پيش دستي ايران واكنشي مناسب به تحريم ها

واضح آرشیو وب فارسی:ايران دیپلماسی: پيش دستي ايران واكنشي مناسب به تحريم ها
سيد جلال ساداتيان، كارشناس اروپا و مسائل مالي در گفتگو با ديپلماسي ايراني به تحريم نفتي ايران از سوي اروپا مي پردازد و معتقد است كه ايران بايد با پيش دستي در لغو قراردادهاي خود با اروپا به طور مناسب نسبت به اين كار واكنش نشان دهد.

ديپلماسي ايراني:‌ در نهايت روز دوشنبه، ۳ بهمن (۲۳ ژانويه)، وزيران امور خارجه بيست و هفت كشور عضو اتحاديه اروپا در بروكسل، پايتخت بلژيك، تصميمي را كه مدتها بود سخن از آن شنيده مي شد گرفتند و قطع واردات نفت و محدوديت ارتباط با شبكه بانكي اين كشورو تحريم فروش فلزات گرانبها را تصويب كردند. در مورد اين اتفاق و نحوه واكنش ايران به اين تصميم با سيد جلال ساداتيان، كارشناس اروپا و مسائل مالي گفتگو كرده ايم كه در زير مي خوانيد:‌

به نظر شما اهميت تحريم هاي تصويب شده از سوي اروپا از چه روست؟

آنچه مسلم است تحريم ها در يك روند از چند سال گذشته شديد تر شده اند و گام به گام در حال سخت تر شدن هستند. قطعا اين تحريم ها شرايط را مشكل تر مي كند و فهم آن چندان مشكل نيست. ايران هم متوجه اين مشكلات هست. اين كه ما تهديد كرديم كه در صورت تحريم نفت ايران واكنش نشان مي دهيم نشانه اي از اهميت اين موضوع است. اين كه در اعتراض به اين اقدام اروپا، سفير دانمارك احضار مي شود و به اروپا هشدار داده مي شود به اين معني است كه ايران نيز به اين كار اهميت داده است و اهميت اين اقدام را متوجه شده است. بنابراين آنچه در مورد تصويب تحريم هاي اخير توسط اتحاديه اروپا در مورد خريد نفت ايران و بانك مركزي مي توان گفت اين است كه چنين اقداماتي گامي به سمت فشار بيشتر بر ايران تلقي مي شود.

سهم اروپا از خريد نفت ايران چگونه بوده است؟‌ اين تحريم ها تا چه اندازه بر فروش نفت ايران و تعاملات بين المللي ايران تاثير گذار است؟‌ آيا يافتن بازارهاي جايگزين براي ايران مشكل است؟

اروپا در حاضر 18 درصد از نفت ما را خريداري مي كند كه سهم عمده آن به اسپانيا و ايتاليا تعلق دارد. وزارت نفت اعلام كرده است كه از اين تحريم نگراني ندارد و به سادگي مي تواند بازارهاي جايگزين براي بازار اروپا بيابد. به نظر مي رسد منظور از بازارهاي جايگزين بيشتر كشورهاي آسيايي ها هستند كه با 65 درصد بزرگترين خريداران نفت ايران هستند. در راس بازارهاي آسيايي نفت ايران چين است كه در حال حاضر بزرگترين خريدار نفت ايران است و 22 درصد از نفت ما را خريداري مي كند. بعد از چين،‌ كشورهاي ‍ژاپن،‌ هند و كره جنوبي هستند كه به ترتيب 14 و 10،‌30 درصد از نفت ايران را مي خرند. تركيه و آفريقاي جنوبي هم ديگر خريداران نفت ايران هستند كه كمتر از ده درصد را به خود اختصاص مي دهند.

به نظر مي رسد كه ايران بتواند در بين بازارهاي آسيايي بازارهايي بيابد. چرا كه چين اگرچه سياست تنوع در خريدار را در پيش گرفته است و به كاهش واردات خود از ايران اقدام كرده است اما همچنان از پيوستن به تحريم ايران مقاومت كرده است و در آخرين موضع اعلام كرده است كه اين تحريم ها سازنده نيست. اما احتمال همراهي ژاپن با تحريم ها تحت فشار غرب وجود دارد. هند هم بر سر بازپرداخت پول نفت ايران دچار مشكل بود ولي ظاهرا با چين حل و فصل كرده است. كره جنوبي نيز هنوز به صراحت اعلام نكرده است كه از اين تحريم ها تبعيت مي كند ولي گمان مي رود كه در آينده نزديك اگر بتواند جايگزيني براي نفت ايران پيدا كند اين كشور هم به تحريم نفتي ايران خواهد پيوست. يعني در مجموع ايران به شرق دور كه بيشترين مصرف كننده سوخت ايران هستند چشم دوخته است. البته نبايد ناديده گرفت كه به دليل مشكل در تعاملات بانكي ما در نهايت همه اين معاملات به شكل تهاتر (پاياپاي)‌ صورت مي پذيرد. اين تهاتر هميشه پاسخگوي نياز هاي ما نيست. ما نياز به نقدينگي هايي داريم كه ممكن است اين تهاتر جوابگوي آن نباشد و و از اين نظر ما در آينده با مشكلاتي مواجه شويم.

شما به احضار سفير دانمارك از سوي ايران در اعتراض به اين تحريم ها اشاره كرديد. به نظر شما اين اقدام تا چه حد واكنش در خور و متناسب با اقدام صورت گرفته از سوي اروپا است؟

احضار سفير دانمارك به عنوان كشوري كه در حال حاضر رياست اتحاديه اروپا را بر عهده دارد، حداقل كاري بوده كه ايران مي توانسته است انجام دهد. به عبارت ديگر معمولا حداقل شيوه اعتراض اين است كه احضار شود. البته در بطن اين اقدام نوعي تهديد نيز نهفته است كه تبعات اين كار متوجه اروپا خواهد بود. اين كه تبعاتي كه ايران مورد نظر دارد چيست بايد منتظر بود و ديد كه ايران چقدر قدرت عمل دارد.

برخي گفته اند كه حال كه ايران قرار است به تحريم نفت ايران بپردازد ايران همين الان روابط نفتي خود را قطع كند. به نظر شما اين طرح امكان پذير است؟

اگر ايران دست به چنين اقدامي بزند كار جالبي كرده است. يعني در واقع ايران با اين كار يك گام جلوتر خواهد بود. يعني به جاي اين كه منتظر شود كه اروپايي ها يكي يكي قراردادهاي خود با ايران را فسخ كنند خود ايران پيش دستي كند و اين قراردادها را لغو كند. ولي بايد ديد آيا ذخيره ارزي ايران،‌ جنبه هاي فني كار اجازه اين كار را به ايران مي دهد؟ به عبات ديگر مقدار مخازني كه ايران در اختيار دارد كه بتواند توليدات آنها را ذخيره سازي كند و سرعتي كه ايران بتواند كشورهاي ديگر را به جاي اروپا جايگزين كند مناسب خواهد بود. اين كه آيا امكانات فني چنين اقدامي براي ايران وجود دارد يا خير چيزي است كه مسئولان بايد ارزيابي كنند ولي به لحاظ سياسي و از اين منظر كه ايران واكنش مناسبي به اروپا نشان دهد اگر ايران بتواند دست به چنين اقدامي بزند واكنش مناسبي خواهد بود.

واكنش بازار نفت به چنين اقدامي چه خواهد بود؟

قطعا چنين كاري قيمت نفت را در بازارهاي جهاني افزايش خواهد داد و نوعي سردرگمي براي اروپا ايجاد مي كند و غرب دچار مشكل مي شود. اروپا متوجه چنين مسئله اي بوده اند از اين رو بود كه به كشورهايي كه خريداران اصلي نفت ايران در اروپا بودند شش ماه فرصت داد كه خود را با اين تحريم ها تنظيم كنند. آنها به كشورهاي عضو مهلت داده اند كه ظرف مدت شش ماه راه حل هاي مناسب را بيابند و جايگزين هاي نفت ايران را پيدا كنند و اگر ايران زودتر از موعد در اين كار پيش دستي كند قطعا آنها با مشكلات بيشتري مواجه خواهند شد. وقتي آنها ايران را تحريم مي كنند بهتر است كه آنها هم با مشكلاتي مواجه شوند ولي شرط اين مسئله اين است كه از نظر فني و امكانات ايران بتواند مشكلات آن را مديريت كند.

يکشنبه|ا|9|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران دیپلماسی]

[مشاهده در: www.irdiplomacy.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]