صدا و سيما در نگاه امام خميني(ره)

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: صدا و سيما در نگاه امام خميني(ره)
خبرگزاري فارس:در اين مقاله به حساسيت امام نسبت به صدا و سيما، ارائه و انعكاس مسايل بر سير اسلام، لزوم ارزش دادن به مردم و نظارت بر خير و شر كارها، پرهيز از تقليد از غرب، تعبير دانشگاه عمومي و نظارت بر فيلم ها اشاره و تأكيد گرديده است.

اگرچه برخي دغدغه ها و نگراني هاي حضرت امام(ره) مخاطب خاصي در بين رسانه هاي عمومي دارد، ليكن محتواي بيانات نشان مي دهد كه نارسائي ها و خلاف هاي برشماري شده در هر يك از سانه ها كه ديده شود، موجب نگراني است و بايستي كليه رسانه ها از اين فسادها پاك شوند. در بين رسانه ها، صدا و سيما به خاطر حضور گسترده، مؤثر و فراگيرش از اهميت به سزايي برخوردار است.
«از اوّلي كه راديو و تلويزيون در اختيار جمهوري اسلامي واقع شد، راجع به آن نگراني داشتم. براي اين كه اين سازماني است كه اگر خوب باشد، مملكت ما خوب مي شود و اگر فاسد باشد، ممكن است كه بسيار فساد ايجاد كند. از اين جهت تذكراتي بايد به شما بدهم. يكي اين كه اين دستگاه راديو و تلويزيون كه در خانه هاي حتي روستاها، در همه جا نفوذ دارد، اگر صددرصد اسلامي نشود، معنايش اين است كه اسلام در ايران پياده نشده است. اگر بنا باشد، راديو و تلويزيون در خدمت دسته اي و يا گروهي كه منحرف هستند و اعوجاج دارند، قرار داده بشود، ممكن است كه سرتاسر مملكت را به فساد بكشد. از اين جهت شما موظفيد، هم وظيفه شرعي و هم وظيفه قانوني داريد كه دستگاه راديو- تلويزيون را از گروه هايي كه منحرف هستند و يا ارتباط با رژيم سابق داشتند و در خدمت آنها بوده اند، تصفيه كنند... پافشاري من نسبت به راديو- تلويزيون بيشتر از چيزهاي ديگر است. براي اين كه اين فسادش موجب فساد ملت و جامعه مي شود. براي اين كه چيزي كه در اينجا گفته مي شود، سرتاسر مملكت آن چيز پخش مي شود و انحراف در سطوح مملكت و هم چنين در خارج پيدا مي شود.»
لذا در جاي ديگر اما راحل مي فرمايند:
«بنابراين راديو- تلويزيون از تمام رسانه هايي كه هست، حساس تر است.
... اين را نه روزنامه مي تواند، نه سينما مي تواند، نه تئاتر مي تواند، نه تبليغات لفظي كه در منابر است، مي تواند، براي اين كه اينها همه شعاعشان محدود است. راديو شعاعش مثل تلويزيون است، لكن فقط سمعي است. تلويزيون هم سمعي است و هم بصري. تبليغات تلويزيون مي تواند از راه سمع مردم را يا تربيت كند يا منهدم كند».
امام راحل(ره) دغدغه هاي فراواني نسبت به رسانه ملي داشتند و در اكثر بيانات خود به اسلامي كردن اين رسانه در تمام ابعاد اهتمام ويژه داشتند و تأكيدات فراواني نسبت به آن داشتند.
«من هميشه از اين راديو و تلويزيون نگراني داشته ام. براي اين كه اين راديو- تلويزيون يك بنگاهي است كه از تمام اين رسانه هاي گروهي مهم تر است. براي اين كه در تمام دهات، در تمام شهرستان ها، تقريباً عمومي شده است. راديو و تلويزيون هم تقريباً و آناً هر مطلبي واقع مي شود، همه جاي ايران و خارج متوجه مي شوند و اين راديو- تلويزيون بايد اصلاح بشود، يعني بايد متحول بشود به يك بنگاه تعليمي، آن هم تعليمات اسلامي و اخباري كه در آنجا گفته مي شود، و بايد برخلاف موازين اسلام نباشد كه هر گروهي بخواهند، توطئه كنند، بيايند در راديو و تلويزيون حرف هايي بزنند كه توطئه آميز باشد. البته نه اين كه ما مي گوئيم بايد سانسور باشد، ما مي گوئيم بايد برطبق اسلام و ملت باشد.»

ارائه و انعكاس مسايل بر مسير اسلام
رسانه ملي در انعكاس مسايل بايستي به نقش تربيتي و هدايت خود توجه كافي داشته باشند، مسير ملت، مسير اسلام است. اين رسانه كه مدعي ملت و مردم گرايي هستند، مي بايستي در مسير اسلام حركت كنند و آنچه مي گويند و مي نويسند، مشوّق و محرّك مردم در اين مسير باشد. خطر رسانه هاي گروهي در صورت انحراف، قابل مقايسه با خطر انحراف در وزارتخانه ها و ادارات نيست. چرا كه مردم غالباً از مسايل آنها به طور كامل مطلع نمي شوند، ولي انعكاس مسايل در رسانه ها، تأثير سريع و فوري دارد. از آنجايي كه حضرت امام(ره) مي فرمايند:
«قضيه راديو و تلويزيون فرق دارد با قضاياي ديگر و ممكن است، در يك وزارتخانه يك مطلب خلافي بشود، بعد از ده سال ديگر هم مردم نفهمند، راديو و تلويزيون اگر يك كار خلافي بشود و بخواهد يك چيزي باشد كه برخلاف شرع، برخلاف مسير ملت يك چيزي نمايش داده بشود يا گفته بشود، هما روز اول و ساعت اوّل همه كشور- الآن هم كه همه جا راديو هست، تلويزيون هم شايد اكثر جاها باشد، سرتاسر كشور يك دفعه ملتفت مي شوند كه يك همچو مسئله اي است. از اين جهت، اين دستگاه حساس ترين دستگاهي است كه در مملكت موجود است، يعني از حيث اين كه در راديو و تلويزيون هم چشم مي بيند، هم گوش مي شنود، آن هم در يك سطح وسيع همه جايي و راديو در خارج هم پخش مي شود و همه آنجاهايي كه موجش مي رود، اطلاع برآن پيدا مي كنند و اگر خداي نخواسته اين دستگاه يك وقتي نقيصه داشته باشد، يعني بر مسير ملت نباشد، بر مسير اسلام نباشد، اين خطرش بيشتر از اين است كه وزارت مثلاً فلان بر مسير اسلام نباشد. اين وقتي بر مسير اسلام نيست. سرتاسر ايران و بسياري از كشورها مي فهمند به اين كه اين بر مسير اسلام نيست.»

لزوم ارزش دادن به مردم و نظارت بر خير و شر كارها
امام عزيزمان از روز اوّل نهضت نسبت به مردم و ارزش دادن به آنها بسيار حساس بودند و تأكيد فراواني نسبت به آن داشتند.
»آن قدر كه پابرهنه ها به راديو- تلويزيون حق دارند، ما نداريم. اين يك واقعيت است و تعارف نيست. واقع اين است كه آنها اين نظام را درست كرده اند و اين نهضت را به وجود آوردند، همين جمعيت هستند كه پيروزي ها را به دست آوردند، از قشر بالا كسي در اين مسئله حقي ندارد. البته ما هم در اصل مطلب شركت داشته ايم، امّا حق با آنهاست. من مدت هاست كه وقتي مي بينم راديو- تلويزيون را هر وقتي بازش مي كنم، از من اسم مي برد، خوشم نمي آيد. ما بايد به مردم ارزش بدهيم، استقلال دهيم و خودمان كنار بايستيم و روي خير و شر كارها نظارت كنيم.»

پرهيز از تقليد از غرب در رسانه ملي
امام راحل(ره) نسبت به تقليد از غرب در تمام جاهاي كشور به شدت حساس بودند و هراز چندگاهي به مسئولان هشدار مي دادند و خطر آن را گوشزد مي كردند.
«من صريحاً مي گويم، ما نمي خواهيم نه غرب و نه شرق از ما تعريف كنند، نمي خواهيم، روشنفكران غرب زده و قلمداران خودفروخته از ما تعريف بكنند. ما مي خواهيم يك مسئله اي را كه اسلام مي فرمايد، عمل بكنيم و براي كشورمان خدمت بكنيم.»
«بايد كاملاً توجه داشت كه به هيچ وجه ما نبايد مقلد شرق و غرب باشيم، زيرا تقليد از شرق و غرب با راديو- تلويزيون اسلامي نمي سازد. بايد كاملاً مراقبت كنيد و خوف از گفته ها و نوشته هاي اين روشنفكران غرب زده ابداً نداشته باشيم.»

دانشگاه عمومي
رسانه ها با موقعيت فراگيري كه دارند و به دليل ارتباط همه روزه و مستقيم با اقشار مختلف مردم در جهت گيري و تربيت صحيح آنان نقش مؤثري دارند. به تعبير حضرت امام(ره) از صدا و سيما به عنوان دانشگاه، حكايت از اين نقش ويژه دارد.
«رسانه هاي گروهي به ويژه صدا و سيما، اين مراكز آموزش و پرورش عمومي مي توانند، خدمت هاي گرانمايه اي را به فرهنگ اسلام و ايران نمايند. بنگاه هايي كه شب و روز، ملت در سراسر كشور با آنها تماس سمعي و بصري دارند، چه مطبوعات در مقالات و نوشتارهاي خود و چه صدا و سيما در برنامه ها، نمايشنامه ها، انعكاس هنرها، انتخاب فيلم ها و هنرهاي آموزنده بايد همّت گمارند و بيشتر كار كنند و از گردانندگان و هنرمندان متعهد بخواهند تا در راه تربيت صحيح و تهذيب جامعه وضعيت تمام قشرها را در نظر گرفته و راه و روش زندگي شرافتمندانه و آزادمنشانه را با هنرها و نمايشنامه ها به ملّت بياموزند و از هنرهاي بدآموز و مبتذل جلوگيري كنند. ملت عزيز در طول پنجاه سال سياه اخير گرفتار مجلات و روزنامه هاي تخريب كننده و فاسدكننده نسل جوان و از آنها بدتر سينماها و راديو- تلويزيون بود كه با برنامه هاي خود، ملت را به حد وافر در آغوش غرب و غربزده ها غلتانيد و ضررهاي رسانه هاي گروهي از خرابي هاي توپ، تانك ها و سلاح هاي مخرب بالاتر و بدتر است، چه كه ضــررهاي سلاح ها گذرا است و ضررهاي فرهنگي باقي و به نسل هاي بعد انتقال پيدا مي كند ... اگر به طور قاطع با آنان برخورد نشود، خطر ولو در درازمدّت، كشور را تهديد مي كند و سهل انگاري در اين امور ساده انديشي است.»

نظارت بر فيلم ها
از مهمترين كاركرد رسانه ملي در سطح جامعه نمايش فيلم هاي داخل و وارداتي است كه از اهميت بسزايي برخوردار است. امام راحل(ره) نسبت به پخش اين فيلم ها و نظارت بر آنها مي گويند:
«بايد كساني كه فيلم درست مي كنند، بايد خيلي دقّت روي آن بشود. يعني ما همه موظفيم به اين كه كاري انجام بدهيم كه موافق با مقصد جمهوري اسلامي كه همان مقاصد اسلامي است، باشد و هيچ خوفي از اين نداشته باشيم كه ما اگر فرض كنيد، فلان فيلم را درست كنيم، به ما مي گويند كه اينها چه هستند. ما بالاخره در اين دنيا الآن معرفي شديم، به يك ملت ارتجاعي و يك ملتي كه تقريباً يك هيولايي از جمهوري اسلامي دارند، درست مي كنند».
از نظر امام راحل(ره) فيلم هاي ايراني مورد مقبولند و نسبت به گسترش اين گونه فيلم ها تأكيد دارند:
«من غالباً فيلم هايي كه خود ايراني ها درست مي كنند، به نظر بهتر از ديگران است، مثلاً فيلم گـاو آموزنـده بود. امّــا حـالا اين فيـلم ها بايـد حتــماً از امريكـا يا از اروپـا بيايـد، با يك بي بندوباري، تا روشنفكران غربزده شاد شوند. فيلم هايي كه از خارج به ايران مي آيد اكثراً استعماري است. لذا فيلم هاي خارجي استعماري را حذف كنيد، مگر صددرصد صحيح باشد. در هر صورت اين به عهده شما و مسئولين آنجاست.»
يا در جاي ديگري امام عزيزمان به مراقبت در پخش فيلم ها اشاره مي كنند:
«توجّه كنيد كه فيلم ها يك فيلم هاي انحرافي نباشد. فيلم هايي نباشد كه مثلاً فرض كنيد، يك منظره هايي كه سابقاً بود و انحرافات براي جوان هاي ما ايجاد مي كرد ... حتي آني كه براي بچه ها نمايش داده مي شود، بايد يك جوري باشد كه اين بچه از اول طوري بار بيايد كه مستقل باشد در فكر. مستقيم باشد و متعهد بار بيايد و همين طور فيلم هاي بالاتر بايد خيلي توجه به آن بشود كه رسيدگي بكنيد، نظارت بكنيد. نگذاريد، دست اشخاصي كه متعهد نيستند. اگر پيدا شدند، اشخاص، بايد به آنها حالي كنيد، اگر نمي شود، تصفيه كنيد و اين امر يك امر ضروري و لازم است.»
..........................................................................................
انتهاي پيام/

دوشنبه|ا|14|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 303]