محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804106284
در شبکه نمایش خانگی چه خبر است؟!
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: اما باید این را هم گفت که «سنتوری» یک فیلم کاملا موج‌برانگیز است. از همان ابتدای نمایشش در جشنواره، موج عظیمی به راه انداخت و البته مخالفان... بعد از آن سیل فیلم‌های نازل، که حتی در سطح آثار سینمایی هم نبوده‌اند حالا نوبت فیلم‌هایی رسیده که ارزش خریدن و دیدن دارد، چهار فیلم «نسل جادویی»، «شبانه»، «عیار14» و «سنتوری» فیلم‌هایی هستند که تازگی به‌شبکه نمایش خانگی آمده‌اند. در اینجا نگاهی هرچند مختصر به این آثار خواهیم داشت. نسل جادویی با نگاهی خوش بینانه بهترین فیلم ایرج کریمی است. ایده بسیار خوبی دارد، داستان جوان‌هایی که با وجود تمام توانایی‌ها هیچ کار مفیدی نمی‌کنند حتی از توانایی هایشان هم استفاده نمی‌کنند. اما همین ایده بی‌نظیر در اجرا خوب در نیامده است البته این موضوع در 20 دقیقه پایانی بیشتر خودش را نشان می‌دهد به‌طوری که آشکارا فیلم افت می‌کند و این افت نه از فیلمنامه بلکه از اجراست. به سکانس‌های پایانی در داخل خانه توجه کنید، میزانسن‌های شلخته به‌طوری که حتی تعدد بازیگران موجب شلوغی زیاد صحنه شده بدون این که به آنها توجهی صورت گیرد، فقط در صحنه حاضر هستند! همین سکانس‌ها خود نشان دهنده این است که یک منتقد خوب بجز موارد خاص نمی‌تواند یک کارگردان خوب هم باشد. اما باز هم می‌گویم نسل جادویی فیلم خوبی است، بهترین فیلم ایرج کریمی... شبانه همان فیلمی است که باید علیمحمدی و بنکدار بعد از چندین مستند بی‌نظیر می‌ساختند. این دو کارگردان که از شاگردان محمدرضا اصلانی هستند بسیار تحت تاثیر او کار می‌کنند و البته این خود نعمت بزرگی محسوب میشود. این فیلم از لحاظ فرم بی‌نظیر است در چند سکانس به دستاورد‌هایی رسیده‌اند که در سینمای ایران به خاطر نمی‌آورم، بازی با نور و نوع چینش صحنه و به‌طور کلی اشرافشان بر میزانسن‌ها باورکردنی نیست اما این داستان کشش چنین فرمی را ندارد یا این فرم برای این داستان نیست! شاید بهتر است این فیلم را فقط فیلم فرم بدانیم و از تصاویرش لذت ببریم که البته قبول این مسئله هم در سینمای ایران کمی سخت است اما خوشحالم که «شبانه» این مشکل را حل کرده است، فرم و داستان به یک استانداردی رسیده‌اند که میشود هم از تصاویر لذت برد هم داستان را دنبال کرد. این دو کارگردان فرم گراترین کارگردان‌های سینمای ایران هستند! عیار14 در این که نسبت به «نفس عمیق» یک نزول وحشتناک است شکی نیست، اما همین ایده اقتباس از فیلم «ماجرای نیمروز» کار جسورانه‌ای است فارغ از این که خوب درآمده یا نه. «عیار14» حسن‌هایی دارد که در مقابل معایبش خیلی کم رنگ شده است. خیلی رو حرف می‌زند (رو حرف زدن مشکلی نیست ولی این که بخواهد این موضوع را انکار کند مشکل است )، منطق فیلم قابل باور نیست، رویارویی دیرباز با پورسرخ نه تنها گل درشت شده است بلکه باورناپذیر هم هست. ریتمش به قدری کند است که نیمه دوم فیلم کمی آزار دهنده میشود، بازی‌ها هم کمی اغراق امیز است مخصوصا فروتن. همه اینها را در مقابل آن حرف‌های دیرباز به پورسرخ که بیشتر به سریال‌های تلوزیونی شبیه است قرار دهید و ببینید که چرا این فیلم، خوب از کار در نیامده است و مهم ترین ایراد، دلتنگ کردن بیننده برای دیدن فیلمی دیگر از عباس کیارستمی، تاثیر نمای پایانی با موسیقی آداجیو آلبینونی به اندازه تمام فیلم است. سنتوری بی شک مهم ترین فیلم نمایش خانگی است. بعد از سه‌سال حالا به‌طور قانونی عرضه شده و می‌توان با خریدن آن به داریوش مهرجویی ادای دین كرد. اما «سنتوری» فیلم خیلی خوبی نیست. از مردی که «هامون» و «اجاره نشین‌ها» را در کارنامه دارد این فیلم اثری معمولی به نظر می‌رسد. «سنتوری» تصویر درستی از هیچ چیز نمی‌دهد: نه تصویرش از جامعه تصویر درستی است نه سیمای یک هنرمند را به خوبی به تصویر کشیده است. همان طور که خود را از برخی خط قرمزها جدا کرده از جزئیات هم فاصله گرفته است. فراز‌ها و فرود هایش درست و قابل باور نیست. سنتوری همان اندازه مدیون موسیقی است که «هامون» مدیون فیلمنامه. به این گفته توجه کنید، «سنتوری» فیلمی است وابسته به موسیقی. بدون آن «سنتوری» هم شکل نمی‌گیرد و این وابستگی مهم ترین مشکل فیلم است حال آن که همین موسیقی در فیلم کارکرد درستی ایفا نمی‌کند. دیگر از آن میزانسن‌های حساب شده کارهای قبلی مهرجویی هم خبری نیست، نمودی از این گفته را در سکانس‌هایی می‌بینید که علی در جمع معتاد‌ها قرار می‌گیرد. همه می‌دانیم که مهرجویی استاد میزانسن‌های شلوغ است اما در این سکانس‌ها دیگر از آن نظم و کنترل بازیگران خبری نیست و بیشتر تاکید بر احساسات در دستور کار قرار گرفته است. اما باید این را هم گفت که «سنتوری» یک فیلم کاملا موج‌برانگیز است. از همان ابتدای نمایشش در جشنواره، موج عظیمی به راه انداخت و البته مخالفان خود را هم دارد. همه این چهار فیلم خیلی بیشتر از اینها جای تحلیل و بررسی دارد مخصوصا فیلم «سنتوری» که دیگر در این مقاله نمی‌گنجد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 391]
-
گوناگون
پربازدیدترینها