دن كارلو دست به دعا برداشته

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: دن كارلو دست به دعا برداشته
شيوا آباء

چه كسي فكرش را مي كرد كارلو آنچلوتي كه به نوعي او را پدرخوانده فوتبال ايتاليا مي دانند روزي به ورطه اين بيفتد كه براي ادامه حضور ديويد بكام انگليسي در تيمش دست به دعا برد. سرمربي ميلان صراحتاً اعلام كرده است مي خواهد با بازيكن لس آنجلس گالكسي كه مدت قرارداد قرضي اش با روسونري در ماه مارس به پايان مي رسد، قرارداد دائمي ببندد. شايد او هم به اين مساله كه عده زيادي به آن پرداخته اند، واقف است كه ديويد بيشتر از آنكه يك فوتباليست موفق باشد يك كالاي تبليغاتي ارزشمند است كه حضورش در هر بازار كالايي مي تواند سود سرشاري عايد اطرافيانش كند. اما اين قبيل هوچي بازي ها و رفتارهاي جنون آميز از ايتاليايي ها بعيد است كه براي يك غيرهموطن از اين كارها بكنند. اما آيا دن كارلو مي داند هافبك اسبق رئال مادريد و ملي پوش انگليسي يكي از بهترين كاشته زن هاي دنيا است و مي تواند در صورتي كه با فوتبال ايتاليا خودش را وفق دهد پيروزي هاي زيادي را براي ميلان رقم بزند؟

شايد كمي به آنچلوتي سخت مي گيريم. در پس همه اين اتفاقات سرالكس فرگوسن هم كه در فوتبال انگليس براي خودش حكومتي دارد، روزگاري با پديده بكام درگير بود؛ در فاصله سال هاي 1995 تا 2003 كه اين اسكاتلندي مربي ديويد بود هميشه سايه شهرت و محبوبيت شاگردش را روي سر خود احساس مي كرد. اما از طرفي منچستر در طول اين سال ها از حضور برند تبليغاتي بكام چه براي اهداف مالي چه براي اهداف ورزشي اش استفاده هاي زيادي مي كرد. اگرچه دستاورد آنها در طول يك دهه اخير شش قهرماني ليگ، دو قهرماني جام حذفي و ليگ قهرمانان بوده كه به گمانم آنها مي توانستند به عناوين بيشتري دست پيدا كنند.اما پديده ديويد بكام چيزي فراتر از همه اينها است؛ او در ليست بهترين هاي فيفا قرار دارد و با موفقيت هاي گوناگوني كه به دست آورده بيش از هر انگليسي ديگري در طول اين سال ها توانسته نمايشي از قدرت فوتبال جزيره باشد، اگرچه در اين ميان از درخشش كساني مثل فرانك لمپارد، آلن شيرر و گري لينه كر نيز در سطح بين المللي مدنظر فيفا نمي توان گذشت.انتخاب بهترين بازيكنان سال فيفا به اتفاق آراي مربيان و ستاره هاي بزرگ فوتبال دنيا انجام مي شود و كسي مانند ديويد بكام به خوبي توانسته نظر همه را به خود جلب كند و راي آنها را به دست بياورد.اما آيا اين به اين معنا است كه فوتبال روز دنيا به مرز ديوانگي رسيده؟آيا مخالفان سوپراستار بزرگ انگليسي مي توانند زندگي شخصي و حرفه يي ديويد را از يكديگر تفكيك كنند و به اين نتيجه نهايي برسند كه ديويد بكام به قدر كافي بازيكن خوبي هست كه بتواند نظر مساعد كارشناسان و مربيان را جلب كند بي آنكه فرم و شكل زندگي شخصي اش كه در محاصره اتفاقات تجاري و تبليغاتي واقع شده روي اين تصميم گيري ها تاثيري نداشته باشد؟آنهايي كه مدام توانايي هاي فوتبالي او را ناديده مي گيرند و شهرت و محبوبيتش را ناشي از هيجان زدگي رسانه ها مي دانند، هرگز به كارنامه او نگاهي دقيق و بي غرض نينداخته اند. اگر كمي بخواهيم منصفانه قضاوت كنيم مي بينيم ديويد بكام همانقدر كه شكار مناسبي براي كمپاني ها و شركت هاي تجاري براي قراردادهاي تبليغاتي است به همان اندازه هم در زمين فوتبال (جدا از فراز و نشيب ها و اتفاقات طبيعي) در هر تيمي كه بوده با تمام انرژي اش به ميدان رفته. شايد اگر آن اتفاق در منچستريونايتد پيش نمي آمد و فرگوسن شاگردش را به هر دليلي با لنگه كفش مورد لطف خود قرار نمي داد، او پيراهن شماره هفت شياطين را درنمي آورد و راهي برنابئو نمي شد، در حالي كه حضورش در ميان كهكشاني ها هم به موفقيت و قهرماني رئال كمك كرد، بستن چمدان ها و رهسپار شدن ديويد بكام به لس آنجلس گالكسي قطع به يقين اهداف مادي اين ستاره را تامين مي كرد اما در نهايت او خود نيز متوجه شد پول همه چيز نيست، چراكه باز هم براي حضور در جسم زنده فوتبال اروپا راهي را پيدا كرد، اگرچه دن فابيو كاپلو هم خواسته يا ناخواسته او را به اين سمت و سو سوق داد. تعطيلي بلندمدت و البته خسته كننده بين دو فصل فوتبال امريكا اين فرصت را در اختيارش گذاشت تا در هواي زنده فوتبال روز دنيا تنفس كند، نتيجه اش هم گلي شد كه هفته پيش براي ميلان به ثمر رساند تا اثبات كند هنوز هم مي تواند مركز ثقل تيم باشگاهي اش باشد. آن هم در تيمي كه ستاره يي مثل كاكا خوش مي درخشد و ساير بازيكنانش هم تعصبي عميق به پيراهن تيم شان دارند. شايد نبايد به دن كارلو خرده بگيريم. او حق دارد براي حضور دائمي سوپراستار انگليسي دست به دعا بردارد، ديويد بكام مي تواند شكل تازه يي از فوتبال را به پيكره مسن ميلان تزريق كند كه نتيجه اش شايد فاصله گرفتن از روزهاي خاكستري گذشته روسونري و بازگشت به دوران اوج و پيروزي باشد. هر چه باشد، معامله يي است با دو سر سود. ديويد پا به توپ شده و توانايي هايش را در سطح حرفه يي به نمايش مي گذارد، ميلان كارنامه امتيازاتش را پربارتر مي كند و اين يعني اينكه همه چيز عادلانه است. دن كارلو دست به دعا برداشته

شيوا آباء

چه كسي فكرش را مي كرد كارلو آنچلوتي كه به نوعي او را پدرخوانده فوتبال ايتاليا مي دانند روزي به ورطه اين بيفتد كه براي ادامه حضور ديويد بكام انگليسي در تيمش دست به دعا برد. سرمربي ميلان صراحتاً اعلام كرده است مي خواهد با بازيكن لس آنجلس گالكسي كه مدت قرارداد قرضي اش با روسونري در ماه مارس به پايان مي رسد، قرارداد دائمي ببندد. شايد او هم به اين مساله كه عده زيادي به آن پرداخته اند، واقف است كه ديويد بيشتر از آنكه يك فوتباليست موفق باشد يك كالاي تبليغاتي ارزشمند است كه حضورش در هر بازار كالايي مي تواند سود سرشاري عايد اطرافيانش كند. اما اين قبيل هوچي بازي ها و رفتارهاي جنون آميز از ايتاليايي ها بعيد است كه براي يك غيرهموطن از اين كارها بكنند. اما آيا دن كارلو مي داند هافبك اسبق رئال مادريد و ملي پوش انگليسي يكي از بهترين كاشته زن هاي دنيا است و مي تواند در صورتي كه با فوتبال ايتاليا خودش را وفق دهد پيروزي هاي زيادي را براي ميلان رقم بزند؟

شايد كمي به آنچلوتي سخت مي گيريم. در پس همه اين اتفاقات سرالكس فرگوسن هم كه در فوتبال انگليس براي خودش حكومتي دارد، روزگاري با پديده بكام درگير بود؛ در فاصله سال هاي 1995 تا 2003 كه اين اسكاتلندي مربي ديويد بود هميشه سايه شهرت و محبوبيت شاگردش را روي سر خود احساس مي كرد. اما از طرفي منچستر در طول اين سال ها از حضور برند تبليغاتي بكام چه براي اهداف مالي چه براي اهداف ورزشي اش استفاده هاي زيادي مي كرد. اگرچه دستاورد آنها در طول يك دهه اخير شش قهرماني ليگ، دو قهرماني جام حذفي و ليگ قهرمانان بوده كه به گمانم آنها مي توانستند به عناوين بيشتري دست پيدا كنند.اما پديده ديويد بكام چيزي فراتر از همه اينها است؛ او در ليست بهترين هاي فيفا قرار دارد و با موفقيت هاي گوناگوني كه به دست آورده بيش از هر انگليسي ديگري در طول اين سال ها توانسته نمايشي از قدرت فوتبال جزيره باشد، اگرچه در اين ميان از درخشش كساني مثل فرانك لمپارد، آلن شيرر و گري لينه كر نيز در سطح بين المللي مدنظر فيفا نمي توان گذشت.انتخاب بهترين بازيكنان سال فيفا به اتفاق آراي مربيان و ستاره هاي بزرگ فوتبال دنيا انجام مي شود و كسي مانند ديويد بكام به خوبي توانسته نظر همه را به خود جلب كند و راي آنها را به دست بياورد.اما آيا اين به اين معنا است كه فوتبال روز دنيا به مرز ديوانگي رسيده؟آيا مخالفان سوپراستار بزرگ انگليسي مي توانند زندگي شخصي و حرفه يي ديويد را از يكديگر تفكيك كنند و به اين نتيجه نهايي برسند كه ديويد بكام به قدر كافي بازيكن خوبي هست كه بتواند نظر مساعد كارشناسان و مربيان را جلب كند بي آنكه فرم و شكل زندگي شخصي اش كه در محاصره اتفاقات تجاري و تبليغاتي واقع شده روي اين تصميم گيري ها تاثيري نداشته باشد؟آنهايي كه مدام توانايي هاي فوتبالي او را ناديده مي گيرند و شهرت و محبوبيتش را ناشي از هيجان زدگي رسانه ها مي دانند، هرگز به كارنامه او نگاهي دقيق و بي غرض نينداخته اند. اگر كمي بخواهيم منصفانه قضاوت كنيم مي بينيم ديويد بكام همانقدر كه شكار مناسبي براي كمپاني ها و شركت هاي تجاري براي قراردادهاي تبليغاتي است به همان اندازه هم در زمين فوتبال (جدا از فراز و نشيب ها و اتفاقات طبيعي) در هر تيمي كه بوده با تمام انرژي اش به ميدان رفته. شايد اگر آن اتفاق در منچستريونايتد پيش نمي آمد و فرگوسن شاگردش را به هر دليلي با لنگه كفش مورد لطف خود قرار نمي داد، او پيراهن شماره هفت شياطين را درنمي آورد و راهي برنابئو نمي شد، در حالي كه حضورش در ميان كهكشاني ها هم به موفقيت و قهرماني رئال كمك كرد، بستن چمدان ها و رهسپار شدن ديويد بكام به لس آنجلس گالكسي قطع به يقين اهداف مادي اين ستاره را تامين مي كرد اما در نهايت او خود نيز متوجه شد پول همه چيز نيست، چراكه باز هم براي حضور در جسم زنده فوتبال اروپا راهي را پيدا كرد، اگرچه دن فابيو كاپلو هم خواسته يا ناخواسته او را به اين سمت و سو سوق داد. تعطيلي بلندمدت و البته خسته كننده بين دو فصل فوتبال امريكا اين فرصت را در اختيارش گذاشت تا در هواي زنده فوتبال روز دنيا تنفس كند، نتيجه اش هم گلي شد كه هفته پيش براي ميلان به ثمر رساند تا اثبات كند هنوز هم مي تواند مركز ثقل تيم باشگاهي اش باشد. آن هم در تيمي كه ستاره يي مثل كاكا خوش مي درخشد و ساير بازيكنانش هم تعصبي عميق به پيراهن تيم شان دارند. شايد نبايد به دن كارلو خرده بگيريم. او حق دارد براي حضور دائمي سوپراستار انگليسي دست به دعا بردارد، ديويد بكام مي تواند شكل تازه يي از فوتبال را به پيكره مسن ميلان تزريق كند كه نتيجه اش شايد فاصله گرفتن از روزهاي خاكستري گذشته روسونري و بازگشت به دوران اوج و پيروزي باشد. هر چه باشد، معامله يي است با دو سر سود. ديويد پا به توپ شده و توانايي هايش را در سطح حرفه يي به نمايش مي گذارد، ميلان كارنامه امتيازاتش را پربارتر مي كند و اين يعني اينكه همه چيز عادلانه است.

شنبه|ا|12|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 110]