در هجدهمين نشست «اتاق رسانه» عنوان شد

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در هجدهمين نشست «اتاق رسانه» عنوان شد
خبرگزاري فارس: مسعود فراستي با بيان اينكه حاصل تجربه سينماي ايران از حضور در سطوح بين‌المللي يك فاجعه ملي است، گفت: سينماي جشنواره‌اي ما يك سينماي بي‌هويت و وطن‌فروش است.

به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از روابط عمومي فرهنگسراي رسانه، هجدهمين نشست «اتاق رسانه سينماي ايران» كه به نقد و بررسي فيلم « ۳۳روز» اختصاص داشت، عصر روز سه شنبه 13 دي‌ماه با حضور جمال شورجه (كارگردان)، حجت الاسلام زائري (كارشناس) و مسعود فراستي (منتقد) در فرهنگسراي رسانه برگزار شد.

* شورجه: هدف اصلي «۳۳ روز» را تاثيرگذاري بر مردم جهان اسلام تععين كرديم

كارگردان فيلم «۳۳روز» در ابتداي اين نشست ضمن تشكر از عوامل فيلم و همراهي صميمانه آن‌ها در ساخت اين فيلم گفت: همه سعي ما در هنگام ساخت «33 روز» اين بوده است كه بتوانيم از طريق سينما آرمان‌ها و ارزش‌هاي خودمان و انقلاب اسلامي را در سطحي بين المللي بيان كنيم. چيزي كه تا كنون كمتر در سينماي ايران به آن توجه شده است. از همان ابتدا كه براي ساخت اين فيلم هماهنگي‌هاي اوليه انجام شد، هدف اصلي را تاثيرگذاري بر مردم جهان اسلام تعيين كرديم. سعي كرديم بهترين‌هاي لبنان، سوريه و مصر را در اين فيلم به خدمت بگيريم. جالب اين است كه تمامي اين عوامل هم با اين فيلم همراهي بسيار خوبي داشتند و حتي نيمي از دستمزد واقعي خودشان را هم نگرفتند.
كارگردان «عمليات كركوك» در ادامه افزود: اين فيلم با يك پروداكشن كاملا حرفه‌اي ساخته شد تا بتواند حرف خود را به خوبي به كشورهاي جهان اسلام برساند.
وي در ادامه افزود: خدا را شاكرم كه در اين فيلم توانستم تا حدودي به هدف خود دست پيدا كنم. در جلسه‌اي كه با حضور فيلمسازان مصري در ايران برگزار شد، فيلم «33 روز» مورد توجه اين عزيزان قرار گرفت و درخواست شد تا اينگونه آثار در كشور آن‌ها به نمايش درآيد. آن‌ها معتقد بودند اين فيلم در تقويت اميد براي مردم مصر كه در آن زمان در حال و هواي انقلابي قرار داشتند، تاثيرگذار خواهد بود.
بنابراين گزارش، در ادامه اين نشست «جمال شورجه» در خصوص ميزان استقبال مخاطبان عرب زبان از اين فيلم گفت: من فيلم را همراه با قشرهاي مختلف ديده‌ام. مثلا در نمايشي كه در بغداد داشتيم حاضر بودم و در آنجا مخاطب ارتباط بسيار عميقي با فيلم برقرار كرد. جالب اينكه صاحب آن سينما بعد از اكران از من خواست كپي فيلم آنجا بماند تا زمان پخش بين‌المللي فيلم برسد. يا مثلا اطلاع دارم كه مردم لبنان براي اكران «33 روز» لحظه شماري مي‌كنند. حال ممكن است فيلم با بعضي از منتقدان ارتباط برقرار نكرده باشد. اما با مخاطب عام و به خصوص جهان عرب توانسته است ارتباط خوبي برقرار كند.
برپايه اين گزارش، در ادامه اين نشست «جمال شورجه» ضمن گلايه از عدم همكاري نهادهاي فرهنگي و رسانه ملي در تبليغ و معرفي فيلم به مخاطب ايراني، خاطرنشان كرد: متاسفانه سينماي ايران در شرايط فعلي دچار ستاره‌زدگي شده است و به طبع مخاطب اين سينما نيز دچار اين سوء هاضمه مي‌گردد. ما در «33 روز» از ستاره‌هاي ايراني استفاده نكرديم و حتي بخشي از فيلم كاملا عربي است. از سوي ديگر با توجه به شروع فصل امتحانات و نزديكي به زمان جشنواره فيلم فجر فصل خوبي براي اكران اين فيلم انتخاب نشده است. تبليغات فيلم هم اصلا مورد قبول نيست.
اين كارگردان ادامه داد: متاسفانه نهادهاي فرهنگي و رسانه ملي نيز در اين خصوص كوتاهي كرده‌اند. به نظر من مخاطب اصلي اين فيلم در ايران با سينما قهر كرده است. به علل مختلف فرهنگي و سياسي. بزرگان و علما ما نيز اين فيلم را با همان چوبي مي‌رانند كه ديگر فيلم هاي نازل فرهنگي را رانده‌اند. مجموعه اين عوامل باعث شده است اين فيلم آن طور كه بايد با مخاطب ارتباط برقرار نكند.

* فراستي: سينماي جشنواره‌اي ما يك سينماي بي‌هويت و وطن‌فروش است

بنابراين گزارش، در ادامه اين نشست «مسعود فراستي» منتقد و كارشناس اين نشست، در ارتباط با تجربه‌هاي بين‌المللي سينماي ايران بيان داشت: حاصل تجربه سينماي ايران از حضور در سطوح بين المللي يك فاجعه ملي است. سينماي جشنواره اي ما يك سينماي بي‌هويت و وطن‌فروش است. اسكار هم كه بگيريم فرقي نخواهد كرد. اين منتقد در ادامه افزود: در حوزه سينما كاري كه بايد در عرصه بين المللي انجام دهيم توجه به مناطق نزديك به كشور خودمان است. من اصلا اعتقادي به اينكه فيلمساز ما به اروپا برود و فيلم بسازد ندارم. اما حضور فيلمساز ايراني در كشورهاي همسايه مثل لبنان كه بعضا داراي فرهنگ مشترك نيز هستيم، حتما نتيجه خوبي خواهد داشت. به شرط اينكه در اين كشورها تبديل به فروشنده هويت خود نشويم. كاري كه امثال: «بهمن قبادي» در كردستان و عراق انجام داده‌اند و نتيجه‌اش جز شرمساري براي من به عنوان يك ايراني نيست.
وي در ادامه اظهار داشت: من به اينكه سينما يك زبان بين‌المللي است اعتقادي ندارم. سينما يك پوسته ظاهري دارد كه زبان تصوير است و همه گمان مي كنند كه با اين تصوير مي‌توانند حرف‌هاي بين المللي بزنند. نكته مهم اينجاست كه ما بتوانيم با مخاطب ارتباط فرهنگي و هنري برقرار كنيم. اگر اين ارتباط درست برقرار شود، مي تواند در كشورهاي همسايه ما تاثير خود را بگذارد. اينكه كشوري كه سينما و تلويزيون ندارد از ما فيلم و سريال بخرد به اين معني نخواهد بود كه ما در اين حوزه صاحب سبك و حرف هستيم.
«مسعود فراستي» زاويه نگاه سازنده را در اين فيلم نامشخص دانست و افزود: نكته‌اي كه درباره «33 روز» بايد به آن اشاره كرد اين است كه مشخص كنيم ما از نگاه چه كسي در اين فيلم به لبنان نگاه كرده‌ايم. به نظر من اين چيزي است كه در اين فيلم غايب است و به آن توجه نشده است. آيا يك عرب به جنگ نگاه مي‌كند يا يك ايراني يا يك فرانسوي همسو با اين رويداد؟ در سينما و هنر هويت ملي ما بسيار مهم است. از اين جهت كه جايگاه ما را مشخص مي‌كند. در هنر اين تفاوت‌ها بايد معلوم شود. يعني مشخص شود اين فيلم از نگاه يك هنرمند ايراني روايت مي‌شود كه مدافع آرمان‌هاي مردم لبنان است.
وي در ادامه با اشاره به ضعيف بودن فيلمنامه «33روز» گفت: شخصيت ها در فيلم «33 روز» به درستي شكل نگرفته‌اند. در واقع شخصيت‌ها نمي‌توانند مخاطب را با خود درگير و همراه كنند. ما بايد به فيلمنامه توجه جدي داشته باشيم. سينما نه ايدئولوژي است نه فرم و نه هويت. سينما بايد باور من را درگير كند. من بايد فيلم و حرفش را باور كنم. اين باور از طريق شعار منتقل نمي‌شود. اين شعار بايد سينمايي شود.

*زائري: براي شنيده شدن حرف‌هايمان در دنيا، به سينما نيازمنديم

برپايه اين گزارش، در ادامه اين نشست «حجت الاسلام محمدرضا زائري»، ديگر كارشناس اين نشست نيز گفت: سكونت من در لبنان بعد از جنگ شروع شد. چند ماهي هم هست كه به ايران بازگشته‌ام. فيلم «33 روز» را اولين بار در يك نمايش خصوصي در بيروت و با حضور عده‌اي از مردم لبنان ديده‌ام. به اعتقاد من، ديگر وقت آن رسيده است كه بتوانيم با دنيا حرف بزنيم چرا كه براي اين حرف زدن هم پشتوانه داريم و هم انگيزه. ولي متاسفانه تاكنون سينما نداشته‌ايم. يعني سينمايي كه در قد و قواره يك گفت‌وگوي بين‌المللي باشد، نداشته ايم.
وي در ادامه افزود: اگر هم فيلمي ساخته شده فقط براي خودمان بوده است. به ندرت فيلمي براي مخاطب بين‌المللي توليد شده است. فكر مي‌كنم نقطه شروع اين اتفاق بايد با قوت صورت مي‌گرفت كه «33 روز» تا حدودي توانسته است اين حركت را به خوبي آغاز كند. يعني در آن مسائلي كه ما حرف براي گفتن داريم و دنيا هم منتظر شنيدن حرف هاي ماست. مثل جنگ 33 روزه لبنان.
وي در بخش ديگري از صحبت‌هاي خود با اشاره به ارزشمند بودن تجربه ساخت فيلمي مثل «33 روز» بيان داشت: اگر مي‌خواهيم در دنيا حرف براي گفتن داشته باشيم و حرف‌هايمان شنيده شود، بايد از ابزار سينما استفاده كنيم. نكته مهم اينجاست كه اين بحث در فرمايشات مقام معظم رهبري هم وجود دارد. از اين جهت تجربه‌اي مثل «33 روز» تجربه بسيار ارزشمندي است. بايد اعتراف كنيم كه در اين حوزه كم كاري داشته‌ايم. اميدوارم در آينده شاهد ساخت فيلم‌هاي بيشتري از اين جنس باشيم.

*شورجه: سينماي ايران نياز به حضور بيشتري در عرصه بين‌الملل دارد

در پايان نشست «جمال شورجه» نيز گفت: بهتر است فيلمسازان عزيز ايراني كم كم به افق‌هاي بلندتري نگاه كنند و آرمان‌هاي شگرف‌تري را در آثارشان به نمايش بگذارند. بايد خودمان را ارتقا دهيم و قدرت تجزيه و تحليل را در خود تقويت كنيم. شايد ديگر سوژه‌هايمان هم تكراري شده باشد. اين سوژه‌هاي تلخ و سياه كه گاهي اوقات حتي در تعارض با اعتقادات مردم ايران نيز قرار مي‌گيرد ديگر كهنه شده است. بهتر است وجوه روشن را هم منعكس كنيم. البته شيريني جايزه‌هاي بين المللي كام بعضي از همكاران من را آنقدر شيرين كرده است كه ديگر شايد نمي‌توانند به مسير درست بازگردند.
اين نشست با اهداء لوح تقدير و منشور هنر متعهد امام (ره) به «جمال شورجه» پايان يافت.
انتهاي پيام/ي

چهارشنبه|ا|14|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 272]