مردم روسيه در انتخابات رياست جمهوري به چه كسي راي مي دهند؟

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: مردم روسيه در انتخابات رياست جمهوري به چه كسي راي مي دهند؟
مسكو - ششمين دوره انتخابات رياست جمهوري روسيه امروز يكشنبه در شرايطي در حال برگزاري است كه كنكاش در ابعاد مختلف زندگي نامزدها همواره يكي از دلمشغولي ها و علاقه مندي هاي اصلي راي دهندگان براي انتخابات نامزد محبوب خود بوده است.

به گزارش ايرنا، آگاهي از زوياي پنهان و آشكار زندگي شغلي نامزدهاي انتخاباتي هميشه به عنوان يكي از معيارهاي مهم راي دهندگان روسي در گزينش نامزد مورد نظرشان عمل كرده است و آنان با كنجكاوي به مراحل مختلف زندگي حرفه اي و سياسي نامزد توجه نشان داده اند.

از سوي ديگر به نظر مي رسد كه تبيين و تشريح زندگينامه سياسي نامزدهاي انتخاباتي ابزار خوبي براي پيش بيني ميزان محبوبيت آنان درجامعه و شانس موفقيت شان در كارزارهاي انتخاباتي مي باشد.

در همين راستا خلاصه اي از زندگي نامه حرفه اي - سياسي نامزدهاي ششمين دوره انتخابات رياست جمهوري روسيه در زير ارايه مي شود؛

*** ولاديمير پوتين، بازگشت اميدوارانه

پوتين 59 ساله كه امروزه به عنوان يكي از متنفذترين شخصيت هاي سياسي جهان شناخته مي شود، در اواسط دهه 1980 ميلادي افسر متوسط الحال سازمان اطلاعات شوروي سابق بود كه پيشرفت شغلي خود را از خدمت در معاونت شهرداري سنت پترزبورگ در سال هاي نخست دهه 1990 آغاز كرد و با اقدام بوريس يلتسين رييس جمهوري روسيه در سال 2000 مبني بر معرفي وي به عنوان جانشين خود ستاره بخت اش درخشيد.

"رهبر بزرگ" روس ها پس از دو دوره تكيه بر كرسي رياست جمهوري در فاصله سال هاي 2000 تا 2008 به دليل منع قانوني، جاي خود را به دميتري مدوديف رييس دفتر سابق خود در زمان رياست جمهوري داد و وي نيز با انصراف خود از شركت در ششمين انتخابات رياست جمهوري و اعلام حمايت از نامزدي پوتين در پاييز امسال وفاداري خود را به وي اثبات كرد.

طرفداران پوتين بر اين باورند كه وي پس از سال هاي طوفاني و هرج و مرج دهه 1990 براي ملت روسيه ثبات و امنيت به ارمغان آورد، اقتصاد را احيا كرد و با استفاده از درآمدهاي ناشي از فروش نفت و گاز كاري كرد كه پزشكان، معلمان و ديگر كارمندان دولت زير خط فقر زندگي نكنند.

در مقابل منتقدان پوتين مي گويند كه وي در سايه ترويج كاغذبازي اداري به كاركنان دولتي وفادار به خود قدرت بي حد و حصري داد كه آن هم به نوبه خود به ركود سياسي، افزايش سرسام آور فساد مالي و عملكرد اقتصادي نامطلوب منجر شد.

آنان با اشاره به رتبه 143 روسيه در ميان 183 كشور جهان از نظر شفافيت مالي و خروج 84 ميليارد دلار سرمايه از كشور در سال گذشته ميلادي از اين مسايل به عنوان تبعات منفي نظام بروكراتيك حاكم بر جامعه روسي از سوي پوتين و دوستان اش ياد مي كنند.

حال سوال اصلي اين است كه آيا پوتين به عنوان معروف ترين شخصيت سياسي روسيه در اين دور از انتخابات خواهد توانست از كشيده شدن انتخابات به دور دوم جلوگيري كند.

بديهي است كه در صورت كشيده شدن انتخابات به دور دوم ادعاي رهبري ملي از سوي پوتين تضعيف و مشروعيت سياست هاي او از سوي شمار بالاي مخاالفان به چالش كشيده خواهد شد و اين بدان معنا خواهد بود كه پوتين نه با عده اي مخالف پراكنده بلكه گروه هاي مخالف منسجم مواجه است.

البته حوزه طرفداران بالقوه پوتين بسيار وسيع بوده و طيفي از كاركنان دولت، ساكنان مستمري بگير شهرهاي كوچك و شمار بسيار زيادي از روس هاي طرفداران ثبات و مخالف تغيير را شامل مي شود.

تحليلگران سياسي مي گويند پوتين به مدت 12 سال در ساختار تصميم سازي روسيه حضور داشته است و همين امر موجب دلزدگي در ميان راي دهندگاني شده است كه خواستار ديدن چهره هاي جديد هستند.

از سوي ديگر طبقه متوسط روسيه كه در اعتراض به نتايج انتخابات دوماي روسيه تظاهرات گسترده اي برگزار كردند، با سياست هاي پوتين مخالف بوده و مقام هاي دولتي را به تقلب در انتخابات متهم مي كنند.

حال بايد منتظر ماند و ديد كه آيا "رهبر بزرگ" روس ها در اين دوره از انتخابات رياست جمهوري نيز خواهد توانست همانند دو دوره قبلي بدون رقيب جدي و در همان دور نخست كليد طلايي كرملين را به دست آورد.

*** سرگئي ميرونوف، سرگرداني در عالم سياست

ميرونوف 58 ساله كه رياست حزب "روسيه عادل" را در بر عهده دارد، از دوستان دوران سنت پترزبورگ ولاديمير پوتين نخست وزير روسيه در سال هاي دهه 1990 ميلادي است كه در سايه دوستي با پوتين در سال 2001 موفق به كسب عنوان رياست "شوراي فدراسيون" (مجلس سنا) شد.

ميرونوف به موازات موفقيت پوتين در طي پله هاي ترقي زندگي سياسي و از قبل رفاقت با او در سال 2006 ميلادي همزمان با رياست شوراي فدراسيون، رهبري حزب نوبنياد "روسيه عادل" را كه توسط كرملين براي از ميدان به در كردن حزب "كمونيست" روسيه ايجاد شده بود، متقبل شد و اين آغاز مشكلات وي در تعامل با پوتين در مسير فعاليت هاي سياسي بود.

حزب "روسيه عادل" به زودي متوجه اين نكته ظريف شد كه رمز بقا در ميدان رقابت هاي سياسي روسيه نه حمله به حزب "كمونيست" بلكه يورش به حزب حاكم "روسيه واحد" به رهبري پوتين است ، به ويژه زماني كه جايگاه حزب در رتبه بندي احزاب سياسي افت كرد، چاره اي جز هدف قرار دادن حزب حاكم نبود.

ميرونوف در مقام رهبر حزب "روسيه عادل" تلاش زيادي كرد تا بين رقابت با حزب حاكم "روسيه واحد" و وفاداري به پوتين به عنوان ولينعمت خود تعادل و توازن ايجاد كند، اما انجام چنين كاري بسيار دشوار بود.

جدايي ميرونوف از پوتين و طي تدريجي مراحل تبديل شدن به يك رقيب جدي براي وي به خصوص پس از آنكه ميرونوف سال گذشته ميلادي از سوي حزب حاكم "روسيه واحد" از رياست شوراي فدراسيون كنار گذشته شد، تسريع شد.

هر چند اغلب سران حزب "روسيه عادل" به عنوان افراد مخالف سياست هاي كرملين شناخته مي شوند و مشاركت گسترده اعضاي حزب در تظاهرات اعتراضي زمستان امسال چنين ديدگاهي را در ميان طرفداران آن دامن زد، ولي راي دهندگان روسي ميرونوف را از اين ويژگي مستثني مي كنند و همچنان بر طبل "عامل" بودن وي از سوي دولت مي كوبند.

تحليلگران سياسي با اشاره به تظاهرات اعتراضي هفته هاي گذشته مخالفان مي گويند اگر حزب "روسيه عادل" هر كسي را غير از ميرونوف به عنوان نامزد خود در ششمين دوره انتخابات رياست جمهوري روسيه معرفي مي كرد، مي توانست سهم مناسبي از راي مخالفان دولت را به خود اختصاص دهد.

كاشناسان مسايل سياسي در همين حال با اشاره به كسب تنها كمتر از يك درصد آراي راي دهندگان در انتخابات رياست جمهوري 2004 ميلادي توسط ميرونوف كه وي هنوز در جرگه ياران و وفاداران پوتين بود، مي گويند كه وي شانسي براي به دست آوردن درصد چشمگيري از آراي شهروندان روس در اين دوره از انتخابات را ندارد.

با اين وجود ميرونوف به عنوان نامزد حرب "روسيه عادل" در كارزارهاي انتخاباتي خود به اقدامات جسورانه اي در راستاي جلب علاقه مندي راي دهندگان دست زده است كه موافقت با درخواست مخالفان دولت از رييس جمهوري بعدي براي انجام اصلاحت سياسي بنيادين و استعفا در مدت يك يا دو سال پس از به دست گيري قدرت از جمله آنهاست كه وي را در ميان نامزدهاي انتخاباتي برجسته كرده است.

بديهي است كه تغيير چهره ميرونوف به عنوان يك شخصيت سياسي طرفدار كرملين به چيزي فراتر از سر دادن شعارهاي معارضه جويانه نياز دارد و سال ها طول خواهد كشيد تا افكار عمومي روسيه وي را به عنوان يك سياستمدار مستقل بپذيرد.

كارشناسان مسايل سياسي با اشاره به شناخته شدن ميرونوف در قامت رهبر "روسيه عادل" به عنوان سياستمدار وابسته بر اين باورند كه راي دهندگان روسي در چنين شرايطي هرگز حاضر نخواهند بود كه با وجود پوتين به ميرونوف راي دهند.

*** ميخاييل پروخروف، ميلياردر غربگرا

پروخروف 46 ساله كه در ميان مردم روسيه و در سطح جهاني به "سلطان فولاد" ملقب است، بر اساس آخرين رتبه بندي مجله معروف "فوربس" با حدود 18 ميليارد دلار ثروت در ميان 20 ثروتمند برتر جهان قرار گرفته است.

ميليارد روس كه به داشتن افكار و تمايلات شديد غربگرا در ميان سياسيون روس معروف است، تنها چهره ناآشنا و جديد در ميان نامزدهاي ششمين دوره انتخابات رياست جمهوري روسيه محسوب مي شود و به همين دليل نيز در مركز توجهات مردم اين كشور و رسانه هاي خبري غربي واقع شده است.

"سلطان فولاد" روسيه اواسط سال جاري ميلادي در آستانه انتخابات دوماي اين كشور با تاسيس حزب "راستگرا" كه حيات سياسي آن بيشتر از يكي دو ماه دوام نياورد و همان زمان به حمايت و هدايت از سوي كرملين متهم شد، با چرخشي 180 درجه اي از عرصه فعاليت هاي تجاري گام در ميدان رقابت هاي سياسي گذاشت.

در واقع پروخروف غربگرا بيشتر از آنكه به عنوان يك سياستمدار در ميان مردم روسيه شناخته شود، به دليل رسوايي هاي اخلاقي و نيز خريدهاي تجاري بين المللي خود مانند تملك سهام باشگاه بسكتبال "نيوجرسي" مورد توجه افكار عمومي روسيه مي باشد.

در حالي كه آن زمان خيلي ها تصور مي كردند كه پروخروف بدليل رسوايي ناشي از بركناري از رهبري حزب "راستگراي" كه به گفته خود وي اقدامي هماهنگ شده از سوي كرملين براي جلوگيري از درخشش وي در ميدان رقابت هاي سياسي بود، براي هميشه از عالم سياست خداحافظي كند، ميلياردر روس از بلندپروازي هاي جاه طلبانه خود عقب ننشست و بلافاصله دسامبر پارسال اعلام كرد كه براي رقابت در ششمين دوره انتخابات رياست جمهوري آماده مي شود.

در شرايطي كه منتقدان پروخروف با اشاره به اقدام كرملين در رد صلاحيت دو نامزد مستقل ديگر از پذيرش نامزدي وي به عنوان نشانه وابستگي ميلياردر روس به دولت سخن مي گويند، ديگران بر اين باورند كه وي تنها شخصيت مستقل از ميان پنج نامزد فعلي انتخابات رياست جمهوري مي باشد.

تحليلگران مسايل سياسي با اشاره به وجود جرياني موسوم به " پوتين ، نه" پيش بيني مي كنند كه پروخروف به رغم حضور كوتاه مدت در عرصه رقابت هاي سياسي روسيه بتواند با سوار شدن بر اين موج درصد چشمگري از آراي مخالفان دولت را به خود اختصاص دهد.

از اين ديدگاه در حالي كه اقشار فقير و سالخورده روسيه بر طبق روال سنتي راي خود را به گنادي زوگانف رهبر حزب "كمونيست" خواهند داد، برآورد مي شود كه بخش عمده اي از راي دهندگان طبقه متوسط اين كشور پروخروف ميلياردر را انتخابات كنند كه در تظاهرات اعتراضي زمستان امسال نيز حضور معناداري در ميان مخالفان دولت داشت.

در واقع ميلياردر غربگراي روس به دليل دادن شعارهاي عامه پسند مبني بر اعطاي آزادي هاي سياسي، بهبود وضعيت اقتصادي، كاستن از كاغذبازي ادار و در نهايت از بين بردن افسانه پوتين، به عنوان صداي مخالفان دولت در اين دوره از انتخابات رياست جمهوري روسيه شناخته مي شود.

البته پروخروف در كارزارهاي تبليغاتي خود پا را از اين نيز فراتر گذاشت و با اعلام اينكه هرگز به مقام نخست وزيري زير دست "پوتين فاتح" فكر نكرده و در صورت راهيابي به كرملين پوتين را به نخست وزيري برنمي گزيند، ساختار حاكميتي روسيه را به چالش كشيد.

*** ولاديمير ژيرينفسكي، صداي ماندگار عوامفريبي

ژيرينفسكي كه در ميدان سياست روسيه به سر دادن شعارهاي عوامفريبانه معروف است، رهبر و نامزد حزب"ليبرال دموكرات" مي باشد كه چشمگيرترين نتيجه آن در دوره هاي مختلف انتخاباتي روسيه كسب راي 22 درصدي در انتخابات 1993 ميلادي دوما بود.

به عقيده كارشناسان زندگي سياسي ژيرينفسكي بيشتر از هر چيز انباشته از نزاع و جدال لفظي با مخالفان خود و شعارها و بيانيه هاي آتشين در مقابل دوربين هاي فيلمبرداري رسانه هاي خبري است.

گرچه حزب "ليبرال دموكرات" به رهبري ژيرينفسكي به رغم حضور دايمي در دوما و انتخابات آن نتوانسته است توسعه موفقي داشته باشد، ولي حضور وي در پنج دوره قبلي انتخابات رياست جمهوري روند رو به رشدي را تجربه كرده است.

از ديدگاه اغلب روسها سخنراني هاي تند، آتشين و شعارگونه ژيرينفسكي در تضاد كامل با رضايت وي از وضعيت موجود حاكم بر جامعه روسيه است.

رهبر حزب "ليبرال دموكرات" روسيه اگر چه در صحبت هاي خود همواره به مقام هاي دولتي حمله مي برد، ولي حزب وي در مسايل مهم همواره در كنار كرملين است و از تصميم هاي آن حمايت مي كند.

در واقع حزب ليبرال دموكرات ژيرنفسكي به مانند سوپاپ اطمينان ملي گرايان روس عمل مي كند و اين تشكل سياسي تنها نيروي سياسي مجاز به استفاه از رويكردهاي ملي گرايانه در عرصه سياسي روسيه مي باشد، هر چند كه شعار "حزب ليبرال دموكرات، حزب روس ها" در انتخابات دوماي دسامبر پارسال هيچ گونه حمايت قانوني پشت سر خود نداشت.

با توجه به چنين وضعيتي پيش بيني مي شود كه ژيرينفسكي در ششمين دوره انتخابات رياست جمهوري روسيه بر طبق سنت ديرينه بتواند آراي مشخص و معين ملي گرايان روس ملقب به "چكمه پوشان" به ويژه قشر بي سواد و فقير آن را كسب كند، هر چند ممكن است وي شمار محدودي دوست نيز در بين طبقه متوسط علاقه مند به تغيير اين كشور داشته باشد.

رهبر حزب "ليبرال دموكرات" از ميان پنج نامزد انتخابات رياست جمهوري كمترين شانس را براي شگفت زده كردن راي دهندگان داشته و ترفند جديد براي متقاعد كردن مردم به منظور كسب راي آنان در چنته ندارد.

موضوع حضور طولاني مدت در عرصه فعاليت هاي سياسي و دلزدگي ناشي از آن در بين مردم در مورد ژيرينفسكي نيز صدق مي كند و وي چيز تازه اي براي ارايه به راي دهندگان ندارد.

*** گنادي زوگانف، مدعي ابدي

زوگانف 67 ساله كه رهبري حزب "كمونيست" را بر عهده دارد از سال هاي دهه 1970 يك كمونيست دوآتشه بوده است و حتي پس از فروپاشي شوروي سابق نيز وفاداري را به مرام كمونيست از دست نداد.

ستاره بخت زوگانف كه در 19 سال گذشته رهبر بلامنازع حزب "كمونيست" روسيه بوده است، در سال 1996 پس از رقابت تنگاتنگ با بوريس يلتسين در انتخابات رياست جمهوري آن سال درخشيدن گرفت و وي در اين مدت طولاني هرگز رهبري حزب را به كس ديگري واگذار نكرد.

با توجه به فروپاشي شوروي سابق و افول مكتب كمونيسم، شكست وي در انتخابات بعدي رياست جمهوري روسيه در سال هاي 2000 و 2004 تعجب كسي را برنيانگيخت.

اگر چه كمونيست ها قوي ترين جريان سياسي روسيه بوده اند كه به كرملين وابسته نيستند، اما منتقدان همواره حزب كمونيست را به هماهنگي مخفيانه اقدامات خود با كرملين متهم كرده اند.

كارشناسان سياسي با اشاره به روزمرگي شعارها و اقدامات حزب كمونيست روسيه از بي ميلي سران حزب به نوسازي اين تشكل سياسي مانند الگوي سوسيال دموكراسي اروپايي به عنوان تنها شانس آن براي حلب توجه راي دهندگان روسي ياد مي كنند.

سران و تصميم گيران حزب كمونيست روسيه سفت و سخت به گذشته چسبيده اند و هنوز شعارهاي دوره حاكميت كمونيسم مانند" فقط استالين" را سر مي دهند و به آراي طرفداران سنتي خود كه اغلب آنان را سالخوردگان تشكيل مي دهند، اميد بسته اند.

به عقيده كارشناسان مسايل سياسي اگر مردم روسيه از پوتين خسته شده اند ، اين موضوع در مورد زوگانف كه در دو دهه گذشته در مقام رهبر يك تشكل سياسي مخالف هيچگونه مسووليت پذيري از خود نشان نداده است، به شكل مضاعف صدق مي كند.

با اين وجود گفته مي شود زوگانف به همراه پروخروف دو نامزدي هستند كه بيشترين شانس را براي كسب آراي كساني كه مي خواهند به هر كسي غير از پوتين راي دهند، دارند.

ششمين دوره انتخابات رياست جمهوري روسيه امروز در سراسر اين كشور و 60 كشور جهان برگزار مي شود و نتايج نظرسنجي هاي انجام شده حاكي از شانس بالاي پوتين براي پيروزي در اين انتخابات با كسب حدود 55 درصد آراي ماخوذه است.

در اين دوره از انتخابات رياست جمهوري روسيه ولاديمير پوتين،گنادي زوگانف، ولاديمير ژيرينفسكي، سرگئي ميرونوف و ميخاييل پروخروف باهم رقابت مي كنند.

رييس جمهوري منتخب روسيه در انتخابات امروز براي يك دوره پنج ساله برگزيده مي شود و درصورت پيروزي پوتين در اين دوره از انتخابات وي براي سومين بار در راس قدرت اين كشور قرار خواهد گرفت.

گروه هاي مخالف دولت كه پيش از اين در اعتراض به نتايج انتخابات دوماي روسيه در دسامبر سال گذشته چندين تجمع اعتراض آميز برگزار كردند،اعلام كرده اند در صورت پيروزي پوتين در دور نخست انتخابات رياست جمهوري اعتراضات خود را از سر خواهند گرفت.

اروپام/518

انتهاي خبر / خبرگزاري جمهوري اسلامي (ايرنا) / كد خبر 80021701

يکشنبه|ا|14|ا|اسفند|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]