گروه‌هاي تروريستي با افتخار حملات تروريستي خود را به كوبا و ونزوئلا اعلام مي‌كنند

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گروه‌هاي تروريستي با افتخار حملات تروريستي خود را به كوبا و ونزوئلا اعلام مي‌كنند
خبرگزاري فارس: بنا به تعريف «بوش» از كشور تروريستي، آمريكا با پناه دادن به خطرناك‌ترين تروريست‌هاي غربي، مصداق بارز چنين كشوري است.

به گزارش فارس، «جين فرانكلين»، روزنامه‌نگار و محقق علوم سياسي آمريكايي در مقاله‌اي با اشاره به پناه دولت آمريكا به تروريست‌هايي كه تا كنون منجر به قتل عده زيادي از فعالان سياسي ساير كشورها شده‌اند، كشور آمريكا را بهترين نمونه تعريفي مي‌داند كه «جورج بوش» از يك كشور تروريستي ارائه مي‌دهد؛ «جورج بوش» در اظهاراتش گفته بود هر كشوري كه به تروريست‌ها پناه بدهد، خود يك كشور تروريستي است.

* برنامه‌هاي «سي آي اي» در قالب كمپيني گسترده عليه كوبا

چند سال پيش، «بوش» اعلام كرد كه برنامه «مبارزه با تروريسم» وي تروريست‌ها را در «هر نقطه تاريكي از جهان» تعقيب خواهد كرد؛ اما وي هيچ توجهي به ايالت «ميامي» آمريكا نكرد و دولت «باراك اوباما» نيز كه انتظار مي‌رفت تروريست‌ها را از اين ايالت اخراج كند، تمام اميدها را به ياس تبديل كرد. دهه‌هاست تروريست‌ها در اين ايالت، كمپيني از حملات جنگ و گريز، عمليات‌هاي تخريبي، نفوذ عوامل مسلح، ترور و غيره را عليه كوبا به راه انداخته‌اند. «سي‌آي‌اي» پس از شكست حمله‌اش در سال 1961 [عليه كوبا و] با استفاده از مهاجرين كوبايي در «خليج خوك‌ها»، برنامه ديگري را موسوم به «عمليات خدنگ» امتحان كرد كه اين برنامه نيز با شكست مواجه و مستقيماً منجر به بروز بحران موشكي اكتبر 1962 شد. سپس به مدت چندين سال، حدود 300 مأمور مستقر در پايگاه «سي‌آي‌اي» در «دانشگاه ميامي»، با نام رمزي «جي ام ويو» (JM WAVE)، چند هزار مهاجر كوبايي را استخدام و تلاش كردند با استفاده از آن‌ها دولت كوبا را سرنگون كنند. اين اقدامات مخفيانه، تحريم پنهاني تبادلات و ممنوعيت مسافرت [بين كوبا و آمريكا] شرايط دائم محاصره را عليه اين جزيره تحميل كرده است؛ جزيره‌اي كه با ايالت فلوريدا 90 مايل فاصله دارد.

* مصاحبه تلويزيوني سران گروه‌هاي تروريستي در آمريكا

تا به امروز، گروه‌هايي نظير «آلفا 66» و «اف 4» بدون مجازات به عمليات‌هاي خود ادامه مي‌دهند. اين گروه‌ها حتي در تلويزيون به شاهكارهاي خود افتخار نيز مي‌كنند. «توني براينت»، رئيس «كوماندوز ال»، پس از حمله به هتلي در «هاوانا» [پايتخت كوبا] در سال 1992، در يك نشست خبري تلويزيوني برنامه‌هاي گروهش را براي حملات بيشتر به صنعت توريستي كوبا اعلام كرد؛ [در آن زمان] اين صنعت پس از سقوط شوروي، كم‌كم به نقطه اتكاي اقتصاد كوبا تبديل مي‌شد. «براينت» به توريست‌ها هشدار داد تا به اين جزيره نزديك نشوند. وي اعلام كرد: «از اين نقطه به بعد، ما در جنگ هستيم» و افزود: «اصل بي‌طرفي وجود ندارد.»

* گروه‌هاي تروريستي در تلويزيون آمريكا، به حملات تروريستي عليه كوبا و ونزوئلا افتخار مي‌كنند

مدتي پيش، «اسكار آسا»، پسر برادر «فولخنثيو باتيستا»، ديكتاتور سابق كوبا، در شبكه 41 ميزبان «رودولفو فرومتا»، رهبر «كوماندوز اف 4» بود. «فرومتا» در اين گفتگو، برنامه‌هاي پيوسته‌اي را براي حملات نظامي عليه كوبا تشريح كرد. اين روزها كشور ديگري هدف تروريست‌هاي تحت حمايت آمريكا قرار گرفته است: كاپيتان «ايدورادو گارسيا» عضو ارتش ونزوئلا نيز همراه با «كوماندوز اف 4» در برنامه «آسا» حضور داشت؛ «گارسيا» در كودتاي سال 2002 نقش داشت كه منجر به سقوط كوتاه‌مدت «هوگو چاوز» رئيس‌جمهور ونزوئلا شد. وي از «كوماندوز اف 4» براي كمك به تلاش‌هاي دائم وي در جهت براندازي دولت ونزوئلا تشكر كرد. اين دو در منطقه «اورگليدز» در ايالت «فلوريدا» با هم تمرين مي‌كنند.

* دو تن از خطرناك‌ترين تروريست‌هاي غرب در استخدام «سي آي اي»

«لوئيس پوسادا كاريلس» و «اورلاندو باش» از اولين مهاجران كوبايي بودند كه به عنوان مأمور به عضويت «سي آي اي» در آمدند؛ اين دو نفر از معروف‌ترين تروريست‌هاي نيم‌كره غربي جهان هستند. «پوسادا» در سال 1998 با افتخار به خبرنگاران «نيويورك تايمز» اعلام كرد: ««سي آي اي» به ما همه چيز را آموزش داد؛ همه چيز. به ما كار با مواد منفجره، طريقه به قتل رساندن، بمب‌گذاري و عمليات‌هاي تخريبي را آموزش داد.»

* اقدام «اورلاندو بوش» و «پوسادا» به قتل عام 73 نفر در هواپيماي مسافربري كوبا

در سال 1976 كه «جورج بوش» پدر، رئيس «سي آي اي» شد، «اورلاندو باش» گروه «فرماندهان سازمان‌هاي متحد انقلابي» (CORU) را تأسيس كرد؛ گروهي چتري براي انجام اقدامات تروريستي عليه كوبا و ساير كشورها، و افرادي كه آمريكا آن‌ها را دوستان كوبا مي‌دانست. «پوسادا» در نوعي جنون بمب‌گذاري در كشورهاي مختلف به اين گروه پيوست. ديدني‌ترين موفقيت اين افراد در اكتبر 1976 اتفاق افتاد؛ زماني كه دو بمب هواپيماي مسافربري كوبا را چند دقيقه پس از بلند شدن از «بارباداس» منفجر كرد و 73 نفر درون آن را كشت. «[اورلاندو] باش» و «پوسادا» كه زماني هر دو با بخش اطلاعات ونزوئلا همكاري داشتند، به سرعت دستگير و به عنوان مغز متفكر اين قتل عام شناخته شدند؛ اين دو سپس در دادگاه نظامي، و نه مدني، حاضر شدند.

* تأسيس يك سازمان تروريستي به دست «ريگان»

«پوسادا» در شرح زندگاني خود، كتاب «راه‌هاي مبارز»، از چندين حامي اصلي اقتصادي كه آمريكايي‌هاي كوبايي تبار بي‌نهايت ثروتمند و از ستون‌هاي تروريسم بودند، نام مي‌برد: «خورخه ماس كانوسا»، «پپه هرناندز» و «فليثيانو فويو». «ماس كانوسا» رئيس «بنياد ملي كوبايي‌هاي آمريكا» (CANF) بود كه در سال 1981 به دست دولت «ريگان» تأسيس شد. «بنياد ملي كوبايي‌هاي آمريكا»، ثروتمندترين و بانفوذترين گروه كوبايي-آمريكايي جناح راست، براي آزادي «اورلاندو باش» كمپيني را تشكيل داد. «ماس كانوسا» با رهبري كميته‌اي براي ميانجي‌گري در آزادي «باش»، در تاريخ 25 مارس 1983 موجب شد تا «كميسيون شهر ميامي» دز اقدامي عجيب اين تاريخ را «روز اورلاندو باش» اعلام كند. «اوتو ريچ»، سياستمدار كوبايي-آمريكايي جناح راست، در سال 1986 به عنوان سفير آمريكا در ونزوئلا منصوب و به اين ترتيب، آزادي «باش» نيز مسلم شد.

* تروريست‌ها در ميامي قهرمان شناخته مي‌شوند

«باش» پس از آزاديش از زندان در سال بعد، به ميامي برگشت. وي در آن‌جا نيز به دليل تجاوز از شروط آزاديش، بازداشت شد. دليل بازداشت وي محكوميت به شليك موشك بازوكا در سال 1968 به يك كشتي باري لهستاني بود كه در ميامي كناره گرفته بود. «اورلاندو باش» در ميامي به عنوان يك قهرمان شناخته شد و هدف وي در سال 1989 تحت حمايت «ايلينا راس-لتينن» (از اعضاي حزب جمهوري‌خواه) و «جب بوش»، (پسر رئيس‌جمهور) و مدير كمپين «راس لتينن» قرار گرفت. «راس لتينن» به عنوان اولين كوبايي-آمريكايي عضور كنگره انتخاب شد. «بوش پدر» در سال 1990 «اورلاندو باش» را از بازداشت آزاد كرد؛ علي‌رغم اين كه وزارت دادگستري دستور داده بود كه «باش» بايد «محروم» و از آمريكا «اخراج» شود.

* بخشي از دستور اخراج «اورلاندو باش»

«جو دي. ويتلي»، معاون وزير دادگستري، در دستور اخراج [«باش»] نوشت: ««باش» ۳۰ سال به پافشاري بر طرفداري از خشونت تروريستي ادامه داده است. وي منجر به تهديد و اقدام تروريستي خشونت‌آميز عليه بسياري، از جمله كشورهاي دوست با آمريكا و بلندپايه‌ترين مقامات اين كشورها شده است. او بارها تمايل خود را به ايجاد خسارت و قتل افراد نظامي و غير نظامي بيان كرده و نشان داده است. اقدامات وي اقدامات يك تروريست خارج از قيد قانون و عفت بشري است؛ وي به تهديد و اعمال خشونت عليه افراد دست زده است بدون آن كه هويت قربانيانش برايش اهميتي داشته باشد.»

* افتخار علني «باش» به اقدامات تروريستي خود

«باش» با زندگي آزادانه در ميامي به عمليات‌هاي تروريستي خود ادامه مي‌دهد. وي در يك مصاحبه طولاني تلويزيوني با شبكه 22 در سال 2004، بمب‌گذاري در هواپيماي غير نظامي كوبا را توجيه و به شركت داشتن در ۱۱ مورد اقدام به حمله نظامي عليه كوبا در طول ده سال گذشته و سه مورد تلاش خود وي براي ترور «كاسترو» در شيلي، نيكاراگوئه و اسپانيا افتخار كرد. وي هر زماني كه با سياستمداران بلندپايه در مكان‌هاي عمومي در ميامي ظاهر مي‌شود مورد تقدير قرار مي‌گيرد. او اكنون يك تروريست شهير و محبوب است.

* مديريت عملياتي تروريستي از درون كاخ سفيد

بنابراين اكنون عجيب نيست كه «پوسادا» تقاضاي پناهندگي سياسي مي‌كند؛ وي طبيعتاً انتظار دارد كه «جورج بوش پسر» اين پناهندگي را، به بيان وكيلش، به خاطر خدمت خاص او به «سي آي اي» به وي بدهد. به هر حال، او نيز در تروريسم دست كمي از «[اورلاندو] باش» ندارد. «پوسادا» در سال 1985، ۹ سال پس از بمب‌گذاري در هواپيماي مسافربري كوبا، به كمك رشوه‌اي كه «ماس كانوسا» پرداخت نمود، از زندان ونزوئلا فرار كرد. «پوسادا» به ال‌سالوادور گريخت و در آن جا با همكاري «فيليكس رودريگز»، يك مأمور ديگر «سي آي اي» كه كوبايي-آمريكايي بود، كمك‌هايي را به مخالفان در نيكاراگوئه رساند؛ عملياتي غير قانوني كه توسط سرهنگ «اوليور نورث» از درون كاخ سفيد رهبري مي‌شد.

* افتخار «رودريگز» به حضور در بوليوي به هنگام ترور «چه گوارا»

«رودريگز» يكي ديگر از افراد در ميامي و مأمور «سي آي اي» پيش از حمله «خليج خوك‌ها» بود. وي افتخار مي‌كند كه در زمان اعدام «چه گوارا» در بوليوي حضور داشته و با غرور ساعت «گوارا» را به عنوان يادگاري به دست دارد. زماني كه از وي در مورد «رامون مدينا» سؤال شد، با افتخار پاسخ داد كه «مدينا» «پوسادا» بود؛ يكي «از دوستان خوب من.» وي شهادت داد كه «پوسادا» را او به ال‌سالوادور آورده است؛ زيرا اين «مرد شريف» «لايق آزاد بودن است.» هيچ سؤال ديگري از «رودريگز» پرسيده نشد.

* نشست «بوش» پدر با «رودريگز»

در طول مدت ميان اكتبر 1984 تا اكتبر 1986 زماني كه كمك به مخالفان به علت «اصلاحيه بولاند» ممنوع بود، «فيليس بايرن»، از دبيران در نخست‌وزيري «بوش» [پدر]، يك درخواست عادي (16 آوريل 1986) را براي بوش آماده كرد تا با «رودريگز» ديدار كند تا «رودريگز» «نخست‌وزير را در جريان وضعيت جنگ در ال‌سالوادور و تجديد تداركات مخالفان قرار دهد.» اندكي بعد از اين ماجرا، «بايرن» يادداشتي (30 آوريل 1986) تهيه كرد تا به «بوش» در مورد ديداري اطلاع دهد كه [«بوش»] قرار بود در تاريخ 1 مه داشته باشد؛ ««فيليكس رودريگز»، از متخصصين ضد شورش كه از ال‌سالوادور بازديد مي‌كند، قرار است اطلاعاتي را در مورد وضعيت جنگ در ال‌سالوادور و تجديد تداركات مخالفان در اختيار [شما] قرار دهد.»

* اتهام «پوسادا» به اقدام براي ترور رئيس‌جمهور هندوراس

«پوسادا» تحت امر «وينچو سرتسو»، رئيس‌جمهور گواتمالا، فعاليت مي‌كرد و مسئول مراقبت از ارتش «سرتسو» براي پي بردن به نشانه‌هاي كودتاي احتمالي و يا نقشه ترور وي [«سرتسو»] بود. روزنامه «ميامي هرالد» در سال 1997 گزارش داد كه «پوسادا» در بمب‌گذاري نقش داشته كه هدف آن «كارلوس روبرتو رينا»، رئيس‌جمهور هندوراس بوده است؛ «رينا» متمايل به افزايش روابط با كوبا بود. در سال 1995، «پوسادا» در ميان اتهامات به منفجر كردن 41 بمب در يك سال (تقريباً هفته‌اي يك بمب) در هندوراس، از اين كشور اخراج شد.

* اقرار با افتخار «پوسادا» به دست داشتن در بمب‌گذاري‌هاي هتل‌هاي «هاوانا» پايتخت كوبا

«پوسادا» در مصاحبه‌اي طولاني با خبرنگاران «نيويورك تايمز» (چاپ در تاريخ 12 و 13 ژولاي 1968)، با افتخار اعلام كرد كه در سال 1997 مزدوري را از ال‌سالوادور اجير كرده است تا در هتل‌هاي «هاوانا» بمب‌گذاري كند و منجر به قتل يك فرد ايتاليايي و زخمي شدن چندين نفر ديگر شود؛ اين مزدور سپس توسط پليس كوبا دستگير شد. «پوسادا» در مورد «دي سلمو» شانه بالا انداخت و گفت: «اين فرد ايتاليايي در زماني نامناسب در محلي نامناسب بود.»

* كمپين وسيع «سي آي اي» براي ترور «فيدل كاسترو»

«سي آي اي» در سال 1960 كمپين عظيمي را آغاز كرد تا «فيدل كاسترو» را ترور كند؛ و «پوسادا» نيز مانند «[اورلاندو] باش» بارها تلاش كرد تا رهبر كوبا را به قتل برساند. «كاسترو» در سال 2000 در نشست «سران آمريكاي لاتين» در شهر «پاناما» شركت كرد. وي اندكي پس از رسيدن به «پاناما» اعلام كرد كه «پوسادا» و سه كوبايي-آمريكايي ديگر در همان زمان در حال آماده شدن براي منفجر كردن بمبي هستند كه نه تنها رئيس‌جمهور كوبا، بلكه همچنين صدها نفر از مردم «پاناما» را نيز به قتل خواهد رساند؛ عمدتاً دانشجوياني كه وي قرار بود در تالار يك دانشگاه براي آن‌ها سخنراني كند. به كمك مأمورين اطلاعاتي كوبا، مكان دقيق اين افراد به پليس پاناما داده شد و مأمورين پليس آن‌ها را دستگير و مواد منفجره «سي-4»، پاسپورت‌هاي تقلبي آن‌ها و غيره را نيز توقيف كرد.

* نجات جان بيش از 2000 نفر توسط نيروهاي اطلاعاتي كوبا؛

از آن جايي كه مقامات اطلاعاتي كوبا در مورد اين نقشه با خبر شده بودند، بيش از 2000 نفر در مراسم سخنراني «فيدل كاسترو» شركت كردند بدون آن كه كشته و يا زخمي شوند. كوبا چگونه از اين نقشه خبر داشت و جان همه اين افراد را نجات داد؟ از طريق مأمورين كوبايي كه در گروه‌هاي تروريستي نفوذ مي‌كنند. مقامات كوبا در سال 1998، يك سال پس از بمب‌گذاري «پوسادا» در هتل‌هاي «هاوانا»، اطلاعاتي را در مورد نقشه‌هاي تروريستي دريافت كردند كه فكر مي‌كردند «اف بي آي» بايد از آن‌ها آگاه شود. آنان اين اطلاعات را در اختيار «اف بي آي» قرار دادند. آيا «اف بي آي» تروريست‌ها را دستگير كرد؟ خير؛ «اف بي آي» كوبايي‌هايي را در ميامي دستگير كرد كه اين اطلاعات را به دست آورده بودند و «آن‌ها» را تروريست ناميد. درخواست جابه‌جايي دعوي به دادگاهي ديگر نيز رد شد.

* مجازات‌هاي طولاني در ميامي براي مأمورين امنيتي كوبا كه جان هزاران نفر را نجات داده بودند

يك هيئت منصفه در ميامي اين پنج كوبايي را مجرم اعلام و يك قاضي نيز آن‌ها را به مجازات‌هايي طولاني‌مدت محكوم كرد: «جراردو هرناندز» (دو محكوميت ابد به علاوه 15 سال)، «رامون لابانينو» (محكوميت ابد به علاوه 18 سال)، «آنتونيو گوررو» (محكوميت ابد به علاوه 10 سال)، «فرناندو گونزالز» (19 سال) و «رنه گونزالز» (15 سال). اين افراد در زندان‌هاي جدا از هم در نقاط مختلف آمريكا منتظر تصميم «دادگاه استيناف» هستند. اين جايزه آنان براي تلاش در جهت حفاظت از مردم در مقابل تروريست‌ها است. البته مأمورين امنيتي كوبا به ناچار به جستجوي تروريست‌ها ادامه دادند و با وجود اين كه پنج مأمور كوبايي در زندان بودند، توانستند توطئه بزرگ شهر پاناما را متوقف كنند.

* استقبال گرم از تروريست‌ها در ميامي و معرفي آنان به عنوان قهرمان

دادگاه «پاناما»، «پوسادا» و گروهش را نه به اقدام براي قتل، بلكه فقط به مالكيت مواد منفجره، همكاري غير قانوني براي ارتكاب به جرم، جعل اسناد و ايجاد خطر براي امنيت عمومي متهم كرد. پس از آن كه اين افراد محكوم شدند، «ميريا موسكوسو»، رئيس‌جمهور پاناما، پيش از انتهاي دوران رياست‌جمهوريش در آگوست 2004 آن‌ها را عفو كرد. در ميامي از سه توطئه‌چي همراه با «پوسادا» با گرمي و به عنوان قهرمان استقبال شد. گذشته اين سه تن بي‌نهايت وحشتناك است.

* ترورهاي مخوف «پدرو رمون»

«پدرو رمون»، عضو گروه شبه‌نظامي «امگا 7»، در سال 1985 متهم به دو ترور شده بود: «ايولاليو خوزه نگرين»، كوبايي-آمريكايي كه در سال 1979 از «گفتگو» (El diálogo) با كوبا حمايت كرده بود، در مقابل پسر جوانش در خانه خود در نيو جرسي هدف گلوله قرار گرفت و كشته شد؛ «فيليكس گارسيا رودريگز»، ديپلمات كوبايي سازمان ملل متحد، پشت چراغ قرمزي در بخش «كوئينز» شهر «نيويورك» به ضرب گلوله كشته شد. كشتن ديپلمات كوبايي بود كه «اف بي آي» را مجبور كرد به دليل وجهه بين‌المللي، چند نفري را دستگير كند. بنا به درخواست «رمون» اتهام او به بمب‌گذاري در [دفتر] مأموريت سازمان ملل در كوبا و تلاش براي ترور «رائول روآ كوري»، سفير سازمان ملل در كوبا، كاهش يافت. وي به ده سال زندان محكوم شد.

* سرگذشت ساير تروريست‌هاي دخيل در توطئه بزرگ شهر «پاناما»

«گوئيلرمو ناوو» و برادرش «ايگناسيو ناوو» در سال 1964 يك موشك بازوكا را به ساختمان مجمع عمومي سازمان ملل شليك كردند؛ جايي كه «چه گوارا» در حال سخنراني بود. «گوئيلرمو ناوو» به خاطر بمب‌گذاري در خودرويي در سال 1976 در واشينگتن، در سال 1979 مقصر شناخته شد؛ اين بمب‌گذاري منجر به قتل «اورلاندو لتلير» شد كه در دولت «سالوادور آلنده»، رئيس‌جمهور شيلي و دستيار وي، «راني مافيتي» مشغول، اما در سال 1981 در تجديد دادگاهي در سال 1981 تبرئه شده بود. هيئت منصفه فدرال، وي را در دو مرتبه دروغ گفتن به يك هيئت منصفه عالي مجرم شناخت. «خورخه ماس كانوسا» بعدها او را براي كار در «كميسيون اطلاعات» «بنياد ملي كوبايي‌هاي آمريكا» استخدام كرد.

* سرانجام «گاسپر جيمينز»

«گاسپر جيمينز» يك ديپلمات كوبايي را در مكزيك به قتل رساند. وي به بمب‌گذاري در خودروي «اميليو ميليان» در ميامي متهم، اما اتهامات عليه او برطرف شد. «ميليان»، تحليل‌گر راديو كه تروريسم توسط مهاجران كوبايي جناح راست را مورد انتقاد قرار داده بود، هر دو پاي خود را از دست داد. «جيمينز» سپس مشغول كار براي دكتر «آلبرتو هرناندز»، پزشك «ماس كانوسا» و حامي اقتصادي «پوسادا»، شد. «پوسادا» در مصاحبه خود با خبرنگاران «نيويورك تايمز» گفت كه «جيمينز» پيام‌رساني بود كه پول را از «ماس كانوسا» به «پوسادا» مي‌رساند و اين پيام را نيز به همراه داشت: «اين [پول] براي كليسا است.»

* انتظار خانواده‌هاي قربانيان براي اعمال قانون در مورد «پوسادا»

«پوسادا» چه طور؟ وي همچنان يك فراري است و هم كوبا و هم ونزوئلا تقاضاي تحويل گرفتن او را [از آمريكا] دارند. خانواده‌هاي قربانيان «پوسادا» در كوبا و كشورهاي ديگر (نظير «گويان» و ايتاليا)، منتظر اجراي عدالت در حق او هستند؛ يا تحويل به كوبا و يا ونزوئلا، و يا محاكمه‌اي در يك دادگاه بين‌المللي.

تعريف «بوش» در مورد يك كشور تروريستي، كاملاً در مورد آمريكا صدق مي‌كند

بنا به گفته‌هاي «بوش»، هر كشوري كه به تروريست‌ها پناه بدهد، يك كشور تروريستي است. آمريكا مسلماً پيشتر اين شرايط را دارد؛ اما توجهي به اين وضعيت نمي‌شود. اكنون اگر «پوسادا» كه تقاضاي پناهندگيش مورد توجه جهاني قرار گرفته است، درون آمريكا پناهنده شده، «بوش» علناً اعلام كرده است كه شرايط ايالات متحده با تعريف يك كشور تروريستي مطابقت دارد.

انتهاي پيام/ 100232/ د.

شنبه|ا|17|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 167]