مالديني در41 سالگي از دلايل پايداري خودش مي‌گويدرازهاي ماندگاري يك اسطوره

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: مالديني در41 سالگي از دلايل پايداري خودش مي‌گويدرازهاي ماندگاري يك اسطوره
عكس: AFPهيچوقت مربي نخواهم شدگروه ورزش- كاپيتان اسبق تيم ملي فوتبال ايتاليا گفت: راز ماندگاري من در فوتبال اين است كه هميشه كارم را دوست داشته و با شور و شوق بسيار به انجام اين ورزش پرداخته‌ام.

پائولو مالديني در آستانه بازي امروز تيمش با تيم وردربرمن در جام يوفا در گفت‌و‌گويي با سايت باشگاه آلماني، ضمن بيان اين مطلب افزود: من از اين خوش شانسي برخوردار هستم كه بدنم تاكنون امكان ادامه بازي را دارد. شما قطعا مي‌دانيد براي رسيدن به چنين حدي بايد همه چيز از جمله شرايط جسماني‌تان مناسب باشد.
وي در اين مصاحبه به نكات ديگري نيز اشاره كرد كه متن آن به شرح زير است:
آقاي مالديني‌، شما دقيقا 20 سال قبل همراه با كارلو آنجلوتي كه اينك سرمربي تيم است، در جام باشگاه‌هاي اروپا، مقابل وردربرمن بازي كرديد. از آن بازي چيزي يادتان مانده؟
از آن بازي مدت خيلي زيادي گذشته و بسياري از چيز‌ها از خاطرم رفته، اما قطع به يقين ديدار مهيجي از جام باشگاه‌ها بود. در آن هنگام ما قهرمان ايتاليا بوديم و اگر اشتباه نكنم، در بازي رفت در ميلان، ‌روي همكاري با دونادوني، با ضربه سر گل نخست را زدم، درست است؟
بازي خانگي درست است. نتيجه يك بر صفر هم همينطور اما آن گل روي پنالتي ماركو فان‌باستن حاصل شد. شما در بازي كه با نتيجه يك بر صفر در سال 1994 مقابل وردربرمن انجام داديد،‌ با سر گل زديد...
كه اينطور! اما همان اولين بازي ما با هم،‌ نيز در جام باشگاه‌ها بود. اما در سال جاري ما در جام يوفا مقابل هم قرار مي‌گيريم.
با وجود حضور بسياري از ستارگان نامدار در تيمتان،‌ شما قطعا از جلب توجه عامه نسبت به خودتان خوشحاليد. مي‌توانيد دليل استقامت و طولاني بودن دوران فوتبالتان را بيان كنيد؟
تصور مي‌كنم، پاسخ خيلي ساده است. من از كارم هميشه لذت برده‌ام و طي اين سال‌ها هميشه نسبت به كارم شور و شعف داشته‌ام كه احتمالا مردم متوجه اين نكته شده‌اند. البته من از اين خوش‌شانسي نيز برخوردار شدم كه بدنم تا به الان، امكان بازي را به من داده است. شما قطعا مي‌دانيد براي رسيدن به چنين حدي بايد همه چيز از جمله شرايط جسماني‌تان مناسب باشد.
در تيم وردربرمن هم بازيكني قديمي و باسابقه مثل فرانك بائومان، حضور دارد. او الان 10 سال است كه همراه سفيد و سبزهاي برمني است. او در انديشه ترك فوتبال در سن 33 سالگي است. اما شما به‌زودي 41 ساله مي‌‌شويد. مايليد در اين زمينه به او توصيه‌اي بكنيد؟
خير. در مورد ادامه دادن يا وداع با فوتبال، هر بازيكني خودش بايد تصميم‌گيري كند. اين يك مساله كاملا شخصي است. زيرا بازيكن در اين حال بايستي بسياري از عوامل را در نظر بگيرد.
اما شما دستكم مي‌توانيد به هواداران او در صورتي كه تصميم به ماندن بگيرد، ‌توصيه‌هايي بكنيد. اين موردي است كه براي خودتان هم وجود داشته است. يادتان است كه شما اعلام كناره‌گيري كرديد و بعد به خاطر هواداران تصميم‌تان عوض شد.
درست است، اما من خوشحال هستم كه سال گذشته باز هم نظرم را عوض كردم. در فصل جاري مشكلات خيلي كمي داشتم. همه روزه با تيم تمرين كردم و هر وقت به بازي رفتم،‌ از ابتدا در تركيب بودم. به اين ترتيب از عملكردم، خرسند هستم. در حالي كه بسياري از بازيكنان به كارشان خاتمه داده‌اند و مربي شدند. كاري كه الان ادعاي انجامش را ندارم، مي‌دانيد چرا؟ زيرا الان فقط 40 سال دارم...(مي‌خندد)
موقعي كه قراردادتان امسال با ميلان به پايان برسد،‌ قدر مسلم 41 ساله خواهيد بود. صاف و پوست كنده بگوييد آن زمان واقعا به كارتان خاتمه مي‌دهيد؟
بله؛ قطعا. درآن موقع اصلا بازگشتي وجود نخواهد داشت. حتي با وجودي كه مي‌بينم الان نسبت به اين دو فصل اخير وضعيت بهتري داشته‌ام.
شما بازيكني متعصب هستيد كه همه دوران ورزشي‌تان با يك تيم باشگاهي بوده است. واقعا يك چنين تعصبي در فوتبال امروزي كم‌سابقه است. چرا وفادار به يك تيم باقي مانديد؟
دليلش خيلي واضح است؛ من اينجا را مثل خانه‌ام ديدم و به هر چيزي كه خواستم، رسيدم. براي من كه در ميلان به دنيا آمدم و از كودكي با ميلان مرتبط هستم،‌ رفتن به تيمي ديگر سخت است.
در دربي با اينترميلان، تيم شما شكست خورد. اين پنجاه و پنجمين نبرد شما با رقيب همشهري بود. فكر مي‌كنيد ميلان با وجود اين شكست بايد باز هم به كسب اهداف خود اميدوار باشد؟
بله. دربي با اينتر، ‌بازي مهمي بود، اما نه آنقدر كه ما را از رسيدن به اهداف مايوس كند.
رونالدينيو، هم‌تيمي برزيلي شما در دور رفت كالچو توانست خودش را دومرتبه احيا كند. اما در چند هفته اخير نمره قبولي نگرفت. قبل از دربي با اينتر،‌ او چهار بازي در تركيب اصلي و اوليه جاي نگرفت. فكر نمي‌كنيد بايد به عنوان كاپيتان تيم برايش زمينه‌سازي كنيد؟
قبلا كه او خيلي از كارش رضايت نداشت،‌ به او كمك كرده‌ام. به نظرم همين كه او هر روز با شور و شوق بسيار سر جلسه تمرين حاضر مي‌شود، بيانگر بسياري از مسائل است.
وقتي كه كفش‌هايتان را به نشانه خداحافظي از فوتبال آويزان كنيد، آينده‌تان چگونه خواهد شد؟ بازهم در كنار فوتبال باقي خواهيد ماند؟
برنامه‌ريزي در اين زمينه كاري بس دشوار است. من هنوز بازيكني فعال به شمار مي‌روم. هنوز در اين باره تصميمي نگرفته‌ام. در شرايطي كه مطمئنا فرصت تجربه خيلي از كارها را ندارم، مهم اين است كه بتوانم كاري را كه با روح و روانم مي‌خواند، انجام دهم.
آيا كار مربيگري در اين حالت با روح و روان شما همخواني خواهد داشت؟
ظاهرا شما مي‌خواهيد مرا حسابي عصباني كنيد (مي‌خندد). شايد منظورتان اين باشد اگر كاري پيدا نكردم، ‌بروم مربي شوم. اما جدي بگويم، نه، ‌هيچ‌وقت روزي كه مربي شوم، پيش نخواهد آمد.

چهارشنبه|ا|30|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 211]