اما و اگر ها درباره كيفيت ساخت مسكن مهر

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: اما و اگر ها درباره كيفيت ساخت مسكن مهر
يك دست مبل شيك، يك آباژور فانتزي، سه عكس قاب شده، يك فرش طرح روز كه متناسب با پرده هاي سالن انتخاب شده و يك تلويزيون LCD 40 اينچ.

همه چيز بيش از آن چه انتظار داشتم مرتب و كامل است. حتي يك لوله گاز اضطراري براي مواقعي كه برق قطع مي شود و سيستم گرمايشي آپارتمان از كار مي افتد و پريز ويژه نصب سيستم اعلام حريق. در اتاق خواب هم آن چه بيش از تخت خواب 2 نفره شيكش به چشم مي آيد، كمد ديواري بزرگ و جاداري است كه از چوبي مرغوب با رنگي زيبا ساخته شده است.

درون آشپزخانه هم يك يخچال فريزر، يك دستگاه ماشين لباس شويي، هود و اجاق گاز قرار داده شده است. حمام و توالت هم كه ديگر نگو. همه اين ها براي لحظه اي باعث مي شود فراموش كني در وسط بيابان هستي و كيلومترها از شهر فاصله داري. اين جا يكي از چندين واحد آماده شده مسكن مهر است كه هنوز به صاحبان آن تحويل نشده و منتظرند تا در موقعيتي مناسب آن ها را افتتاح كنند.

مسكن مهر و يك تحقيق

مي دانم از آمار و ارقام مسكن مهر و تعداد روزافزون واحدهاي احداثي و افتتاح شده زياد شنيده ايد. گام بزرگ و بسيار دشواري براي خانه دار كردن آن ها كه سال هاست روياي خانه دار شدن را در سر مي پرورانند. وقتي سراغ طرح هاي عظيم مسكن مهر در استان ها و شهرستان هاي مختلف مي روي عظمت كار و تعداد زياد واحدها تو را به تحسين و تعجب وا مي دارد ولي موضوع به همين جا ختم نمي شود. در واقع بسنده كردن به كميت مطلوب كافي نيست و شايد بيش از كميت، كيفيت اين سازه ها ست كه بايد مطلوب باشد. سازه هايي كه قرار است به زودي سر پناه قشر ضعيف جامعه باشد نه مايه اضطراب و نگراني آن ها.

هرچند مسئولان و انبوه سازان همواره از كيفيت مطلوب مسكن مهر سخن گفته اند ولي برخي كارشناسان و مهندسان ناظر حرف هاي ديگري مي زنند. ادعاهايي كه اگر صحت داشته باشد جاي نگراني دارد. قصدم دلسرد كردن مردم نيست بلكه هدف وادار كردن مسئولان به نظارت بيشتر است.

به همين دليل بر خود واجب ديدم فارغ از گفته هاي مسئولان و ادعاهاي مطرح شده پاي در گود بگذارم و از نزديك واقعيت را ببينم. ولي موضوع به آن آساني كه فكر مي كردم نبود. "دم خروس" ناگهان نمايان شد و من مصرتر براي ادامه كار.

حوزه استحفاظي؛ورود ممنوع!

"آهاي! كجا سرتو انداختي پايين اومدي تو؟ از چي داري عكس مي گيري؟" در بيابان هاي نزديك شهرستان مرند هستم. چند طرح بزرگ مسكن مهر در حال ساخت است و خودروهاي سبك و سنگين در حال رفت و آمد هستند. پروژه روي تپه اي مشرف به شهر در حال احداث است. از حق نگذريم كار به سرعت و شدت در حال انجام است. من وارد محوطه شده ام تا از نزديك كيفيت واحدها را ببينم ولي پيش از هر اقدامي نگهبان يكي از مجموعه ها چوب به دست به طرفم مي دود و فرياد مي زند. نمي دانم نگران دوربين باشم يا جان خودم. هرچند از زدن من مي گذرد ولي به سمت در خروجي محوطه هلم مي دهد و مي گويد: "اين جا حوزه استحفاظيه. عكس گرفتن جرم داره."

مي گويم:" من گزارشگرم". ولي اوضاع بدتر مي شود. دستش را درون جيب گود شلوارش مي برد و موبايلش را به سختي بيرون مي آورد و به "مهندس" زنگ مي زند. يك توصيف غير منصفانه از من به عنوان يك نفوذي جاسوس و كسب دستور بيرون انداختن اين عامل خطرناك و هشدار به ديگران.در طرح مسكن مهر "هشتگرد" كرج اوضاع وخيم تر است. حصارهاي بلند و غير قابل نفوذ و دري كوچك براي عبور پرسنل. روي شيشه كيوسك نگهباني هم نوشته:" ورود افرد متفرقه اكيدا ممنوع". كمي آن طرف تر هم نقاشي يك دوربين و يك خط مورب روي آن كه يعني:"عكاسي ممنوع".

چون بنا به تجربه مي دانم كه اگر خودم را معرفي كنم ورودم كاملا غير ممكن مي شود، سعي مي كنم سرم را پايين بيندازم و وارد شوم ولي نگهبان از اتاقك گرمش بيرون مي آيد و داد مي زند:" مهندس! مهندس! تشريف بيارين." از من كارت شناسايي مي خواهد و چون مي فهمد از پرسنل كارگاه نيستم، مهندس چند دقيقه قبل را محترمانه بيرون مي اندازد و مي گويد بايد نامه داشته باشيد آن هم از وزارت مسكن. بلافاصله به نگهبانان كارگاه هاي ديگرشان هم كه نمي دانم كجا هستند هشدار مي دهد. گويي يك ويروس خطرناك وارد شده است.

جالب آن كه همين برخورد را در يكي از طرح هاي مسكن مهر پايان يافته در "گلبهار" خراسان رضوي نيز شاهدم ولي اين بار نه نگهبان بلكه يك مهندس مانع كارم مي شود و به جاي حوزه استحفاظي از عبارت "ملك شخصي" استفاده مي كند. او حتي نمي گذارد از نماي بيروني واحدها كه رنگ و لعاب زيبايي هم دارد عكس بگيرم و با داد و فرياد ديگران را به كمك مي طلبد كه مانع كارم شوند. نگهبان كه مي آيد باز دست به جيب مي شود و باز مهندس آن سوي خط است كه مي گويد: اگر نامه دارند بمانند تا من بيايم و اگر ندارند كه . . .

به مهندسي كه از تراس طبقه دوم با من حرف مي زند مي گويم:" يعني كارت خبرنگاري كافي نيست؟" مي گويد: هر كه مي خواهي باش. ما كه شما را نمي شناسيم. بايد نامه داشته باشيد از شركت توسعه عمران.

باز مي پرسم:" مگر چه چيزي درون اين واحدها هست كه يك گزارشگر نبايد ببيند؟" او به جاي پاسخ مي گويد:" شما اين جا هم نمي توانيد بايستيد. برويد بيرون محوطه. پشت جدول. از ديوارها هم عكس نگيريد."موضوع هرگز به نظرم تا اين حد دشوار نمي رسيد. جالب آن كه وقتي با هماهنگي روابط عمومي شركت عمران شهر جديد گلبهار و همراهي يكي از پرسنل آن جا هم براي بازديد مي رويم باز هم از ما نامه مي خواهند و اجازه ورود نمي دهند.

شايد باورتان نشود ولي جز در يك مورد هيچ يك از پروژه هايي كه به آن ها سر مي زنيم اجازه ورود نمي دهند. حتي در يكي از طرح هاي مسكن مهر كشور نگهبان كارگاه مي گويد:" اگر عكس بگيري زنگ مي زنم مي گويم جاسوس انگليس اين جاست بيايند ببرند . . . "

ولي در اين عرصه بي مهري ها در طرح هاي مسكن مهر يك مورد استثنا هم وجود دارد. آن يك مورد هم كه در حد سفت كاري است و با همكاري خوب مهندس مجري طرح مي توان گفت كه هيچ ايراد بزرگ، چشم گير و اساسي وجود ندارد. وي به همه سئوالاتمان پاسخ مي دهد و همه چيز را نيز نشانمان داد.

با اين اوصاف. شما به جاي من. وقتي چنين برخوردهايي را مي بينيد اولين سئوالي كه به ذهنتان خطور مي كند چيست؟ جز اين كه از خود مي پرسيد" مگر درون اين ساختمان ها چه خبر است كه نمي خواهند رسانه اي شود؟ چه واقعيت هايي پشت اين ديوارها پنهان است كه نبايد مطرح شود؟ چرا يك پروژه ملي و مردمي بايد تا اين حد محصور و كنترل شده باشد؟"

اما و اگر ها

سرانجام با هماهنگي هاي رسمي و غير رسمي به عمل آمده موفق مي شوم وارد برخي از اين دژهاي مستحكم بشوم. البته نه تنها و با آزادي كامل بلكه كاملا هدايت شده آن هم فقط به شرط بازديد از واحدهاي خاصي.

خوب. همان طور كه انتظار داشتم همه چيز خوب و با كيفيت است. آن قدر خوب كه حتي از بدگماني خود شرمسار مي شوم. ولي هنوز براي قضاوت زود است. از مجري يكي از اين واحدها مي پرسم:" آن چه اين جا مي بينم جنبه نمايش به مسئولان دارد و براي روز افتتاح آماده شده است؟"

مي گويد:" خير! ما اين واحدها را مبله كرده ايم تا وقتي مشتريان و مردم براي بازديد مي آيند بدانند كه هر وسيله اي در كجا و چگونه قرار مي گيرد. در واقع خواسته ايم جا نمايي وسايل را به نمايش بگذاريم."

كلي تعريف و تمجيد و تقدير از زحمات كشيده شده هم باعث نمي شود كه وي در ديگر واحدها را به رويم باز كند. فقط چند واحد ديگر در همان طبقه نشانم مي دهد كه مبله نيست.

ولي اين كافي نيست.آن چه مشخص است اين كه از روش هاي رسمي به نتيجه نخواهم رسيد. سرانجام موفق مي شوم به كمك چند تن از مهندسان مشاور و ناظر كه احساس مسئوليت مي كنند وارد برخي از واحدهاي نيمه ساز و كامل شوم. برخي از كاستي ها و اشكالات مشهود است و من نيز متوجه آن ها مي شوم ولي موارد حادتري هم هست كه ديگر قابل رويت نيست و اين دوستان برايم توضيح مي دهند.

آن چه من در برخي از اين طرح ها مي بينم ديوارهاي عاري از هرگونه كليد و پريز است و فقط حفره هاي آن پيش بيني شده و يك دسته سيم كه از سقف و ديوارها بيرون زده. آشپزخانه ها فاقد كابينت و حتي شير آلات است. در دستشويي و توالت نيز اثري از شيرآلات نيست. در برخي واحدها هم كه در حمام توالت فرنگي پيش بيني شده، اثري از سنگ آن نيست.

در مجتمعي ديگر باز هم از كليد و پريز خبري نيست ولي شيرآلات نصب شده. هرچند كيفيت آن ها آن قدر پايين است كه بعضي از آن ها به همين زودي زنگ زده.

جالب آن كه در پيلوت بسياري از اين ساختمان ها 2 يا حتي 4 واحد پيش بيني و گاه ساخته شده كه به نظر عجيب مي آيد. نكته ديگر اين كه حتي در ساختمان هاي پايان يافته با وجود آن كه فضاي آن پيش بيني شده، از آسانسور خبري نيست. ظاهرا نصب آسانسور هم جزو تعهدات آقايان نيست.

بيشتر انبوه سازان و مجريان ترجيح داده اند كه به سبك سازي روي بياورند و از ديوارهاي "تري دي پنل 3D Panel" استفاده كنند كه اين به خودي خود اقدام شايسته اي است ولي آيا اجراي آن نيز به درستي صورت گرفته؟ اين سئوالي است كه كمي جلوتر پاسخ آن را مي فهميم.

نكته ديگر اين كه در اكثريت قريب به اتفاق واحدهايي كه در استان هاي مختلف ديدم خبري از مدرسه، واحدهاي تجاري و مراكز درماني نيست. فقط برخي از آن ها اقدام به ساخت مسجد كرده اند. در صورتي كه با توجه به بعد مسافت بيشتر واحدهاي مسكن مهر از شهر، وجود چنين مراكزي از ضروريات است. جالب آن كه مجريان برخي از اين ساختمان ها كه مدت هاست به پايان رسيده به جاي پرداختن به ساخت واحدهاي آموزشي، تجاري و درماني، به شدت مشغول فضا سازي و احداث فضاي سبز هستند كه آن نيز به خودي خود مهم است ولي قطعا در اولويت هاي بعدي قرار دارد.

و در نهايت شايد اين بخش از كار در حيطه اين گزارش نباشد ولي بودند مواردي كه به جرات مي توان گفت هنوز حتي به مرحله خاك برداري و تسطيح هم نرسيده اند و فقط يك بيابان است و يك تابلو كه مي گويد قرار است اين جا ساختمان هايي احداث شود به نام مسكن مهر.

چرا اجازه ورود نمي دهند؟

مهم ترين سئوال مطرح شده را با يك عضو شوراي مركزي نظام مهندسي كشور مطرح مي كنم:"چرا اجازه ورود به برخي كارگاه هاي مسكن مهر به ما داده نمي شود؟"

"محمد رضا اسماعيلي" در پاسخ مي گويد: نمي دانم چرا به شما اجازه ورود نمي دهند ولي مهندسان ناظر ما كه مشكلي ندارند و به راحتي وارد همه كارگاه ها مي شوند. شايد نمي خواهند بعضي مسائل رسانه اي شود. شايد اسم خبرنگار كه مي آيد مي ترسند.

آخر چرا بايد بترسند؟ مگر چه مشكلي پشت اين ديوارهاست؟ وي كه نايب رئيس سازمان نظام مهندسي خراسان رضوي نيز هست مي گويد: از نظر ما بر اساس گزارش مهندسان ناظر ما 80 درصد سازه هاي مسكن مهر در گلبهار مشهد مورد تائيد است و مشكلي ندارد. مهندسان ناظر ما به طور مرتب و كامل به پروژه ها نظارت مي كنند. بخصوص پس از اتفاق اخير ( فرو ريختن چند واحد مسكن مهر) دقت آن ها بيشتر هم شده است.

مشكلات اساسي تر

ولي وقتي از "ا- د" كه مهندس ناظر چندين طرح مسكن مهر است علت جلوگيري از ورودمان را مي پرسم توضيحات فني تري مي دهد. وي مي گويد: خوب برخي موارد را شما نبايد ببينيد. وي توضيح مي دهد: بزرگ ترين مشكل انبوه سازان و مجريان طرح ها اين است كه بايد سرعت كار آن قدر بالا باشد كه براي دريافت وام بعدي خود را به شرايط مورد نظر بانك ها برسانند. همين سرعت كار نيز باعث كاهش بيشتر كيفيت كار مي شود.

اين مهندس ناظر مي گويد: در بيشتر واحد هاي احداث شده از ديوارهاي تري دي پنل استفاده مي شود كه از جمله مصالح خوب است ولي مشكل اصلي اين جاست كه اين ديوارها بايد توسط دو نبشي يا9 wall post از بالا و پايين با سقف و كف محكم شود ولي كمتر سازنده اي اين مهم را انجام مي دهد. اين كوتاهي بسيار خطرناك است و مي تواند عواقب ناگواري در پي داشته باشد.

وي مي گويد: بويژه در واحدهاي احداثي 2 طبقه، گاهي برخي از مجريان بدون نصب وال پست روي ديوارهاي تري دي پنل سقف مي زنند كه اين اقدام بسيار خطرناك است. به طوري كه تا كنون چند مورد از چنين واحدهايي ريزش كرده است.

وي نيز تائيد مي كند كه بسياري از واحدها به صورت ناقص تحويل مي شود و خريدار تازه بايد با صرف مبالغ زيادي كليد، پريز، شيرآلات و حتي كابينت را تامين كنند. سراميك و كاشي هاي به كار رفته نيز از نوع درجه 3 است. از اين ها گذشته حتي لوله هاي پي وي سي مورد استفاده براي سيستم فاضلاب واحدها از ارزان ترين انواع و چند نشان مختلف است كه به خوبي با هم كلاف نمي شوند و اين باعث نشتي مي شود.

وي به نكته مهم تري نيز اشاره مي كند و آن مطالعات شبكه فاضلاب است كه بعد از ساخت و پايان طرح ها صورت مي گيرد در حالي كه اين اقدام بايد پيش از آغاز به ساخت انجام شود.

وي اضافه مي كند: علاوه بر اين موارد كيفيت جوشكاري ها هم بسيار پايين است و مهندسان ناظر هم چون از نظر تعداد كم هستند هرگز نمي توانند همه جوشكاري ها را بازديد كنند.آن گونه كه اين مهندس ناظر مي گويد حتي در برخي موارد انشعابات آب، برق و گاز هم خريداري نمي شود و به عهده خريدار است.

ولي سئوال اساسي اين است كه پس مهندسان ناظر چه مي كنند؟ مگر مي شود آن ها چنين مواردي را ببينندو دم نزنند؟اين مهندس ناظر مي گويد: مجريان طرح ها قانون را به نوعي دور مي زنند. آن ها با يك مهندس مشاور قرارداد مي بندند و اين مهندس مشاور نيز يك سر ناظر و يك يا چند ناظر را به كار مي گيرد. سازمان نظام مهندسي نيز با توجه به حضور مهندس مشاور در طرح ديگر اقدام به سخت گيري و نظارت نمي كند و به همين سادگي مشكل رفع مي شود.

وي كه خود از همين سر ناظران است مي گويد: وقتي حقوق من به دست مجري طرح است همه چيز روشن است.

اين همه كاستي چرا؟

ولي آن طرف داستان چيست؟ به راستي چرا برخي انبوه سازان و مجريان طرح ها چنين اقداماتي را انجام مي دهند؟ براي يافتن پاسخ اين سئوال به سراغ يكي از اين افراد مي روم.

"ج- ن" كه خود در چندين طرح مسكن مهر استان تهران مشغول به كار است در اين باره مي گويد: كاستي هايي كه ديده ايد واقعيت تلخي است كه قابل انكار نيست ولي نمي توان آن را تعميم داد. واقعا در بسياري از طرح ها هم كار با كيفيتي صورت گرفته است بويژه آن ها كه زودتر آغاز كردند و كار را تمام كردند.

وي نيز اگر چه مثل خود من نگران دلسرد شدن مردم است ولي به قول خودش بر اساس مسئوليت اش مي گويد: وقتي تورم بيداد مي كند، قيمت كارگر و مصالح ثانيه مي زند، وام ها به موقع پرداخت نمي شود و امكانات در محل اجراي طرح ها كم است چه توقعي داريد؟

اين كارشناس اضافه مي كند: بزرگ ترين مشكل كمبود آب در محل است در حالي كه ساخت و ساز با كيفيت به آب فراوان نياز دارد. بتن با كيفيت نياز به آب دارد. اگر بتن 330 را كه مي تواند 300 كيلوگرم فشار را تحمل كند آبپاشي مداوم نكنيد تحمل 100 كيلوگرم فشار را هم ندارد و اين اتفاقي است كه در بسياري از طرح ها در حال وقوع است ولي به چشم نمي آيد.

وي مي گويد: اين كار سود چنداني ندارد به همين دليل برخي ها از سر و ته كار مي زنند. بويژه آن ها كه اصلا متخصص نيستند. ما مديران مجموعه هايي را شاهد هستيم كه حرفه آن ها چيز ديگري است و تجربه كافي ندارند.

وقتي از وي سراغ بي كيفيت ترين مجموعه ها را مي گيرم پاسخ معناداري مي دهد: نيازي به گشتن نيست. از من سراغ كارهاي با كيفيت را بگيريد.

يك كارگروه نظارتي

ولي اواخر آذر ماه گذشته بود كه مديرعامل شركت مادر تخصصي آزمايشگاه فني و مكانيك خاك اعلام كرد: كيفيت ساخت مسكن مهر با تشكيل كارگروهي 3جانبه كنترل مي شود.

به گفته وي از آن جايي كه سازندگان مسكن مهر بخش خصوصي هستند؛ در راستاي نظارت بر عملكرد آن ها كارگروهي 3 جانبه با حضور ادارات كل مسكن و شهرسازي استان‌ها، آزمايشگاه فني و مكانيك خاك و بخش خصوصي تشكيل شده است تا بر كنترل كيفي پروژه‌ها نظارت كافي صورت گيرد.

ولي هيچ يك از مجريان و كارشناساني كه با آن ها صحبت كردم از تشكيل چنين كارگروهي خبر نداشتند.

اين در حالي است كه تنها چند روز قبل از آن محمدعلي پورشيرازي عضو هيئت مديره انجمن انبوه سازان با انتقاد از كيفيت پايين مسكن مهر در شهرهاي بزرگ از جمله تهران به خبرنگار اتاق نيوز گفت: كيفيت ساختمان هاي مسكن مهر قابل قبول نيست و از استانداردهاي ساختمان سازي بهره نبرده است، زيرا وقتي بودجه و اعتبارات مناسب در اختيار سازندگان قرار نمي گيرد نمي توان از مصالح ساختماني با كيفيت كه قيمت بالايي دارند در ساخت و ساز استفاده كرد.

فقط سرعت

يكي ديگر از مسئولان هم مشكل اصلي كيفيت پايين طرح هاي مسكن مهر را سرعت زياد كار بدون در نظر گرفتن استانداردها مي داند و مي گويد: به جاي توجه به كيفيت، فقط مي‌خواهند به اين طرح ها سرعت عمل ببخشند.

"جواد خوانساري"، عضو هيئت‌مديره انجمن شركت‌هاي ساختماني، اضافه مي كند:‌ كامل نبودن واحدهاي مسكن مهر يكي ديگر از نقايص اين طرح هاست. در نهايت، مسكن مهر با اين وضعيت پاسخ گوي نيازهاي جامعه نيست.

نايب‌رئيس شوراي هماهنگي تشكل‌هاي مهندسي كشور مي گويد: بيشتر اين مجتمع‌ها از امكانات حداقلي مانند موتورخانه و تأسيسات، نقاشي، آسانسور و امكانات رفاهي، آموزشي، خدماتي، درماني، برق، آب و فاضلاب شبكه‌هاي راه و... بي‌بهره‌اند.

وي مي پرسد: 40 يا 50 خانوار از قشر كم ‌درآمد جامعه پس از ساكن شدن در اين مجتمع‌ها چگونه مي‌توانند نقايص ساختمان‌ها و بلوك‌ها را برطرف كنند و محيط مناسبي را براي زندگي‌شان ايجاد كنند.

عضو هيئت‌مديره انجمن شركت‌هاي ساختماني يكي از دلايل كيفيت پايين و سرعت بالا در اجراي مسكن مهر را كنترل قيمت‌ها توسط مسئولان مي داند و مي گويد: مسئولان براي اينكه قيمت‌ها را كنترل كنند، مشخصات فني و كيفيت سازه‌ها را ناديده گرفته‌ و از آن كاسته‌اند.

كيفيت را فداي كميت نكرديم

اما بايد ديد آيا اين داستان به گوش مسئولان وزارت مسكن هم رسيده است؟

يك كارشناس دفتر برنامه ريزي و اقتصاد مسكن وزارت مسكن و شهرسازي در اين خصوص مي گويد: مسكن مهر بزرگ ترين طرح ملي در حوزه مسكن است كه با تدبير دولت وبراساس قانون اساسي به منظور كمك به تأمين مسكن اقشار هدف طراحي شده است .براين اساس، با رفع محدوديت هاي مترتب، اين طرح با سرعت مناسب در حال پيشرفت است به طوري كه مي توان پيش بيني كرد تا يك سال آتي شاهد به ثمر رسيدن حجم عمده اي از اين پروژه عظيم در گستره كشور عزيزمان باشيم.

وي با شنيدن توضيحات ما در خصوص نحوه برخورد با يك گزارشگر براي بازديد از داخل اين طرح ها و سئوالاتي كه از اين گونه برخوردها نشات مي گيرد مي گويد: نمي توانم كيفيت پايين اين پروژه را تائيد كنم. تاكيد مي كنم اين مهم در شرايطي صورت مي پذيرد كه دولت كيفيت را فداي كميت نكرده است و با سازوكار هاي نظارتي در نظر گرفته شده مي توان مدعي شد واحدهاي ساخته شده در مسكن مهر از كيفيت و استحكام بسيار مناسبي حتي در مقايسه با مسكن هاي شخصي ساز برخوردار است.

اين كارشناس اضافه مي كند: در اين ميان، با توجه به اين كه اقشار هدف در طرح مزبور از دهك هاي درآمدي پايين و مياني هستند، بدون ترديد شاهد بهبود در شاخص هاي كمي و كيفي مسكن در اين دهك ها خواهيم بود. از سوي ديگر با توجه به اين كه خانوارهاي مشمول اين طرح عمدتا اجاره نشين اند با سكونت متقاضيان درمسكن هاي احداثي طرح مهر ، شاهد آزاد شدن و عرضه قريب به يك ميليون واحد مسكوني در بازار اجاره خواهيم بود كه تأثير ات قابل توجهي بر اين حوزه خواهد داشت.

وي تاكيد مي كند: در مجموع، مسكن مهر را مي توان رويكردي نو در عرصه مسكن سازي در كشور دانست كه در ابعاد مختلف تأثير مثبت خود را داشته است به طوري كه حتي در بعد فني با فرهنگ سازي براي انبوه سازي و صنعتي سازي شاهد تحولي مثبت در اين حوزه هستيم.

چكيده

وقتي سراغ طرح هاي عظيم مسكن مهر در استان ها و شهرستان هاي مختلف مي روي عظمت كار و تعداد زياد واحدها تو را به تحسين و تعجب وا مي دارد ولي موضوع به همين جا ختم نمي شود. در واقع بسنده كردن به كميت مطلوب كافي نيست و شايد بيش از كميت، كيفيت اين سازه هاست كه بايد مطلوب باشد. سازه هايي كه قرار است به زودي سر پناه قشر ضعيف جامعه باشد نه مايه اضطراب و نگراني آن ها.هرچند مسئولان و انبوه سازان همواره از كيفيت مطلوب مسكن مهر سخن گفته اند ولي برخي كارشناسان و مهندسان ناظر حرف هاي ديگري مي زنند. ادعاهايي كه اگر صحت داشته باشد جاي نگراني دارد. در يك گزارش ميداني سعي كرديم به واقعيت پي ببريم ولي در همان گام اول با كارشكني مالكان مجموعه ها يا مجريان طرح ها مواجه شديم و در بسياري موارد از ورود ما و تهيه گزارش به هر شكل ممكن جلوگيري به عمل آمد. اين گونه بود كه سئوال بزرگي شكل گرفت:" با وجود آن همه وعده و وعيد و نكات مثبت مسكن مهر كه از زبان مسئولان تكرار مي شود، چه زاويه تاريكي در واحدهاي احداثي مسكن مهر وجود دارد كه كسي را توان ورود به آن نيست . . .؟

چهارشنبه|ا|14|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 275]