واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش توصيفي مهر/نغمه "آب؛ بابا" در روستاها/ انقلابي كه باور را به كودكان هديه كرد
نغمه "آب؛ بابا" در روستاها/ انقلابي كه باور را به كودكان هديه كرد
نورآباد - خبرگزاري مهر: دور نيستند روزهايي كه كودكان روستايي تنها در روياهايشان خواب معلم شدن مي ديدند ولي امروز به بركت انقلاب اسلامي انشاءهاي كودكان روستايي پر از آرزوهاي بزرگ است از روياي پرواز در آسمان تا عشق به معلمي.
به گزارش خبرنگار مهر، از روزهايي كه همه آرزوهاي كودكان روستايي داشتن مدرسه بود سالهاي چنداني نمي گذرد و امروز به يمن انقلاب اسلامي در دورترين نقاط كشورمان مدارس روستايي پا گرفته اند.
براي ديدن دستاوردهاي انقلاب در يكي از روستاهاي استان لرستان راهي روستاي "كفراج" شهرستان دلفان مي شويم، جايي كه به بركت انقلاب با روزهاي قبل از انقلاب قابل قياس نيست.
براي رسيدن به كفراج بايد 10 كيلومتر را از شهر نورآباد فاصله گرفت تا به روستايي رسيد كه مردمانش از دوران قبل از انقلاب به جز مشقت و سختي چيز ديگري را به خاطر ندارند.
اين روستا با جمعيتي بالاي دو هزار نفر داراي آب، برق، درمانگاه، مدرسه ابتدايي، راهنمايي و دبيرستان، جاده آسفالته و ... است. اهالي مي گويند كه همه اين خدمات در طول سه دهه گذشته به روستاي كفراج آمده است.
معلم روستايي از كودكان روستاي كفراج و ديگر روستاها مي گويد. از اينكه از دانش آموزان خواسته با پدر و مادرهاي خود راجع به روزهاي انقلاب صحبت كنند. از اينكه آن روزها چقدر روستا با امروز فرق داشته است.
معلم روستايي مي گويد كودكان روستايي در انشاء هايشان از سختي هاي كشيده شده توسط پدر و مادرانشان در روزهاي قبل از انقلاب با اندوه حرف مي زنند؛ از روزهايي كه روستا هيچ شباهتي به امروز نداشته و از اينكه امروز چقدر مي توانند آرزوهايشان را با خود زمزمه كنند.
از روياهاي دانش آموزان مي پرسيم تا معلم جوان روستايي كه با عشق به كودكانش درس زندگي مي آموزد از آرزوهاي كودكانه با آب و تاب بگويد. خودش مي گويد كه بچه ها آنقدر زيبا از اين آرزوها حرف مي زنند كه گويي هيچ چيز مانع رسيدن آنها به آرزوهايشان نيست.
وي معتقد است كه اين حس خودباوري و اعتماد به نفس از بركات نهفته انقلاب است. معلم روستايي مي گويد: دستاوردهاي انقلاب تنها مدرسه و كلاس درس و آب و برق نيست؛ دستاوردهاي انقلاب همين آرزوهايي است كه در باور كودكان جا خوش كرده اند و روزي آينده مملكت را رقم خواهند زد.
اين معلم روستايي مي گويد كه بايد قدردان انقلابي باشيم كه انديشيدن و باور داشتن را به كودكانمان هديه كرد، كودكاني كه در روزهاي قبل از انقلاب از آينده روشن چيزي نمي ديدند.
او با لبخندي مي گويد همين آرزوهايي كه در انشاء هاي كودكانه جا خوش كرده است خود روايتي از دستاوردهاي يك انقلاب است.
به همراه معلم روستايي كه خودش از اهالي همين روستا است و امروز به رسم قدرشناسي به زادگاهش آمده است تا به كودكان درس زندگي بياموزد راهي كوچه هاي روستا مي شويم؛ روستايي كه همه اهالي اش به رسم لرستانيهاي خونگرم مشتاقانه پاسخ سلاممان را با موجي از محبت مي دهند.
معلم روستايي به پيرزني كه كنار در خانه شان به رهگذراني چون ما مي نگرد سلام مي كند و از گزارشمان مي گويد. از اينكه قبل از انقلاب چه بود و حال چه شده است.
پيرزن روستايي با همان زبان محلي شروع به حرف زدن مي كند، وقتي راجع به روزهاي انقلاب حرف مي زند شور و حرارت را مي شود در كلامش يافت ولي وقتي از روزهاي قبل از انقلاب و سرد روستا در دامنه كوهستانهاي برفي مي گويد در عمق چشمانش مي شود حسرت را ديد.
مي گويد كه قبل از انقلاب جاده روستا خاكي بوده، از درمانگاه و خانه بهداشت خبري نبوده و مردم براي مداوا بايد راهي نورآباد مي شده اند. مي گويد آب روستا آن روزها از چاه تهيه مي شده ولي امروز آب لوله كشي در خانه هاي روستائيان وجود دارد. مي گويد در روزهاي قبل از انقلاب اينجا خبري از مدرسه و كلاس درس نبود ولي امروز در روستا حتي دبيرستان هم وجود دارد.
اين حرفها تنها حرف نيست. اينها را پيرزن روستايي با باوري عميق مي گويد. آخر حرفهايش هم مي گويد كه كلنگ طرح گازرساني به روستا امسال به زمين خورده و اميدوار است همين روزها گاز هم به روستا برسد.
معلم روستايي ما را به دهياري روستا مي برد و با دهيار و رئيس شوراي روستا آشنايمان مي كند. عزت الله دوستي دهيار روستا و رضا كريم پور رئيس شوراي روستا است.
آنها هم از انقلاب و دستاوردهايش حرفهاي زيادي براي گرفتن دارند. از اينكه روستاي كفراج امروز يكي از روستاهاي آباد شهرستان دلفان است.
كودكان روستايي در همه كوچه هاي روستا ما را همراهي مي كنند. روزهاي سرد زمستاني است و برف هنوز روي زمين خود را مستحكم نگه داشته است ولي كودكان روستايي با حرارتي خاص به نوشتن گزارشمان دقت مي كنند.
يك روز ديگر در ميان روستائيان كفراج تمام مي شود. در تمام طول مسير برگشتن از روستا به حرفهاي معلم روستايي فكر مي كنم، به اينكه همين آرزوها و روياهاي دست يافتني نمونه اي بارز از انقلابيست كه همه باورش عمق بخشي به باور "ما مي توانيم" كودكان و آينده سازان اين سرزمين بود.
© 2003 Mehr News Agency .
پنجشنبه|ا|20|ا|بهمن|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 470]