ايتاليا، از استعفاي «برلوسكوني» تا دولت فني «مونتي»

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: ايتاليا، از استعفاي «برلوسكوني» تا دولت فني «مونتي»

بحران اقتصادي، تصويب برنامه رياضتي «اشك و خون»، استعفاي برلوسكوني، تشكيل دولت جديد فني و اعتراض‌هاي گسترده ايتاليايي‌ها عليه نظام سرمايه‌داري در رم، از جمله رويدادهايي بود كه ايتاليايي‌ها در سال 2011 ميلادي آن را تجربه كرده و پشت سر گذاشتند.‏

بحران اقتصادي كه به بيكاري هزاران ايتاليايي، ورشكستگي شركت‌ها، مشاغل كوچك و اعتصابات گسترده عليه برنامه رياضتي دولت اين كشور در سال گذشته ميلادي كشيده شد، تلخ‌ترين شرايط را براي ايتاليايي‌ها در سال 2011 فراهم كرد. ‏

روز 12 نوامبر «سيلويو برلوسكوني» نخست وزير سابق ايتاليا، ناتوان از اداره بحران اقتصادي و نجات كشور از سقوط و ورشكستگي، با فشار صدراعظم آلمان از قدرت كناره گيري كرد و 16 نوامبر 2011 «ماريو مونتي» بانكدار سابق ايتاليايي و رئيس دانشگاه «بوكوني» در شمال كشور از سوي «جورجو ناپوليتانو» رئيس‌جمهوري، براي نخست وزيري دولت فني اين كشور، سكان هدايت كشتي توفان زده اقتصاد ايتاليا را در دست گرفت. ‏

دولت مونتي كه نام «دولت استادان » را به خود گرفت، توانست رأي اعتماد قاطع پارلمان اين كشور را براي برون رفت كشور از شرايط بحران اقتصادي كسب كند، اما پس از روي كار آمدن دولت به اصطلاح فني جديد، اعمال نفوذ اتحاديه اروپا براي تدابير سخت‌تر اقتصادي و مواضع سياسي دولت مونتي در جهت تامين منافع آمريكا، انگليس، فرانسه و آلمان، ماهيت اين دولت را به ايتاليايي‌ها نشان داد. ‏

مونتي در آخرين روزهاي سال 2011 تدابير رياضت اقتصادي را به دستور اتحاديه اروپا در پارلمان ايتاليا به تصويب نهايي رساند. ‏

برنامه رياضت اقتصادي دولت ماريو مونتي، 24 ميليارد يورو اعلام شده است كه با توجه به كاهش هزينه‌ها براي رشد نظام توليدي و كار، به 30 ميليارد يورو مي‌رسد. ‏

اين بسته رياضتي شامل افزايش ماليات‌ها، بيشتر شدن سن بازنشستگي، كاهش هزينه‌ها و كم كردن 5 ميليارد يورو بودجه نهادهاي محلي مي‌شود. ‏

بدهي ايتاليا به 1900 ميليارد يورو معادل 120 درصد توليد ناخالص ملي اين كشور مي‌رسد. ‏

ايتاليايي‌هاي خشمگين، قبل از تصويب تدابير رياضتي، بار ديگر بر دامنه اعتصاب‌ها و اعتراض‌هاي خود عليه دولت جديد اين كشور افزودند و احزاب و اتحاديه‌هاي صنفي با انتشار بيانيه‌هايي با پيش بيني سقوط مونتي،خواستار برگزاري انتخابات زودهنگام شدند و همزمان از دولت جديد خواستند از تصويب و اجراي تدابير رياضت مندانه مورد نظر اتحاديه اروپا، دست بردارد. ‏

همزمان با اين اقدامات، استادان دانشگاه‌هاي ايتاليا نيز با انتقاد شديد از برنامه رياضت اقتصادي دولت ماريو مونتي، اعلام كردند كه تدابير رياضت مندانه «اشك و خون» مورد نظر اتحاديه اروپا، اين كشور را بيشتر به سوي تاريكي و در بحران اقتصادي غوطه‌ور مي‌كند. ‏

استادان دانشگاه‌هاي ايتاليا اعلام كردند كه دولت ماريو مونتي به جاي اينكه كشور را از بحران نجات دهد، آن‌را بيشتر در تاريكي و ركود اقتصادي غرق مي‌كند. ‏

آنها حتي در نامه‌اي خطاب به مونتي با تاكيد براينكه اجراي تدابير رياضتي دولت ايتاليا به دستور اتحاديه اروپا يك اشتباه بزرگ است، هشدار دادندكه با توجه به آنچه در يونان به وقوع پيوسته، اجراي برنامه اشك و خون در ايتاليا يك ديوانگي است و فقط اوضاع را بدتر از قبل خواهد كرد و ما نبايد همان اشتباه يونان را تكرار كنيم. ‏

استادان ايتاليايي در اين نامه ابراز عقيده كردند كه مساله ايتاليا بدهي‌هاي عمومي نيست، بلكه مشكل اين است كه بازارهاي بين المللي ديگر منطقه يورو را باور ندارند. ‏

اما اعتراض‌هاي مردمي به جايي نرسيد و با فشار سياسي زياد اتحاديه اروپا در آخرين روزهاي سال 2011، تدابير رياضت اقتصادي ايتاليا، به تصويب نهايي پارلمان ايتاليا رسيد. ‏

در سالي كه گذشت و در نيمه اول سال، برلوسكوني نخست وزير سابق ايتاليا براي اولين بار طعم تلخ شكست را در انتخابات تجربه كرد و برگزاري انتخابات شهري به شكست حزب «مردم آزاد» در شهرهاي ميلان و ناپل انجاميد. ‏

برلوسكوني در شهر ميلان، زادگاه خود، در انتخابات تعيين شهردار، شاهد كاهش 10 درصدي آراي نامزد حزب خود بود. ‏

برلوسكوني كه مورد حمايت حزب «مردم آزاد» بود، ماه آوريل گذشته به اتهام رابطه جنسي با «روبي»، دختري كه زير سن قانوني، به دادگاه فرا خوانده شد و اين رسوايي به از دست رفتن حمايت مردمي از وي در ميلان كه به پايتخت اقتصادي ايتاليا شهرت دارد، انجاميد و بر اين اساس شهردار جديد از جناح چپ برگزيده شد. ‏

شكست برلوسكوني و عقب رفتن حزب دست راستي مردم آزاد در انتخابات اين شهركه طي 18 سال اخير بي‌سابقه بود، از سوي كارشناسان بي سابقه ارزيابي شد. ‏

در سال 2011 همزمان با آغاز جنگ ناتو عليه ليبي، نخست وزير سابق ايتاليا پس از تماس تلفني با باراك اوباما، رئيس‌جمهوري آمريكا، پيمان دوستي رم و طرابلس را به حالت تعليق در آورد و اعلام كرد كه كشورش در عمليات نظامي عليه اهداف نظامي ليبي مشاركت مي‌كند و در اين عمليات متحدين را با شليك موشك‌هاي نظامي پيشرفته و دقيق ايتاليايي، همراهي مي‌كند. ‏

اين موضوع همچنين محور اصلي نشست بين نخست‌وزير سابق ايتاليا و رئيس‌جمهوري فرانسه بود و طرفين توافق كردند عليه ليبي بجنگند. ‏

‏«اوليويرو ديليبرتو» دبير حزب كمونيست ايتاليا در واكنش به اين تصميم دولت عنوان كرد كه رم با مداخله نظامي در ليبي مرتكب يك جنايت واقعي شد و اين دومين جنايت عليه ليبيايي‌ها است.

ايتاليا نبايد وارد جنگ ديگري عليه ليبي مي‌شد، زيرا قانون اساسي آن را منع كرده است. ‏

پيمان دوستي بين رم و طرابلس، كه بر اساس آن ايتاليا متعهد به عدم شركت كردن در اقدامات نظامي عليه ليبي بود، با شروع جنگ ناتو عليه اين كشور به حالت تعليق درآمد. ‏

بر اساس اين پيمان دوستي كه در سال 2008 ميلادي توسط معمر قذافي حاكم ليبي و سيلويو برلوسكوني، نخست‌وزير پيشين ايتاليا، به امضا رسيد، ايتاليا موافقت خود را با استفاده نكردن مستقيم يا غيرمستقيم از فشارهاي نظامي عليه ليبي اعلام كرد. ‏

بر اساس اين پيمان، ايتاليا متعهد شده بود كه به هيچ كشوري اجازه ندهد از قلمروي ايتاليا براي انجام عمليات‌هاي خصمانه و نظامي عليه ليبي استفاده كند.

با پايان جنگ ناتو عليه ليبي و سقوط قذافي، مقامات جديد دو كشور در سال 2011 خواستار احياي پيمان دولتي رم و طرابلس شدند. ‏

در سال 2011 و به دنبال بيداري اسلامي در شمال آفريقا، دولت ايتاليا پس از دو ماه موج مهاجرت‌هاي غير قانوني از شمال آفريقا به اين كشور در ماه مارس گذشته به بيش از 20 هزار مهاجر تونسي اجازه اقامت موقت شش ماهه اعطا كرد تا بتوانند سفر خود را به شمال اروپا ادامه دهند اما اين اقدام با مخالفت فرانسه مواجه شد و نيكولا ساركوزي رئيس‌جمهوري اين كشور با افزايش كنترل مرزي و پس فرستادن مهاجران به چند قدمي يك تصادف ديپلماتيك رفت. ‏

اين مهاجرت‌ها به سوي ايتاليا كه همچنان ادامه دارد، روز 21 سپتامبر به جنگي داخلي ميان مهاجران و ايتاليايي‌ها در جنوب كشور منجر شد كه در اين جريان شمار زيادي از مهاجران مجروح شدند. ‏

در سالي كه گذشت، ايتاليايي‌ها براي همراهي با قيام مردمي ضد نظام سرمايه داري وال استريت در آمريكا، اقدام به برپايي تظاهرات عليه نظام سرمايه‌داري حاكم بر غرب كردند، اما اين راهپيمايي‌ها در شمال و جنوب و حتي در پايتخت ايتاليا با مداخله پليس مواجه و سركوب شد. ‏

در تظاهرات ضد نظام سرمايه داري كه در رم برگزار شد، 10 هزار نفر به صورت صلح‌آميز راهپيمايي اعتراضي برپا كردند، اما اين اقدام با مداخله پليس به جنگ شهري منجر شد كه در آن علاوه بر خسارات مالي فراوان به اماكن خصوصي و دولتي،دهها نفر دستگير و شمار زيادي مجروح شدند. ‏

در سال 2011 ميلادي، 10 نظامي ايتاليايي در عمليات ماموريت نيروهاي بين المللي كمك به امنيت افغانستان(ايساف) جان خود را از دست دادند. ‏

در سال گذشته ميلادي مراسم جشن ملي يكصد و پنجاهمين سالگرد وحدت ايتاليا برگزار شد. اين مراسم با توجه به بحران اقتصادي با اعتراضات مختلفي از جمله اتحاديه صنايع، به خاطر هزينه بالاي آن مواجه شد. ‏

در سالي كه گذشت، ايتاليا شاهد اقدامات متعدد نژادپرستي بود كه از جمله در آخرين روزهاي سال 2011 يك نژاد پرست ايتاليايي در شهر فلورانس با شليك گلوله به سوي تعدادي سياهپوست در انظار عمومي، دو مهاجر را به قتل رساند و شمار ديگري را مجروح كرد. ‏

اين رويداد با واكنش مهاجران در شهرهاي شمالي ايتاليا و حتي رم مواجه شد و بارها عليه پديده نژادپرستي رو به رشد در ايتاليا به تظاهرات پرداختند. ‏

اين اقدامات نژاد پرستانه با واكنش رئيس‌جمهوري ايتاليا و ديگر مقامات مواجه شد و هريك در پيام‌هايي خواستار برخورد با اين پديده ضد انساني شدند. ‏

يکشنبه|ا|25|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 165]