با سيد محمد پولادگر ، رئيس فدراسيون تكواندو: وحشت كره از تكواندوي ايران

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: با سيد محمد پولادگر ، رئيس فدراسيون تكواندو: وحشت كره از تكواندوي ايران
جام جم آنلاين: در اتاقش را كه باز مي‌كني برق جام‌هاي قهرماني و افتخارآفريني تكواندو ، ناخودآگاه نگاهت را به خود جلب مي‌كند. تصور اين‌كه چه چشمي اين همه افتخار را نديده خيلي سخت است ، شايد هيچ وقت به اين اتاق نيامده‌اند و شايد طلايي را كه در پكن آبروداري كرد فراموش كرده‌اند و حالا آن طلا را جور ديگري مي‌بينند.

همه به مدال‌هاي فدراسيونش، صميميت قهرمانانش، دانش مربيان و اخلاق ورزشكارانش و او به خود تكواندو مي‌نازد.

او در سال‌هاي اخير، سكان هدايت فدراسيوني را عهده‌دار است كه براي ورزش و ورزشي‌ها اعتبار كسب كرده و بارها به او جايزه داده‌اند، اما امروز بلاتكليف است. بدهكاري فدراسيون و مسابقات زياد پيش رو دغدغه‌‌برانگيز است، ولي خودش مي‌گويد: «تا آخرين لحظه به عنوان يك محرك انجام وظيفه مي‌كنم تا چه پيش آيد....»

سيدمحمد پولادگر، رئيس فدراسيون تكواندو، در 16 سالگي يعني از بهمن 56 تكواندو را زير نظر استاد شهيد محمد قوچاني در اصفهان شروع كرد؛ هر چند قبل از آن به كاراته و جودو علاقه‌مند بود، اما چون شيفته استاد قوچاني مي‌شود، تكواندو را ادامه مي‌دهد.

اوايل آغاز تكواندو در ايران بود و مسابقات چنداني در اين رشته برگزار نمي‌شد، تنها در مسابقات استاني 3 عنوان قهرماني كسب كرد. در سال 62 تكواندو را در قم راه‌اندازي كرد و از سال 63 از بدو تشكيل فدراسيون تكواندو و قرار گرفتن استاد صفوي به عنوان اولين رئيس فدراسيون اين رشته، در كنارش قرار گرفت.

وي از سال 73 تا 79 نايب رئيس فدراسيون و از 79 تا حالا رئيس فدراسيون، در زمينه بين‌المللي هم از سال 95 تا 97 عضو كميته قانونگذاري فدراسيون جهاني، از سال 96 تا 2008 عضو شوراي اجرايي اتحاديه تكواندوي آسيا، از سال 95 تا حالا عضو شوراي اجرايي فدراسيون جهاني و از امسال نيز به مدت 4 سال نايب رئيس اتحاديه تكواندوي آسيا است.

بسياري از كارشناسان و علاقه‌مندان ورزش معتقدند فدراسيون تكواندو يكي از موفق‌ترين و شايد تنها فدراسيون موفق كشورمان طي سال‌هاي اخير بوده است. به عنوان كسي كه در 8 سال اخير بر مسند رياست اين فدراسيون بوده‌ايد رمز موفقيت خود را چه مي‌دانيد؟

من پس از به عهده گرفتن رياست فدراسيون تكواندو همان سياست‌هاي قبلي كه در دوران نايب رئيسي من و رياست آقاي كلانتري، فدراسيون پيگيري مي‌كرد را با قدرت بيشتري در دستور كار خود قرار دادم كه مهم‌ترين نكته و محور اين فعاليت‌ها گسترش مسابقات ليگ با هدف استعداديابي و پرورش آنها در دل ليگ بود.

با توجه به اين كه روند استعداديابي تكواندوي ايران در دل ليگ معنا پيدا مي‌كند ليگ‌هاي ما فراگير بوده و سراسر كشور را تحت پوشش خود دارند. هم اكنون همگان مشاهده مي‌كنند برنامه فدراسيون طي سال‌هاي اخير به بار نشسته و در مسابقات بين‌المللي مختلف، المپيك، جهاني، جام جهاني و آسيايي شاهد صيد مدال‌هاي خوشرنگ توسط ملي‌پوشان تكواندوي ايران هستيم.

در شرايطي كه ليگ تكواندو قبلا تنها در رده سني بزرگسالان با عنوان جام نقش جهان برگزار مي‌شد؛ امسال ليگ را در 9 بخش و رده سني برگزار كرديم؛ ليگ شكوفه‌هاي تكواندو كه براي نونهالان و در رده سني زير 14 سال برگزار شد ، ليگ آينده‌سازان تكواندو در 2 رده جام آينده‌سازان المپيك و جام برتر كه مختص نوجوانان 14 تا 17 سال است ، ليگ دسته اول يا جام نقش جهان، ليگ برتر و جام حذفي براي بزرگسالان، ليگ بانوان در رده سني بزرگسالان و ليگ پومسه (اجراي فرم) براي آقايان و بانوان. در ايران هيچ رشته ورزشي، ليگي به اين گستردگي ندارد و روشن است كه بايد نتايج مطلوبي براي تكواندو به بار بياورد.

بارزترين نتيجه برگزاري اين ليگ‌ها چه بوده است؟

اگر بخواهم تنها يك نمونه از ثمرات برگزاري ليگ را عنوان كنم بي‌شك قهرماني تيم ملي در مسابقات قهرماني آسيا براي نخستين بار است، آن هم بدون استفاده از چهره‌هاي نامدار تيم ملي و با جوانان مستعدي كه از دل ليگ به تيم ملي راه پيدا كرده بودند. با كسب 4 مدال طلا و يك نقره در بخش مردان و يك طلا و يك برنز در بخش زنان، در بخش مردان با اقتدار قهرمان شديم.

از طرفي هر چند ليگ براي تكواندوكاران و مربيان منفعت مالي داشته است، اما براي فدراسيون هيچ منفعت مالي نداشته است در واقع فدراسيون هر سال مبلغي را به عنوان يارانه در اختيار سازمان ليگ مي‌گذارد تا نسبت به برگزاري مطلوب مسابقات اقدام كند. آنچه از ليگ منتفع مي‌شود تكواندوي كشور است كه به يمن برگزاري ليگ استعدادهاي زيادي كشف و به شكوفايي مي‌رسند.

يادآوري اين نكته را ضروري مي‌دانم كه ليگ به شكل ليگ ايران تنها در كشور ما برگزار مي‌شود. در ديگر كشورها و از جمله كره جنوبي روند استعداديابي به شكل ديگري صورت مي‌گيرد و به گستردگي ليگ ايران نيست. در كره جنوبي مسابقات آموزشگاه‌ها در 2 مقطع ابتدايي و دبيرستان به صورت رفت و برگشت برگزار مي‌شود.

بر اين اساس تجربه خود در زمينه برگزاري ليگ را چند سال پيش به اتحاديه تكواندوي آسيا ارائه و پيشنهاد كرديم جام باشگاه‌هاي آسيا برگزار شود كه با پيشنهاد ما موافقت شد و سال گذشته نخستين دوره اين مسابقات به ميزباني كشورمان برگزار شد. قرار است دومين دوره نيز سال آينده در ايران برگزار شود.

به هر حال اعتبار و جايگاه تكواندوي ايران امروز چيزي نيست كه بتوان از كنار آن به سادگي گذشت.

طبيعتا، يكي از اهداف محوري ما تثبيت جايگاه فني تكواندوي ايران در سطح جهان بوده است. تثبيتي كه به اعتبار فني تكواندوي ايران بينجامد. استمرار در عملياتي كردن اين برنامه‌ها منجر به تثبيت و كسب اعتبار فني نيز شد. روند رو به رشد و حفظ موقعيت تكواندوي ايران در 10 سال اخير بخوبي اين مدعا را ثابت مي‌كند. ما چنانچه يك بار روي سكوي جهاني قرار مي‌گرفتيم رقبايمان مي‌توانستند ادعا كنند اين يك اتفاق يا يك جرقه بوده است، اما قرار گرفتن روي سكوي جهاني آن هم به مدت 10 سال نشان مي‌دهد برنامه‌ريزي درستي داشته‌ايم كه امروز همه كشورها تكواندوي ايران را به عنوان يكي از قدرت‌هاي اصلي اين رشته مي‌دانند.

حاصل اين استراتژي در 10 سال اخير اين شده كه از سال 99 تا 2008 روي سكوي جهان هستيم. 4 دوره به عنوان نايب قهرمان و يك دوره تيم سوم جهان، از سال 97 تا 2008 پنج دوره نايب قهرمان جام جهاني و يك دوره قهرمان جام جهاني شده‌ايم و بالاخره در آسيا علاوه بر كسب نايب قهرماني‌هاي متعدد، سال گذشته به سلطه كره‌اي‌ها پايان داديم و بر سكوي قهرماني ايستاديم.

در زمينه پشتوانه‌سازي و همچنين توسعه اين رشته در بين بانوان چه اقداماتي صورت گرفته است؟

در زمينه پشتوانه سازي فدراسيون برنامه‌هاي مدوني دارد و نتيجه آن را در مسابقات مختلف ديده‌ايم. در سال‌هاي اخير نوجوانان تكواندوي ايران 3 بار بر سكوي نايب قهرماني جهان ايستاده‌اند و 4 بار نيز در آسيا قهرمان شده‌اند. شك نكنيد پشتوانه‌سازي در تكواندوي ايران اصولي صورت مي‌گيرد و نوجوانان تكواندو جا پاي بزرگان و ستارگان اين رشته در تيم ملي بزرگسالان مي‌گذارند.

از طرفي با اين كه تكواندوي بانوان در كشورمان چندين سال ديرتر از آقايان شروع شده اما خوشبختانه تلاش و پشتكار بانوان در اين زمينه ستودني است و برنامه‌هاي فدراسيون از روند رو به رشد تكواندو در بين بانوان حكايت دارد. گواه اين ادعا هم كسب سهميه ورودي المپيك براي اولين بار در بازي‌هاي المپيك پكن و همچنين يك مدال طلا در مسابقات قهرماني آسياست. در مجموع، كارنامه تكواندوي بانوان را نيز قابل قبول مي‌دانم و اميدوارم با تداوم برنامه‌ها شاهد رشد بيش از پيش بانوان نيز باشيم.

نكته‌اي كه امسال جلب نظر كرد برگزاري مسابقات انتخابي تيم ملي با تعداد زياد شركت‌كننده‌ بود. اين موضوع براي فدراسيون غير منتظره نبود؟

سياست عدالت محوري فدراسيون در انتخاب اعضاي تيم ملي موجب ايجاد يك جو صميمي و ارتباط منطقي ميان بازيكنان و مربيان شده است كه اين خود يكي ديگر از عوامل موفقيت تكواندوي ايران است.

فدراسيون تكواندو طوري عمل مي‌كند كه حق هيچ ورزشكاري براي راهيابي به تيم ملي پايمال نشود. در مسابقات انتخابي تيم ملي، فضا طوري فراهم است كه هر كس بر اساس توان فني خود مي‌تواند به تيم ملي راه پيدا كند در واقع هر تكواندوكاري كه توانايي فني لازم را داشته باشد با توجه به فضاي مهيا شده با انگيزه دوچنداني گام به مسابقات انتخابي مي‌گذارد تا توانايي‌هاي خود را به معرض نمايش بگذارد، چون هيچ محدوديتي وجود ندارد كيفيت مسابقات انتخابي نيز بسيار بالاست.

امسال مسابقات انتخابي تيم ملي را در 3 مرحله برگزار كرديم كه در مرحله نخست، رقابت‌ها به صورت آزاد برگزار شد و تكواندوكاراني كه در مسابقات قهرماني كشور شركت نكرده يا در اين مسابقات به توفيقي دست نيافته بودند در پيكارهاي انتخابي شركت كردند. خوشبختانه نكته‌اي كه ما را شگفت‌زده كرد اين كه در مسابقات انتخابي مردان تعداد 907 شركت‌كننده و در پيكارهاي بانوان 481 نفر حضور پيدا كردند. اين يعني مهيا بودن شرايط براي راهيابي به تيم ملي و همچنين جمعيت خيره‌كننده تكواندوكاران در سطح كشور.

در دو مرحله بعدي مسابقات را به صورت دو حذفي برگزار كرديم تا شانس و قرعه را به حداقل برسانيم. در ضمن نبايد از اين نكته غافل بود كه مربيان تيم ملي همگي از شايسته‌ترين مربيان فعال كشور در مسابقات قهرماني كشور و المپياد ورزشي ايرانيان هستند كه آنها را در مسابقات و تورنمنت‌هاي مختلف بين‌المللي مورد سنجش قرار داديم. در مجموع در انتخاب مربيان هم سياست عدالت محوري سرلوحه كار ماست و همين سياست باعث شده مربيان و تكواندوكاران با اطمينان خاطر در مسابقات انتخابي شركت كرده و از سوي ديگر صميميت حرف اول اردو‌هاي تيم ملي را بزند.

به توانايي مربيان اشاره كرديد. به نظر شما اقبال برخي كشورهاي آسيايي براي استفاده از مربيان ايراني چه نتايجي براي ما به همراه خواهد داشت؟

در شرايطي كه پيش از اين تنها كره صاحب كلاس در تكواندوي جهان بود امروز به لحاظ فني دنيا به كلاس فني تكواندوي ايران معترف است. در مجموع با توجه به اين وضعيت، نبايد مثل كره به فكر انحصار تكواندو باشيم، بلكه بايد از اين فضا استفاده كرده و توانايي خود را اين گونه به اثبات برسانيم. در شرايطي كه كره‌اي‌ها در 18 دوره مسابقات جهاني با ترفندهاي مختلف قهرماني خود را حفظ كرده‌اند. يكي از اهداف ورزش‌ها بسط و گسترش قرهنگ و تمدن و همچنين ارتباطات فرهنگي است از طرف ديگر ما بر اساس ارزش‌هاي انقلاب اسلامي بايد با كشورهاي ديگر و بخصوص كشورهاي مسلمان ارتباطات گسترده داشته باشيم؛ بنابراين از حضور مربيان ايراني در كشورهاي مختلف استقبال مي‌كنيم. كره‌اي‌ها در اين زمينه نيز وحشت دارند و در اعزام مربي به هر كشوري درصدد كارشكني برمي‌آيند، چرا كه از رشد تكواندوي ديگر كشورها هراس دارند.

5 مربي را به كشورهاي كويت، سوريه، تايوان، هند و ارمنستان اعزام كرديم كه در تمامي اين موارد شاهد كارشكني كره‌اي‌ها بوديم و با هر ترفندي درصدد حذف مربيان ما برآمدند به عنوان مثال مرتضي كريمي را به سوريه اعزام كرديم كه پس از مدتي رئيس فدراسيون تكواندوي سوريه اعلام كرد فدراسيون كره اعلام كرده مربي مجاني همراه با امكانات سخت‌افزاري تكواندو در اختيار شما مي‌گذاريم به شرطي كه از مربي ايراني استفاده نكنيد.

چطور شد رضا مهماندوست سرمربيگري تيم ملي چين تايپه را رها كرد و هدايت تيم ملي كشورمان را به عهده گرفت؟

حضور مهماندوست در راس كادر فني تيم ملي چين تايپه يك موفقيت بزرگ براي او و تكواندوي ايران بود در واقع نفس اين حضور بيانگر اعتراف اين كشور به قدرت تكواندوي ايران بود، كشوري كه خود يكي از قدرت‌هاي اين رشته محسوب شده و در تكواندو به مراتب در اين رشته قدمت بيشتري از ايران دارد؛ اما كره‌اي‌ها كاري كردند كه موفقيت تيم چين تايپه را به نام مربي كره‌اي تمام كنند موفقيتي نظير قهرماني در المپيك آتن. خود مهماندوست هم به دلايل شخصي و به خاطر خانواده‌اش ديگر رغبتي براي فعاليت در اين كشور نداشت و چون سابقه بدنسازي و مربيگري در تيم ملي كشورمان را داشت و از توانايي فني بالايي برخوردار بود او را در راس كادر فني تيم ملي گذاشتيم.

اما حرف و حديث‌هايي مبني بر مخالفت حسن ذوالقدري سرمربي وقت تيم ملي با حضور مهماندوست به گوش مي‌رسيد.

فدراسيون 210 ميليون تومان بدهكار است و از بودجه مصوب كميته ملي المپيك براي تكواندو كه مبلغ 800 ميليون تومان بود تنها 490 ميليون تومان را به ما پرداخت كرده‌اند

مهماندوست هم مثل مقانلو، كريمي و افلاكي چند سال در كنار ذوالقدر به عنوان مربي فعاليت كرده بود و از طرفي خود نيز شاگرد ذوالقدر بود طبيعي است اگر ذوالقدر كه هم‌اكنون مدير تيم‌هاي ملي است با مهماندوست مخالف بود پيش از اين، او را كنار مي‌گذاشت.

واقعيت اين است كه پس از مسابقات كسب سهميه المپيك كه تيم كشورمان به توفيقي دست نيافت خود ذوالقدر نيز پيشنهاد كرد جابه‌جايي در كادر فني تيم ملي صورت گيرد در حالي كه در بعضي رشته‌هاي ورزشي تغيير و تحول در كادر فني تيم ملي موجي از تنش به همراه دارد، اما اين اتفاق در تيم ملي تكواندو در فضايي آرام و كاملا صميمي رخ داد و هيچ مشكلي به وجود نيامد به هر حال هم ذوالقدر و هم مهماندوست از مربيان تواناي تكواندوي ايران هستند و ما بايد از توانايي‌هاي اين دو مربي و ساير مربيان شايسته و زحمتكش بهره ببريم.

به نخستين قهرماني تيم ملي تكواندو در مسابقات قهرماني آسيا با يك تيم كاملا جوان اشاره كرديد. منتقدان معتقدند اصلي‌ترين دليل اين قهرماني قضاوت با هوگوي الكترونيكي (ضربه‌گير) بود.

حتي اين استدلال هم بيانگر حقانيت و قدرت تكواندوي ايران است، چراكه اين يعني پيش از اين نيز ما شايستگي قهرماني آسيا را داشتيم و نفوذ كره‌اي‌ها در بين داوران و ناعدالتي مانع تحقق اين موضوع شده است.

در واقع اگر فضا مساعد بود و عدالت در قضاوت‌ها وجود داشت كره جنوبي سال‌ها پيش قهرماني خود را در آسيا و حتي جهان از دست داده بود. در مسابقات قهرماني آسيا چون نفوذ و اعمال نظر داوران و همجنين خطاي انساني آنها كمرنگ شد ما توانستيم با اقتدار قهرمان شويم.

ولي استفاده از هوگوي الكترونيكي به صورت آزمايشي صورت گرفت و اين احتمال وجود دارد كه قضاوت رايانه‌اي به صورت رسمي عملي نشود.

بعيد به نظر مي‌رسد. در حال حاضر در همه كشورهاي آسيايي از هوگوي الكترونيكي استفاده مي‌شود و اتحاديه تكواندوي آسيا اعلام كرده در 2 رويداد رسمي سال آينده ايران، يعني جام باشگاه‌هاي آسيا و جام فجر كه در تقويم فدراسيون جهاني قرار دارد و همچنين مسابقات قهرماني نوجوانان آسيا بايد از هوگوي الكترونيكي استفاده شود، هر چند هنوز مجوز جهاني اين مهم صادر نشده است، اما پيش‌بيني مي‌شود در مسابقات جهاني و همچنين جام جهاني سال آينده نيز استفاده از هوگوي الكترونيكي عملي شود.

اين سوال در ذهن علاقه‌مندان به ورزش وجود دارد كه با توجه به ظرفيت تكواندوي ايران در كسب مدال، چرا در المپيك‌ها همه كشورها در بخش مردان و زنان هر كدام تنها 2 نماينده مي‌توانند داشته باشند. آيا اين امكان وجود ندارد كه با رايزني‌هاي لازم كميته بين‌المللي المپيك را متقاعد كرد كه اوزان تكواندو در المپيك افزايش يابد؟

همان طور كه مي‌دانيد المپيك شرايط خاص خود را دارد و تعداد ورزشكاران شركت‌كننده در آن محدود و مشخص است و افزايش تعداد ورزشكاران و رشته‌هاي ورزشي به سادگي امكان‌پذير نيست و ساز و كار مشخص خود را دارد. حتي تا چند سال پيش عضويت در كميته بين‌المللي المپيك نيز مادام‌العمر بود و تا عضوي از اين كميته فوت نمي‌كرد و يك كرسي خالي نمي‌شد كسي نمي‌توانست بر يك كرسي تكيه بزند.

با وجود اين وقتي فدراسيون جهاني تكواندو 5 قاره‌اي شد يعني يك اتحاديه به آن اضافه شد، كميته بين‌المللي المپيك با افزايش 4 تكواندوكار در مجموع تكواندوكاران شركت‌كننده در المپيك موافقت كرد. وگرنه ما هم بسيار خوشحال خواهيم شد كه روزي با شركت‌كنندگان بيشتري در المپيك‌ها حضور يابيم. شايد در آينده اين اتفاق بيفتد.

دليل افت مدالي تكواندوي ايران در المپيك پكن نسبت به المپيك آتن چه بود؟

من چنين اعتقادي ندارم، بلكه معتقدم ما در المپيك پكن سير صعودي و عملكرد قابل تقديري داشتيم، هرچند در آتن يك طلا و يك برنز و در پكن فقط يك طلا كسب كرديم. با وجود اين، نبايد فراموش كرد كه حفظ قهرماني سخت‌تر از كسب آن است. ما در پكن مدال طلاي هادي ساعي را تكرار كرديم و از طرف ديگر براي اولين بار در بخش بانوان موفق به كسب سهميه شديم.

اما كنار گذاشتن بهزاد خداداد از تركيب تيم اعزامي به المپيك اشتباه به نظر مي‌رسيد.

كادر فني تيم ملي با وجود همه فشار و فضاي سنگيني كه پيش از المپيك بر ورزش حاكم شده بود دست به كار بزرگي زد و شهامت جوانگرايي خود را نشان داد؛ هر چند نادريان در پكن نتوانست مدال كسب كند، اما حضور يك جوان در المپيك و سرمايه‌گذاري براي آينده يك حركت ارزشمند است به هر حال جوانگرايي را بايد از جايي شروع كرد.

برخي ورزشكاران كه سال‌ها در مسابقات آسيايي و جهاني شركت دارند تصور مي‌كنند المپيك نيز يك رويداد جهاني معمولي است، اما به محض ورود به دهكده بازي‌ها عظمت اين رويداد بزرگ را لمس مي‌كنند و لازم است جوانان نيز با اين عظمت مواجه شوند.

المپيك ميدان جوانگرايي و تجربه‌اندوزي است يا ميدان به ثمر نشستن تجارب!؟

نبايد از اين نكته غافل بود كه كادر فني تيم ملي تنها با هدف جوانگرايي، نادريان را در تركيب تيم ملي قرار نداد، بلكه به لحاظ فني نيز تمامي مراحل سپري شد و نادريان با برتري مقابل بهزاد خداداد در مسابقات انتخابي توانايي خود را اثبات كرد.

به هر حال المپيك پكن تمام شد و بايد به فكر المپيك لندن باشيم و مهم افتخارآفريني براي كشورمان است، نه حضور پولادگر نوعي؛ البته بايد قدر قهرماناني مثل خداداد را بدانيم و آنها را حفظ كنيم.

المپيك يك اتفاق تاريخي ديگر براي تكواندوي ايران به همراه داشت، خداحافظي هادي ساعي. شما موافق اين تصميم ساعي بوديد؟

در كشورمان قهرمانان ورزش بندرت در اوج به فكر خداحافظي از دنياي قهرماني مي‌افتند و زماني كه در يك رويداد رسمي با شكست مواجه مي‌شوند و متاسفانه به ناحق همه افتخارات گذشته آنها زير سوال مي‌رود، از دنياي قهرماني خداحافظي مي‌كنند. هادي ساعي از معدود ورزشكاران ايران است كه پيش از هر تصميمي همه جوانب را بررسي مي‌كند و هوشمندانه و فكورانه تصميم مي‌گيرد. اين تصميم او نيز به درستي اتخاذ شد.

هادي ساعي براي هميشه در اوج ماند چرا كه با شكوه خداحافظي كرد. اين در حالي بود كه پيش از المپيك عده‌اي مي‌گفتند: ساعي تمام شده است و نبايد به المپيك اعزام شود. در آن فضاي سنگين هادي به خوبي خودش را آماده كرد و در پكن بر سكوي قهرماني ايستاد.

حال همان منتقدان مي‌گويند: ساعي خيلي زود از دنياي قهرماني خداحافظي كرد. روشن است اين انتقادات از سر دلسوزي نيست و با اهداف ديگري دنبال مي‌شود. به هر حال ساعي پرافتخارترين ورزشكار ايران است و حداقل تا 16 سال اين افتخار را به همراه خود خواهد داشت و براي هميشه در تاريخ ورزش ايران و دل مردم جاوادانه خواهد ماند.

چه اتفاقي در حال رخ دادن است كه با اين همه افتخارآفريني شنيده مي‌شود تكواندو در كانون تغيير و تحولات مديريتي قرار گرفته است؟

نمي‌خواهم وارد اين موضوع بشوم. تا آخرين لحظه‌اي كه اين مسووليت به عهده من است تمام تلاشم را مي‌كنم كه به بهترين شكل ممكن در خدمت تكواندوي ايران باشم و نقش يك محرك را براي فدراسيون داشته باشم تا روند رو به رشد تكواندوي ايران همچنان ادامه داشته باشد.

هر افتخاري هم در اين سال‌ها براي تكواندوي ايران به دست آمده است من هم مثل ساير نقش‌آفرينان اين افتخار تنها انجام وظيفه كرده‌ام، اما در اين ميان يك نگراني دارم و اميدوارم هر چه زودتر برطرف شود. متاسفانه در شرايطي كه چيزي به پايان سال نمانده كميته ملي المپيك بخش بزرگي از بودجه فدراسيون را بنا به دليلي كه نمي‌دانم پرداخت نمي‌كند، اين در شرايطي است كه فدراسيون بدهكار است.

ياد بدهكاري فدراسيون كشتي در زمان مديريت محمدرضا طالقاني افتاديم. فدراسيون شما چه مبلغي بدهكار است؟

فدراسيون 210 ميليون تومان بدهكار است و از بودجه مصوب كميته ملي المپيك براي تكواندو كه مبلغ 800 ميليون تومان بود تنها 490 ميليون تومان را به ما پرداخت كرده‌اند. اين در شرايطي است كه تنها چند روزي به پايان سال مانده است.

آيا با رفتن پولادگر از راس فدراسيون تكواندوي ايران، كرسي‌هاي بين‌المللي او نيز از ايران گرفته مي‌شود؟

طبيعي است كه به صورت خودكار برخي كرسي‌ها از ايران گرفته شود. اين يك اصل است كه شخصيت‌هاي ورزش در صورتي مي‌توانند كرسي‌هاي بين‌المللي را كسب يا حفظ كنند كه مورد حمايت سازمان ورزش و بخصوص كميته ملي المپيك كشورشان باشند اگر حمايت كميته ملي المپيك نباشد آن كرسي از دست مي‌رود ما هم كه حمايت كميته ملي المپيك را نداريم.

مهم‌ترين رويدادهايي كه سال آينده تكواندوي ايران در پيش دارد؟

در 6 ماهه اول سال آينده 8 دوره مسابقات حساس در پيش داريم؛ بيست و يكمين دوره جام فجر در ايران، دومين دوره مسابقات جام باشگاه‌هاي آسيا در ايران، اولين دوره بازي‌هاي رزمي در تايلند، اولين دوره مسابقات نوجوانان غرب آسيا ، پنجمين دوره قهرماني نوجوانان آسيا و اقيانوسيه در تهران، دومين دوره بازي‌هاي همبستگي كشورهاي اسلامي ، نوزدهمين دوره قهرماني جهان و جام جهاني.

براي حضور پرقدرت در اين مسابقات برنامه‌ريزي لازم صورت گرفته است، اما متاسفانه به دليل تعويق انتخابات فدراسيون تكواندو و با توجه به پايان دوره 4 ساله من معلوم نيست كه توفيق ادامه خدمت را در اين سمت داشته باشم اميدوارم هر كسي كه اين مسووليت را به عهده مي‌گيرد، بتواند موفق باشد.

اميد توفيقي

شنبه|ا|17|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 335]