بازي موش و گربه اصلاحات در انتخابات مجلس نهم!

واضح آرشیو وب فارسی:شبكه خبر دانشجو: بازي موش و گربه اصلاحات در انتخابات مجلس نهم!
موسوي خويني ها در اظهارنظري در 27 آذر گفته كه وقتي نمي گذارند در انتخابات شركت كنيم، چگونه حضور پيدا كنيم؛ اما در اظهارنظري متفاوت در 7 دي مي گويد كه انتخابات را تحريم نمي كنيم، چرا كه تحريم يا عدم تحريم توسط ما تاثيري بر ميزان مشاركت در انتخابات ندارد ...
گروه سياسي «خبرگزاري دانشجو» - حسين خسروشاهي؛ مدتي است كه فضاي سياسي كشور حول يكي از قواي سه گانه كشور يعني مجلس شوراي اسلامي مي چرخد و بحثها و اخبار كشور ارتباط تنگاتنگي با مجلس پيدا كرده است. از مجادله هاي حاشيه ساز در كشور گرفته تا ثبت نام كانديداهاي جديد قوه مقننه كشور.

در اين ميان ثبت نام كانديداهاي جديد بابي تازه را باز كرد تا برخي حرفهاي كهنه و بي پايه و اساس دوباره در فضاي سياسي كشور مطرح شده و اين فتح باب نيز از سوي برخي افراد به اصطلاح اصولگرا آغاز گرديد، از آنجا كه اصرار مكرري در مصاحبه هايشان مبني بر لزوم شركت اصلاح طلبان در انتخابات وجود داشت، حال خواه اين مسئله برنامه ريزي شده باشد يا نباشد عاملي است تا پس ازآن افراد مسئله دار جريان فتنه دوباره به اظهار نظر بپردازند. اما آنچه در اين بين جاي بسي تامل و دقت مضاعف دارد اين است كه اساسا اين حرفهاي تكرار شده چه پايه اي دارد و هدف از بيان مكرر اين حرفها چيست؟

موسوي خويني ها در اظهار نظري در 27 آذرماه گفته است كه وقتي نمي گذارند در انتخابات شركت كنيم، چگونه حضور پيدا كنيم؛ اما در اظهارنظري متفاوت در 7 دي مي گويد كه انتخابات را تحريم نمي كنيم، چرا كه تحريم يا عدم تحريم توسط ما تاثيري بر روي تعداد شركت كنندگان در انتخابات ندارد و حضور بازهم پرشور خواهد بود. برخي از اصلاح طلبان حرف از تحريم انتخاباتي مي زنند، برخي مي گويند تحريم نمي كنيم اما ليست مشترك و خاصي به اسم اصلاح طلبان نمي دهيم و برخي ديگر نيز بحث مي كنند كه بايد انتخابات را تحريم كرد. اما اين صحبتهاي ضد و نقيض از كجا نشات گرفته و به چه هدفي انجام مي گيرد؟

اولين و مهمترين نتيجه اي كه مي توان از تعدد حرف هاي متناقض پي برد، ترس و واهمه بيش از اندازه اصلاح طلبان است كه از سويي بخاطر عملكرد نه چندان مثبت مجلس هشتم، خصوصا بعد از مرگ سياسي كه در انتخابات دولت دهم برايشان پيش آمد، باز روزنه بسيار باريك اميدي را حس كرده و مي خواهند از اين فرصت هرچند غيرمحتمل، براي بازيابي خود استفاده كنند و از طرف ديگر از اين بسيار نگرانند كه دوباره افتضاح انتخابات دوره قبل برايشان حادث شود و دوست ندارند دوباره خاطره اي بسيار ناگوار را در خاطره سياسي خود ثبت كنند.

از طرفي مي دانند كه مردم خواستار اين نظام و اسلام هستند و راه رسيدنشان به يك جايگاه سياسي پذيرش همين نظام است و از سوي ديگر پذيرش اين نظام برابر است با رد كردن و زير پا گذاشتن همه حرف هاي پيشينشان. لذاست كه با يك دوگانگي رفتاري و فكري روبه رو هستند و فردي چون موسوي خويني ها از طرفي تلويحا حرف از تحريم انتخابات مي زند و درجايي ديگر اذعان مي كند كه اصلاح طلبان براي بقاي خود چاره اي جز حضور ندارند. از سوي ديگر مسئله اي كه رخ مي نماياند اين است كه اصلاح طلبان چون كه از رد صلاحيت افراد بدون صلاحيت خودشان مي ترسند آن ها را مجبور به رفتاري مي كند كه نتيجه اش همين ترس است.

اول اينكه، بازهم شروع به هوچي گري و هياهو كرده و سلامت انتخابات را زير سوال مي برند، اگر خاطرتان باشد اين رفتار در انتخابات دولت دهم به اوج خود رسيد، رفتار ديگر آنها همين ترس از كانديدا شدن است كه اين ترس باعث مي شود از سويي وارد عرصه انتخابات نشوند و از سوي ديگر چون مي خواهند اقدام خود را منطقي جلوه دهند مجبور به بيان اين گونه حرف ها هستند. ضمن اينكه ترس از راي نياوردن نيز بر بيان شديدتر و بيشتر اين مواضع مي افزايد.

نكته ديگر كه حائز اهميت است آنكه بدانيم اختلاف اصلاح طلبان بر دادن ليست واحد براي مجلس يا ندادن ليست (به فرض شركت آنها) از چه روي است؟ چندين نكته را بايد قبل از تحليل اين مسئله مورد توجه قرار دهيم، اول آنكه اختلافات فكري شديد ميان خود اصلاح طلبان وجود دارد؛ چرا كه هيچ كس و هيچ حرفي نتوانست اصلاح طلبان را گرد هم جمع كند و به تجميع برساند، نكته جالب اينجا است كه حتي در انتخابات دولت دهم نيز هيچ نيرويي نتوانست آنها را به تجميع برساند.

لزوم تجميع و يكي كردن ليست اصلاح طلبان را از آنجا مي توان بيشتر لمس كرد كه فرد چهره اي در اردوگاه اصلاح طلبان چند روز قبل از انتخابات با دفاع صوري از كروبي پلاكارد موسوي را به دانشجويان نشان مي داد! اين اختلاف بعد از انتخابات دولت دهم شدت نيز يافته است. بنابراين اختلافات شديد و شكاف گسترده در جبهه اصلاح طلبان مسئله اي غير قابل انكار است.

از سويي ديگر اينكه آيا ليست واحد به نفع اصلاح طلبان هست يا خير! محل اختلاف است. از سويي گمان مي برند كه اگر ليست واحدي ارائه نكنند شايد بتوانند گروهي همسو با خود و يا نزديك به تفكرات خود را به مجلس وارد كنند بدون اينكه مردم از تفكرات و جهت گيري هايشان خبر داشته باشند، گويي خودشان نيز فهميده اند كه نام اصلاح طلب لكه ننگي براي هرفردي است كه قصد ورود به عرصه سياسي را دارد و بايد اين لكه ننگ از چهره برخي پاك گردد تا بتوانند همچنان جايگاهي ولو اندك در مجلس دست و پا كنند.

از طرف ديگر ارائه ليست واحد باعث آن مي گردد كه راي افرادي كه قرار است به نام و اسم اصلاحات راي دهند شكسته نمي گردد و از اين طريق ممكن است بتوانند گروهي هرچند اندك از همفكران خود را وارد صحن مجلس كنند. اين دوگانگي فكري عاملي است تا اجازه ندهد اصلاح طلبان به اجماعي براي تصميم گيري درمورد انتخابات برسند.

آنچه واضح و روشن است اين است كه اصلاح طلبان براي ورود يا عدم ورود با چالشي اساسي روبه رو هستند و اين چالش فقط آنها را مجبور به بيان حرف هايي كه ديگر تكراري شده است مي كند؛ اما در آن بين آنچه وظيفه ما است و بايد بيش از حد به آن توجه كنيم اين است كه كفر نعمت، از كفت بيرون كند! بنابراين اگر اصولگرايان از فرصت هاي پيش رو استفاده درست نبرند و از اين طريق شكر نعمت را به خوبي به جاي نياورند، اين سنت خداست كه اين نعمت را از آنها بگيرد و بايد منتظر روزي باشيم كه حسرت اين روزها بسيار آزارمان دهد.

اميدواريم كه همه مردم علي الخصوص آناني كه قصد دارند به عنوان نماينده مردم به اين قوه تاثيرگذار وارد گردند و از حقوق مردم دفاع كنند، قدر اين نعمت را دانسته و هم نيتشان را خدايي كنند و هم تلاششان را درحد وسع و توان خود دريغ ندارند كه اگر غير اين كنند، بايد منتظر عواقب آن نيز باشند.

دوشنبه|ا|12|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شبكه خبر دانشجو]

[مشاهده در: www.snn.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]