اختصاصي ايرنا مريم بهروزي: امام خميني(ره) به شخصيت زنان عمق بخشيدند

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: اختصاصي ايرنا مريم بهروزي: امام خميني(ره) به شخصيت زنان عمق بخشيدند
زنان در تمام عرصه‌هاي انقلاب دوشادوش مردان حركت كردند و با حمايت خود از مردان در پيروزي و شكل‌گيري انقلاب سهم عمده‌اي داشتند. از همين رو و براي يادآوري حضور اين قشر از جامعه با مريم بهروزي دبيركل جامعه زينب گفت و كو كرده ايم.
"مريم بهروزي" از مبارزين پيش از انقلاب است كه بعد از پيروزي همچنان به فعاليت هاي مستمر خود ادامه داد. وي نماينده چهار دوره از مجلس شوراي اسلامي بود و هم اكنون دبير كل جامعه زينب و از كارشناسان زبده مسايل زنان مي باشد. اين بانوي انقلابي در گفت و گو يي اختصاصي با كارشناسان پژوهش ايرنا به بيان ديدگاه هاي امام خميني (ره) و نيز خاطراتي از ازآن دوران مي پردازد.
"مريم بهروزي" دبير كل جامعه زينب در مورد ديدگاه امام خميني (ره) درباره زنان مي گويد: حضرت امام(ره) در واقع با بياناتشان و با هدايت هايشان در ايران و جهان اسلام فرهنگ سازي كردند. ايشان به شخصيت زنان عمق بخشيدند كه اين خيلي هم لازم بود زيرا با اتفاقاتي كه در طول تاريخ افتاده مي بينيم كه در هر زماني كه يكي از پيامبران اوالالعزم و اديان الهي ظهور كرده و پيغمبري مبعوث به رسالت شده ميداني براي زن ها باز شده و زن ها رشد ولي بعد از گذشت مدت زماني از بعثت هر پيغمبري دوباره زن ها به محاق رفته اند و كنار گذاشته شدها ند و با همان نگاه هاي سنتي، مرد سالارانه با آن ها رفتار شده است. به طوري كه مي شود گفت هميشه در طول تاريخ زن تحقير شده است.
بهروزي در ادامه به وضعيت زنان در دوران پيامبر اشاره و مي گويد : در دوران پيغمبر اسلام بحمدالله ميدان وسيعي براي زنان باز شد و شخصيت هاي قابل توجهي مثل حضرت خديجه، حضرت زهرا (س)، سميه و نصيبه را مي بينيم. در دوران حضرت علي (ع) و پس از آن دوباره زن به محاق رفته و ديگر مطرح نشدند. تا اين كه در حماسه عاشورا حضرت زينب(س) به عنوان اصل و رييس كاروان رهبريت يك جمع سياسي و حقوقي را به عهده گرفت .
بهروزي سپس به نقش زنان در مشروطه پرداخته و مي نويسد: در مشروطه زن ها حضور پيدا مي كنند و نقش آفريني مي كنند. ولي بعد از پيروزي دوباره زن ها را كنار گذاشتند.
اين فعال حقوق زنان سپس به روند و نحوه حضور زنان از سال 42 مي پردازد و مي گويد: از سال 42 و 43 امام(ره) رهبريت ملت فهيم و شجاع و جسور ايران را به عهده مي گيرند. امام از سال 42 يكي از محورهاي رهبريتشان زن ها بودند. يعني امام زن ها را با حقيقت اسلام و با ماهيت ديني و ملي خودشان آشنا كردند و به آنها ميدان و بها دادند. نزديكي هاي انقلاب از امام سوال شد، تكليف خانم ها يي كه پدران و شوهرانشان نمي گذارند به راهپيمايي بيايند و در تظاهرات شركت كنند و شعار بدهند چيست ؟ امام فرمودند كه دفاع از حق اجازه شوهر يا پدر را نمي خواهد و زن ها آزاد هستند كه بيايند و بر سر رژيم ستم شاهي فرياد بزنند.
اين شروع فعاليت هاي زنان بود. حالا قبل از آن هم مبارزاتي بود و بنده خودم از مبارزين بودم و زندان رفتم و اجازه ام را هم از امام(ه) گرفتم. خيلي هم سخت بود. حتي آن زمان رفتم خدمت آيت الله گلپايگاني و گفتم كه من كارهايي انجام مي دهم و كلاس هايي دارم اما برخي ها به من مي گويند كه شما الان همسر و چهار فرزند داريد و تكليف شرعي شما اين است كه به آن ها برسيد زيرا اگر شما گير بيفتيد و زندان برويد مرتكب خلاف شرع شده ايد. آيت الله گلپايگاني اول از من پرسيدند كه شما مقلد چه كسي هستيد؟ من گفتم مقلد آقا(امام خميني) هستم. ايشان بعد گفتند كه چقدر شاگرد داريد و سخنراني هايي را كه انجام مي دهيد، چقدر جمعيت پاي منبر شما مي آيند؟ گفتم از صد تا هزار نفر. ايشان گفتند كه بچه ها خدا دارند و خداوند آنها را بزرگ مي كند. شما هم به تربيت و دين بچه ها برسيد ولي اسلام غريب است و امروز بايد از اسلام دفاع كنيد ولي كاري نكنيد كه به دست اين بي ناموس ها بيفتيد كه اين ها به ناموس ملت رحم نمي كنند.
بهروزي مي گويد: خوب ما اين مسير را مي رفتيم كه امام(ره) اعلام فرمودند كه بر تمام خطبا و مبلغين فرض (واجب) است كه مفاسد رژيم را افشا كنند و هر چه مي خواهد بشود. اين اجازه اي بود كه امام به ما دادند و ما در مبارزه كمي تند كرديم. آخرين باري كه من در مسجد قبا سخنراني مي كردم بعد از ترك مسجد ساواك مرا گرفت و دستگير شدم و به زندان رفتم.
بهروزي در ادامه باز هم به ديگاه هاي امام در مورد زنان اشاره كرده و مي گويد: امام (ره) بعد از پيروزي انقلاب هم زن ها را وارد عرصه كردند و به آن ها بها دادند و هر جا سخن گفتند، از زنان و مردان سخن گفتند. من بررسي كردم هر جا امام سخن گفتند اول فرمودند زنان بعد گفتند مردان. ايشان گفتند زنان دوش به دوش مردان و بلكه جلوتر از مردان براي انقلاب كار كردند و در وصيتنامه الهي سياسي شان اولين فراز بعد از اقرار به توحيد و نبوت و امامت و ثقل اكبر و اصغر اولين فرازشان بانوان است. ايشان مي گويند كه من به بانوان كشور افتخار مي كنم. اين خيلي حرف بزرگي است. زيرا امام مبالغه نمي كردند و هر چه مي گفتند راست مي گفتند. ايشان صادق و عادل بودند يعني اگر گفتند من به زنان كشورمان افتخار مي كنم به راستي چنين نگاهي داشتند. در وصيت نامه الهي سياسي شان زنان را با اسلام برابر دانستند و گفتند كه اسلام انسان ساز است و زن هم انسان ساز است و زنان را هم وزن اسلام قرار دادند. امام يك شخصيت فقيه عادل، مرجع تقليد و رهبر سياسي بودند و يك آدم عادي نبودند و حرفي كه مي زدند حساب شده بود.
اين برخورد امام در حضور زنان و ترقي و انديشه آنان خيلي تاثير داشت و زنان هم به خوبي از اين فرصت استفاده كردند. در واقع امام آن سفره پرنعمت و پر تنعمي را براي زنان باز كردند.
دبير كل جامعه زينب به ذكر خاطره اي مهم از امام در سال هاي ابتدايي پيروزي انقلاب مي پردازد و مي گويد: كمتر از يك سال به پايان دور اول مجلس شوراي اسلامي مانده بود. 12 تن از آقايان نماينده خدمت حضرت امام رفتند و به ايشان گفتند كه چون وكالت نوعي قضاوت است و قضاوت هم بر زنان حرام و ممنوع است حالا كه الحمد لله انقلاب پيروز شد و زنان آمدند و جمهوري اسلامي هم تشكيل شد و مجلس اول هم گذشت حالا شما بفرماييد كه حضور زنان در مجلس لازم نيست و يا خلاف شرع است. كه حضرت امام(ره) با ناراحتي پاسخ داده بود: نخير حضور زنان در مجلس خلاف شرع نيست و زنان بايد حضور داشته باشند و اين حرفي كه شما مي زنيد خلاف شرع است .
همچنين امام در جاي ديگري فرموده اند خانم ها گمان نكنند كنار بروند مردها خودشان كارها را انجام خواهند داد. نخير مساله مساله عقيده است و زن ها و مردها همه پاسدار اسلامند و بايد در سياست دخالت كنند واين تكليفشان است و امام فرمودند نه تنها حضور آنها خلاف شرع نيست بلكه حضورشان تكليف شرعي است و بايد باشند. امام در يك وقت ديگر گفتند كه زن ها بايد در مقدرات اساسي كشور دخالت داشته باشند. يعني امام به زن ها تكليف كردند.
امام در زمان انقلاب فرمودند كسي حق ندارد به خانم ها حتي زن هاي بي حجاب تعرض كند و اين هايي كه تعرض مي كنند مرتكب فعل حرام مي شوند.
به گفته بهروزي اين كه امام حضور و دخالت زنان را در كليه امور كشور نوعي تكليف مي دانست، مقطعي نيست و هميشگي است. زيرا الان ما خيلي بيشتر از اول انقلاب به حضور زنان درجامعه نياز داريم. ما بايد زناني داشته باشيم كه در تصميم سازي ها در عرصه هاي سياسي، حقوقي، بين المللي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي دخالت كنند.
كساني كه مخالف حضور زنان و مخالف نظر مبارك امام هستند، دروغ ميگويند كه ما امام را قبول داريم. اگر امام را قبول دارند به وصيت نامه الهي- سياسي امام مراجعه كنند. امام يك جريان است. امام يك فرد معمولي نيست كه بگوييم اول انقلاب يك حرف هايي زده و حالا ديگر حرف هايش به درد نمي خورد. حرف هاي امام هميشه لازم الاجراست و هميشه به درد مي خورد.
ما اولين تشكيلات زنان را با عنوان "جامعه زينب" در اول انقلاب و به توصيه شهيد بهشتي تشكيل داديم. ابتدا كه هنوز اساسنامه تكميل نشده بود، جايي براي دفتر كار نداشتيم. جلسات در خانه ها و حسينيه ها برگزار مي شد. يك خانه اي پيدا كرديم. فروشنده اين خانه يك ميليون و سيصد هزار تومان خمس بدهكار بود. به واسطه آيت الله يزدي از امام خواستيم كه اگر ايشان اجازه بدهند ما اين يك ميليون و سيصد را از مبلغ كم كنيم تا كمتر بابت خانه پول بدهيم. امام فرموده بودند كه خوب اين ها كي هستند كه جامعه زينب درست كرده اند؟
آقاي يزدي گفته بودندكه يكي از آن ها همان خانم بهروزي است كه در مجلس است. بعد امام پرسيده بودند چقدر ميخواهند؟ آقاي يزدي گفتند كه يك ميليون و سيصد هزار تومان. سپس امام فرمودند كه من كل پول خانه را ميدهم. ما نيز يك نامه نوشتيم و برديم خدمت امام كه ايشان ذيل آن نوشتند: به كليه مومنين و مومنات اجازه داده مي شود كه سهم امامشان را به اين مركز بدهند.انشاالله جامعه زينب موفق باشند. به نظر من اين اقدام امام نشان مي دادكه ايشان مي خواستند زنان كار سياسي كنند و تشكيلات سياسي ايجاد كنند. در كليه امور دخالت كنند.
______________________________________________________

گفت و گو:ليلا رضوي و منصوره قديري جاويد از اداره كل پژوهش و بررسيهاي خبري

دوشنبه|ا|21|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 219]