نكتهعوامل موثر در افت تحصيلي و دغدغه خانواده ها

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: نكتهعوامل موثر در افت تحصيلي و دغدغه خانواده ها
پديده افت تحصيلي همه ساله آسيب هاي زيادي به خانواده ها و جامعه مي زند و فقط به تجديدي، مردودي يا ترك تحصيلي ها هم خلاصه نمي شود، بلكه شامل همه دانش آموزاني مي شود كه پيشرفت تحصيلي متناسب با استعداد خود ندارند. وسعت آن در نقاط برخوردار، كم است؛ ولي در نقاط محروم و حاشيه شهرهاي بزرگ از سال چهارم ابتدايي شروع و در دبيرستان كاملا آشكار مي شود. اگر چه شناخت تمام عوامل تاثيرگذار در افت تحصيلي نسبتا دشوار است، ولي مي توان گفت آموزش و پرورش نقش اساسي در بروز اين مشكل تحصيلي دارد و عواملي چون خود دانش آموز، خانواده و جامعه اي كه محصل در آن زندگي مي كند، فقط بر دامنه مشكلات آن مي افزايند. در اين بخش به برخي از عوامل «مدرسه» اي تاثيرگذار در افت تحصيلي اشاره مي شود.

۱ - بي توجهي مدارس به تفاوت هاي فردي، اجتماعي و به خصوص فرهنگي و مشكلات عاطفي و خانوادگي دانش آموزان در فرآيند آموزش.

۲ - كيفيت پايين دوره هاي آموزشي ضمن خدمت و كم تحركي معلمان در اتخاذ الگوها و روش هاي نوين تدريس.

۳ - بهره نگرفتن معلمان از نظريه هاي جديد تدريس و تاكيد آنان بر شيوه هاي آموزشي حافظه محور و طوطي وار براي انتقال مفاهيم علمي؛ كه با وجود برگزاري امتحانات زياد، بيشترين نقش را در فراموشي مطالب از ذهن دانش آموزان دارد.

۴ - نبود آموزش صحيح در زمينه انجام تكاليف درسي كه به جاي تكميل فرآيند آموزشي مدرسه و تقويت يادگيري محصلان، به يك مسئله مشقت بار تبديل شده است.

۵ - برگزاري امتحانات مشكل و مكرر و ايجاد رقابت هاي شديد و حسادت زا؛ آن چنان كه ترس از امتحان را در دانش آموزان زياد كرده است و بيشتر آنان در جلسات امتحان دچار اضطراب و نگراني شديد مي شوند.

۶ - كمبود مديران پويا، فعال و پيشرو در مدارس كه بتوانند با حسن تدبير و نوآوري، به مثابه الگوي رفتاري مطلوب براي همكاران خود نقش آفريني كنند. اين نقيصه ، آن چنان فضاي عاطفي و رواني واحدهاي آموزشي را كسالت آور و خسته كننده كرده است كه بيشتر معلمان دچار روزمرگي و انفعال شده اند.

۷ - نگرش منفي مديران و معلمان و به خصوص شاغلان در مناطق محروم نسبت به نقش اوليا در فرآيند آموزش و نبود پيوند موثر بين خانه و مدرسه كه ظرفيت و توانايي بالاي خانواده ها را در تضمين كارآيي برنامه هاي آموزشي مدارس از بين برده است.

۸ - نامناسب بودن مقررات انضباطي و كمبود فعاليت هاي هنري، ورزشي و فوق برنامه نشاط آور در مدارس و رفتارهاي سليقه اي با دانش آموزان كه باعث ناسازگاري آنان با برنامه هاي آموزشي و تربيتي مدارس مي شود. به طوري كه اكنون كنترل كلاس و حفظ انضباط - به خصوص در دبيرستان - به دغدغه اصلي معلمان تبديل و در مواردي موجب دلسردي و نااميدي آنان شده است.

۹ - كم توجهي به جايگاه اجتماعي و اقتصادي معلمان و گرايش آنان به مشاغل جانبي ديگر كه باعث تنزل جايگاه شخصيتي آن ها نزد دانش آموزان شده است، در حالي كه حفظ شأن و منزلت معلم در فرآيند تدريس، اهميت خاص دارد.

در مناطق محروم به علت وجود شرايط خاص، علاوه بر موارد مذكور مي توان به عوامل زير نيز اشاره كرد:

۱ - پوشش بسيار محدود پيش دبستاني كه موجب مي شود بيشتر كودكان اين مناطق، بدون آمادگي قبلي وارد مدرسه شوند و نتوانند با درس، مدرسه و معلم ارتباط موثر برقرار كنند.

۲ - فضاي نامناسب، كمبود تجهيزات و امكانات آموزشي مناسب.

۳ - انتقال معلمان مجرب به مناطق عادي و مرفه و استفاده الزامي از معلمان ضعيف.

۴ - جذب معلمان حق التدريس آزاد و به خصوص سرباز معلمان كه اغلب به دنبال گذر زمان و اتمام سربازي هستند!

محمد حسين صانعي

جمعه|ا|16|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 336]