2011 سال شكست ديپلماسي آمريكا در پاكستان

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: 2011 سال شكست ديپلماسي آمريكا در پاكستان
تهران – "باراك اوباما" رييس جمهوري و "هيلاري كلينتون" وزير خارجه آمريكا زماني كه برنامه سالانه خود در بخش پاكستان را نهايي مي كردند، بر اين گمان بودند كه سال 2011 را در اين كشور بدون چالش جدي پشت سرخواهند گذاشت اما بسرعت دريافتند كه اين گمان، در حد گمانه زني است.

به گزارش ايرنا واشنگتن و اسلام آباد ماه دوم از سال گذشته ميلادي گفت و گوهاي راهبردي را در واشنگتن پشت سرگذاشتند و ماه بعد آمريكا، ميزبان سيد يوسف رضا گيلاني بود و اوباما در ديدار نخست وزير پاكستان تاكيد كرد كه روابط دو كشور راهبردي و چند وجهي بوده و فراتر از مسائل امنيتي است.

گويا زماني كه مقامات آمريكا صفحات دفتر ديپلماسي خود مربوط به سال 2011را ورق مي زدند، بسرعت از صفحه پاكستان گذر كردند و نخواستند به خود بقبولانند ستاره بختشان در اين كشور رو به افول است اما واقعيت به گونه اي ديگر شد.

بروز بحران هاي ديپلماتيك بين آمريكا و پاكستان در اين سال موجب شد تا واشنگتن با پي بردن به ناكامي ديپلماسي خود در قبال پاكستان مجبور به بازنگري در سياست خارجي اش با اسلام آباد شود.

اين بازنگري كه نشان دهنده ناكارآمدي ديپلماتيك مقامات كاخ سفيد است، با قطع بخشي از كمكهاي مالي اين كشور به پاكستان آغاز شده است كه با تصميم شخص "باراك اوباما" رييس جمهوري آمريكا صورت گرفته و طبق اين تصميم قرار است بخشي از كمكهاي دو ميليارد دلاري آمريكا به پاكستان قطع شود.

همچنين تحولات اخير در روابط پاكستان و آمريكا موجب شده است تا اميد واشنگتن به كمك اسلام آباد در زمينه آنچه كه مبارزه با تروريسم مي خواند، به ياس بدل شود.

در سالهاي اخير حمله هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكايي به بهانه تخريب نيروها و مواضع طالبان، موجب كشته شدن مردم غيرنظامي پاكستان و بروز خشم مردم و دولت اين كشور شد.

آمريكا در سال 2010ميلادي 116نوبت مناطق قبايلي پاكستان را هدف قرار داد كه به كشته شدن بيش از 650نفر منجر شد و اين كشتار در سال گذشته ميلادي نيز ادامه يافت. امري كه تشديد انزجار مردمي را به دنبال داشته است.

ماجراي "ريموند ديويس" از كارمندان كنسولگري آمريكا در پاكستان و كشته شدن دو غيرنظامي در اين كشور به دست "ديويس"، نيز جامعه پاكستان را ملتهب كرد.

پس از آن با مرگ "اسامه بن لادن" در خاك پاكستان در ارديبهشت 90، يعني فردي كه آمريكاييها وي را عامل وقوع حادثه 11 سپتامبر سال 2001 ميلادي و 10 سال جنگ در افغانستان مي دانستند، پاكستان بحث تجاوز به تماميت ارضي خود توسط آمريكا را مطرح كرد.

در مقابل، آمريكاييها فشار بين المللي عليه اسلام آباد را تشديد كرده و بر ايده خود مبني برهمكاري پاكستان با تروريسم مهر تاييد زدند.

با وقوع اين حادثه كشمكش ديپلماتيك بين آمريكا و پاكستان شدت گرفت كه درنهايت اسلام آباد با اخراج 25 مستشار نظامي آمريكا در پاكستان اقدام جدي انجام داد.

در پي اين جريانها، سفر"جان كري" از اعضاي سناي آمريكا، "مارك گراسمن" نماينده ويژه "اوباما" در امور افغانستان و پاكستان در كنار سفر ساير مقامات نظامي و اطلاعاتي آمريكا به پاكستان ازجمله "هيلاري كلينتون" وزيرخارجه اين كشور نيز نتوانست سردي روابط دو كشور را متعادل كند.

با حمله 5 آذر 90هواپيماهاي سازمان پيمان آتلانتيك شمالي "ناتو" به يك پست بازرسي پاكستان واقع در نزديكي مرز افغانستان كه موجب كشته شدن 24 سرباز پاكستاني شد، اين بحرانها به اوج خود رسيد بطوريكه اسلام آباد در واكنش به اين كشتار، مسيرتردد خودروهاي متعلق به نيروهاي ناتو مستقر در افغانستان را مسدود كرد و با اعلام ضرب الاجل دوهفته اي از آمريكا خواست تا پايگاه نظامي "شمسي" در پاكستان را تخليه كند.

همچنين درپي حمله مرگبار "ناتو" به مرز پاكستان، اين كشور صراحتا اعلام كرد كه سياست خارجي خود را تغيير داده و درباره روابط خود با آمريكا در تمام امور تجديد نظر مي كند.

مقامات آمريكايي نيز اذعان كرده اند روابط پاكستان با آمريكا بعد از حمله بالگردهاي "ناتو" به پست هاي مرزي اين كشور به پايين ترين سطح خود در تاريخ روابط دو كشور رسيده و اين درحالي است كه پاكستان تحقيقات "ناتو" را در زمينه اين حادثه كه درآن پاكستان و آمريكا هردو مقصر شناخته شده اند، نپذيرفته است.

اين درحالي است كه آمريكا اكنون در روابط خود با مقامهاي اسلام آباد نيز به طرز چشمگيري دچار مشكل شده و از برقراري آنچه صلح و آشتي مي نامد، بازمانده است.

اين موضوع از ديدگاه بسياري نشات گرفته از پاره اي از مسايل، از عمليات ويژه "سيا" در خاك پاكستان گرفته تا مسايل پيچيده تري درخصوص حملات هوايي آمريكا است كه بطور روزانه ملاحظه مي شود.

همچنين از ديدگاه بسياري از مردم پاكستان، آمريكا درحال جنگ براي حل و فصل چالشي غيرقابل حل است.

از سوي ديگر، آمريكا بي ترديد منفورترين كشور در پاكستان بشمار مي رود و بخشي از احساسات ضدآمريكايي در پاكستان ناشي از خشم مردم از اكثر سياستهاي واشنگتن نسبت به جهان اسلام است كه نمود آن در جنگهاي افغانستان و عراق درسالهاي اخير و مسايل و موضوعات مربوط به فلسطين به چشم مي خورد.

اقداماتي كه "ناتو" و ارتش آمريكا عليه مردم پاكستان انجام مي دهند، مساله آمريكا را در سياست داخلي پاكستان به قدري برجسته كرده كه شايد هيچگاه در تاريخ روابط واشنگتن و اسلام آباد، جامعه پاكستان نسبت به آمريكا، اهداف و نيتهاي آن تا اين حد حساس و بدبين نبوده است بطوريكه در ماههاي اخير يكي از نقاط اوج هيجانات ضدآمريكايي در پاكستان ديده مي شود.

از سوي ديگر مسئله نحوه تعامل ميان واشنگتن و اسلام آباد به يكي از گفتمانهاي استراتژيك عمده در محافل تصميم گيري آمريكا تبديل شده است.

اگرچه برخي تحليلگران مي گويند روابط آمريكا و پاكستان بايد براساس يك برنامه راهبردي باشد و در عين حال همكاري دو كشور در زمينه هاي مختلف ازجمله عرصه نظامي و اطلاعاتي ادامه يابد اما به نظر مي رسد اين امر با توجه به شرايط فعلي كه نفرت از آمريكا به اوج خود رسيد، تحقق نيابد و واشنگتن بايد بزودي به شكست كامل ديپلماسي خارجي خود درقبال پاكستان اذعان كند.

آساق**1450**1577

انتهاي خبر / خبرگزاري جمهوري اسلامي (ايرنا) / كد خبر 30748195

چهارشنبه|ا|14|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 207]