واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري مجلس شوراي اسلامي: بايد از سني ها بيشتر از ايران ترسيد
ترجمه: سيد علي موسوي خلخالي

ديپلماسي ايراني: اوضاع خاورميانه بيش از آن چه تصور مي رود بحراني است. برآيندها نشان مي دهند كه اوضاع از اين هم بحراني تر مي شود. سوريه غرق در يك ناآرامي شديد مرموز است كه دخالت ايادي خارجي در آن را به روشني مي توان ديد، مصر آبستن تحولات تازه است و ليبي و تونس نيز به رغم اين كه از صدر اخبار به ذيل آمده اند ولي همچنان ملتهب حوادث سياسي هستند. در اين ميان موضوع ايران خود پرونده اي جداگانه و بسيار ملتهب تشكيل داده است. آيا مي توانيم بگوييم روزهاي سختي در انتظار خاورميانه است؟
روزنامه القدس العربي چاپ لندن يادداشتي را به نقل از روزنامه اسرائيلي معاريو منتشر كرده كه در آن به اين موضوع پرداخته است. در اين يادداشت مي خوانيم: شمار قربانيان ناآرامي هاي سوريه تا پايان هفته گذشته به 160 نفر رسيد تا سرنوشت اين كشور بيش از آن چه تصور مي شود نامعلوم باشد. آن چه روشن است اين است كه در صورت سرنگوني اين نظام خلاء قدرت سراسر سوريه را در خواهد نورديد و نشانه هايي كه از جهان غرب استنباط مي شود نيز گوياي اين حقيقت است كه اگر چه غرب درصدد افزايش فشارها به سوريه است ولي از تغييرات جاري در اين كشور و محيط پيراموني آن نيز به شدت نگران است.
نويسنده اين يادداشت سپس مي نويسد: پايان هفته گذشته وزارت امور خارجه اروپا اعلام كرد كه با تاسف شديد بايد گفت كه خاورميانه به سمت تغييرات گسترده و متمايل به افراط پيش مي رود و اين در حالي است كه غرب و در راس آنها ايالات متحده امريكا از هر گونه تاثيرگذاري بر اين تحولات جاري عاجزند. از سوي ديگر ايران نيز همچنان به گسترش و تكميل فعاليت هاي هسته اي خود ادامه مي دهد و در واكنش روشن به تهديدهاي متوجه از تحريم ها اقدام به مانور نظامي گسترده در تنگه هرمز كرده است. در چنين فضايي بنيامين نتانياهو، نخست وزير اسرائيل قصد دارد از اين فضا بهره برداري كرده و براي انتخابات پيش روي اسرائيل خود را آماده كند. هم زمان باراك اوباما نيز مي خواهد از اين وضعيت نهايت را استفاده ببرد تا بتواند پيروز ميدان رقابت هاي انتخاباتي امريكا باشد. اين بدان معنا است كه آنها ممكن است براي حفظ سمت هاي خود دست به هر كاري بزنند. سوالي كه در اين جا مطرح مي شود اين است كه آيا جان انسان ها و مصالح ملي كشورها تا اين اندازه ناچيز است كه اين دو نفر به خود جرات مي دهند كه به صرف پيروزي در انتخابات دست به هر كاري بزنند؟
در ادامه اين يادداشت آمده است: اوضاع در غزه از اين هم بدتر است. با تغييرات گسترده اي كه در منطقه رخ داده يا در شرف وقوع است، حماس نيز نسبت به آينده اش بسيار اميدوار شده و با قدرت بيشتري به فعاليت هاي خود ادامه مي دهد. حماس به روشني مي بيند كه در مصر گروه هايي مي روند كه قدرت را در اختيار بگيرند كه ارتباطات نزديكي با اين جريان دارند و با رفتارهاي حكومت خودگردان در قبال اسرائيل و مذاكرات صلح با تلاويو به هيچ وجه موافق نيستند. مساله اين است كه همه چيز هم به گردن فلسطيني هاي جنبش فتح نيست. فلسطيني ها به اين سرخوردگي رسيده اند كه ديگر نمي توانند اميدوار باشند تا زماني كه اين حكومت در اسرائيل قدرت را در دست دارد، اوضاع بهتر خواهد شد. در عين حال شاهد ضعف امريكا در منطقه نيز هستند و اين در مقابل به آنها قوت قلب مي دهد كه با جديت بيشتري مطالبات خود را پيگيري كنند. در حال حاضر احتمال نزديكي فتح به حماس بسيار بيشتر از احتمال نزديكي اين جنبش به اسرائيل مطرح است. شايد اين موضوع در حال حاضر بارزترين دست انداز براي موفقيت هاي نتانياهو و اوباما باشد.
نويسنده اين يادداشت سپس به سوريه مي پردازد و مي نويسد: اين درست است كه تا زماني كه تهران از دمشق حمايت مي كند، سرنگوني نظام اسد محال است اما با اين حال پيش بيني مي شود كه نظام حاكم بر سوريه فرو بپاشد و به تبع آن هم پيمانان سوريه در لبنان و ديگر كشورهاي منطقه نيز ضعيف شوند. اما در اين ميان يك برنده نيز وجود دارد و آن تركيه است كه با حفظ مصالح اقتصادي خود تلاش مي كند حساب خود را از سوريه جدا كند و حتي پذيرفته است كه كردها را از شرق خود براند و به محور ايراني – لبناني نيز پشت كند. اما اين تركيه تنها در زماني به خواسته هاي خود مي رسد كه در روابط سوريه – اسرائيل تنش ايجاد شود. ايران و حزب الله با نگراني اوضاع را پيگيري مي كنند. آنها خوب مي دانند كه اگر نظام سوريه و ارتش وابسته به آن متلاشي شود چه فرصت هايي طلايي را از دست خواهند داد. با اين حال ايران و حزب الله درصدد بهره برداري از موقيعت هاي موجود هستند و مي خواهند از شمال بر اردن مسلط شوند و بدين ترتيب حلقه محاصره خود عليه اسرائيل را تنگ تر كنند. از اين رو فرصت مانور بيش از اندازه به تركيه براي نقش آفريني در منطقه را نخواهند داد.
در پايان اين يادداشت آمده است: اين درست است كه سرنگوني نظامي اسد از يك سو و تلاش هاي ايران براي هر چه بيشتر تحت فشار قرار دادن اسرائيل از سوي ديگر و در عين حال افزايش رويكرد خصمانه تركيه نسبت به اسرائيل باعث مي شود تا تلاويو بيش از هر زمان ديگري احساس نگراني كند ولي مساله خطرناك تر براي اسرائيل در وضعيت فعلي رسيدن اسلام گرايان افراطي به قدرت است كه مي تواند به مراتب از ايران و حزب الله نگران كننده تر باشد. ايران از جريان هاي سلفي و تندرو حمايت نمي كند ولي دولت تركيه و ديگر كشورهاي عربي درصدد حمايت از آنها هستند، از اين رو است كه بايد گفت از سياست هاي تركيه و جريان هاي سني هم سو با آن بايد بيش از هر چيزي ترسيد.
منبع: تحريريه ديپلماسي ايراني
شنبه|ا|17|ا|دي|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاري مجلس شوراي اسلامي]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 142]