نامه همسر شهيد رضايي نژاد به سازمان ملل

واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: نامه همسر شهيد رضايي نژاد به سازمان ملل
همسر شهيد داريوش رضايي نژاد محقق قرباني ترور در نامه اي به دبيركل سازمان ملل با انتقاد شديد از سكوت مجامع بين المللي از جمله سازمان ملل در قبال ترور محققان و دانشمندان خواستار محكوميت جنايات غيرانساني ، بدون تبعيض، اقدام مؤثر و عاجل از سوي بان كي مون شد.

به گزارش خبرگزاري مهر، متن نامه همسر و دختر شهيد رضايي نژاد به دبيركل سازمان ملل به اين شرح است:

بسم الله الرحمن الرحيم و له الحمد

جناب آقاي بان كي مون،

من همسر «داريوش رضايي نژاد» محقق ايراني هستم كه حدود شش ماه پيش در تهران به طرز ناجوانمردانه اي قرباني عملي تروريستي گرديد و به گونه اي فجيع در برابر چشمان من و دختر معصومم «آرميتا» گلوله باران شد. داريوش پرورده مكتب مهر و دوستي بود و علاقه زيادي به اشعار حافظ داشت. حتماً آوازه شاعر شهير ايراني حافظ را شنيده ايد. سراسر ديوان اشعارش لبريز از مفاهيمي چون مهر و دوستي است و در جايي از اشعارش مي گويد:

«آسايش دو گيتي تفسير اين دو حرف است

با دوستان مروت، با دشمنان مدارا»

من و همسرم هميشه تلاش مي كرديم روحيه صلح طلبي را در دخترمان تقويت كنيم، ولي افسوس كه نمي دانستيم دنيا هميشه آنگونه كه ما مي خواهيم نمي گردد و هستند كساني كه خشونت و جنگ را بر صلح و آرامش ترجيح مي دهند و حتي در اين راه به كودك پنج ساله اي كه عاشقانه پدرش را دوست مي دارد هم ترحم نكرده و ناجوانمردانه پدرش را در مقابل ديدگانش گلوله باران مي كنند تا فقدان پدر همراه با تصويري از ترور وحشيانه همواره بر سراسر زندگيش سايه افكند. آن گاه كه در خلوت تنهايي مان از آرزوهايمان براي دنياي عاري از هر گونه خشونت سخن مي رانديم، هرگز تصور نمي كرديم، خانواده كوچكمان، خود، قرباني يكي از وحشتناك ترين انواع خشونت شود و نمي دانستيم دنياي عاري از خشونت آرزويي دست نيافتني باقي خواهد ماند.

آنچه مشخص است امروزه تروريسم ديگر تهديدي ملي براي يك كشور خاص نيست، بلكه تروريست ها با توجه به گسترش تكنولوژي و ارتباطات، به راحتي و هرجا كه بخواهند مي توانند اقدام به برنامه ريزي و اجراي اعمال تروريستي كنند؛ و به همين دليل امروزه تروريسم تهديدي جدي عليه صلح و امنيت بين المللي و ناقض حقوق بنيادين بشر است.

با اينكه هنوز اجماعي جهاني در خصوص مفهوم تروريسم وجود ندارد، تمامي صاحب نظران در عرصه بين المللي، همگام با تعريف 1994 سازمان ملل، بر اين نكته تأكيد دارند كه اعمال تروريستي، اعمال مجرمانه اي هستند كه با قصد ايجاد رعب و وحشت در بين مردم بيگناه صورت مي گيرند فارغ از اينكه با چه نوع ملاحظاتي با ماهيت فلسفي، ايدئولوژيك، نژادي يا مذهبي صورت گيرند. سال ها است كه جامعه بين المللي با اقدامات گوناگون به مذمت و قاعده مندي مبارزه با اعمال تروريستي پرداخته است؛ از تاريخ 18 دسامبر 1972 تا 9 دسامبر 2011، مجمع عمومي سازمان ملل متحد اقدام به تصويب 72 قطعنامه ضد تروريستي نموده است. شوراي امنيت نيز تا كنون اقدام به صدور 45 قطعنامه كرده است كه به نوعي به موضوع تروريسم مرتبط است. بعلاوه، مطابق با اعلام سازمان ملل متحد در سندي با عنوان «اسناد بين المللي مرتبط با پيش گيري و سركوب تروريسم بين المللي» تا سال 2008، 16 معاهده بين المللي و 16 معاهده منطقه اي براي مقابله با تروريسم به تصويب رسيده و نيز3 اعلاميه مهم توسط سازمان ملل در اين زمينه منتشر شده است كه جديدترين آن «راهبرد ضدتروريستي جهاني سازمان ملل» مصوب 8 سپتامبر 2006 است كه در قالب يك قطعنامه و يك طرح عملياتي جهت ارتقاي همكاري هاي بين المللي در جهت مبارزه با تروريسم به اجرا در مي آيد. در يك نگاه هدف از تصويب تمامي اسناد مذكور مبارزه با تروريسم با تأكيد بر جرم انگاري اعمال تروريستي و مجازات قانوني آن ها و عدم ارائه كمك مالي يا تسليحاتي به آن ها است.

در اين زمينه، مقايسه اي ساده از اولين سند رسمي و بين المللي مبارزه با تروريسم و جديدترين سند ضد تروريستي نشانگر مذموم بودن اعمال تروريستي در طول تاريخ و تلاش جامعه بين المللي در راستاي مبارزه با آن ها است. مطابق با بند 5 ماده 2 كنوانسيون 1937 پيش گيري و مجازات تروريسم كه توسط جامعه ملل به تصويب رسيد «توليد، دريافت، مالكيت يا ارائه تسليحات، مهمات يا مواد انفجاري يا ساير مواد آسيب زننده به منظور ارتكاب اعمال تروريستي» (اعمالي كه به طور عامدانه منجر به مرگ يا آسيب جسماني شديد به افرادي با نقش هاي عمومي شوند)، عمل تروريستي تلقي مي شود. در مقابل، كنوانسيون جامع راجع به تروريسم بين المللي كه از سال 2002 در مجمع عمومي مورد بحث قرار گرفته است تروريسم را هر عملي مي نامد كه توسط فردي با هر وسيله اي به طور غيرقانوني و به طور عامدانه موجب مرگ يا آسيب شديد جسمي به «هرفردي» شده و يا به اموال خصوصي يا عمومي صدمه بزند، در صورتي كه ايجاد رعب و وحشت در يك جمعيت و يا مجاب نمودن يك دولت يا سازمان بين المللي به منظور انجام يا خودداري از انجام هر عملي باشد. اين مقايسه ساده نشان مي دهد كه مبارزه با تروريسم از بدو تأسيس جامعه ملل تا كنون يك دغدغه جدي بوده است؛ با وجود تمامي اين اسناد بين المللي، چه اقدام مؤثري براي مبارزه واقعي با حمايت دولت ها از تروريست ها شده است؟ پيش گيري از ترور دانشمندان و محققان ايراني كه با كمك سرويس هاي جاسوسي آمريكا و انگليس و با سركردگي عمال رژيم اشغالگر قدس صورت مي گيرد چه سهمي در اين توده از اسناد بين المللي داشته و دارد؟ با وجودي كه بسياري از اين اسناد براي تمامي كشورهاي عضو سازمان ملل متحد الزام آور بوده و برخي نيز معاهدات جهاني هستند، ولي در عمل كشورهاي پيشنهاد دهنده و امضاء كننده آن ها خود از مصاديق بارز نقض ترتيبات آن ها بوده و هيچ ضمانت اجرايي مؤثري براي اجراي آن ها وجود ندارد.

روحيه ي لطيف، مهربان، بشر دوست، آرام و آزاده ي داريوش در بين همه كساني كه مي شناختندش كاملاً بارز بود و به همين دليل ترور داريوش براي هيچ كس باور پذير نيست. جاي بسي شگفتي است كسي كه خود عاري از هر نوع خشونتي بود، قرباني يكي از وحشيانه ترين نوع خشونت شد. كسي كه تمام آمال و آرزويش، دنيايي سراسر صلح و آرامش بود، قرباني اهداف جنگ طلباني شد كه موجوديت و مشروعيتشان را تنها مبتني به ايجاد رعب و وحشت در جهان نموده اند و دردنا ك تر آنكه هيچ نهاد بين المللي كوچك ترين اقدامي در محكوميت اين نقض بارز حقوق بنيادين بشر ننمود. چگونه است در حالي كه شوراي امنيت سازمان ملل در قطعنامه 1377 تروريسم را «يكي از جدي ترين تهديدات عليه صلح و امنيت بين المللي در قرن بيست و يكم» معرفي مي كند، هيچ اقدام مؤثري در برخورد با اقدامات تروريستي كه در داخل خاك ايران و عليه دانشمندان ايراني صورت مي گيرد، انجام نداده است؟ چگونه است كه هيچ كدام از مجامع بين المللي مدعي حمايت از حقوق بشر و مبارزه با تروريسم، در راستاي محكوميت اين اقدامات وحشيانه عليه شهروندان ايراني قدمي برنداشته است؟ محكوميت اقدامات تروريستي عليه دانشمندان ايراني و اتخاذ اقدامي مؤثر در اين رابطه در كدام يك از 45 قطعنامه شوراي امنيت گنجانيده شده است؟ آيا اين سكوت سازمان ملل نشانه تأييد ضمني اين اقدامات غير انساني است؟ آيا دانشمندان يكي از باستاني ترين تمدن هاي جهان در نگاه سازمان ملل از نسل بشر نبوده و تحت حمايت نظام حقوق بشر قرار نمي گيرند؟ آيا اميدي هست كه روزي داغ ننگ اعمال استانداردهاي دوگانه از چهره نهادهاي بين المللي مدعي حفظ صلح و امنيت بين المللي زدوده شود؟

كشورهاي عضو شوراي امنيت بر اساس قطعنامه هايي كه بارها بر مبارزه با تروريسم تأكيد كرده اند و نيز بر اساس قطعنامه 2625 مجمع عمومي سازمان ملل متحد در خصوص اصول حقوق بين الملل در رابطه با همكاري و روابط دوستانه بين دولت ها متعهد مي باشند از سازمان دهي، كمك، حمايت مالي يا تشويق فعاليت هاي تروريستي خودداري نمايند؛ اما آيا اين تعهدات امروزه از جانب كشورهاي مذكور كه خود وضع كننده ترتيبات قطعنامه هاي مورد بحث بوده اند محترم شمرده مي شوند؟ به راستي ريشه اين ترورها در چيست و چه كسي از انجام اين ترور ها نفع مي برد ؟

آيا هنوز اميدي هست كه به آرميتاي كوچك و همه كودكان اين جهان كمك كرد تا بازهم به دست يافتني بودن آرزوي دنياي عاري از ترور فكر كنند ؟

جناب آقاي بان كي مون، از جنابعالي به عنوان دبيركل سازمان ملل متحد انتظار مي رود كه به نحوي جدي و قاطع در راستاي تحقق اهداف ملل جهان مبني بر دست يابي به صلح و آرامشي پايدار گام برداشته و در اين راه حقوق «تمامي» ملت ها را مد نظر داشته باشيد.

سازمان ملل ركني به عنوان كميته ضد تروريسم تأسيس كرده است كه مأموريت مبارزه مؤثر با اقدامات تروريستي را بر عهده دارد. شوراي حقوق بشر و كميسارياي عالي حقوق بشر نيز از بازوهاي به اصطلاح متولي احقاق حقوق تضييع شده و پيش گيري از وقوع حوادثي دهشتناك مانند ترور شهيد داريوش رضايي نژاد مي باشند. حال، از جنابعالي اين حداقل انتظار وجود دارد تا بمنظور تنوير افكار عمومي جهان و محكوميت جنايات غيرانساني از اين دست، بدون تبعيض، اقدام مؤثر و عاجل اتخاذ نماييد.

شهره پيراني و آرميتا رضايي نژاد

چهارشنبه|ا|12|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تابناک]

[مشاهده در: www.tabnak.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 203]