حفظ حقوق بيماران در برابر شاغلان حرف پزشكي را نيز عهده‌دار است. وظيفه‌اي كه نبايد تحت‌الشعاع مسائل صنفي قرار گيرد. در بسترهاي قانوني موجود سازمان نظام پزشكي به عنوان يك تشكل مهم صنفي نتوانسته نقش و كاركرد خود را بخوبي ايفا كند در بسترهاي قانوني موجود سازمان نظام پزشكي به عنوان يك تشكل مهم صنفي نتوانسته نقش و كاركرد خود را بخوبي ايفا كند. سوء‌تفاهم‌هاي موجود ميان افكار عمومي و جامعه پزشكي همچنان پايدار مانده و تلاشي براي زدودن آن صورت نگرفته است. تعرفه‌هاي پزشكي يكي از بزرگترين سوء‌تفاهم‌هاي حل نشده است.مردم، پزشكان را به چشم متمولاني مي‌نگرند كه از استيصال آنها نهايت بهره را برده و به بهاي زندگي ديگران و از دست رفتن كاشانه‌شان براي خود برج بنا ميكنند. خود درماني و عدم اعتماد به پزشكان از آسيب‌هاي ديگر است. افراد جامعه براي آن‌كه به اطمينان برسند، نسخه‌اي را كه يك پزشك تجويز مي‌كند و نسخه درمان درد و علاج و رفع گرفتاري‌هاي آنهاست به چند پزشك ديگر هم مراجعه ميكنند تا ضريب اعتماد و اطمينان درد خود را بيشتر حس كنند و متاسفانه برخي پزشكان نيز براي به دست آوردن دل بيمار، كار همكار خود را زير سوال مي‌برند. اين خود يك ضايعه است كه جامعه به پزشك خود اطمينان كامل ندارد و پزشك بر ضد پزشك سخن مي‌گويد. در اين اوضاع و احوال وظيفه سازمان نظام پزشكي است كه اين زنگارها را با حركت‌هاي فرهنگي زدوده، ضريب اعتماد و اطمينان مردم را نسبت به عملكرد پزشكان افزايش داده و شكافي را كه اكنون ميان مردم و پزشكان ايجاد شده از ميان ببرد. انتظارات مردم سازمان نظام پزشكي، به لحاظ ماهيتي، سازماني است كه بيشتر به دنبال دفاع از حقوق و حدود صنف پزشكي است و نيم نگاهي هم به گيرندگان خدمات پزشكي يا جامعه دارد. مسائل و مشكلات متعدد پزشكي، بايد در اين سازمان به عنوان يك نهاد مرجع مطرح شود و مورد بررسي قرار بگيرد. در اينجا سازمان مانند يك شمشير دو لبه است. از يك طرف مي‌تواند در جامعه بسيار موثر باشد و با سازماندهي مناسب، اهدافي را در صنف خود تدوين كند و موجب ارتقاي سلامت جامعه شود و از سوي ديگر، مي‌تواند فقط از منافع يك صنف دفاع كند. مردم طبيعتا از اين سازمان انتظار دارند كه مشكلات آنها را در بخش سلامت حل كند. البته به طور قطع نمي‌توان انتظار حل تمام مشكلات سلامت را از اين سازمان داشت، اما مي‌توان انتظار داشت مشكلات احتمالي در روابط فيمابين پزشك و بيمار در اين سازمان حل شود. تعرفه‌ها و نقش نظام پزشكي يكي از بزرگترين نارضايتي فعلي مردم از نظام سلامت كشور هزينه‌هاي بالاي درمان بخصوص درمان‌هاي بيمارستاني است. وزارت بهداشت و بسياري از مسوولان، ريشه اين مشكل را در سازمان نظام پزشكي مي‌دانند و معتقدند تعرفه‌هاي 10 برابري اين سازمان براي بخش‌خصوص غيرقانوني است و عامل آشفتگي نظام سلامت محسوب ميشود. جدا از درست يا غلط بودن تعيين تعرفه توسط سازمان نظام پزشكي، سوالي مطرح ميشود كه در زماني كه حدود 90 درصد امكانات بستري كشور در اختيار بخش دولتي است و بخش خصوصي تنها 10 درصد امكانات را آن هم بيشتر در شهرهاي بزرگ به عهده دارد، سازمان نظام پزشكي چگونه مي‌تواند تعيين‌كننده باشد؟ اگر به گفته مسوولان اين سازمان و بخش خصوصي اين هزينه‌هاي سنگين را موجب شده‌اند پس آنگاه بايد به حال مديريت دولتي سلامت كشور گريست كه با در اختيار داشتن 90 درصد امكانات نمي‌توانند جوابگوي مردم باشند و بخش خصوصي با 10 درصد امكانات مي‌تواند تعيين كننده سرنوشت سلامت كشور باشد. چشم‌اندازي براي فرداها امروز سازمان نظام پزشكي با آنچه در قديم بود، تفاوت بسياري پيدا كرده است؛ ساختمان كوچك استيجاري آن اكنون به چند ساختمان ملكي و بزرگ تبديل شده، صدور پروانه مطب‌هاي پزشكي از وزارت بهداشت به اين سازمان واگذار شده و تعيين تعرفه‌هاي نظام پزشكي بخش خصوصي به عهده اين سازمان است. در حوزه انتظامي هيات‌هاي بدوي، دادسراهاي نظام پزشكي، تجديد نظر و هيات عالي در سراسر كشور فعالند و بتازگي با موافقت رئيس قوه قضاييه شوراي حل اختلافات پزشكي نيز در تمام شهرها تشكيل شده است و در تهران نيز بزودي راه مي‌افتد. افزايش شمار فعالان در حرفه پزشكي و تنوع رشته از يك طرف و به وجود آمدن مشكلات اجتماعي و اقتصادي از طرف ديگر موجب شده است پزشكان گرايش بيشتري به مشاركت فعال در فرآيند تصميم‌سازي نظام سلامت پيدا كنند. از سوي ديگر، تمايل جامعه پزشكي در كسب استقلال هر چه بيشتر از دستگاه‌هاي دولتي نيزانكارناپذير است. در مقابل نيز دستگاه‌هاي دولتي كوشيده‌اند اختيارات خود را از قانونگذاري و توليت گرفته تا ارائه خدمات، براي خود محفوظ نگاه دارند. در ميان اين تضادها قطعا حضور صاحب‌نظران و پيشكسوتان جامعه پزشكي با حمايت پزشكان و ديگر گروه‌هاي پزشكي مي‌توانند نظام صنفي بهتري را شكل دهند. يك نظام پزشكي قوي و مستقل خواهد توانست تا حدود زيادي مشكلات جامعه پزشكي را رفع كند، مشروط به اين‌كه بتواند حوزه صنف و حق مردم را از يكديگر تفكيك نمايد يا به نوعي ميان آن تعادل ايجاد كند. علي اخوان بهبهاني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 533]
-
گوناگون
پربازدیدترینها