هشدار «لاوروف» به آمريكا

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: هشدار «لاوروف» به آمريكا
تا دو ماه آينده انتخابات دور جديد رياست جمهوري روسيه انجام خواهد گرفت و پوتين نامزد شاخص اين دوره از انتخابات است و خود را بار ديگر براي رياست جمهوري روسيه آماده مي كند. دوران رياست جمهوري «مدودف» سياست روسيه تفاهم و نزديكي بيشتر با آمريكا بود و «مدودف» در بسياري از سياست‌هاي بين‌المللي با دولت‌هاي «جرج بوش» و «اوباما» شيوه مماشات را در پيش گرفته بود. اما وعده‌هاي آمريكا به روس‌ها نه تنها عملي نشد، بلكه آمريكا سياست استقرار «سپر موشكي» را كه دولت روسيه به شدت با آن مخالفت كرد، به اجرا درآورد. دولت «مدودف» به تقاضاي دولت آمريكا براي لغو اجراي قرارداد با جمهوري اسلامي ايران در تحويل موشك‌هاي (S300) پاسخ مثبت داد و به صورت يكطرفه آن‌را مسكوت نگهداشت. «مدودف» بسيار تلاش كرد تا آمريكا را متقاعد به همكاري دوجانبه در زمينه‌هاي اقتصادي، سياسي و نظامي كند. در روسيه، دوران مدودف را دوران وعده‌هاي عمل نشده آمريكا مي‌نامند و نتايج تلاش براي همسويي سياست مسكو ـ واشنگتن را شكست خورده مي‌خوانند. تحولات خاورميانه مدار نفوذ روسيه در اين منطقه را ضعيف و ضعيف‌تر كرده است آن هم درحالي كه آمريكايي‌ها حضور فعّال خود را در اين منطقه تشديد كرده‌اند.

آمريكا و شركاي اروپايي آن در تنظيم سياست‌هاي تحريم عليه جمهوري اسلامي ايران و دولت سوريه بدون كمترين مشورت با دولت روسيه اقدام مي‌كنند و در سيماي رسانه‌اي و تبليغاتي مانور قدرت مسكو را نه تنها بي‌اهميت جلوه مي‌دهند، بلكه آن را تحقير نيز مي‌كنند. بسياري از سياستمداران آمريكايي و اروپايي معتقدند، مخالفت‌هاي دولت روسيه با سياست خارجي آمريكا و شركاي اروپايي آن در خاورميانه در حد الفاظ تند سياسي باقي مي‌ماند و مسكو با بيان مخالفت‌ها، نرخ مماشات با غرب را بالا مي‌برد و در نهايت قدرت بازدارندگي ندارد.

در داخل، اقدامي كه پس از انتخابات پارلماني در شكل اعتراض مردمي در روسيه سر برآورد، موجب نگراني پوتين و همكاران حزبي او شد. از يكطرف سياست‌هاي نزديكي با آمريكا با مديريت «مدودف» بي‌نتيجه ماند و از سوي ديگر «پوتين» اعلام كرد كه آمريكا و دلارهاي آن موتور مخالفت‌ها و اعتراض‌ها را در روسيه عليه حاكميت دولت روشن كرده است. برداشت پوتين از رويدادهاي اعتراضي پس از انتخابات پارلماني اين بود كه آمريكا مي‌خواهد از قدرت نفوذ او در جامعه روسيه بكاهد تا وي نتواند با آراي بالا به رياست جمهوري برسد. پس از اين حوادث چهره نقد و اعلام مواضع سياسي دولت روسيه نسبت به سياست‌هاي خاورميانه‌اي امريكا تغيير يافته است. به اين ترتيب كه پوتين و وزير خارجه روسيه ضمن رد نظامي‌گري آمريكا در منطقه خاورميانه، ‌وقوع جنگ ديگري در اين منطقه را فاجعه براي جهان مي‌خوانند.

روسيه به آمريكا و اروپا درباره سوريه هم هشدار داد كه حمله نظامي به سوريه را تحمل نخواهد كرد. ناوگان دريايي اين كشور عازم آب‌ها مديترانه شده و وقايع دروني سوريه از سوي مسكو رصد مي‌شود. دولت روسيه مخالفان «بشار اسد» را به مسكو دعوت كرد و با آنها براي حل مسالمت‌آميز اختلاف‌ها به گفت‌و‌گو نشست. همچنين فرستاده مسكو به دمشق رفت و حمايت روسيه از اصلاحات بشار اسد را اعلام كرد.

در شوراي امنيت سازمان ملل، دولت روسيه مانع از ارائه و تصويب قطعنامه‌هاي آمريكا و شركاي اروپايي آن عليه سوريه شد و خود قطعنامه‌اي براي حل بحران سوريه ارائه داد. واقعيت اين است كه روسيه دريافته است كه از قافله تحولات در خاورميانه عقب مانده است و غرب مرحله به مرحله سياست‌هاي خود را بدون مشاركت آنها در اين منطقه به اجرا درمي‌آورد.

ديروز آقاي «لاوروف» (وزير خارجه روسيه) بار ديگر درباره تقابل آمريكا و اسرائيل با جمهوري اسلامي ايران هشدار داده و مخالفت با تحريم و تهديد عليه ايران از سوي آمريكا و شركاي اروپايي آن را سياست غلط و هزينه‌ساز در روابط بين‌المللي معرفي كرده است. هنگامي كه خبرنگاري از وزير خارجه روسيه درباره احتمال اقدام نظامي آمريكا و اسرائيل عليه تأسيسات اتمي ايران سئوال كرد،‌ پاسخ شنيد: «درباره احتمال وقوع اين مصيبت شما بايد از كساني سئوال كنيد كه مرتباً‌مي‌گويند اين اقدام به عنوان يك گزينه روي ميز باقي است. من واقعاً نمي‌دانم كه واكنش‌هاي زنجيره‌اي متعاقب (حمله به ايران) به كجا خواهد انجاميد!»

وزير خارجه روسيه هدف از تحريم‌هاي اقتصادي و بانكي عليه جمهوري اسلامي ايران را فلج سازي اقتصاد ايران و تشديد مخالفت‌هاي دروني مردم عليه دولت خواند. او گفت: «تحريم‌هاي يكجانبه بيشتر عليه ايران هيچ ربطي با تمايل غرب براي اطمينان يافتن از تعهد دولت ايران به عدم تكثير تسليحات اتمي ندارد و تنها هدفش خفه كردن اقتصاد ايران و رفاه مردمش است؛ شايد به اين اميد كه نارضايتي تحريك شود». لاوروف براي اولين بار در اين مصاحبه تلويزيوني كه انعكاس خبري وسيعي در غرب داشت گفت: «وقوع جنگ و تشديد سياست‌هاي تحريم و تهديد تا تحريم نفتي و بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران از سوي غرب در پي تحقق اختلاف‌ها و تشديد تضاد شيعه و سني در خاورميانه است».

در اين روزها، با تشديد تنش ميان ايران و آمريكا، لحن موضع‌گيري‌هاي سياسي مقام‌هاي دولت روسيه نسبت به آمريكا و شركاي اروپايي آن تندتر شده است. هفته گذشته، «ديميتري راگوزين» نماينده دولت روسيه در ناتو و معاون نخست‌وزير (پوتين) نسبت به عواقب خطرناك سياست‌هاي جنگي آمريكا و تشديد تحريم‌ها عليه ايران هشدار داده و گفته بود: «اگر اتفاقي براي ايران بيفتد و اين كشور درگير اقدام نظامي شود، آن اقدام تهديد مستقيم براي امنيت ما (روسيه) خواهد بود».

روال اين نوع موضع‌گيري‌هاي مقام‌هاي مسئول دولت روسيه نشان مي‌دهد كه با ورود پوتين به كاخ «كرملين» و به دست گرفتن قدرت به عنوان رئيس جمهوري روسيه، شاهد شروع فصل جديدي از اختلاف‌هاي مسكو ـ واشنگتن خواهيم بود. «پوتين» معتقد است كه دولت آمريكا به‌جاي همكاري با روسيه و هماهنگي با مسكو در تنظيم سياست‌هاي بين‌‌المللي بخصوص در خاورميانه، روسيه را دور زده و كنار گذاشته است. اين سياست‌هاي غرب (آمريكا و شركاي اروپايي) نه تنها در جهت منافع روسيه نيست، بلكه امنيت ملي اين كشور را به خطر انداخته است. «پوتين» از هم اكنون با شعار «تعارض» با سياست‌هاي آمريكا ستاد انتخاباتي خود را سامان داده است. شايد براي خوانندگان محك جالب‌ توجه باشد كه در داخل آمريكا و در سال انتخابات رياست جمهوري، همه نامزدهاي انتخاباتي از هر دو حزب «جمهوريخواه» و «دمكرات» يكي از محورهاي اصلي تبليغي ـ سياسي خود را ضديت با جمهوري اسلامي ايران تحت نام «بحران ايران» قرار داده‌اند و به‌صورت مداوم عليه ايران براي به‌دست آوردن حمايت گروههاي فشار صهيونيست‌ در آمريكا كه در واقع سرمايه‌داران عمده يهودي ـ آمريكايي‌ آن را اداره مي‌كنند، اعلام نظر و مواضع سياسي مي‌كنند. در روسيه و درآستانه انتخابات رياست جمهوري كه «پوتين» و حزب او درصدر نامزدهاي انتخاباتي قرار دارند، سياست تعارض و اختلاف نظر با سياست‌هاي آمريكا را شدت مي‌بخشند.

«پوتين» از آمريكايي‌ها ناراضي است و دولت آمريكا نيز تمايلي به قدرتمندي پوتين براي رسيدن به رياست جمهوري روسيه ندارد. پرسش اغلب تحليلگران سياسي بين‌المللي اين است كه آيا رد سياست‌هاي تحريم و تهديد آمريكا و شركاي اروپايي آن توسط روسيه به تعديل يا تغيير شرايط و روش‌هاي سياسي كنوني در خاورميانه خواهد انجاميد؟ روسيه آيا از مرحله تشديد مخالفت سياسي با آمريكا به مرحله بازدارندگي در برابر اقدام‌هاي يكجانبه غرب در منطقه خاورميانه خواهد رسيد؟

پاسخ اين پرسش‌ها به آينده نزديك به ويژه پس از انتخابات رياست جمهوري روسيه و اجراي تغييرات سياسي از سوي پوتين به عنوان رئيس جمهور آينده اين كشور، موكول شده است. اما آنچه مسلم است مخالفت‌هاي روسيه با سياست‌هاي آمريكاو شركاي اروپايي آن علاوه بر هشدارهاي پي در پي، توازن سكوت در برابر سياست‌هاي يكجانبه گرايي در تحريم و تهديد عليه كشورها را برهم مي‌زند و دولت‌هاي غربي به قدرت مانور مسكو و پكن در صحنه بين‌المللي اهميت مي‌دهند و در مسير تحركات سياسي خود به آن توجه ويژه دارند.

يکشنبه|ا|2|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 245]