، اظهار داشته است كه ايران مذاكرات با پنج عضو دائم شوراي امنيت سازمان ملل و آلمان را مجدداً از سر خواهد گرفت. او اخيراً بيان كرد كه ايران در مورد طرح قدم به قدم روسيه براي رفع كناره‌گيري هسته‌اي، كه هنگام طرح اوليه آن در سال گذشته با آن مخالفت كرده بود، مذاكره خواهد كرد. نظر مي‌رسد كه رهبران ايران براي مذاكره آماده شده‌اند. البته دولت ايران ممكن است تلاش كند همزمان با پيگيري برنامه هسته‌اي خود، مشغول مذاكره نيز شود. * شرايط كنوني مناسب براي به‌كارگيري راه حل ديپلماتيك است علاوه بر اين، با در نظر گرفتن تصميم اوباما براي جلوگيري از دست‌يابي ايران به سلاح هسته‌اي، رهبران ايران ممكن است با تعلل، احتمال اعمال قدرت در برابر تأسيسات هسته‌اي كشور خود را بيشتر كنند.ايران مي‌تواند به قدرت هسته‌اي غيرنظامي دست يابد، اما نبايد سلاح هسته‌اي داشته باشد. در نهايت، آيت الله خامنه اي بايد تصميم بگيرد كه كدام مورد خطر بيشتري براي حكومتش دارد: توقف دست يابي به سلاح هسته‌اي يا سرسختي در پيگيري اين برنامه با افزايش فشارهاي اقتصادي فلج‌كننده. با اثر تحريم‌ها، اكنون محيط براي كاركرد ديپلماسي مناسب است. ظرف چند ماه آينده مشخص مي‌شود كه آيا اين گزينه موفق خواهد بود يا نه.سه شنبه 2 اسفند 1390 10:49

واضح آرشیو وب فارسی:آفتاب: اسرائيل خواستار به‌كارگيري گزينه نظامي در قبال ايران است دنيس راس در تازه‌ترين مقاله خود عنوان كرده است كه در شرايط كنوني امكان موفقيت ديپلماسي در قبال ايران بسيار پر رنگ شده است و از راه مذاكره مساله هسته‌اي ايران را حل كرد چرا كه تحريم‌ها بي اثر شده‌اند و ايرانيان خود را با آن وفق داده‌اند. به گزارش فارس، انديشكده «واشنگتن» در مقاله‌اي به قلم «دنيس راس» مي‌نويسد: گمانه‌زني‌ها در مورد حمله اسرائيل به تأسيسات هسته‌اي ايران بسيار زياد شده است، اما بحث كمي در مورد احتمال موفقيت ديپلماسي و جلوگيري از نياز به عمليات نظامي وجود دارد. * ايران در معرض فشار بوده و به دنبال راهي براي خروج از اين وضعيت است بسياري از كارشناسان مطمئن نيستند تهران موافق توافقنامه‌اي باشد كه از بازرسي‌هاي مداخله آميز استفاده كرده و به منظور توقف پيشرفت در توانايي توليد سلاح هسته‌اي، غني‌سازي اورانيوم را متوقف يا محدود مي‌كند، اما در عين حال اجازه گسترش قدرت هسته‌اي غيرنظامي را مي‌دهد. اما پيش از آن كه فرض كنيم ديپلماسي كارساز نيست، بهتر است در نظر داشته باشيم كه اكنون ايرانيان در معرض فشار قرار دارند و نشانه‌هايي دال بر اين وجود دارد كه تهران به دنبال راهي براي خروج از اين وضعيت است. * ايرانيان خود را با تحريم‌ها وفق داده‌اند در 3 سال گذشته تغييرات زيادي رخ داده است. در ژانويه سال 2009، ايران در حال گسترش نفوذ خود در سراسر خاور ميانه بود و رهبران عرب به خاطر اينكه باعث بر انگيخته شدن واكنش قهرآميز ايران نشوند، تمايلي به انتقاد از اين كشور نداشتند. دولت ايران نيز با فشارهاي اقتصادي زيادي مواجه نبود؛ ايرانيان خود را با تحريم‌هاي رو به رشدي كه در آن زمان با آن مواجه بودند، وفق داده بودند. * آمريكا در حال اعمال فشارهاي سياسي، ديپلماتيك، اقتصادي و امنيتي بر ايران است دنيس راس در بخشي از اين مقاله آورده است: دولت اوباما در ابتدا به دنبال روابط شفاف با ايران بود، اما متوجه شد كه اگر رهبران ايران اين تلاش‌ها را نپذيرند، آمريكا بايد براي توقف جاه‌طلبي‌هاي هسته‌اي ايران، فشاري بي‌سابقه به اين كشور وارد آورد. در سال 2010، واشنگتن شروع به اعمال فشارهاي سياسي، ديپلماتيك، اقتصادي و امنيتي كرد و در عين حال راهي براي خروج ايران از اين وضع باقي گذاشت. اين راهبرد چگونگي تطبيق رفتار رهبران ايران در گذشته براي فرار از فشارهاي عمده را نيز مورد توجه قرار مي‌داد – از پايان جنگ با عراق در سال 1988 گرفته تا تعليق غني‌سازي اورانيوم در سال 2003. دولت اوباما اكنون شرايطي را ايجاد كرده است كه احتمال موفقيت ديپلماسي را افزايش داده است. اما اين كه آيا واقعاً اين گونه است، سؤالي است كه جوابش معلوم نيست. * اسرائيل خواستار به‌كارگيري گزينه نظامي در قبال ايران است اسرائيل نگران از دست رفتن گزينه نظامي است، و ممكن است تمايلي نداشته باشد تا صبر كرده و نتيجه ديپلماسي را ببيند. به عبارت ديگر، رهبران اسرائيل، شامل «بنيامين نتانياهو» مدام خواستار «تحريم‌هاي فلج‌كننده» بوده‌اند كه اين امر نشان مي‌دهد آنان معتقدند رفتار ايران با اعمال فشار كافي تغيير خواهد كرد. اين حقيقت كه سرانجام تحريم‌هاي فلج‌كننده اعمال شدند بدين معناست كه احتمالاً اسرائيل اين تحريم‌ها و تهاجمات ديپلماتيك مربوطه را به كار خواهد برد؛ و بايد هم اين كار را بكند. * ايران علاقمند به راه‌حل ديپلماتيك است هنوز مشخص نيست كه آيا رهبر ايران، «آيت الله علي خامنه‌اي» تمايلي به مذاكره در باره مسئله هسته‌اي دارد يا خير. با اين وجود، ايران نشان مي‌دهد كه علاقمند به راه حل ديپلماتيك است. وزير امور خارجه ايران، «علي اكبر صالحي»، اظهار داشته است كه ايران مذاكرات با پنج عضو دائم شوراي امنيت سازمان ملل و آلمان را مجدداً از سر خواهد گرفت. او اخيراً بيان كرد كه ايران در مورد طرح قدم به قدم روسيه براي رفع كناره‌گيري هسته‌اي، كه هنگام طرح اوليه آن در سال گذشته با آن مخالفت كرده بود، مذاكره خواهد كرد. نظر مي‌رسد كه رهبران ايران براي مذاكره آماده شده‌اند. البته دولت ايران ممكن است تلاش كند همزمان با پيگيري برنامه هسته‌اي خود، مشغول مذاكره نيز شود. * شرايط كنوني مناسب براي به‌كارگيري راه حل ديپلماتيك است علاوه بر اين، با در نظر گرفتن تصميم اوباما براي جلوگيري از دست‌يابي ايران به سلاح هسته‌اي، رهبران ايران ممكن است با تعلل، احتمال اعمال قدرت در برابر تأسيسات هسته‌اي كشور خود را بيشتر كنند.ايران مي‌تواند به قدرت هسته‌اي غيرنظامي دست يابد، اما نبايد سلاح هسته‌اي داشته باشد. در نهايت، آيت الله خامنه اي بايد تصميم بگيرد كه كدام مورد خطر بيشتري براي حكومتش دارد: توقف دست يابي به سلاح هسته‌اي يا سرسختي در پيگيري اين برنامه با افزايش فشارهاي اقتصادي فلج‌كننده. با اثر تحريم‌ها، اكنون محيط براي كاركرد ديپلماسي مناسب است. ظرف چند ماه آينده مشخص مي‌شود كه آيا اين گزينه موفق خواهد بود يا نه.سه شنبه 2 اسفند 1390 10:49
دنيس راس در تازه‌ترين مقاله خود عنوان كرده است كه در شرايط كنوني امكان موفقيت ديپلماسي در قبال ايران بسيار پر رنگ شده است و از راه مذاكره مساله هسته‌اي ايران را حل كرد چرا كه تحريم‌ها بي اثر شده‌اند و ايرانيان خود را با آن وفق داده‌اند.

به گزارش فارس، انديشكده «واشنگتن» در مقاله‌اي به قلم «دنيس راس» مي‌نويسد: گمانه‌زني‌ها در مورد حمله اسرائيل به تأسيسات هسته‌اي ايران بسيار زياد شده است، اما بحث كمي در مورد احتمال موفقيت ديپلماسي و جلوگيري از نياز به عمليات نظامي وجود دارد.

* ايران در معرض فشار بوده و به دنبال راهي براي خروج از اين وضعيت است

بسياري از كارشناسان مطمئن نيستند تهران موافق توافقنامه‌اي باشد كه از بازرسي‌هاي مداخله آميز استفاده كرده و به منظور توقف پيشرفت در توانايي توليد سلاح هسته‌اي، غني‌سازي اورانيوم را متوقف يا محدود مي‌كند، اما در عين حال اجازه گسترش قدرت هسته‌اي غيرنظامي را مي‌دهد. اما پيش از آن كه فرض كنيم ديپلماسي كارساز نيست، بهتر است در نظر داشته باشيم كه اكنون ايرانيان در معرض فشار قرار دارند و نشانه‌هايي دال بر اين وجود دارد كه تهران به دنبال راهي براي خروج از اين وضعيت است.

* ايرانيان خود را با تحريم‌ها وفق داده‌اند

در 3 سال گذشته تغييرات زيادي رخ داده است. در ژانويه سال 2009، ايران در حال گسترش نفوذ خود در سراسر خاور ميانه بود و رهبران عرب به خاطر اينكه باعث بر انگيخته شدن واكنش قهرآميز ايران نشوند، تمايلي به انتقاد از اين كشور نداشتند. دولت ايران نيز با فشارهاي اقتصادي زيادي مواجه نبود؛ ايرانيان خود را با تحريم‌هاي رو به رشدي كه در آن زمان با آن مواجه بودند، وفق داده بودند.

* آمريكا در حال اعمال فشارهاي سياسي، ديپلماتيك، اقتصادي و امنيتي بر ايران است

دنيس راس در بخشي از اين مقاله آورده است: دولت اوباما در ابتدا به دنبال روابط شفاف با ايران بود، اما متوجه شد كه اگر رهبران ايران اين تلاش‌ها را نپذيرند، آمريكا بايد براي توقف جاه‌طلبي‌هاي هسته‌اي ايران، فشاري بي‌سابقه به اين كشور وارد آورد. در سال 2010، واشنگتن شروع به اعمال فشارهاي سياسي، ديپلماتيك، اقتصادي و امنيتي كرد و در عين حال راهي براي خروج ايران از اين وضع باقي گذاشت. اين راهبرد چگونگي تطبيق رفتار رهبران ايران در گذشته براي فرار از فشارهاي عمده را نيز مورد توجه قرار مي‌داد – از پايان جنگ با عراق در سال 1988 گرفته تا تعليق غني‌سازي اورانيوم در سال 2003. دولت اوباما اكنون شرايطي را ايجاد كرده است كه احتمال موفقيت ديپلماسي را افزايش داده است. اما اين كه آيا واقعاً اين گونه است، سؤالي است كه جوابش معلوم نيست.

* اسرائيل خواستار به‌كارگيري گزينه نظامي در قبال ايران است

اسرائيل نگران از دست رفتن گزينه نظامي است، و ممكن است تمايلي نداشته باشد تا صبر كرده و نتيجه ديپلماسي را ببيند. به عبارت ديگر، رهبران اسرائيل، شامل «بنيامين نتانياهو» مدام خواستار «تحريم‌هاي فلج‌كننده» بوده‌اند كه اين امر نشان مي‌دهد آنان معتقدند رفتار ايران با اعمال فشار كافي تغيير خواهد كرد. اين حقيقت كه سرانجام تحريم‌هاي فلج‌كننده اعمال شدند بدين معناست كه احتمالاً اسرائيل اين تحريم‌ها و تهاجمات ديپلماتيك مربوطه را به كار خواهد برد؛ و بايد هم اين كار را بكند.

* ايران علاقمند به راه‌حل ديپلماتيك است

هنوز مشخص نيست كه آيا رهبر ايران، «آيت الله علي خامنه‌اي» تمايلي به مذاكره در باره مسئله هسته‌اي دارد يا خير. با اين وجود، ايران نشان مي‌دهد كه علاقمند به راه حل ديپلماتيك است. وزير امور خارجه ايران، «علي اكبر صالحي»، اظهار داشته است كه ايران مذاكرات با پنج عضو دائم شوراي امنيت سازمان ملل و آلمان را مجدداً از سر خواهد گرفت. او اخيراً بيان كرد كه ايران در مورد طرح قدم به قدم روسيه براي رفع كناره‌گيري هسته‌اي، كه هنگام طرح اوليه آن در سال گذشته با آن مخالفت كرده بود، مذاكره خواهد كرد. نظر مي‌رسد كه رهبران ايران براي مذاكره آماده شده‌اند. البته دولت ايران ممكن است تلاش كند همزمان با پيگيري برنامه هسته‌اي خود، مشغول مذاكره نيز شود.

* شرايط كنوني مناسب براي به‌كارگيري راه حل ديپلماتيك است

علاوه بر اين، با در نظر گرفتن تصميم اوباما براي جلوگيري از دست‌يابي ايران به سلاح هسته‌اي، رهبران ايران ممكن است با تعلل، احتمال اعمال قدرت در برابر تأسيسات هسته‌اي كشور خود را بيشتر كنند.

ايران مي‌تواند به قدرت هسته‌اي غيرنظامي دست يابد، اما نبايد سلاح هسته‌اي داشته باشد. در نهايت، آيت الله خامنه اي بايد تصميم بگيرد كه كدام مورد خطر بيشتري براي حكومتش دارد: توقف دست يابي به سلاح هسته‌اي يا سرسختي در پيگيري اين برنامه با افزايش فشارهاي اقتصادي فلج‌كننده. با اثر تحريم‌ها، اكنون محيط براي كاركرد ديپلماسي مناسب است. ظرف چند ماه آينده مشخص مي‌شود كه آيا اين گزينه موفق خواهد بود يا نه.

چهارشنبه|ا|3|ا|اسفند|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آفتاب]

[مشاهده در: www.aftabnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]