واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: البرادعي: *ايران قدرتمندترين كشور منطقه است *تغيير رويكرد اوباما درقبال ايران بهترين راهكار است *ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت تصميمي سياسي بود
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: انرژي هستهيي
محمد البرادعي در گفتوگو با روزنامه واشنگتن پست به برنامه هستهيي تهران و رويكرد كشورهاي غربي در برابر آن پرداخته و با تاكيد بر اينكه سياستهاي دولتمردان سابق آمريكا و شوراي امنيت درقبال ايران ناكارآمد بوده است ابراز اميدواري كرد كه باراك اوباما با سياست گفتوگوي مستقيم با تهران بتواند به آژانس بينالمللي انرژي اتمي در حل اين مساله كمك كند.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) متن كامل گفتوگوي محمد البرادعي، مديركل آژانس بينالمللي انرژي اتمي با روزنامه آمريكايي واشنگتن پست به شرح زير است:
پرسش: برخي در آمريكا مدعياند كه بين سال 2003 و 2007 شما از ايران محافظت كرديد؛ چراكه نميخواستيد شاهد حمله آمريكا به اين كشور باشيد، آيا فكر ميكنيد اجازه داديد ايران از مرز خود فراتر رود؟
پاسخ: اين يك سوءتفاهم بزرگ است. ما تمام تلاش خود را در ايران انجام داديم تا مطمئن شويم تاريخچه و وضعيت كنوني برنامههاي آن درك ميكنيم و سعي كرديم تا جايي كه ميتوانيم و در اختيارمان بود آنها را وادار كنيم همه چيز را آشكار كنند. اين ايده برخي افراد مبني بر اينكه ما خدا هستيم و ميتوانيم از مرزها بگذريم و درها را بگشاييم غلط است. ما چنين قدرتي نداريم. من افتخار ميكنم كه ما تحت چارچوب قدرت محدودي كه داشتيم توانستيم دامنهي حساسترين بخش برنامهي هستهيي ايران را كه برنامهي غنيسازي است و اكنون تحت بازرسي كامل آژانس قرار دارد درك كنيم.
پرسش: آيا برنامه غنيسازي ايران تحت بازرسي است؟
پاسخ: ما ميدانيم كه آنها چقدر اورانيوم غني شده توليد ميكنند.
پرسش: با غناي بالا؟
پاسخ: اورانيوم با غناي پايين. ايران حتي بيشتر از قبل با ما همكاري كرد. آنها هنگامي كه در سال 2005 (پروندهشان) به شوراي امنيت سازمان ملل فرستاده شد همكاري خود را قطع كردند. آن تصميم يك تصميم سياسي بود. من شش سال است كه تاكيد داشتهام كه سياست اعتمادسازي بين غرب (و به ويژه آمريكا) و ايران كاملا شكست خورده است. ما حتي يك سانتيمتر هم به جلو حركت نكردهايم.
پاسخ: فكر ميكنم امكانپذير است. من به طور محرمانه و علني تاكيد داشتم كه كه اين امر اتفاق نميافتد مگر در صورتي كه يك مذاكرهي مستقيم برقرار شود.
پرسش: منظورتان از اينكه اتفاق نميافتد چيست؟
پاسخ: منظورم اعتمادسازي است. نميتوان بدون داشتن مذاكرهي مستقيم اعتمادسازي كرد. باراك اوباما رييس جمهور آمريكا گفته است كه آماده است بدون پيششرط و بر مبناي اعتماد متقابل با ايران مذاكرهي مستقيم داشته باشد. اين كاري است كه مدتها پيش بايد اتفاق ميافتاد.
پرسش: پس فكر ميكنيد اوباما كار درستي را انجام ميدهد؟
پاسخ: من شكي در اين باره ندارم. اين همان قطعهي گمشدهي پازل بود. تا زماني كه پشت ميز ننشينيد و دربارهي دشواريهايي كه در 56 سال اخير (از سال 1953 زماني كه سيا و MI6 محمد مصدق نخستوزير وقت ايران را بركنار كردند تا حادثهي گروگانگيري سفارت آمريكا در ايران) بين ايران و جامعهي بينالمللي به وجود آمده است صحبت نكنيد مسائل امنيت منطقهاي به خصوص در خاورميانه هيچ پيشرفتي نخواهد داشت. اينها مربوط به گذشته است؛ اما زمان حال اساسا رقابت قدرت در خاورميانه بين ايران كه ايدئولوژي خاص خود را دارد و آمريكا و برخي از همسايگان ايران است.
پرسش: پس فكر ميكنيد ايران در برابر غرب قرار دارد؟
پاسخ: خب، اين رقابتي بين ايران و غرب است. ايران خواهان اين است كه نقشش به عنوان يك قدرت منطقهاي پذيرفته شود. آنها بر اين عقيدهاند كه در حال حاضر قدرتمندترين كشور در منطقه هستند و اين تا حدود بسياري درست است. آنها فكر ميكنند كه اگر فناوري را كه به شما اجازهي توليد يك سلاح هستهيي را در فرصت كوتاهي ميدهد داشته باشند اين امر به آنها قدرت، اعتبار و امنيت ميدهد. بنابراين يك مسالهي امنيتي است كه به نقشي كه ايران به عنوان يك قدرت منطقهاي خواهد داشت بستگي دارد. اينها مسائلي است كه با فحاشي از فراز اقيانوسها حل نميشود. وقتي كه به ايران لقب بخشي از "محور شرارت" ميدهيد انتظار نداشته باشيد كه بگويند "خب ما هم برنامهي هستهييمان را كنار ميگذاريم." آشكار است كه آنها نيز به دنبال امنيت خود برميآيند و شاهد بودهاند كه اگر شخصي تسليحات هستهيي يا حداقل فناوري آن را داشته باشد تا حدودي از حمله در امان ميماند. به عقيدهي من تغيير رويكرد اوباما بهترين راه است. اين نگراني وجود دارد كه اگر ايران به فناوري هستهيي دست يابد از معاهدهي منع گسترش تسليحات هستهيي (ان. پي. تي) خارج ميشود، اورانيوم با غناي بالا و در نهايت سلاح هستهيي توليد ميكند. اين "اگر"ها بر مبناي "من به نيات آيندهي ايران اعتقاد ندارم" قرار دارند؛ چرا جهان نگران ژاپن كه چرخهي كامل فناوري هستهيي را دارد نيست؟ براي اينكه اين اعتماد وجود دارد كه اين كشور قصد توليد سلاح هستهيي را ندارد.
پرسش: دولت ژاپن نگفته است كه هدفش از بين بردن اسراييل است.
پاسخ: اظهارات خصمانهي بسياري از جانب ايران بيان شده است، اگرچه تا جايي كه من ميدانم ايران خواستار يك راهحل يك كشوري براي بحران فلسطين و اسراييل است، نه آنچه رسانهها در خبرهاي خود گفتهاند، يعني پاك كردن اسراييل از روي نقشهي جهان.
پرسش: و شما ميدانيد كه يك كشوري شدن به مفهوم پايان كار اسراييل است، چرا كه تعداد فلسطينيها از يهوديان بيشتر است.
پاسخ: من در اين زمينه طرف كسي را نميگيرم. ما بايد گذشته را فراموش كنيم و بگوييم كه با يك مشكل روبرو هستيم. خاورميانه رو به افراطيگرايي گذاشته است. ايران در جهان اسلام بسيار محبوب است. بايد ميانهروها را قدرتمندتر كرد و يك راهحل پيدا كرد. ايران ميتواند عنصر مثبتي در برقراري امنيت در خاورميانه باشد. مسالهي هستهيي تنها نوك صخرهي يخي است. مسالهي هستهيي در پس خود مسائل امنيتي، سياسي و اقتصادي بسياري را در بر دارد. بايد يك بستهي بزرگ داشت و اين چيزي است كه اوباما دربارهاش صحبت كرد.
پرسش: در طول هشت سال اخير ايران تعداد سانتريفيوژهايي را كه در اختيار دارد افزايش داده است.
پاسخ: در اين زمينه شكي وجود ندارد و اين نيز بخشي از سياست شكستخورده است چرا كه اين سياست شكست خورده در تلاش بود پيش از آنكه ايران بتواند در فناوري انرژي هستهيي مهارت يابد راهحلي پيدا كند. اما همانطور كه گفتم آنهايي كه تعجيل كرده و گفتند كه ما سعي در محافظت از ايران داشتيم ... خب ما هر سه ماه يكبار گزارش داديم كه ايران همكاري كامل لازم و يا شفافيت كاملي را كه ما خواستار آن هستيم در اختيارمان قرار نداده است و اينكه ايران توضيحات بسياري را بايد ارايه كند. شوراي امنيت سه قطعنامه عليه ايران تصويب كرد. آنها كجا هستند؟ آيا به پيشرفت ما كمك كردند؟ آنها به جاي اينكه بگويند آژانس از ايران محافظت كرده است آيا به سياست خودشان نگاهي انداختهاند؟ ما از نظر فني هر چه را از دستمان برميآمد انجام دادهايم و به اين كار نيز ادامه خواهيم داد و آمريكا لازم است سياست خود را تغيير دهد.
پرسش: آيا فكر ميكنيد شانسي وجود دارد كه گفتوگو موفقيتآميز باشد؟
پاسخ: بايد تلاش كرد اين امر ممكن است موفقيتآميز نباشد، اما من ميدانم كه اكثريت ايران خواستار رابطهي عادي با آمريكا هستند. آنها ميخواهند بخشي از جامعهي بينالمللي باشند. هنگامي كه بوش به قدرت رسيد آمريكا از گفتوگو با كرهي شمالي خودداري كرد نتيجه اين شد كه آنها به سلاح هستهيي دست پيدا كردند. وقتي گفتوگو با ايران را قطع كرديم آنها در فناوري كه سياست غرب سعي در متوقف كردن آن داشت مهارت يافتند. شما به رويكردي متفاوت نيازمنديد و من خوشحالم كه اوباما بلافاصله اين را درك كرد. من اميدوارم ايرانيها درك كنند كه او دست خود را به سوي آنها دراز كرده است و آنها بايد علاوه بر آن با آژانس همكاري كنند تا حداكثر شفافيت را ارايه كنند. آن دسته از مقامات دولت سابق آمريكا كه ميگويند آژانس از ايران محافظت كرده است بهتر است به سياستهاي شكستخوردهي خود نگاهي بيندازد.
پرسش: شما در ابتدا با حمايت آمريكا مديركل (آژانس) شديد اما بعدها آمريكا با شما رفتار بدي داشت.
پاسخ: اين اتفاق هنگامي افتاد كه جان بولتون، نمايندهي سابق آمريكا در سازمان ملل در راس تلاشها براي جلوگيري از انتخاب مجدد من به عنوان مديركل آژانس قرار گرفت. آنها موفق نشدند حتي يك كشور را متقاعد به مخالفت با من كنند و من در نهايت به اجماع و با حمايت آمريكا انتخاب شدم. شما ميتوانيد با رييس سازمان بينالمللي مخالفت كنيد ما براي اين به آنجا نرفتهايم كه سياستهاي تنها يك كشور را به اجرا بگذاريم. ما بايد مستقل، منصف و عادل باشيم. اگر سازماني همانند آژانس به عنوان آلت دست يك كشور شناخته شود عملا سقوط خواهد كرد.
پرسش: آيا اين چيزي است كه آمريكا انتظار داشت شما انجام دهيد؟
پاسخ: آنها هنگامي كه در سال 2003 گفتيم ايران سلاح هستهيي توليد نكرده است از اين حرف خوششان نيامد.
پرسش: اين چيزي است كه آژانس گفت؟
پاسخ: ما مدركي مبني بر اينكه ايران سلاح هستهيي داشت نديديم. در سال 2007 سازمانهاي اطلاعات جاسوسي آمريكا در برآورد اطلاعات جاسوسي ملي اين كشور گفتند كه بله، ايران شايد مطالعاتي در اين زمينه انجام داده باشد؛ اما اين امر در سال 2003 متوقف شد. حرف ما دربارهي ايران و عراق درست درآمد. اينطور نيست كه ما با صداي بلند اعلام كنيم كه "حرف ما درست بود و حرف آنها غلط بود". آنها بايد درك كنند كه ما موظفيم درباره آنچه ميبينيم گزارش دهيم.
پرسش: كارشناسان گفتهاند كه شما در برابر ايران نرمش به خرج دادهايد؟
پاسخ: وقتي شوراي امنيت قادر به حركت دادن ايران نبود چطور انتظار داريد آژانس اين كار را انجام دهد؟ ما از همهي ابزار خود استفاده كرده و سعي در متقاعد كردن يا اعمال فشار به ايران داشتهايم و بازرسيهاي خود را نيز انجام دادهايم.
پرسش: البته آنها ميگويند كه شما از سال 2007 به بعد با ايران قاطعانه رفتار كرديد.
پاسخ: ما همواره قاطع بودهايم و هيچ تغييري نكردهايم. من وظيفهي خود را انجام ميدهم اما وظيفهي من به سياستهاي آنها بستگي دارد. من در بسياري موارد به طور محرمانه و علني به آنها گفتهام "شما لازم است كه با سياست خود از من حمايت كنيد و سياست شما در حال تاثيرگذاري نيست".
پرسش: برخي ميگويند شما از اسراييل به خاطر بمباران راكتور هستهيي در سوريه شديدا انتقاد كرديد اما به اندازه كافي به سوريه سخت نگرفتيد.
پاسخ: من بدين دليل با اسراييل قاطعانه برخورد كردم چون آنها قوانين بينالمللي در زمينهي استفاده از نيروي يكجانبه را زير پا گذاشتند و قبل از بمباران اطلاعات لازم را به ما ارايه نكردند، چرا كه در آن صورت ميتوانستيم به راحتي تشخيص دهيم كه آيا سوريه مشغول ساخت يك راكتور هستهيي بود يا خير؟ در اين زمينه آمريكا نيز مقصر است چرا كه به مدت يكسال (پيش از حمله) و شش ماه پس از بمباران اطلاعات را پيش خود نگه داشت. اكنون ما در تلاشيم همهي سعي خود را بكنيم تا ببينيم سوريه مشغول چه كاري بود اما اين مسئله نيز همانند مسئلهي ايران است. من نميتوانم زودهنگام قضاوت كنم و بگويم كه سوريه در حال ساخت يك راكتور هستهيي بود زيرا ما اكنون در تلاشيم تشخيص دهيم چه چيزي آنجا وجود داشت.
پرسش: به چه دستاوردي بيشترين افتخار را ميكنيد؟
پاسخ: من به اين افتخار ميكنم كه آژانس اكنون به عنوان يك ابزار معتبر براي حفظ صلح و امنيت بينالمللي شناخته شده است و پس از پايان كار من همگام با سياستهاي اوباما در زمينهي خلع سلاح هستهيي نقشي مهمتر از پيش را ايفا خواهد كرد.
پرسش: شما از جا برخاسته و گفتيد كه عراق يا ايران برنامهي هستهيي ندارند؟
پاسخ: من فكر ميكنم مردم به سياستمداران اعتماد ندارند و به دنبال كسي هستند كه بدون داشتن انگيزههاي پنهاني حقيقت را به آنها بگويد. اين كاري است كه ما مشغول انجام آن بوديم.
انتهاي پيام
شنبه|ا|12|ا|بهمن|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]