واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: راز شگفت انگيز آب حيات
شايد بارها داستانهايي راجع به آب حيات يا آبي كه عمر انسانها را زياد ميكند، از زبان بسياري از پدربزرگها يا مادر بزرگها شنيده باشيد، داستانهاي زيبايي كه حتي بعضي از شاعران يا نويسندگان معروف نيز به آن پرداختهاند، اما آنچه كه در اين مقاله تقديم شما ميشود نه داستان است و نه شعر؛ بلكه حاصل تلاش دانشمندي است كه براي اثبات وجود اين آب ساليان درازي را دور از وطن خود سپري كرد تا راز عمر طولاني انسانهايي كه در پنج نقطه جهان زندگي ميكنند را بيابد. گرچه اين آب عمر ابدي به انسانها نميدهد ولي سبب شده است كه آنها طول عمري به طور متوسط بين 140- 120 سال داشته باشند.
از جمله اين مكانها ميتوان منطقه هونزا (Hunza) واقع در هيماليا را نام برد كه مردم آنجا سن متوسط 140- 120 داشتهاند.
همچنين روستاهايي در فرانسه نيز وجود دارند كه مردمان بسيار سالم با طول عمري قابل توجه دارند. البته همه اين موارد ارتباط نزديك با آب موجود در آن منطقه دارد.
دكتر هنري كوانادا كه به پدرعلم ديناميك مايعات معروف است و در سن 78 سالگي موفق به دريافت جايزه نوبل شد، به مدت شش دهه (60 سال) بر روي آب موجود در هونزا تحقيق كرد تا دريابد چه چيز سبب فوايد بيشمار اين آب براي بدن ساكنان آن منطقه شده است. او كشف كرد كه اين آب داراي خواص بسيار متفاوتي ازديگر آبهاست. براي مثال نقطه جوش، نقطه انجماد و همچنين ميزان كشش سطحي و ويسكوزيته (گرانروي) متفاوتي دارد. اين محقق از آنجايي كه ديگر پير شده بود، ادامه تحقيقات خود را به يكي از محققان جوان كه مورد اعتماد او نيز بود سپرد. اين محقق جوان دكتر پاتريك فلاناگل بود كه او نيز به مدت سي سال ديگر بر روي اين آب تحقيق كرد. او اين آب را بارها و بارها سنتز كرد و خواص آن را مورد بررسيهاي دقيق قرار داد.
دكتر فلاناگل سرانجام توانست مدل مصنوعي اين آب را بسازد اما مشكل اين بود كه اين آب همانند نوع طبيعي آن در هونزا پايدار نبود و با كوچكترين تكان يا حركت، خواص خود را از دست ميداد. زمانيكه اين دانشمند بر روي مقاومت و پايداري آب كار ميكرد، دريافت ذرات كوچكي وجود دارند كه به شكل كروي بوده و قطري در حدود 5 نانو متر يعني 2000 بار كوچكتر از سلولهاي قرمز خون هستند كه داراي نيروي پتانسيل الكتريكي بالايي هستند. اين نيرو پتانسيل زتا ناميده شد.
اين ذرات، نانو كلوييدهايي بودند كه با تداخلات الكتريكي كه با اكسيژن و هيدروژن در داخل آبهاي مذكور بهوجود ميآوردند، سبب ايجاد ساختمانهاي كريستالوييدي ظريفي ميشدند. نكته جالب توجه اين است كه اين كريستالوييدهاي ظريف بسيار شباهت به كريستالوييدهاي موجود در مايعي داشت كه در اطراف سلولهاي بدن و پروتينهاي موجود در سلولها وجود دارد.
در واقع بدن طي مراحلي آبي را كه ما به طور معمول مصرف ميكنيم، تبديل به اين آبي ميكند كه در منطقه هونزا وجود دارد و ديگر بدن كساني كه آب هونزا را مصرف ميكنند، نيازي به تبديل آن ندارد!
يكي ديگر از خواص ويژه اين آب آن است كه كشش سطحي آن خيلي كمتر از آبهاي معمولي است. درواقع اگر كشش سطحي آب معمولي 73دينس بر سانتيمتر باشد، در اين آب 45 دينس بر سانتيمتر است و اين كاهش كشش سطحي در نفوذ بيشتر آب به درون سلولها بسيار كمك ميكنند و نه تنها در آبرساني سلولها مؤثرتر است بلكه در دفع بهتر سموم نيز مؤثر است. (همچنين در بررسيهاي علمي اين آب شگفتانگير موارد بسيار ديگري نيزكشف شد كه به دليل تخصصي بودن مبحث و طولاني شدن مقاله امكان بيان آن نيست.) سرانجام اين محقق به كمك همسرش توانست اين ذرات نانو را در يك محيط مايع توليد كند كه آنرا كريستالهاي انرژي ناميدند و با اضافهكردن قطرهاي از اين آب به آب معمولي آنرا تبديل به آب حيات بخش كند و خواصي مشابه به آن را ايجاد كند. به دليل تقاضاهاي زيادي كه از ايشان شد، بيش از 000/10 شيشه توليد كردند و در اختيار مردم قرار دادند تا اينكه به فكر توليد و فروش آن افتادند. البته گفته ميشود به دليل عبور بزرگ راهها از نزديكي منطقه هونز و نيز حضور جمعيت و رفت و آمد بيشتر، خواص آب اين منطقه نيز دستخوش تغييراتي شده است كه اين نشانگر تأثير منفي آلودگيهاي زيستي بر دنياي پاك و سالم اطراف ماست.
تهيه و تدوين:گروه سلامت سيمرغ ـ دكتر سميرا سرخوش
يکشنبه|ا|27|ا|بهمن|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3441]